คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : รอคำว่ารัก {Seven} 100%
เสียงนาฬิกาปลุกที่ดังขึ้นมาพร้อมกับแสงตะวันที่เริ่มสาดส่องเข้ามาภายในห้องนอนของคนตัวเล็กที่กำลังจะตื่นจากการนอนหลับที่แสนจะฝันหวาน ตั้งแต่เมื่อคืนที่วางสายจากคนรัก จุนมยอนก็แทบจะหุบยิ้มไม่ได้ถึงแม้ว่าเมื่อวานนี้จะมีเรื่องแย่ๆเข้ามาทำให้เขากับเซฮุนเข้าใจผิดกัน แต่มันก็แค่ระยะเวลาสั้นๆเท่านั้นนอกจากเซฮุนจะมาตามง้อเขาแล้ว ยังให้เขาเตรียมตัวไปที่บ้านเพื่อพบพ่อกับแม่ของเซฮุน
ว่าแต่พวกท่านจะว่าอะไรไหมนะที่ลูกชายของท่านมาคบกันกับผู้ชายแบบเขา
คนตัวเล็กที่ตื่นขึ้นมาก็ได้แต่นั่งคิดก่อนจะรีบไปอาบน้ำ และแต่งตัวเพื่อรอให้เซฮุนนั้นมารับ
เขาคิดว่าการให้ผู้ใหญ่รอนั้นมันไม่ดีเท่าไรนัก
'กำลังจะไปรับมาทานอาหารเช้ากับที่บ้านผมนะครับ'
'อื้ม งั้นพี่ไปรอที่ข้างล่างนะนายมาถึงจะได้ไปกันเลย'
'ok'
ข้อความในแอพแชทยอดฮิตรที่ถูกส่งมาจากเซฮุน นั้นยังคงเรียกรอยยิ้มได้เป็นอย่างดีแต่ว่าถ้าจะไปมือเปล่ามันจะน่าเกลียดไปไหมนะก็ในเมื่อมันไม่ทันตั้งตัวนี่ เอายังไงดีล่ะ
จุนมยอนกังวลมาตลอดทางจนมาถึงชั้นล่างของหอพักการไปบ้านแฟนครั้งแรกมันกระทันหันมากจริงๆเขาควรทำยังไงดี
"จะไปไหนแต่เช้าล่ะจุนมยอน"เสียงของรุ่นพี่ทงเฮเอ่ยทักขึ้นมา
"ผมมีนัดกับเซฮุนตอนเช้าน่ะครับแล้วนี่พี่มาทำอะไรแถวนี้หรอ"จุนมยอนถามรุ่นพี่ทงเฮ
"ก็แฟนเราน่ะสิให้พี่เดินมาดูเรา เซฮุนมันเป็นห่วงไม่อยากให้อี้ชิงมาวุ่นวายกับนาย"ทงเฮบอกก่อนจะเปิดให้จุนมยอนดูที่เขากับเซฮุนคุยกัน
'พี่ทงเฮ ตอนนี้พี่ว่างไหม'
'ก็ว่างนะ ทำไมแกมีอะไรแต่เช้า'
'ช่วยไปดูแถวหอพี่จุนมยอนให้หน่อยสิพี่'
'เอ้า ได้ทีใช้เลยนะไอ่น้อง'
'ขอร้องล่ะพี่ผมไม่อยากให้จางอี้ชิงมันมาวุ่นวายแบบเมื่อวาน'
'ระแวงว่างั้น'
'ผมไม่ได้ระแวงนะผมน่ะเชื่อใจพี่จุนมยอน แต่ไม่อยากให้มันมาวุ่นวายเฉยๆ'
'เออๆเดี๋ยวไปดูให้รีบมาล่ะ'
"เซฮุนมันเป็นห่วงอย่าถือสามันเลยนะ"ทงเฮบอ กอีกอย่างเขากับเซฮุนสนิทกันมาตั้งแต่มันอยู่มัธยมเรียกได้ว่าทงเฮคนนี้รู้ดีว่าเซฮุนน่ะเวลารักใคร มันจะหวงมาก หึงมากนั่นแหละ
"อ่า...ครับ"จุนมยอนเอ่ยออกไปพร้อมกับมองไปอีกทาง
ก่อนจะถามอะไรบางอย่างออกไป
"ดูรุ่นพี่จะสนิทกับเซฮุนมากเลยนะครับ"คำถามของจุนมยอนทำให้ทงเฮต้องหันกลับมามอง
