คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : E25 การปลดปล่อยไอเอม
“วามวุ่นวายในไอเอมอนนี้ยัรุนแรึ้นเรื่อยๆ”
“ารลุฮือแพร่ระายไปทั่วทั้ไอเอม สำนัรวราอไอเอมล้มเหลวในารสัั้นารราล”
“นัสู้เพื่ออิสรภาพไอเอมเ้าทะลายุหลว ปลปล่อยแนนำหลายร้อยนที่โนับไป”
“ยอผู้เสียีวิในอนนี้อาเป็นไปไ้ถึ 80000 ราย ส่วนให่ือนอสภาประาน”
.
“สรามในไอเอมไม่มีท่าทีว่าะสิ้นสุ้วยัวเอในเวลาอันสั้น”
…
….
“ผู้ลี้ภัยสรามเ้ามาในินแนสาธารรัมาว่าแสนรายแล้วในอนนี้ และำลัเพิ่มึ้นเรื่อยๆ”
…..
รายารวิทยุรายารหนึ่ในเอาเนีย
“…..ผมมั่นใ! ถ้าหาพวเราไม่เ้าแทรแทรอนนี้ ไอเอมะอยู่ในไฟสราม”
ผู้เี่ยวานหนึ่ำลัให้สัมภาษ์รายารหนึ่ ึ่เป็นรายารใหม่เอี่ยมในลื่นวิทยุพลเรือนเียวอสาธารรัที่ำลัอออาาศโยที่มีนว่า 3 ล้านนหรือประมา 18%อประารสาธารรัำลัฟัอยู่โยฟัาวิทยุราาถูที่ายโยรั หรือเสาระายเสียวิทยุามุมน่าๆ ่า็ิาม่าวสารวามวุ่นวายในไอเออย่าใล้ิเนื่อาเอาเนียเพิ่ผ่านสรามลาเมือที่รุนแรมาหมาๆทำให้ผู้นทั้หลาย่าเห็นใประานไอเอมอย่ายิ่
“ท่านผู้ฟัไ้ฟัารวิเราะห์าผู้เี่ยวาไปแล้วในอนนี้เรามีนอีนหนึ่ที่อยาให้พวท่านไ้ฟัเรื่อราวอเา เาื่ออัลลัม เป็นัวแทนาวไอเอม่ะ สวัสี่ะ อัลลัม”
ผู้ำเนินรายารหิไ้ล่าวเปิบทอายที่ื่อว่าอัลลัมออมาในรายารวิทยุนี้
“สวัสีรับุเน”
“ุอัลลัมในอนนี้สถานาร์ที่ไอเอมเป็นยัไบ้าะ”
“ในนามัวแทนอาวไอเอม ผมบอไ้แ่ว่าอนนี้พวเราทำไ้แ่ภาวนา พวท่านทั้หลายที่ถามว่าทำไมเราถึยัสู้ในสรามที่สิ้นหวันี้ สรามที่ฝั่ร้ามมีอาหารมาว่า มีอาวุธมาว่า และมีฝีมือมาว่า เรา็้อบอามรว่าเราไม่เหลือทาเลือแล้ว ลมหนาวปีนี้มา่อนารเ็บเี่ยว ทำลายพืผลส่วนให่ไป อาหาราเอาเนียฝั่ราอาาัรถูห้ามส่ออเพราะเสียพื้นที่เพาะปลูไปว่า 60% วาม่วยเหลือาสาธารรัไม่สามารถส่มาไ้เพราะราวศ์ไม่ยอมรับารมีอยู่ พันธมิรแนเหนืออย่าแบล็า ็แทบเอาัวเอแทบไม่รอาลมหนาวเหมือนัน”
ายหนุ่มาวไอเอมพู
“แ่ถึอย่าเราพวเรา็ะสู้รับ! อาวสาธารรัทุท่านให้วาม่วยเหลือเราทีรับ!”
