~!+de Blanc cube+!~

ลำดับตอนที่ #9 : [Devil Existence] Day0 :: Game Start!!

Day0 :: Game Start!!


'ปัง!!'

เสียงปืนลั่นดึงสติทุกคนให้หันกลับมามอง กระสุนจากรังเพลิงพุ่งตรงเข้าเจาะไหล่ซ้ายของหมาป่าที่อยู่ห่างไปราว 600 เมตร ส่งผลให้มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

แต่ชายหนุ่มกลับหรี่ตาสีน้ำตาลทอง แล้วส่ายหัวน้อยๆราวกับไม่พอใจผลงานของตัวเองเท่าไหร่นัก ก่อนจะพึมพำเบาๆ

"ไอ้บ้าคนไหนมันคิดว่าให้เอาปืนไปใส่ในท้องคน"

ในมือเขามีไรเฟิลดรากูนอฟชั้นดี เสียแต่ตอนนี้มันชุ่มไปด้วยเลือดจนหยดย้อยลงมาจากปากประบอกปืน ไม่ต่างจากแขนเขาที่ถูกย้อมเป็นสีแดงไปถึงข้อศอก


"ไม่มีฝีมือเองจะพาลโทษคนอื่นทำไม"

เสียงพูดลอยๆ พร้อมเสียงตาเหยียดๆถูกส่งมาจากชานหนุ่มผมสั้นสีดำสนิท ในมือถือปืนไรเฟิลชุ่มเลือดเช่นกัน ก่อนจะยกปืนขึ้นเล็ง เป้าหมายคือช่องว่างระหว่างนัยน์ตา

'ตึงง!!'

เสียงอัดกระแทกที่ดังกว่าปืนทั่วไป กระสุนที่พุ่งออกด้วยความเร็วที่มากกว่าเท่าตัว ฉีกกระชากร่างของหมาป่าโชคร้ายตัวเดิม จนไหล่ขวาถูกฉีกออกแทบจะหลุดจากร่าง


"ไม่เห็นจะแน่สักเท่าไหร่"

เขาพูดลอยๆบ้าง ทำให้อีกฝ่ายต้องขมวดคิ้ว ก่อนจะส่งสายตาที่บ่งบอกความศัตรูชัดเจนมาให้

"นายชื่ออะไร"

เขาถาม แล้วอีกฝ่ายก็สวนมาทันที

"รู้ไปทำไม จารึกหน้าหลุมศพนายว่าใครฆ่าหรอ"

"เปล่า" เขาตอบพลางยิ้มแยกเขี้ยวนิดๆ "ถ้านายตายจะได้รู้ว่าใครฝังศพให้"

"เหอะ ฉันชื่อ โคมะ  จำไว้ดีๆแล้วกัน เนี่ยแหละคนที่จะฝังศพนาย"

เขายิ้มกว้างกว่าเดิม ก่อนจะตอบ

"ฉันชื่อ ชินจิ  คอยดูแล้วกันว่าใครจะได้เป็นศพก่อน"



แน่นอนว่าหมาป่าหลายสิบตัวไม่รอให้ทุกคนยืนคุยกันจนเสร็จ เขี้ยวแหลมยาวโค้งออกมาจากปาก น้ำลายไหลย้อยยามจับจ้องเหยื่ออันโอชะ หมาป่าตัวใหญ่พร้อมใจกันกระโจนเข้าหากลุ่มผู้เล่น


'ตุบ!!'

จอบยาวจากมือเรียวถูกฟาดเข้าที่หัวหมาป่าตัวหนึ่งอย่างจัง แต่เพราะร่างกายที่ถูกดัดแปลงทำให้มันไม่รู้สึกสักเท่าไร แล้วดีดตัวกลับโจนเข้าใส่หมายจะขย้ำคอเหยื่อ แต่หญิงสาวก็หลบได้อย่างพอดิบพอดีทุกครั้งทำให้หมาป่าเกี่ยวได้แต่ชายกระโปรงเท่านั้น นั่นทำให้มันหัวเสียไม่ใช่น้อย

'โฮกกก'

"ฮ่ะๆๆ ฮิฮิ"

ร่างของเหยื่อหรือหญิงสาวร่างบางไม่ได้ดูเดือดร้อนที่มีหมาป่าตัวโตกำลังพยายามฆ่าเธอแม้แต่น้อย บนใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้ม ผมยาวสีทองพริ้วสะบัดตามการเคลื่อนไหวหลบหลีกคมเขี้ยวหมาป่า ดูคล้ายกับกำลังเต้นรำหยอกล้อกัน

แต่ราวกับว่าคู่เต้นรำของเธอน่าเบื่อเกินไป เธอโยนจอบทิ้งแล้วคว้าเอากรรไกรตัดหญ้าอันใหญ่มา ก่อนจะจ้วงใบมีดทั้งสองเข้านัยน์ตาของสัตว์ร้ายอย่างแม่นยำ

"ฮิ ฮิ ฮิ ฮ่าๆๆ"

มือบางจ้วงแทงอย่างไม่ยั้ง หมาป่าที่บาดเจ็บดิ้นทุรนทุราย พยายามจะตะกุยหนีให้พ้น แต่เธอก็ปาดข้อเท้าทั้งสี่ของมัน เลือดมากมายไหลทะลักออกมาจนชุ่มปลายกระโปรงของเธอ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจ

เมื่อผู้ล่ากลับกลายเป็นเหยื่อ สิ่งที่รออยู่คงไม่พ้นความตาย เธอแทงกรรไกรเข้ากลางตัวหมาป่าจนมิด และแทงซ้ำอีกนับครั้งไม่ถ้วน เลือดที่สาดกระเซ็นย้อมแขนเธอเป็นสีแดง ใบหน้าที่เปรอะเปื้อนประดับด้วยรอยยิ้มกว้างอย่างมีความสุข

เมื่อเหยื่อจะสิ้นลมหายใจไปแล้ว แต่เธอก็ยังไม่หยุดมือ จนเมื่อกระดูกทุกชิ้นแหลกไม่มีเหลือ เขี้ยวแหลมที่ซี่ถูกดึงออกมาปักเบ้าตาจนหมด เธอถึงละมือ และมองหาของเล่นชิ้นใหม่



'ฉับ!!'

หมาป่าสี่ตัวถูกฟันจนเกิดแผลยาวลึกในเวลาแทบจะพร้อมๆกัน คนทั้งสี่ที่ตวัดใบดาบนั้นหันมองคนที่เหลืออย่างสนใจในผู้ที่ใช้อาวุธประเภทเดียวกัน

(ริว/อธินาล่า/หมาก/ดีเลีย)