"เซฮุนกับพี่น่ะรู้จักกันมาตั้งแต่มันเรียนมัธยมแล้ว"ทงเฮตอบอีกอย่างการที่เขากับเซฮุนมาสนิทกันมีแต่ความบริสุทธิใจทั้งนั้น ไม่มีอะไรแอบแฝงแบบรุ่นพี่ชอบรุ่นน้อง
เซฮุนน่ะเห็นแบบนั้นเมื่อก่อนมันก็กึ่งๆนักเลงนั่นแหละขอแค่อย่าไปแหย่เอาด้านมืดของมันออกมาก็พอ
มันก็ดูจะเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนที่รู้จักเซฮุนมานานอย่างเขาและพวกจงอิน แต่สำหรับจุนมยอนเขาไม่รู้ว่าจะตกใจหรือเปล่าถ้าวันนึงเซฮุนเผลอแสดงด้านนั้นออกมา
คนเราน่ะมันก็เหมือนเหรียญนะที่มีสองด้าน
และอีกอย่างมันอยู่ที่ว่าจะเลือกแสดงด้านไหนออกมา
อีกอย่างแม่ของมันก็เคยขอให้ลดๆเรื่องใช้กำลังด้วยเพราะมันอันตราย
เซฮุนมันก็รับปากนะว่าจะพยายาม
"งั้นหรอครับ แล้วที่ผ่านมาเซฮุนเขาเป็นยังไงบ้างหรอครับ"จุนมยอนถามต่อทันที
"จุนมยอนอดีตน่ะมันไม่ได้บ่งบอกความเป็นตัวตนทั้งหมดหรอกนะ อีกอย่างเซฮุนเมื่อก่อนมันก็อารมร้อนบางทีก็ใช้กำลังแบบกึ่งๆนักเลงแต่ตอนนี้มันลดๆเรื่องใข้กำลังลงแล้วนะสบายใจได้ นายน่ะค่อยๆเรียนรู้ความเป็นเซฮุนด้วยตัวนายเองดีกว่า พูดถึงมันก็มาถึงพอดี"ทงเฮตอบก่อนจะเห็นรถคันคุ้นตาวิ่งเข้ามา
"ขอบคุณนะครับที่มาอยู่รอเซฮุนเป็นเพื่อนผม แถมยังตอบคำถามของผมอีก"จุนมยอนบอกกับชายหนุ่มรุ่นพี่
"มีอะไรสงสัยก็ถามได้"ทงเฮพูดแค่นั้น เขาพอจะเข้าใจนะว่าจุนมยอนอยากรู้จักเซฮุนให้มากขึ้นเลยลองมาถามดูกับเขา แต่เจ้าตัวก็ต้องเรียนรู้กันและกันอีกเยอะ
'มาทำอะไรที่หน้าหอที่ฉันดูแลอยู่ล่ะทงเฮหอนายอยู่อีกฝั่งนี่ เผื่อจะลืม'
ข้อความที่ถูกส่งมาจากคยูฮยอนที่ตอนนี้กลายเป็นคุณชายตระกูลโจที่มีอาการคนอกหัก
'ก็มาอยู่เป็นเพื่อนน้องจุนมยอนยังไงล่ะ'
ทงเฮตอบกลับ
'จุนมยอนไปไหนแล้วทำไมแกต้องมาอยู่เป็นเพื่อนฉันไปอยู่เป็นเพื่อนน้องชายฉันได้'
ตอนส่งข้อความมาลืมดูสภาพตัวเองเมื่อคืนไหมนะคยูฮยอนว่ามันเละแค่ไหนผลมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หลังจากที่เซฮุนกลับจากหอไปน่ะ
'ดูสภาพของนายบ้างนะ เมาเละจนฉันต้องแบกกลับห้องพักขนาดนั้นน่ะ'
และทงเฮเองก็อดไม่ได้ที่จะต่อว่าออกไปเล็กน้อย
อีกอย่างวันนี้ก็ภาวนาให้ทั้งเซฮุนกับจุนมยอนเดทกันอย่างราบรื่นด้วยเถอะ
"พี่รอผมนานไหม"เซฮุนถามคนตัวเล็กหลังจากที่ออกจากหอไปได้ไม่ไกล
"ไม่นานหรอก"คนตัวเล็กตอบก่อนจะหันไปมองคนตัวสูงที่แอบยิ้มในขณะขับรถ
เซฮุนของเขานี่ไม่ว่ามุมไหนก็ดูดิเสมอเลยนะ