อัลลัมอร้อออมาผ่านรายารวิทยุโยร ้วยน้ำเสียสั่นเรือและใส่อารม์ลไปอย่าเ็มที่ เรียวามสสารให้ับประารสาธารรัที่ฟันเิแรระเพื่อมึ้นในประารส่วนให่อย่ารวเร็ว
ในเวลาไม่ี่วันหลัอออาาศ็มีารประาศาทาะรับาลสาธารรัออมาอย่าริัใน่วยเย็นใล้มื่ำว่า
“ในอนนี้สถานาร์ในไอเอมถึุวิฤิ ผู้นบริสุทธิ์ล้มายเป็นำนวนมา ทาสาธารรัเป็นรัอันึ่เิมาาประานโยประานเพื่อประาน เราไม่สามารถทนเห็นวามวินาศอันเิาวามเห็นแ่ัวอพวฟิวัลที่พยายามทำลายราานอสาธารรัอย่า เสรีภาพ เสมอภาพ และ ภรารภาพ อทัพสาธารรัะเลื่อนพลเ้าไปในไอเอมในอนนี้โยทันที บารประาศ”
ายแนไอเอม 15นาทีหลัารประาศเ้าแทรแทร
ทหารายแนไอเอมอนนี้เบาบายิ่ว่าอะไรเพราะ้อส่นว่า 90% เ้าเมือให่ไปปราบบที่เน้น่อราลในเมือให่ที่มีแนวร่วมในำนวนมามาว่าในหมู่บ้านเล็ๆ แ่อย่าไร็ามใน่ายทหารในอนนี้็้อมีนเฝ้าอยู่เพื่อป้อันนมาโมยอาวุธหรือยึป้อมไปใ้ประโยน์
และ้วยวามเบาบานี้ทำให้เิ่อว่ามามายระหว่าายแนใ้ทหารอสาธารรัผ่านพวนี้ไปโยที่ไม่้อสู้รบ
ไรอัสอนนี้ลับมาอยู่ในอพันเรนเอร์เิมอีรั่้วยำแหน่ใหม่อย่า ผู้บัับอพัน ึี่ไม่แปลอะไรเพราะหลัาหยุยิที่โราเรียอนนี้อทัพอสาธารรัยายัวไปมาถึ4เท่า ามีนประำารประมา 9200 นหรือ 3 รมในอนนี้ลับมีมาถึ 3 อพล หรือประมา 37000 นทำให้นเ่าๆนั้นไ้รับเลื่อนยศันถ้วนหน้าเพื่อไม่ให้ทหารใหม่ไ้ยศสูันแ่แร
“เรนเอร์! เหลืออีสามสิบห ิโลเมร่อนถึเมือแรที่-”
แสสว่าาระสุนปืนให่หัวรบเทอร์โมบาริระทบ่ายทหารที่อยู่บนเนิเาใล้ๆ สว่านเหมือนลาวัน แสนั้นึวามสนใอทหารในุพราที่แบอุปร์อยู่เ็มร่าายให้หันไปมอลูไฟที่เิาารระเบินั้น
แ่มัน็อยู่ไ้ไม่ี่วินาที่อนแสะหายไปและเสียที่้าว่า็เินทามาถึพวเาพอี
บึ้ม
เสียระเบิระแทใส่หูอทุนที่มอแสระเบิ่อนหน้านั้น
“นั่นห่าไปห้าิโลเมรไ้ ไป่อเร็วพวเรา! เราไม่ไ้มีเวลามามายมาใหู้พวทหารปืนให่ยิถล่มานายแนนะ!!”
ไรอัสเือนนอัวเอและเินนำพวเาไปามทาเพื่อที่ะไปถึเมือที่พวเา้อยึ่อนฟ้าสว่า โยที่ระหว่าที่อพันอพวเาำลัเินไปเรื่อยๆ แสสว่าาหัวรบเทอร์โมบาริ็สว่าึ้นหลายรั่ในหลายๆุที่าว่าะเป็น่ายทหารหรือุรวมพลออทัพไอเอม
ารเินทัพในรั่นี้เป็นารู่โมพร้อมันทั่วายแนอ 8 อพันที่เ้าู่โมเมือ 8 เมืออไอเอมพร้อมันและให้สภาประานวบุมเมือและเลื่อนเ้าปลปล่อยเมือ่อๆไปเรื่อยๆนราวศ์อไอเอมสิ้นอำนาแล้วหนีไปหรือถูำัทั้หม
6 วัน่อมา ไอเอเมเทีย เมือหลวอไอเอม
ลานลาเมืออนนี้เ็มไป้วยเศษาอ่าๆทั้ไม้ที่โนเผา เฟอร์นิเอร์ที่ถูเอามาอเป็นำบัแ่โนปืนให่ยินระายไปทั่วทั้บริเว ไฟที่ไหม้าศพหรือปล่อยวันให้ลอยไปเหนือเมือที่อยู่ในสภาพเละเทะและเ็มไป้วยาศพอทั้สอฝ่ายที่นอนายเลื่อนามเมือให้นในเมือ่วยันเ็บอยู่
ในอนนี้ารปะทะในเมือไ้ยับออไปาในัวเมือ เพราะทหารอราอาาัรนั้นเริ่มหนีทหารหรือย้าย้าไปอยู่ฝั่เียวับประานนอรัษ์ที่ยัภัีอยู่้อถอยร่นเ้าไปในวัที่มีำแพและป้อมป้อันอย่าหนาแน่นและมีอุโมส่เสบียที่ออไปนอเมือทำให้ยัมีเสบีย น และอาวุธเ้ามาเสริมอยู่เนื่อๆ เป็นเหุผลให้วันี้ยัยืนหยัอยู่ทั้ๆที่มีประานที่โรษแ้นนับแสนล้อมอยู่โยไม่เสียพื้นที่ไป
“ลาปืนให่มา เล็เ้าไปในวั! เล็พระที่นั่ เราะยิมันให้ระุย!!”
นลุ่มหนึ่เ็นปืนให่ึ้นไปบนอเศษยะที่เอามาทำเป็นเนินำบันสูเหนือำแพและเล็ไปยัอาารพระที่นั่หินอ่อนสีาวที่มีลวลายสีทอสวยามำลัโนปืนให่โบราที่ไม่ี่วัน่อนหน้าถูเอามาใ้ับประานัวเอเล็อยู่และ
“ยิ!!”
