~!+de Blanc cube+!~

ลำดับตอนที่ #8 : [Devil Existence] Day0 :: ความจริงที่มืดมิด

Day0 :: ความจริงที่มืดมิด




  

"ในความฝันมืดมนฉันได้ยินเสียงกระซิบ เรียกร้องให้ฉันกลับมาสู่ความจริง หากแต่ยามที่ฉันได้รับรู้ความจริงผ่านดวงตาที่ลืมขึ้นของฉัน ฉันจึงได้รู้ ว่าความฝันนั้นสวยงามเพียงไหน"


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------




'เพดานเรียบๆสีเทาที่ไม่ได้ทาสี'

นั่นคืออย่างแรกที่ประสาทสัมผัสของเธอรับรู้ได้ สิ่งต่อมาที่แล่นเข้ามาในความคิดก็คือ

"ที่นี่ที่ไหน?"

ที่นี่ไม่ใช่คอนโดราคาหลายสิบล้านย่านใจกลางเมืองของเธอแน่ๆ และสิ่งสุดท้ายที่เธอจำได้คือเธอกำลังยืนรอคนขับรถมารับอยู่หน้ามหาวิทยาลัย


ร่างบางยันตัวขึ้นช้าๆ แสงไฟสลัวๆจากหลอดไฟสีขาวพอทำให้เธอมองเห็นสภาพโดยรอบ

ห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ไร้ซึ่งหน้าต่าง ผนังทุกด้านเป็นสีเทาด้านของคอนกรีต อีกด้านเป็นประตูเหล็กเก่าๆ แง้มไว้เล็กน้อย เธอผ่อนลมหายใจที่อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ถูกขังตาย

เมื่อสติสัมปชัญญะกลับมาครบถ้วน เธอก็รู้สึกถึงบางอย่างที่ต้นแขนซ้าย เมื่อถกแขนเสื้อขึ้นดู สิ่งที่พบก็ทำให้เธอต้องขมวดคิ้ว

รอยประทับสีดำที่เขียนไว้ว่า


014


เธอลองถูรอยนั้น แต่ว่ามันก็ไม่ได้จางลงแม้แต่น้อย และเมื่อตัดสินใจได้ว่าการอยู่เฉยๆไม่ช่วยอะไร เธอก็เดินออกจากห้องเพื่อหาว่ามันเกิดอะไรขึ้น

เปิดประตูออกไปก็เป็นทางเดินที่มีไฟสลัวไม่ต่างกัน ด้านขวาเป็นผนังทึบ เธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเดินไปทางซ้าย มองไปสุดทางเห็นประตูที่มีแสงไฟลอดผ่านมา


เสียงฝีเท้าของเธอดังก้องไปทั่วทางเดินแคบๆนั้น และเมื่อเธอผลักประตู เธอก็ตกเป็นเป้าสายตาของทุกคนในห้องทันที


"มาใหม่อีกคนแล้ว ชื่ออะไรครับผม"

ชายหนุ่มผมดำที่ดูอ่อนกว่าเธอหลายปีทักขึ้น รอยยิ้มสดใสดูไม่มีพิษภัย


"เอเรียสซ่า"

เธอตอบอย่างงงๆ


"ผมชื่อ หมาก ครับผม ยินดีที่ได้รู้จัก"

หมากส่งยิ้มให้เธอที่พยักหน้ารับรู้ ก่อนจะเดินไปนั่งแล้วมองสำรวจรอบห้อง

สภาพภายในห้องนี้ต่างจากห้องที่เธอฟื้นขึ้นมาลิบลับ มองดูแล้วก็เหมือนห้องรับรองของโรงแรมระดับ 5 ดาว โซฟาบุผ้าอย่างดีสีแดงเข้มเข้ากับผ้าม่านสีเดียวกันที่ติดอยู่รอบห้อง หากมองดีๆจะเห็นว่ามีประตูแบบที่เธอเข้ามาหลายบานหลบอยู่หลังผ้าม่าน ที่มุมหนึ่งมีบาร์เครื่องดื่มเรียงรางไปด้วยขวดมากมาย นอกจากหมากแล้ว ยังมีคนอีกหลายคน นั่งกระจายกันไป บางคนก็จ้องมาทางเธอ บางคนก็ทำหน้าเครียด และบางคนก็นั่งจิบเครื่องดื่มอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร

บรรยากาศในห้องดูกดดัน เห็นได้ชัดว่าทุกคนคงไม่ได้มาที่นี่ด้วยความตั้งใจ

"1..2..3....21  21 คน"

เอเรียสซ่านับจำนวนคนในห้องอย่างไม่รู้จะทำอะไร พลางมองไปยังหญิงสาวในชุดกระโปรงกึ่งผู้ดีอังกฤษยุดเก่า ที่นั่งจิบชาด้วยสีหน้าเย็นชาอย่างไม่สนใจใคร 


"สวัสดีและยินดีต้อนรับผู้เล่นทุกท่าน"

เสียงที่ดังขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยทำให้ทุกคนสะดุ้ง แล้วหันไปหาแหล่งกำเนิดเสียง ลำโพงตัวใหญ่ที่เคลื่อนลงมาจากเพดาน

'เฟี้ยว ฉึบ!'

ของชิ้นเล็กถูกดีดออกจากมือชายหนุ่มร่างกำยำที่นั่งอยู่มุมห้อง พุ่งตัดสายไฟที่เชื่อมอยู่ทำให้เสียงเงียบลงทันที
สายตาหลายคู่มองตัวต้นเหตุอย่างจะถามว่าทำอะไร


"ทำอะไรของนาย!! นั่นอาจจะเป็นทางออกจากที่นี่ก็ได้นะ"

เสียงแว้ดดังขึ้นจากหญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาสีฟ้าฉายแววไม่พอใจเล็กน้อย


แต่ชายหนุ่มกลับเลิกคิ้วเพียงเล็กน้อย เสยผมสีดำของตัวเองที่ลงมาปรกหน้า แล้วตอบด้วยเสียงเรียบๆ

"ก็เสียงมันน่ารำคาญ"


เป็นคำตอบที่ชวนให้คนฟังหนังตากระตุก แต่ก่อนที่จะเกิดสงครามน้ำลาย ก็มีเสียงขัดขึ้นซะก่อน


"ยินดีที่ได้เห็นผู้เล่นไฟแรง"

ชายหนุ่มในชุดสูทอย่างดีส่งยิ้มมาให้ ร่างที่โปร่งแสงทำให้รู้ว่านี่เป็นเพียงภาพโฮโลแกรมเท่านั้น

"ก่อนอื่นก็ขอยินดีต้อนรับอีกครั้ง ผมชื่อไพร์ม เป็นผู้คุมเกม จะขอพูดคร่าวๆแล้วกัน

เกมนี้มีชื่อว่า Devil Existence และพวกคุณทุกคนก็คือผู้เล่น ทุกคนมีหลายเลขที่ต้นแขนซ้าย หลายคนคงจะเห็นแล้ว พวกคุณอาจไม่ได้มาจากประเทศเดียวกัน แต่เราได้ทำการฝังชิพไว้ในสมองคุณแล้ว ดังนั้นพวกคุณทุกคนจะสามารถสื่อสารเข้าใจกันได้

บทบาทของพวกคุณคือเล่นไปตามสเตจต่างๆ หากคุณชนะคุณก็ได้ไปต่อ หากคุณแพ้คุณก็ตาย

นี่คือกฎเบื้องต้น มีใครสงสัยอะไรรึเปล่า"


ไพร์มยังคงยิ้ม แม้จะเพิ่งพูดคำว่า ตาย ออกมาราวกับเป็นเรื่องเล่นๆ ก่อนจะพูดต่อ


"หากคุณสงสัยว่าคุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ก็คงต้องถามพลังที่อยู่ในตัวพวกคุณทุกคน และหากยังมีใครสงสัยว่านี่คือเรื่องจริงรึเปล่า ก็ขอให้คุณรับรู้ด้วยตัวเอง"


'พรึ่บ'


ช่องบนเพดานเปิดออก ร่างนับสิบที่ผูกไว้กับเชือกร่วงลงมา


'เลือด'