"ผมควรเก็บค่ามองดีไหม"เซฮุนพูดขึ้น
"อะไรกันมองแค่นี้ก็ต้องเก็บค่ามองด้วยหรอ"คำพูดของคนตัวเล็กยิ่งทำให้เซฮุนนั้นรู้สึกดีขึ้นไปอีก
พี่จุนมยอนจะรู้ตัวไหมนะว่าเซฮุนคนนี้กำลังจะตายกับความน่ารักของอีกคนเข้าเต็มๆ
"แก้มทั้งสองข้างและริมฝีปากของพี่คือค่ามัดจำที่จะต้องจ่ายในการมองผมครับ"เซฮุนพูดด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ก่อนจะหันมาชิงหอมแก้มทั้งสองข้างและริมฝีปากที่หวานล้ำของคนตัวเล็กไปด้วยทันทีอย่างรวดเร็ว
"ฉวยโอกาสกันนี่"จุนมยอนแกล้งว่าก่อนจะตีแขนเซฮุนที่กำลังจะยืดแก้มของเขา
"พอเลยรีบขับรถไปเลยนะ"จุนมยอนพูดขึ้นอีกก็แหงล่ะเมื่อกี่มันติดไฟแดงนี่ตอนนี้ไฟเขียวแล้วก็ต้องรีบไปสิ
"แก้มน่ะหอมดีนะครับ ไหนจะจูบนั่นก็ยังหวานเหมือนเดิมผมชอบนะ"เซฮุนเอ่ยขึ้นด้วยความที่ว่าอยากแกล้งคนตัวเล็กให้เขิน
พี่จุนมยอนน่ะเวลาเขินน่ารักที่สุดแล้ว เซฮุนชอบมากๆเลย
"อาหารนี่คุณเตรียมเองหมดเลยหรอ แล้วนี่เซฮุนมันยังไม่มาอีกหรือไง"คนเป็นพ่อรีบเอ่ยถามทันทีนี่มันก็นานแล้วนะมันไปรับแฟนที่ส่วนไหนของโซล
"ฉันเตรียมเองนี่แหละ นี่มันเมนูที่ประจำบ้านเราเลยนะ"คุณนายโอตอบกลับคนเป็นสามีอย่างเนือยๆไม่รู้จะเร่งรีบอะไรถึงได้บ่นถามหาเซฮุน
"อีกอย่างเซฮุนออกไปมันก็ไม่ได้นานขนาดนั้นคุณนี่มันเวอร์จริงๆ"คำต่อว่าจากคุณนายโอที่ดูจะมีอำนาจภายในบ้านทำให้บยองฮุนนั้นเงียบไป
ก็เขาอยากรู้ว่าที่เซฮุนมันเคยคุยว่าคนที่มันชอบน่ะน่ารักมันจะจริงหรือแค่โกหก
"แต่ฉันว่าคุณหันไปสนใจคนที่เดินเข้ามาหน่อยก็ดีนะคะไม่รู้ว่าจะพาลูกสาวตัวเองมาทำไม"เซราพูดไม่รู้สิเธอคิดว่าการที่จูฮอนพาไอรีนมาที่นี่มันคงไม่ธรรมดา
ไม่บังเอิญก็คงตั้งใจ
นี่คงหวังจะจับลูกชายเธอให้ได้เลยสินะสองพ่อลูกจอมร้ายกาจ
"สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้าพอดีหนูกับคุณพ่อผ่านมาแถวนี้เลยแวะมาหาน่ะค่ะแล้วเซฮุนไม่อยู่หรอคะ"หญิงสาวผู้มาใหม่เอ่ยถามขึ้น
"เซฮุนเขาไปรับแฟนเขามาที่บ้านอยู่น่ะหนูไอรีนมีอะไรหรือเปล่า"เซราตอบด้วยรอยยิ้มแต่กลับทำให้ไอรีนนั้นมีอาการไม่พอใจ
ก็นี่มันอะไรกันเธอตั้งใจมาหาเซฮุนนะทำไมเป็นแบบนี้
"ไม่เอาน่ะฉันกับลูกมาดีนะ ดูสิเอาของมาฝากเยอะแยะเลย"จูฮอนทำทีเปลี่ยนเรื่องเขาไม่อยากให้มันเกิดอาการอึดอัดระหว่างการพูดคุย
