คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : My Destiny มันคือพรหมลิขิต Chapter7
เย้ๆๆๆๆๆๆๆ ในที่สุดผมก็มาถึงทะเลซักที นานๆได้สูดกลิ่นทะเลแบบนี้ก็สดชื่นดีเหมือนกัน แต่กว่าที่ผมจะถึงทะเลนี่สิครับ พี่ไวท์กับพี่เงินก็ทะเลาะกันมาตลอดทาง เล่นเอาผมกับพี่กัสหูชาเลยย
“โอ้ย!! เค้าจะมาเที่ยวทะเลจะมาสวีทกัน2คนไม่รู้จะตามมาทำไม”เอ่อ...พี่ไวท์ครับ นี่พี่สองคนเป็นเพื่อนรักกันจริงป่าวเนี่ย
“เสียใจว่ะมึง กัปตันชวนกู”พี่เงินก็ไม่ยอมแพ้
“น้องมันก็ชวนมึงไปตามมารยาทงั้นแหละ หัดปฎิเสธมั่งก็ได้มั้ง”พี่เงินที่กำลังจะอ้าปากเถียงก็โดนสายตาปรามจากพี่กัส
“เอาน่าไวท์!! นานๆทีเรา4คนจะได้มาเที่ยวด้วยกันนะ ถือว่ากัสกับเงินติดรถมาเที่ยวด้วยล้ะกัน ตอนนอนยังไงก็แยกห้องนอนอยู่แล้วนี่ กัสไม่กวนไวท์หรอกน่า”
“พี่กัสสสสส”ผมโพล่งขึ้นทันที ยิ้มแป้นเลยนะพี่ไวท์
“โอเคกัส ว่าแต่กัสอนุญาติแล้วนะ”ผมนี่หันหน้ามองวิวข้างนอกเลยครับ
“อื้อ แต่ไวท์ก็เบาๆหน่อยนะกัปตันมันยังเด็กกัสขี้เกียจหายาแก้ปวดให้มันอ่า”
“พี่กัสสสสส”ผมแหกปากอีกรอบ โอ้ยๆๆๆๆๆ พี่กัสกับพี่ไวท์นะ แกล้งผมกันเข้าไป ผมทำตัวไม่ถูกแล้วเนี่ย ตั้งแต่พี่ไวท์ได้ข้อเสนอดีๆจากพี่กัส พี่ไวท์ก็ขับรถไปยิ้มไปเงียบๆ หรือไม่มีคนให้ทะเลาะด้วยก็ไม่รู้ ก็พี่เงินดิครับนอนหลับคาตักนุ่มๆของพี่กัสไปพักนึงล้ะ สงสัยฟังเค้าคุยกันเพลิน ผมว่าผมออกทะเลไปเยอะล้ะ55555555 ตอนนี้ผมกับพี่ไวท์อยู่ห้องพักแล้วครับ ส่วนพี่เงินกับพี่กัสก็อยู่อีกห้องข้างๆกันนี่แหละ ผมก็นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนที่นอน ส่วนพี่ไวท์ก็จัของอยู่แถวๆห้องน้ำ
“ฮ้าววววว!!?”อยู่ดีๆ ผมก็รู้สึกง่วง นอนดีกว่า......แต่ผมไม่อยากนอนคนเดียวนี่นา มันโล่งๆอ่ะ ว่าแล้วก็ชวนพี่ไวท์ดีกว่า
“พี่ไวท์คร้าบบบบ กัปง่วงอ่ามานอนเป็นเพื่อนหน่อย กัปไม่อยากนอนคนเดียวอ่า”
“พี่ยังจัดของไม่เสร็จเลยย กัปนอนไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวพี่จัดของเสร็จแล้วพี่ไปนอนด้วย”
“โอ้ย!!!!!! ไม่เอาอ่ากัปอยากนอนกับพี่ไวท์นี่นา นะๆๆๆ มานอนก่อนนะ”
“อีกแป๊ปเดียวนะกัป เดี๋ยวพี่ไปนอนด้วยนะครับคนดี”เฮ้อ!! ผมต้องใช้ไม้ตายซะแล้ว คิดได้ดังนั้น ผมก็เดินไปหาพี่ไวท์แล้วกระซิบที่ข้างหู
“ไปนอนกันนะครับพี่ไวท์ของผม” พูดจบผมก็จูบพี่ไวท์เบาๆ แต่ที่ไหนได้ล่ะครับ พี่ไวท์กดหัวผมไว้ แล้วจูบของเราทั้งคู่ก็เร่าร้อนขึ้น ผมกับพี่ไวท์เราค่อยๆเดินไปที่เตียงแต่ผมถอนปากออกแล้วกระซิบที่ข้างหูพี่ไวท์เบาๆ
“ผมง่วงแล้วนะ นอนเอาแรงก่อนนะครับ”พี่ไวท์ทำหน้าหงอยๆนิดหน่อย แต่ก็ยอมให้ผมเอาหน้าซุกกับอกของเขา
“งั้นคืนนี้ไม่ต้องนอนนะ”ผมไม่ได้ตอบเพียงแต่พยักหน้ากับอกของพี่ไวท์เบาๆ
...........................