เอเรียสซ่าเบิ่งตากว้างไม่ต่างจากคนอื่น

ร่างไร้วิญญาณทุกร่างชุ่มโชกไปด้วยของเหลวสีแดงสด ดวงตาที่เบิกค้างของคนตายจ้องมองมายังเหล่าคนเป็น หยดเลือดไหลรินลงสู่พื้น กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง ทุกสัมผัสที่รับรู้เป็นสิ่งยืนยันว่าพวกเขากำลังเผชิญอยู่กับอะไร 

ว่าสิ่งที่เรียกว่าความตายแท้จริงอยู่ใกล้แค่ไหน



"หึ น่าสนใจดีนี่ ถ้านี่เรียกว่าเกม แล้วของรางวัลคืออะไรล่ะ"

หญิงสาวในชุดผู้ดีอังกฤษถามด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน


ไพร์มยังคงยิ้ม ก่อนจะตอบ

"ก็คงเป็น การมีชีวิตรอด ล่ะมั้งครับ"


คำตอบที่ได้ทำให้คนถามแสยะยิ้ม ก่อนจะจิบน้ำชาต่อแม้จะมีศพแขวนอยู่ตรงหน้า


"เอาละครับ เรามาเริ่มเกมกันดีกว่า"

ไพร์มพูดขึ้นอีกครั้ง

"เราได้หาอาวุธที่เหมาะกับทุกคนไว้ให้แล้ว หากมองดีๆจะเห็นว่าทุกศพถูกผ่าท้อง นั่นล่ะครับ ที่ที่อาวุธของคุณอยู่ หยิบมันขึ้นมา แล้วเตรียมเล่นสเตจแรกกันเลย"

ไพร์มยิ้มกว้างก่อนภาพเขาจะหายไป


พลันประตูทุกบานรอบห้องก็เปิดออก ดวงตาสีแดงฉานเรืองวาวในความมืด เขี้ยวแหลมโค้งยาว หมาป่าตัวสูงเกือบเท่าคนย่างกรายเข้ามาหาเหยื่อ


เสียงไพร์มดังขึ้นอีกครั้ง

"สเตจแรกเป็นแค่การอุ่นเครื่อง หมาป่าดัดแปลงพันธุกรรม 50 ตัว กำจัดมันให้หมดนะครับ"


Welcome to
DEVIL EXISTENCE


---------------------------------------------------------------------------------------------

 

Chiru's Talk  18/11/2012

 - บทที่หนึ่งจบแล้ว  สั้นไปไหมอะ T-T  ยังไม่มีฉากเลือดสาดเลยแค่เกริ่นนำเฉยๆ อาจจะไม่สะใจหลายคน(ไรท์ก็ไม่สะใจแต่ไม่รู้จะรวมยังไง)  บทต่อไปรับรองได้เห็นเลือดแน่นอนน ><  

 - หลายคนยังไม่ได้ออกตอนนี้ อย่าเพิ่งน้อยใจ รับรองเดี๋ยวได้ออกทุกคน เย่ๆ  แต่บทนี้มีหลายคนได้ออกแต่ไม่ได้บอกชื่อ จะมีใครทายถูกไหมหนอว่ามีใครบ้าง   ใครทายถูกหมดเดี๋ยวมีรางวัล *0*  ชิรุจะหอมแก้มหนึ่งที ฮ่าๆ (//โดนรีดเดอร์ตบตกบันได = = )  ให้รางวัลเป็นสิทธิ์คุ้มกันตอนหน้าไม่ตายแล้วกัน  หุหุ =w= 


 - อัพเร็วกว่าที่บอกเพราะขี้เกียจทำงาน ว่ะฮ่ะฮ่ะฮ่า (//โดนบาทายัน)  ตอนต่อไปกำหนดออกยังไม่รู้ คิดว่าไม่เกินวันศุกร์ แต่ไม่ใช่วันพฤหัสแน่ๆ เพราะเรียนถึง3ทุ่ม = =  ไม่ต้องรอนะ^^

ปล. ถ้ามีคำผิดบอกกันได้จ้า ชิรุจะได้แก้ให้^^