"แน่ใจหรอครับว่ามาดี อ้อ สวัสดีนะครับคุณอาจูฮอน"เซฮุนที่พึ่งมาถึงก็รีบเข้ามาสมทบโดยไม่ลืมที่จะพาพี่จุนมยอนมาแนะนำกับพ่อและแม่ของเขาด้วย
"นี่พี่จุนมยอนแฟนผมเองครับพ่อ แม่"เซฮุนแนะนำจุนมยอนให้พ่อกับแม่เขารู้จัก ส่วนจุนมยอนก็เอ่ยทักทายพวกท่านไปด้วยเช่นกัน
"จะไม่แนะนำให้ไอรีนรู้จักเขาหน่อยหรอคะ น่าน้อยใจนะคะเนี่ยเซฮุน"ไอรีนเอ่ยแบบตัดพ้อเธอมองจุนมยอนแบบไม่เป็นมิตรเท่าไรนัก
"พี่จุนมยอนแฟนของผม อีกอย่างทำไมผมต้องคอยแนะนำแฟนผมให้พวกคุณรู้จักหรอครับเท่าที่จำได้ผมไม่เคยสนิทกับพวกคุณนะครับ"เซฮุนพูดออกไปเขาไม่ชอบให้มีคนนอกเข้ามาในเวลาสำคัญเท่าไรนัก
มันค่อนข้างทำให้เขาหงุดหงิดถ้ามีใครทำให้บรรยากาศมันแย่
"ขอบใจที่มานะ จุนมยอนตัวจริงดูน่ารักกว่าที่เซฮุนเคยพูดถึงนะเนี่ย"คุณนายโอพูดขึ้นเธอน่ะถูกชะตากับจุนมยอนนะ แล้วไม่ชอบไอรีนเอาเสียเลย
"ขอโทษด้วยนะจูฮอนที่เจ้าเซฮุนพูดแบบนั้น"บยองฮุนบอกกับเพื่อนสนิทก่อนจะหันมาทางจุนมยอน
"ไปข้างในเถอะ แม่ของเซฮุนเตรียมของไว้ให้นายเยอะเลย"บยองฮุนพูดถึงจุนมยอนจะมีท่าทีที่นอบน้อมแต่เขาก็ไม่อยากจะประมาท ท่าทีบางอย่างมันก็ไม่ได้บ่งบอกนิสัยของเจ้าตัวเสียหน่อย
"ครับ เอ่อ คุณ.."จุนมยอนเอ่ยขึ้นแต่เขาไม่รู้ว่าจะเรียกพ่อกับแม่ของเซฮุนว่ายังไงดี
"เรียกพ่อกับแม่เหมือนเซฮุนมันก็ได้นะ ไม่ว่าหรอก"บยองฮุนบอกกับจุนมยอน
"ครับ คุณพ่อคุณแม่"จุนมยอนเรียกตามที่พ่อของเซฮุนบอกแน่นอนว่ามันเรียกรอยยิ้มของโอเซฮุนและคุณนายโอได้เป็นอย่างดี ท่ามกลางสายตาที่ไม่พอใจของไอรีน
ที่ตรงนั้นมันควรเป็นเธอมากกว่าคิมจุนมยอนเสียอีก
"ไหนๆก็มาแล้ว จะอยู่ต่อก็ได้นะจะได้ให้แม่บ้านจัดสำรับเพิ่มอีกสองที่"คุณนายโอเอ่ยขึ้นตามมารยาท
"ขอบคุณนะคะคุณป้า งั้นไอรีนกับคุณพ่อขอร่วมโต๊ะด้วยคนนะคะ"ไอรีนรีบเอ่ยออกไป
"ตามใจสิ แต่ควรรู้ด้วยนะว่าอะไรควรทำไม่ควรทำน่ะหนูไอรีน"คุณนายโอบอกกับไอรีนด้วยวาจาที่ฟังเหมือนสบายๆ
บรรยากาศภายในโต๊ะอาหารที่พ่อของเซฮุนนั้งนั่งหัวโต๊ะและถัดมาเป็นคุณนายโอเซรา เซฮุน จุนมยอน ส่วนอีกฝั่งเป็น จูฮอนและไอรีน
ที่ตอนนี้เซฮุนคอยตักอาหารให้จุนมยอน ล้วนแต่เป็นอาหารที่เรียกได้ว่าเป็นเมนูของที่บ้านที่ขาดไม่ได้ ถึงแม้ว่าตรงข้ามกันจะมีไอรีนคอยเอาใจเขาด้วยการตักอาหารให้แต่เขากลับไม่แตะมันเลยสักนิดจนไอรีนนั้นเริ่มหน้าเสียปนไม่พอใจแต่ก็ต้องระงับอาการเอาไว้
