ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Roommate [2CO MillenniumB0y]

    ลำดับตอนที่ #1 : My Roommate - Intro

    • อัปเดตล่าสุด 26 ต.ค. 55


    ใครใครก็ต่างมีความรักกันทั้งนั้น ไม่ใช่จะเพศไหน .... สำหรับผมมันงดงามนะ

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    .

    .

    .

    โกโก้





               “ฮึ้บบบบบ! อ้าาา ~ สบายจังเสียงเล็กเอ่ยหลังจากบิดขี้เกียจเป็นที่เรียบร้อย เดินไปเปิดหน้าต่างรับ       อากาศยามเช้าสูดเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าจมเต็มปอดแล้วยิ้มกว้าง

    .

    .

    .

    อากาศดีจัง

    .

    .

    ยิ้มเล็กยิ้มน้อยแล้วเดินออกจากไปหาหญิงสาววัยกลางคนแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่

              “ม่ะม๊า เช้านี้มีอะไรกิน โก้หิ๊วหิวววววว”ดัดเสียงเล็กแหลมแล้วงุ้งงิ้งที่ไหล่ของผู้เป็นแม่

              “โจ๊กหมูจ้ะ อยู่บนโต๊ะน่ะไปตักกินเลย” คนตัวเล็กพยักหน้ารับแล้วไปจัดการตระเตรียมอาหารของตัวเอง

    แต่ในขณะที่กินอย่างเพลิดเพลินนั้น ....

              “อ้อโก้ลูก เดี๋ยวจะลูกเพื่อนม๊ามาขออาศัยอยู่กับเราสักพักนะ”

              “หือ...?”

              “พอดีลูกเพื่อนม๊าเค้าย้ายมหาลัยแล้วหอก็เต็มหมดบ้านเราอยู่ในละแวกพอดีม๊าก็เลยอาสาน่ะ”ผู้เป็นแม่กล่าวลุ้นๆกลัวว่าลูกตัวเองจะโวยวายหรือไม่ แต่ผลลัพธ์คือเจ้าตัวเล็กดันพยักหน้ารับแล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวเช้าด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ผู้เป็นแม่ก็ยิ้มโล่งใจไปหนึ่งเปราะที่ทุกอย่างราบรื่น

              “อ้อ เค้ากำลังมาแล้วล่ะนะ นี่ก็น่าจะใกล้ถึงแล้ว” ผู้เป็นแม่เอ่ยออกมาอีกครั้งเมื่อเห็นลูกชายมานั่งข้างๆ

              “แล้วเค้าชื่ออะไรผู้หญิงหรือผู้ชายหรอครับม๊า”  ผู้เป็นแม่ยิ้มก่อนเอ่ย

               “นี่แหละจ่ะ ผู้ชายเลยว่าจะให้นอนห้องเดียวกับโก้นะ ชื่อสองจ่ะ” จบประโยคของผู้เป็นแม่เสียงออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น

    ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...

              “อ้ะ สงสัยจะมาพอดี” ผู้เป็นแม่ว่าพลางลุกขึ้นไปเปิดประตูบ้าน

    เดี๋ยวนะ เดี๋ยว เดี๋ยว ...

    สอง ...

    ผู้ชาย ...

    อย่าบอกนะว่า ....

              “สวัสดีครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคร้าบบบบบ” เสียงบุคคลที่สามเอ่ยอย่างร่าเริงทำเอาตัวเล็กเบิกตาโพลง

    สอง สอง สอง !!! สอง รดิน !!!

    ไวกว่าความคิดคนตัวเล็กเด้งตัวขึ้นยืนแล้วสาวเท้าวิ่งขึ้นห้องตัวเองทันที

    ตุบ ตุบ ตุบ ปัง แกร๊ก!

    เสียงดังสนั่นลั่นบ้านทำเอาผู้เป็นแม่ยิ้มแห้งๆ

              “ขอโทษด้วยนะจ้ะสอง อยู่ดีๆเจ้าตัวดีเป็นอะไรก็ไม่รู้”

              “อ่า ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงก็ต้องรบกวนด้วยนะครับ” สองหัวเราะน้อยๆแล้วกล่าวอย่างนอบน้อม

              “จ้ะ งั้นเดี๋ยวตามสบายเลย สองก็ต้องนอนห้องเดียวกับโก้เค้าน่ะ” ผู้เป็นแม่ยิ้มแล้วเดินหายเข้าไปในครัว

    ภายในนั่งเล่นเหลือเพียงแต่ร่างโปร่งผู้เดียว

    สองขาค่อยๆก้าวเดินขึ้นบันไดทีละขั้นอย่างไม่เร่งรีบกับรอยยิ้มที่เปื้อนอยู่บนในหน้าหล่อเหลา ....







    .
    .
    .




    ไรเตอร์ - มาแค่อินโทร สดเลยนะ มั่วมากจริง อ่านแล้วช่วยเม้นติชมด้วยนะ TT.TT

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×