My Destiny มันคือพรหมลิขิต

ลำดับตอนที่ #1 : My Destiny มันคือพรหมลิขิต

             แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก วันนี้เป็นวันเปิดเทอมครับ เป็นวันรับน้องด้วย แล้วผมก็ดันนนตื่นสายซะด้วย  อ้อ!!ผมลืมแนะนำตัวเองไปผมชื่อ..............
"ออกัสสสสสสส"นั่นล่ะครับชื่อผม
"เออๆ เดี๋ยวกูไป"โอ้ย!! ผมเซ็งมากเลยครับ เป็ฯรุ่นพี่แท้ๆดันนมาสายซะได้ ยังไม่ทันที่ผมจะได้นั่งสนิทก็มีรุ่นน้อง 2 คนเดินเข้ามาถามผมด้วยความสงสัย มาสายตั้งแต่วันแรกแบบนี้งานนี้สนุกแน่ๆๆ
"ขอโทษนะครับ พอดีพวกผมมาสายเข้าไปนั่งได้เลยรึป่าวครับ"
"เดี๋ยวๆๆ นั่งอยู่ตรงนี้ก่อนมาสายแบบเนี้ย ต้องโดนลงโทษ"
"เอ้อ ว่าแต่เราสองคนชื่อไรอ้ะ"ในขณะที่เพื่อนคนอื่นๆของผมกำลังพารุ่นน้องในคณะทำกิจกรรม ผมก็แอบอู้มานั่งคุยกับรุ่นน้อง ก็สบายดีแฮะ^^
"ผมเงินครับ"เด็กชายตัวโตพูด
"ไวท์ครับ"รุ่นน้องหัวเห็ดอีกคนพูด
หลังจากนั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อยจน............ปั้ก
"โอ้ย!! ไอ้เชี่ยภูมึงมาตบหัวกูไมเนี่ย"เจ็บสิครับ
"ก็มึงอ้ะอู้คนเดียวไม่พอยังพาน้องมาเก็บไว้อีก น้องไม่ได่ทำกิจกรรมกันพอดี"
"เออๆๆ โทษ"ผมผิดจริงๆแหละครับ
หลังจากการรับน้องผ่านไปเหตุการณ์ก็เข้าสู่ภาวะปกติครับ เรียนเหมือนเดิม อาจารย์คนเดิม เพื่อนคนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คงจะเป็นเงินนี่แหละครับ ตั้งแต่วันรับน้องที่เรานั่งคุยกันแลกเบอร์แลกไลน์กันไว้ เงินก็คุยกับผมบ่อยขึ้น บ่อยจนเราสนิทกันถึงขั้นมันเรียกผมว่า ออกัส เฉยๆ