แดดยามบ่ายปลุกให้ผมลืมตาตื่นขึ้น พร้อมกับมองไปที่นาฬิกา เฮ้อ!! สี่โมงครึ่งแล้วปลุกพี่ไวท์ดีกว่า
“พี่ไวท์คร้าบบบบ ตื่นเร็วกัปหิวแล้วอ่า ไปหาไรกินกัน”ผมพูดพร้อมกับเขย่าแขนพี่ไวท์ไปด้วย
“เดี๋ยวนะกัป อีกแป๊ปนึงพี่ขออีกแค่ห้านาทีนะ”ตามแบบแหละครับ รายนี้ได้นอนแล้วตื่นยาก พี่ไวท์จัดการเอาตัวเองซุกใต้ผ้าห่ม
“นะๆๆๆๆๆ ตื่นเถอะกัปหิวแล้วอ่า เดี๋ยวกินเสร็จจะได้ไปเล่นน้ำทะเลไง ตื่นๆๆๆๆๆๆ”ปลุกยากจริงไรจริง ยังงี้ต้องจัดการ
“ผมไปบอกพี่เงินก็ไ........”ผมยังพูดไม่ทันจบประโยคก็โดนพี่ไวท์รวบตัวไปกอดซะแล้วเร็วจริงๆ
“รอพี่แป๊ปเดียวนะครับ พี่ล้างหน้าก่อนก่อนแต่งตัวรอเลยนะ”ไม่รู้พี่ไวท์หึงไรผมกับพี่เงินนักหนาเพราะยังไงพี่เงินก็เป็นแฟนพี่กัสอยู่ดี แต่ชั่งเถอะผมเดินไปบอกพี่กัสดีกว่าว่าพี่ไวท์จะพาไปกินข้าว
ก๊อกๆๆๆๆๆก๊อกๆๆ...........เงียบ หรือว่าจะไม่มีคนอยู่
ก๊อกๆๆๆๆๆ.......... ผมถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปเลยแล้วกัน เอ๊ะ...ประตูก็ไม่ได้ล้อกแต่ไม่มีคนมาเปิดประตู ผมเลยเดินเข้าไปดูที่ห้องนั่งเล่น.......ไม่มี ห้องน้ำ...........ไม่มี จนมาถึงห้องนอน.............ห๊า!!!!!!!!!!!! พี่เงินกับพี่กัสกำลังจะ....จะ....จูบกันอยู่ ผมนี่ตัวแข็งเลยครับ พอพี่กัสหันมาเห็นผมก็รีบผละตัวออกจากพี่เงิน แล้วรีบเดินมาจูงมือผมไปที่ห้องนั่งเล่น
“กะ..........กะ....กัปมีไรป่าวววว ม..... มาหาพี่ถึงที่ห้อง...กัป .......กัป...”พี่กัสพูดพร้อมกับเขย่าตัวผมแรงๆ
“ค...ครับพี่กัสป่าวครับผมแค่จะมาบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงพี่ไวท์จะพาไปกินข้าวเย็น พี่จะทำอะไรกันก็ทำเถอะครับ ผมไม่กวนล้ะ”เมื่อพูดจบผมก็รีบหันหลังแล้วเผ่นออกจากห้องพี่กัสทันที ได้ยินเสียงพี่กัสแว่วๆว่าพี่เงินอยู่ เรื่องที่ไม่ยอมล็อกประตู555555