ส่วนคุณนายโอที่มองอยู่ก็แอบยิ้มออกมาเล็กน้อย เขาทำขนาดนี้แล้วควรจะรู้สึกสักหน่อยนะไอรีน
"อย่าถือสาเด็กคนนั้นเลยนะจุนมยอน"หลังจากที่ทานอาหารเช้าเสร็จคุณนายโอก็ขอให้จุนมยอนมาช่วยเอาขนมคุ้กกี้ที่เธอนั้นได้ทำเอาไว้ออกไปให้ทุกคนที่อยู่ในห้องรับแขกนั้นได้ทาน ถึงแม้จะมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญอยู่ถึงสองคนก็ตาม
"ครับ แต่ดูเธอจะไม่ชอบผมเลยนะครับคุณแม่"จุนมยอนพูดเขาน่ะดูออกนะว่าสองพ่อลูกนั่นไม่ชอบเขาเท่าไร
"ก็เพราะพวกนั้นต้องการจับเซฮุนไว้น่ะสิเขาเลยไม่ชอบเรา แต่เราน่ะไม่ต้องกังวลไปหรอกเซฮุนน่ะไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นกับไอรีนไม่งั้นจะพาเรามาถึงที่บ้านหรอ เอาขนมนี่ไปที่ห้องรับแขกนะส่วนในขวดโหลนี่แม่ให้เราเอากลับไปกินด้วย"คุณนายโอพูดพร้อมกับมองจุนมยอนอย่างเอ็นดู เธอไม่แปลกใจเลยทำไมเซฮุนถึงรักและหวงมากขนาดนี้
นี่ขนาดเธอเองพึ่งจะเจอตัวจริงของจุนมยอนยังรู้สึกได้เลยว่าจุนมยอนนั้นไม่มีพิษภัยอะไร การพูดจาก็ยังบ่งบอกได้ว่าได้รับการศึกษามาดี ไหนจะการกระทำที่รีบเข้ามาช่วยเธอนั้นกำลังจะเซล้มทั้งๆที่ไอรีนเองก็อยู่ใกล้เธอ
"ขอบคุณครับ"จุนมยอนเอ่ยออกไป คุณนายโอแม่ของเซฮุนนี่ท่านใจดีจังเลยนะครับ
"มีธุระอะไรกันหรือเปล่าครับถึงได้รีบกันไม่ให้คุณแม่กับแฟนผมเข้ามา"ร่างสูงของโอเซฮุนถามชายวัยกลางคนทั้งสองที่มองมาที่ตนเองอยู่ไหนจะ ผู้หญิงน่ารำคาญอย่างไอรีนที่นั่งอยู่ด้วยอีก
"เมื่อวันก่อนอากับพ่อของเราคุยกันว่าจะให้เราแต่งงารกับไอรีนลูกสาวของอา"จูฮอนพูดเข้าเรื่องทันทีส่วนเซฮุนก็ถึงกับแค่นหัวเราะออกมา
"ทำไมผมต้องแต่งกับลูกสาวของคุณอาด้วยล่ะครับในเมื่อผมไม่ได้รักเธอเลยสักนิด สำหรับผมน่ะไอรีนก็เป็นแค่คนอื่นไม่ได้มีสถานะอะไรแม้กระทั่งคนรู้จัก"เซฮุนตอบด้วยน้ำเสียงที่จริงจังซึ่งมันสวนทางกันกับท่าทีที่แสนสบายๆของเขา
"แต่ก็น่าจะทำเพื่อธุระกิจนะคะเซฮุน"ไอรีนพูดขึ้นบ้าง
"ขอโทษนะ แต่การเอาตัวเองมาแลกกับการแต่งงานเพื่อธุระกิจมันก็ไม่ต่างจากขายตัวหรอก"เซฮุนพูดเขาจำเป็นต้องพูดถึงแม้มันจะแรงแต่ถ้าสลัดคนที่จะมาเกาะตระกูลเขาได้ก็ถือว่าไม่ผิดนะ
"เกินไปแล้วนะ บยองฮุนทำอะไรสักอย่างสิ"จูฮอนหันมาทางพ่อของเซฮุนที่นั่งฟังอยู่
