ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [ OS ] Kang Dongho x Yoo Seonho ทานข้าวกันนะ
- ทาน้าวันนะ -
[ OS ] Kang Dongho x Yoo Seonho
“พี่รับๆๆๆๆๆ ถึเวลาไปทาน้าวแล้ว”
อนโฮะโนบอทุนให้ไปทาน้าว
่อนะเินไปวนโฮให้ไปทาน้าว้วยัน
เพราะเาไม่อบารทาน้าวนเียว
“พี่โฮับ ไปทาน้าวับผมันนะับ”
อนโฮเอามือทั้สอ้าไปอโฮ
าทา้านหลั
“เียวผมแบ่ผัให้พี่ พี่ะไ้ไม่อ้วน”
“นายไปินนเียวเถอะ”
โฮรีบแะมือทั้สอ้าออนโฮทันที
“ั้นเียวผมไปเอา้าวมาทานับพี่็ไ้”
“เิ”
ไม่นานเิน 10 นาที อนโฮวิ่เ้ามาพร้อมถาอาหาร 2 ถา
และมะม่วออนโฮ ที่ะเ็บไว้ินนเียว
อนโฮวาถาอาหาร ่อนะเินไปหาโฮ
“พี่รับ ไปทานอาหารันนะ ผมไปเอามาแล้ว”
“นายทานอนายไปเลย”
“ทานอั้นไป้วยเลย็ไ้”
อนโฮทำหน้าบึ้ไปั่วรู่
่อนะไปหยิบมะม่วโปรอเา
มาให้โฮ
“พี่.. ทานสิรับ”
“ถ้าพี่ินไม่อิ่มพี่ะไม่มีเเรนะับ”
อนโฮใ้ส้อมิ้มมะม่วมาให้โฮ
“พี่ับมันิ้นเล็ๆเอับ”
“พี่ทานให้ผมเห็นหน่อยสิรับ”
โฮยอมทำามอย่าว่า่าย
่อนะไปเลิ้อมละไปทาน้าว
“นายไม่ำเป็น้อเอามาเลย”
“เียวั้นหิว็ลไปทานเอ”
“พี่รับ ผมไม่อยาินอันนี้”
“ินๆไปเถอะ เพื่อสุภาพอนาย”
อนโฮทำหน้ามุ่ย โฮรีบหยิบผัในาน
ออนโฮมา แล้วเอาไ่ในานอนให้
ทันที โฮอบเินทุรั้เวลามีนมาทำหน้ามุ่ย
ใส่เา มันูน่ารัี
“หยุทำหน้าแบบนั้นแล้วรีบๆทาน”
“เย่!”
อนโฮรีบทาน้าวให้หม่อนะนำ
ถา้าวอเาและอโฮไปเ็บ
อนโฮหยิบมะม่วึ้นมาทาน
่อนะยื่นมะม่วอีิ้นให้โฮ
“พี่ินอีิ้นสิรับ”
“วันนี้ยั้อ้อมอีนาน เียวผมเ็บมะม่วให้พี่ทานเอ”
“อืม” ร่าให่อบลับไป ่อนอนโฮะไป้อมท่าเ้นอเา่อ
“พี่รับท่านี้อ่ะ พี่ามูเอลบอว่าให้ผมู่ับวานลินอ่ะรับ”
“อืม”
“แ่ผมอยาู่ับพี่อ่ะรับ”
“เียวผมแบ่มะม่วให้”
“ไม่ นายะไปู่ับใร็ไปๆ ้อมอใรอมัน”
โฮผลัอนโฮเบาๆ ให้พ้นาสายา เเ่วามเบาๆอโฮ
ไม่ไ้เบาในสายาอนัวเล็เม้เเ่นิ อนโฮล้มลไปนั่ับพื้น
่อนอเหลวสีใสะ่อยๆไหลมาบนแ้มลมๆ ออนโฮ
อนโฮอยาที่ะโรธโฮมา
แ่็ไม่ล้าที่ะโรธัเท่าไหร่
เพราะยัไเา็เป็นนที่สำั
สำหรับเานนึ
อนโฮเินอลับไป้อม
“เป็นไรอ่ะ” แฮวีถามอนโฮที่นั่อ
“ป่าวอ่ะ ้อมเ้น่อเถอะ”
อนโฮมอไปที่โฮั่วรู่ ่อนะึสายาลับมาเพราะโฮ็แอบมอไปที่อนโฮเหมือนัน
แ้มหนาเริ่มออสี เมื่อรู้ว่าอีฝ่าย็มอลับมา
“ไป้อมันเถอะรับ!” อนโฮพูอย่าเ็มแ็ราวับว่าเรื่อร้อไห้ะี้ไม่เยเิึ้น
หลัา้อมันไปไ้ัพัเสียเือนพัทาน้าวเย็น็เริ่มัึ้น
อนโฮ่อยๆเินไปหาโฮ่อนะอร้อให้ยถา้าวมาให้เาหน่อย
“เินไปเอาเอไม่ไ้รึไ ทำไม้อเป็นั้น”
“้าวใร้าวมันิ” โฮอบลับอนโฮไป
“น้าา พี่หมีอลูเี๊ยบบบ”
“ลูเี๊ยบปวา พี่หมีผลัลูเี๊ยบอ่ะ”
อนโฮอ้อนวอน่อหน้านร่าสู หวัว่าเาะเ้าใ
เพราะเรื่อที่เาเ็บา็เป็นเพราะโฮทั้นั้น
“ไม่! ไม่ไป”
“อย่ามาทำเป็นสำออย เินเอไ้เินไปเอ”
โฮวาับมา
อเหลวสีใสเริ่มไหลออมา เเ่อนโฮไม่ยอมเเพ้
เาใ้มืออเาปัออ่อนะใ้เเผนสุท้ายที่มีอยู่มาสู้หมี
“พี่เป็นหมีอ่ะับ พี่้อหาปลามาให้พวผมสิ”
“ไม่ั้นผมะินพี่เเทนิๆ้วย”
อนโฮพยายามทำหน้าเร่รึมให้นัวให่ลัว
แ่ลับันโฮับปล่อยเสียหัวเราะออมาแทน
่อนะอบออไปว่า
“ะอยูละัน”
“ใระไ้ินใร”
_____________________________
บไปแล้ว 1 ู่
อาะเียนไม่ียัไิมไ้นะะ
อันนี้สรีมแท็ทาทวินะะ
#โฮนบาป
(ยัไม่แ้ำผิ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น