“ไปกันเลยป่ะ”สงสัยจะกลัวผมหิว แฟนผมนี่น่ารักจริงๆ
“ยังอ่า เมื่อกี้กัปเข้าไปหาพี่กัสมากะจะบอกว่าอีก15นาทีพี่ไวท์จะพาไปกินข้าว แต่ผมเห็นเค้ากำลังจูบกันอยู่ ผมเลยเปลี่ยนใจบอกพี่กัสว่าอีกครึ่งชั่วโมง ผมคิดว่าเราควรให้เวลาเค้าหน่อย55555”ผมบอกพี่ไวท์ไปตามที่ผมคิด
“แหมๆ ไอ้เหม่งทีพี่ขอนอนอีกห้านาทีไม่ให้ แต่พอเข้าไปเห็นเค้าจูบกันแป๊ปเดียว ให้ตั้งครึ่งชั่วโมง เหอะๆๆ!!”เอาแล้วครับวิญญาณมาเฟียขี้งอนเข้าอีกแล้วครับ
“อ้าว!!? ก็พี่ไวท์ปลุกยากนี่นาต้องเผื่อเวลาปลุกแล้วก็เตรียมตัวอีกอ่ะ”ผมพูดพร้อมกับเกาะแขนพี่ไวท์ครับ
“โอ๋ๆๆ อย่างอนนะครับ เดี๋ยวพี่อยากได้อะไรกัปทำให้หมดเลย นะๆๆๆๆ หายงอนๆๆดีกันๆๆ”พี่ไวท์ยิ้มแล้วครับ
“หายงอนก็ได้ ไปๆๆๆ พี่หิวล้ะ ไปกินข้าวกัน”พี่ไวท์บอกพร้อมลูบหัวผม
“งั้นเดี๋ยวผมไปตามพี่เงินกับพี่กัสก่อนนะฮะ”ผมบอกพี่ไวท์พร้อมกับเดินไปที่ประตูห้อง
“เดี๋ยวกัป เดี๋ยวพี่ไปตามเอง โอเค๊ ขืนกัปไปเจอเค้าทำอะไรกันอยู่นะ พี่ไม้ได้กินข้าวพอดี55555”พี่ไวท์รีบบอกผม ผมจึงยิ้มแห้งกลับไป
ก๊อกๆๆๆ....ก๊อกๆๆ....... เป็นพี่เงินครับที่มาเปิดประตู
“ไงมึง ไปแดกมั้ยข้าวเย็นอ่ะ”พี่ไวท์ถามพี่เงินด้วยสีหน้ากวนบาทาเป็นที่สุด
“ไปดิ กูรอกัสแต่งตัวอยู่เนี่ย”พี่เงินก็ตอบกลับมาด้วยสีหน้าไม่ต่างกัน
“แหม นึกว่าทำไรกันอยู่ งั้นเร็วๆละกัน ช้ากูไม่รอนะ”พี่วท์บอกพร้อมกับเดินจูงมือผมออกมา ม่วายได้ยินเสียงพี่เงินตะโกนถามไล่หลังมา
“ไอไวท์ มึงรอที่ไหนวะ”
“รถ”พี่ไวท์ตอบสั้นๆง่ายๆได้ใจความ
………………….