"ฉันจะไม่บังคับเซฮุน การแต่งงานไม่ใช่การเล่นขายของนะจูฮอนเลิกพูดเรื่องนี้ซะยังไงการแต่งงานที่นายหวังมันจะไม่มีทางเกิดขึ้น พาลูกสาวนายกลับไปซะฉันเห็นแล้วอายแทน"บยองฮุนเอ่ยแบบรีบตัดบท ถึงจะยังไม่สนับสนุนความรักของลูกชายแบบร้อยเปอร์เซ็น แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่อยากบังคับให้เซฮุนนั้นต้องไปตกนรกทั้งเป็นหากต้องทนอยู่กับคนที่ไม่ได้รัก
"อย่าคิดว่ามันจะจบง่ายๆนะคะ คุณลุงยังไงซะหนูจะกลับมาทวงเซฮุนอีกแน่นอน"ไอรีนพูดขึ้นมา
"ก็ลองดูสิครับ อย่าหาว่าใจร้ายกับผู้หญิงก็แล้วกันในเมื่อพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้ผมจะไม่ใจดีด้วยแล้วนะ"เซฮุนสวนกลับไปอย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วเขาจะไม่กล้าสั่งสอนล่ะ
"เอาคุ้กกี้มาเสิร์ฟครับทุกคน"เสียงของจุนมยอนที่ดังขึ้นมาทำให้ไอรีนแอบมองตามไปอย่างหมั่นไส้
"มาเดี๋ยวผมช่วยถือ"เซฮุนรีบเข้ามาถือถาดจานขนมกับน้ำผลไม้มาวางตรงโต๊ะ พร้อมกับพาคนรักมานั่งข้างๆกัน
"เซฮุนวันหลังพาจุนมยอนมาบ้านเราอีกนะ
แม่ชอบจุนมยอนอยากให้มาบ่อยๆ"คุณนายโอเดินเข้ามาสมทบ
"ได้เลยครับแม่"เซฮุนรับปากทันที พี่จุนมยอนเข้ากับแม่ของเขาได้ก็ถือว่าสำเร็จไปครึ่งนึงนะ
ส่วนพ่อเขาพอจะดูออกว่ายังไม่สนับสนุนที่เขาคบกับพี่จุนมยอนเท่าไรแต่ก็ไม่ได้ขัดอะไรอย่างน้อยท่านก็เห็นแก่ความสุขของเขาอยู่บ้าง
"แล้วจะไม่อยู่ทานขนมก่อนหรอครับ"จุนมยอนถามสองพ่อลูกที่กำลังจะลุกออกไป
"ไม่ล่ะ ขอตัวนะ"จูฮอนตัดบทวันนี้รู้สึกเสียหน้าเพราะโอเซฮุนไม่น้อย
ส่วนไอรีนก็มองไปยังภาพเหล่านั้นด้วยความเจ็บใจ
"วันหลังก็มาทานอาหารด้วยกันอีกนะ"หลังจากที่จูฮอนกับไอรีนออกไปแล้วจู่ๆบยองฮุนพ่อของเซฮุนก็พูดกับจุนมยอนขึ้นมาก็วันนี้มันไม่เป็นส่วนตัวเลยนี่นาว่าไหม ทั้งๆที่มันควรมีแค่เขา เซรา เซฮุน
และจุนมยอนเท่านั้นน่ะ
"ครับ คุณพ่อ"จุนมยอนรับปากออกไปทันทีถึงแม้จะยังกลัวๆพ่อของเซฮุนอยู่
"ส่วนแกเตรียมรับมือล่ะ ประกาศออกไปแบบนั้นจูฮอนกับลูกสาวเขาไม่วางมือง่ายๆแน่"บยองฮุนพูดกับลูกชาย
"เซฮุนพูดอะไรหรอคะคุณ"เซราถามคนเป็นสามีอย่างสงสัยสองพ่อลูกนั่นทำอะไรให้เซฮุนไม่พอใจอีกหรอไงกัน
"ก็ลูกเราบอกว่าการเอาตัวเองเข้าแลกกับการแต่งงานเพื่อธุระกิจมันก็เหมือนการขายตัวน่ะสิ แล้วพอหนูไอรีนไม่ยอมจบเรื่องนี้มันก็บอกจะสั่งสอนเขาน่ะสิ"บยองฮุนเล่าออกไป
"แต่ยังไงไอรีนก็เป็นผู้หญิงนะ นายคิดจะทำอะไร"
จุนมยอนถามคนรักทันทีที่ฟังจบ