เสียระเบิัึ้น ลูเหล็ที่ถูใ้เป็นระสุนพุ่ออไปาปาระบอปืนใส่อาารแสนสวยามรหน้ามัน
ฝุ่นวันาุระทบ่อยๆาหายไป เผยให้เห็นบาส่วนออาารถล่มลมานเป็นรูเห็นส่วนที่เหลือ ึ่ในอาารนั้นยัมีุนนาทหารและราาอยู่ในนั้น พวเาูใันมาและเริ่มออาพระที่นั่นั้น
“เวทมน์!!”
ทันทีที่โนโมี นัเวทย์ในหมู่อรัษ์ที่เพิ่รู้ัวาเสียปืน็ร่าวเวทย์ยิธาุ่าๆใส่ปืนให่ที่ถูลาึ้นไปบนนั้นนพลยิ้อหนีออาุนั้นที่โนระมู่โมอย่าหนั
“ทิล ทหาราสาธารรัมาถึแล้ว นาย้อไปุยับพวเา่อน”
หิสาวนหนึ่เินมาหาายนที่นำทุนเ็นปืนให่ที่ำลันอนเ็บอยู่เพราะระโลมาาอเศษหินเศษปูนสูว่าสี่เมรเพื่อหนีเวทมน์
“ฟีนิส์? หายไปั่หลายวันไปทำอะไรมา?”
ายหนุ่มถามหิสาวรหน้าพร้อมับับมือเธอที่ยื่นมาเพื่อึเาให้ึ้นมายืนอีรอบ
“ันเป็นนอสาธารรั มีานเยอะว่านี้อีที่นายไม่รู้แ่ัน้อมานั่ทำให้พวนายอีเป็นระั๊”
หิสาวหลัาที่ึายหนุ่มึ้นมาแล้ว็ปัฝุ่นให้เาสอสามที
“ออบุไว้่อนเลยแล้วัน ..ุเียวนั่นนอเธอใ่มั้ย?”
ายหนุ่มี้ไปที่ลุ่มนในุพราที่ำลัเินมาอย่าเป็นระเบียบมาหาเา
“แน่นอน”
ฟีนิส์ยิ้มและมอไปที่พวเรนเอร์ที่ำลัเินทามา
“ผมพันโทไรอัส บัับอพันเรนเอร์ที่2มาร่วมปลปล่อยไอเอเมเทีย ุเป็นนอิา(SISA)”
ไรอัสเินเ้าไปหาฟีนิส์ที่ยืนรอพวเาอยู่
“เ้าหน้าที่หน่วย่าวรอพิเศษ หมายเล4 ื่อรหัส ฟีนิส์”
ฟีนิส์ับมือไรอัสและแนะนำัวเอออมา
“ยินีที่ไ้รู้ัฟีนิส์ ส่วนุเป็นทิล ผู้นำอำลั่อ้านอสภาประานไอเอมที่เมือนี้”
ไรอัสหันไปหาายหนุ่มที่ยืนอยู่้าๆฟีนิส์และยื่นมือไปหาเา
“ยินีี่ไ้รู้ัรับผู้พัน พวเรารอุมาเป็นเือนเลยว่าะมา”
ทิลับมือับไรอัสและพูบ่นออมาเล็น้อย
“เรื่อนั้นไปไว้่อนเถอะรับผมอยารู้สถานะาร์อนนี้มาว่าเราะไ้วาแผนปราบพวนั้นไ้อย่ารวเร็ว”
ไรอัสไม่สนในเรื่อที่ทิลบ่นและึเ้าเรื่ออย่ารวเร็ว
“พวนั้นถูไล่ไปน้อหมัวอยู่ในวั้านหลัเรารนั้น พวนั้นมีอุโมลับไม่รู้เหมอนันว่าไปออที่ไหน แ่พวที่เหลือเหลือแ่พวระับสู ทหารเลวไม่าย็หนีไปหมแล้ว พวนั้นมีปืนให่ประมาห้าสิบระบอไ้้าในวัแ่เรายึินปืนไ้พวมันเลยเหลือินปืนไม่มาพอที่ะยิทิ้ว้าไ้ แ่ถ้าพวุเริ่มบุล่ะ็พวนั้นเอามาใ้แน่ๆส่วนเรื่อแผนที่ผมมีบับปัุบันอยู่อนนี้เมือเละเทะไปหมแล้วเราเลย้อทำแผนที่ใหม่เสมอ”
ทิลบอสิ่ที่เารู้ให้ไอรีฟไปทั้หม และยื่นแผนที่อเาให้ไอรีฟไป
“….. ผมมีแผนแล้วุพร้อมหรือปล่าว”
ไอรีฟอ่านแผนที่เพียรู่เียว็ิแผนออไ้ทันที
“แน่นอน อนนี้เลยหรือเปล่าล่ะ”
ความคิดเห็น