รอได้ไม่นาน พี่เงินกับพี่กัสก็เดินจูงมือกันลงมา โห!!ผมดีใจอ่ะ อีกแป๊ปเดียวเองผมก็จะได้กลับมาเล่นน้ำแล้ว จะว่าไปผมว่าผมก็เหมือนเด็กเลยเนอะ อยากจะลงแต่น้ำทะเล ก็ผมไม่ได้เล่นน้ำทะเลมานานแล้วนี่นา อีกอย่างรอบนี้ผมก็ได้มากับคนที่ผมรักตั้ง 3 คนแหน่ะ
“กัป......กัป........กัปตัน”
“ฮ.........ฮะ”พี่กัสเรียกผม
“คิดไรอยู่ เหม่อเชียวว ถึงร้านอาหารแล้วนะ”
“อ่อ....... ครับ”ผมรีบเดินตามพี่ทั้ง 3 คนเข้าร้าน เมื่อพวกเราทั้ง 4 คน หาโต๊ะนั่งได้ พี่บริกรสาวสวยก็เดินมารับออเดอร์
“รับอะไรดีคะ”พี่บริกรถามอย่างนอบน้อม
“เอ่อ..........เอาปลากะพงทอดราดน้ำปลา หมึกย่าง กุ้งเผา ปูนึ่ง ยำรวมมิตร กุ้งชุบแป้งทอด ปูผัดผงกะหรี่ ต้มยำทะเล ปลากะพงทอดกระเทียม ข้าวเปล่า 1 โถ น้ำเปล่า 4 แก้ว เอ่อ.....แค่นั้นแหละครับ” ผมยิ้มให้พี่บริกรสาวสวยไปทีนึง เมื่อผมหันหน้ากลับมาก็ต้องพบกับพี่พี่เงินที่นั่งหน้า เหวออยุ่ แล้วพี่กัสกับพี่ไวท์ก็นั่งหัวเราะท้องแข็งเลย
“พี่เงิน........เป็นไรป่าววว” ผมถามพี่เงินด้วยสีหน้างงๆ แล้วอยู่ดีๆ พี่ไวท์ก็เอียงหน้ามากระซิบเบาๆกับผม
“ไอเงิน มันไม่เคยเห็นใครสั่งอาหารเยอะขนาดนี้อ่ะ5555555”เมื่อผมรู้เหตุผลที่พี่เงินนั่งหน้า เหวอ ผมถึงกับกลั้นขำไม่อยู่5555555
“ไอไวท์ มึงเก่งมากอ่ะ”พี่เงินหันมาพูดกับพี่ไวท์
“เรื่อง?”พี่ไวท์เลิกคิ้วสูง
“มึงเลี้ยงกัปตันไหวอ่ะ เก่งเชี่ยยย”พี่เงินพูดพร้อมกับหัวเราะ
เรานั่งคุยกันได้ซักพัก อาหารก็ค่อยๆทยอยมาเสิร์ฟ ใช้เวลาไม่นานเราทั้ง 4 คนก็จัดการกับอาหารบนโต๊ะจนหมด
“อิ่มมั้ยกัป กินขนมมั้ย?”พี่ไวท์ถามผม
“ไม่เอาอ่ะ กัปอิ่มแล้ว พี่ไวท์รีบกลับเถอะ อยากเล่นน้ำแล้ว”ผมบอกพี่ไวท์
“ไปๆ มึงงั้นกลับกัน”เรานั่งรถกันได้ไม่นาน ก็กลับมาถึงที่พัก รถยังไม่ทันได้จอดสนิท ผมก็รีบลงจากรถแล้ววิ่งไปที่ห้องพักทันทีแล้วก็ต้องพบว่า ‘กุญแจห้อง’อยู่ที่พี่ไวท์
..............................
เมื่อพี่ไวท์มาเปิดห้อง ผมกับพี่ไวท์รีบเปลี่ยนชุดทันที แล้วเดินมาที่ทะเลพร้อมกัน
“กัปปปป............อย่าวิ่ง เดี๋ยวหกล้ม”ผมหันมายิ้มให้พี่ไวท์ทีนึง ก่อนจะวิ่งต่อ ผมจะได้เล่นน้ำทะเลแล้ว
_________________________________
ตอนที่7มาแล้วววว ตอนนี้ก็จัดไปยาวๆตามคำขอ(ไม่รู้ว่ายาวจุใจรึป่าว แหะๆ)
แต่เอ๊ะ!! เหม่งน้อยของเราเป็นอะไรนะ ติดตามกันต่อตอนหน้าค่ะ^^
ความคิดเห็น