"พี่ไม่ต้องกังวลผมไม่ทำอะไรร้ายแรงมากนักหรอกแค่อยากให้รู้ว่าอย่ามาเล่นกับโอเซฮุน"ร่างสูงตอบออกไป เรื่องไอรีนเขามีคนที่จะช่วยจัดการอยู่แล้ว
"และถ้าผมยังไม่ได้ไปหา พี่ห้ามไปไหนมาไหนคนเดียวนะรู้ไหมชวนพี่แบคฮยอนหรือเพื่อนพี่คนไหนไปด้วยก็ได้"ร่างสูงพูดเขาว่าเขาพอจะเดานิสัยของสองพ่อลูกนั่นออกว่าจะต้องหาวิธีมาวุ่นวายกับเขาแล้วพี่จุนมยอนแน่ๆ อะไรที่กันไว้ได้ก็ต้องทำไว้ก่อนไม่ใช่ปล่อยให้มีอะไรเกิดขึ้นแล้วค่อยตามแก้ มันไม่ใช่สิ่งที่เขาชอบทำเลยสักนิด
"มันจะไม่มีอะไรร้ายแรงใช่ไหมเซฮุน"ร่างเล็กถามคนรักด้วยความที่เริ่มกลัวและกังวลที่กำลังเข้ามา
"ผมตอบไม่ได้หรอกว่ามันร้ายแรงไหม แต่ตราบใดที่โอเซฮุนคนนี้ยังจับมือพี่ไว้ผมจะไม่ให้เรื่องร้ายๆพวกนั้นมาทำร้ายพี่แน่ๆ"ถ้อยคำที่ถูกเอ่ยขึ้นมาอย่างหนักแน่นแม้คนตัวเล็กจะมีความกังวลอยู่บ้างแต่โอเซฮุนจะดูแลคนข้างๆให้เป็นอย่างดี
ก็คิมจุนมยอนเป็นคนสำคัญของเขานี่นา
ิRrrr
jongdae : ได้ข่าวว่าไอรีนบุกไปบ้านนาย ยัยนั่นแผลงฤทธิ์อะไรอีกหรือเปล่าเซฮุน
oohsehun : แหล่งข่าวไวดีนะจงแด ยัยนั่นมาที่บ้านฉันและกำลังหาวิธีจัดการอยู่
jongdae : ยัยนี่รังควานนายไม่เลิก มีอะไรให้ช่วยบอกได้นะ
oohsehun : ขอบใจ รับรองนายได้ช่วยฉันแน่จงแด
ยังไงซะผู้หญิงคนนั้นต้องได้รับการสั่งสอนจากเขาเสียบ้าง แค่เริ่มคิดจะมาทำให้คนของเขาเจ็บหรือมีน้ำตามันไม่สมควรที่จะได้รับอะไรจากบ้านของเขาอีก
เบจูฮยอนหรือไอรีนกับพ่อของเธอจะต้องได้รับบทเรียนอย่างสาสมมันถึงจะเป็นที่น่าพึงพอใจ
ตระกูลโอมีธุระกิจที่ขาวสะอาดก็จริง แต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกอย่างจะไม่มีด้านดำมืดของมัน
'ผมทำทุกอย่างเพื่อที่จะรักษาพี่เอาไว้นะ จุนมยอน'
"นายจะพาพี่ไปไหนเนี่ยเซฮุน"จุนมยอนถามเซฮุนหลังจากที่ร่ำลาพ่อกับแม่ของเซฮุนเรียบร้อยแล้วคนตัวสูงก็บอกว่าจะพาเขาไปด้วยกันที่นึง แต่ไม่ยอมบอกว่าจะไปที่ไหน
"เดี๋ยวก็รู้ครับ ผมแค่อยากให้พี่รู้จักกับใครคนนึง"คนตัวสูงตอบออกไปเขากำลังพาพี่จุนมยอนไปรู้จักกันกับคนพิเศษของเขาอีกคน
บนรถยนต์ของร่างสูงที่ตอนนี้คนตัวเล็กที่อยู่ข้างๆนั้นได้หลับไปด้วยความที่ว่าเขากลัวว่าคนตัวเล็กจะหนาวเกินไปเลยหันไปหยิบเสื้อฮู๊ตแขนยาวจากทางด้านหลังมาคลุมกันหนาวให้คนที่นั่งหลับอยู่
ขนาดตอนหลับพี่จุนมยอนยังน่ารักเลย