ครืดดดดดด.....ครืดๆๆๆๆ..........ครืด........ เมื่อผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก็พบกับหน้าจอที่โชว์ชื่อหราาาของคนที่ผมพึ่งจะเอ่ยถึงไปแหม่บๆ
"ว่าไงเงิน"
"กัส วันนี้เราไปนอนบ้านกัสได้มั้ยอ่า ที่บ้านเราไปต่างจังหวัดกันหมดอ่า เราไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว"
"กลัวผีว่างั้น"?????
"ป่าวววใครกลั๊ว  ไม่มี๊๊"
"แล้วไมไม่ไปนอนบ้านไวท์อ่า"
"กัสถามงี้ไม่อยากให้เราไปนอนบ้านใช่ป้ะ"
"เฮ้ย เงินป่าวๆๆกัสแค่ถามเฉยๆเห็นไวท์เป็นเพื่อนสนิทกับเงินไง"
"ไอ่ไวท์มันจะไปพักรีสอร์ทของญาติมันนู่น"
"โอเคๆ"
"งั้น เงินรอกัสหน้ามอนะ"
........................
หลังจากที่เรานั้งรถกันมาไม่นาน รถแท็กซี่สีเขียวก็มาหยุดอยู่หน้าบ้านผมพอดี
"พี่กัสสสสสสส"แหะๆน้องชายผมเองครับ
"ไงกัป เรียนเหนื่อยม้ะ"
"ไม่เหนื่อยเลย ไปพี่กัสไปกินข้าวกันน แล้วนี่เอ่อ.......เอ่อ......"
"เงิน รุ่นน้องพี่ที่คณะอ่ะ เค้ามานอนด้วย"
"อ่อออ หวัดดีฮะพี่เงิน"
"หวัดดีครับกัป เอ่อ.....กัป.....กัปป"
"กัปตันครับ"
"อ่า.....ครับกัปตัน"
"ป้ะ พี่กัสพี่เงิน เข้าบ้านกัน"
หลังจากที่เรากินข้าวกันเสร็จผมก็พาเงินขึ้นห้องนอน แล้วผมก็ไปอาบน้ำ เมื่อผมออกมาจากห้องน้ำกลับพบว่าเงินนั่งเหม่อลอยยย ผมเรียกเท่าไรก็ไม่ได้ยิน เงินกำลังคิดอะไรอยู่นะ
"เงินนนน คิดไรอยู่อ่ะ กัสเรียกเท่าไรก็ไม่ได้ยิน ไปอาบน้ำได้แล้วไป"
"ห้ะๆๆ อ่อๆได้ๆงั้นเดี๋ยวเงินไปอาบน้ำก่อนนะ"
หลังจากที่เงินอาบน้ำเสร็จ เงินก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยอาการเหม่อลอยเช่นเดิมจนเดินไปชนตู้เสื้อผ้า ผมจึงตัดสินใจถาม
"เงินเป็นไรป่าวว ดูเหม่อๆไม่สบายใจอะไรหรอ"
"ห้ะ!! ก็ป่าวอ่ะกัสเงินแค่คิดว่าเงินจะบอกกัสดีมั้ย"
"อะไรหรอ เงินจะบอกกัสว่าไรหรอ"
"คือ ไม่รู็ดิ เงินคิดว่าเงิน........เงิิน............เงิน........"
"เงินเป็นอะไร ไม่สบายใจเล่าให้กัสฟังด้วยนะ"
"คืออ เงิน.......เงินว่าเงินชอบกัสอ่ะ"
ห้ะๆๆๆ!! อึ้งสิครับผม ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผมมีสีหน้าเป็นอย่างไร แต่ผมคิดว่าผมคงหน้าแดงเอามากๆครับ เพราะผมเขินมาก เขินจนทำอะไรไม่ถูก จึงได้แต่นั่งก้มหน้าอย่างเดียวว
"แล้วกัสอ่ะคิดยังไงกับเงิน"เขินนครับเขินนนตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกแล้วจริงๆ รู้สึกหน้าร้อนผ่าวทั้งๆที่แอร์ก็เปิดอยู่ตั้ง 24 องศา แต่เอ๊ะ!!ผมจะเขินทำไมเนี่ยหรือว่าผมก็ชอบเงินเหมือนกัน
"กัส กัสจะยังไม่ตอบเงินก็ได้นะ เราให้เวลากัสคิด 2 วัน แล้วเราจะมาเอาคำตอบกับกัส"
"งั้นเงินปิดไฟเลยนะกัส" ผมไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแต่พยักหน้าให้เป็นเชิงรับรู้ จากนั้นเราก็เข้านอนกันโดยที่ผมไม่ได้มองหน้าเงินเลย
____________________________
ตอนที่ 1 จบแล้ว ดีใจจังเย้ๆๆๆๆ
ก่อนอื่นขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านฟิค
ที่อาจจะอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร
เพราะพึ่งเขียนเป็นเรื่องแรก
อ่านแล้วชอบหรือไม่ชอบยังไง
เม้นบอก หรือเม้นให้กำลังใจเซนต์ได้น้าา^^ 
ขอบคุณอีกครั้งค่าาา