ให้ตายสิน่ารักแบบนี้บ่อยๆใจของเขาต้องแย่แน่เลย
คนน่ารักแม้กระทั่งตอนหลับก็ยังน่ารัก
คิมจุนมยอน เท่ากับ ความน่ารักของโลกใบนี้
ของโอเซฮุน
บ้านหลังขนาดกลางที่ตั้งอยู่ในเขตนอกเมืองของโซลที่ใช้เวลาขับรถไปนานเกือบสองชั่วโมงกว่าเพื่อไปหาคนพิเศษอีกคนที่เขาอยากแนะนำให้พี่จุนมยอนนั้นรู้จักเสียดายที่ท่านไม่ได้อยู่ทำงานที่บ้านเขาต่อด้วยความที่ว่าอายุค่อนข้างมากแล้วเธอเป็นแม่นมของเขาแล้วก็เคยเป็นคนดูแลแม่ของเขาด้วย
"พี่ครับ ถึงแล้วนะตื่นได้แล้วครับ" ร่างสูงปลุกคนรักพร้อมกับจมูกที่คลอเคลียแก้มใสของอีกคนไปด้วยความหลงไหล
"ไม่ตื่นผมจูบนะ"ร่างสูงพูดต่อด้วยรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์
ก่อนจะแอบจูบคนตัวเล็กที่นอนหลับจนอีกฝ่ายนั้นตื่นถึงยอมผละออกมา
"แกล้งพี่อีกแล้วนะเซฮุน"คนตัวเล็กพูดพร้อมกับตีแขนร่างสูงอย่างแรงก่อนจะหันไปมองรอบๆ
"ถึงแล้วครับพี่ ที่ผมจะพาพี่มาบ้านแม่นมของผมเองป้านารา ป้าเคยดูแลแม่ผมแล้วเลี้ยงผมมาเมื่อก่อนผมมาที่นี่บ่อยทุกอาทิตย์เลยนะแต่พอเข้ามหาลัยก็ไม่ค่อยได้มาได้แต่โทรหาป้านาราแทน" เซฮุนเล่าให้ฟัง พร้อมกับลงไปกดออดหน้าประตูไม่นานก็มีหญิงวัยกลางคนที่อุ้มเด็กชายตัวเล็กๆนั้นมาเปิดประตูให้เขา
"คุณหนูเซฮุน ทำไมมาไม่บอกป้าก่อนล่ะคะ มาๆค่ะเข้ามาก่อน
"ก็วันนี้ผมอยากเซอร์ไพรส์นี่ครับ แล้วพาแขกคนพิเศษมาแนะนำให้ป้ารู้จักด้วยครับ"เซฮุนพูดแบบยิ้มๆรอยยิ้มที่บ่งบอกถึงความสุข ทำให้คนมองนั้นสัมผัสได้
"ใช่คนที่คุณหนูเคยพูดถึงหรือเปล่าคะว่าชอบแอบมองเขา"ป้านาราถามออกไป ขณะที่จุนมยอนนั้นเปิดประตูลงมา
"คนนั้นแหละครับป้าแต่ตอนนี้พี่เขาเป็นแฟนผมแล้ว" เซฮุนตอบ
"สวัสดีครับคุณป้า ผมจุนมยอนนะครับ"จุนมยอนเดินเข้ามาทักทายหญิงวัยกลางคนด้วยท่าทางที่นอบน้อมพร้อมกับแนะนำตัวไปด้วยทันที
"สวัสดีค่ะ ได้เจอสักทีนะคะคุณหนูเซฮุนพูดถึงคุณหนูอยู่บ่อยๆเลยค่ะ"ป้านาราเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม
"แล้วหนูน้อยนี่ชื่ออะไรหรอครับป้า"จุนมยอนถามก็เด็กนี่มองเขาตาแป๋วเลยน่ะสิ น่ารักชะมัด
"แทฮันค่ะ หลานชายป้าเองคุณหนูเซฮุนกับแทฮันสนิทกันด้วยนะคะ เวลามาทีไรจะชอบมาเล่นกับแทฮันทั้งพาไปเที่ยวอีกจนป้าเกรงใจ"สิ่งที่ป้านาราเล่ามาเป็นอีกมุมนึงที่เขาเองนั้นก็พึ่งจะรู้เหมือนกันว่าเซฮุนมีมุมน่ารักแบบนี้อยู่ด้วย
ความคิดเห็น