คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : [ออริ ฟอร์ Afterworld's engine]
Application
Part 1 : Outside
รูป(บีฟอร์) :
รูป(อาฟเตอร์) :
ชื่อ-นามสกุล : เอวา ฟาลเคนราธ (Ava Falkenrath)
ชื่อเล่น : เอวา (Ava)
อายุ : 19
สัญชาติ : เยอรมัน
เพศ: หญิงโรคจิต
รูปร่างลักษณะ : บีฟอร์ สีผม-บรอนซ์ สีตา-จริงๆแล้วสีเขียวเข้ม แต่ไม่ชอบจึงใส่คอนแทคสีแดงสด สีผิว-ขาวซีด // อาฟเตอร์ สีผม-เทาเข้ม สีตา-สีเงิน(เวลาเห็นในที่มืดจะให้เป็นประกายเลยล่ะ) สีผิว-ขาวเป็นกระดาษ ไร้เลือดฝาดโดยสิ้นเชิง // หญิงสาวร่างบางสูง 160 ซม. น้ำหนัก 45 กก. สัดส่วนงั้นเรอะ ไม้กระดาน!! ถ้าตัวเล็กกว่านี้สักหน่อยคงถูกเข้าใจว่าเป็นเด็กประถมแน่ๆ แขนขาเพรียวบาง
ตำหนิ : -
สายตา : สายตาปกติ แต่เวลาไปโลกบีฟอร์จะใส่คอนแทคสีแดงสด
บุคลิกภาพ : ท่าเดินของเธอมักจะขึ้นอยู่กับอารมณ์ตอนนั้นล้วนๆ แบบ..มันเป็นอินเนอร์(ผิด!) แม้จะไม่มีใครเข้าใจอารมณ์เธอก็ตาม อาจจะเอามือซุกกระเป๋ากางเกง ยืดแขนคลายเส้น หรือเอียงคอไปมา แต่ลักษณะเด่นคือเธอจะใส่ส้นสูงเสมอ และจะเดินเป็นเส้นตรง(แบบนางแบบแคทวอค์กอะ ที่เวลาก้าวเท้าแล้วจะเป็นเส้นตรง) เดินไม่เร็วนัก เน้นส้นเท้าเพื่อให้เกิดเสียง ต๊อก ต๊อก ต๊อก ตามจังหวะการเดินของเธอ ยิ่งถ้าเดินในโถงก้องๆนะ จะเยี่ยมไปเลย!! //ท่ายืน ยืนตัวตรง แอ่นอก(แบนๆ)เล็กน้อย เท้าซ้ายซ้อนอยู่หลังเท้าขวา แต่ว่าเธอยืนนิ่งๆนานๆไม่ได้หรอกนะ ยืนได้แปปนึงเดี๋ยวก็เดินไปเดินมา แล้วก็หยุด แล้วก็เดินใหม่(หล่อนเป็นไฮเปอร์สินะ = =;) // ท่านั่งประจำคือนั่งไขว่ห้าง แขน2ข้างเหยียดไปด้านหลังพาดพนักพิง(กรณีโซฟา) หรือวางไว้บนเข่า(กรณีเก้าอี้ตัวเล็ก) ทั้งหมดทั้งปวงนี้ สิ่งที่เด่นสุดคือหน้าเธอค่ะ รอยยิ้มและแววตาที่แสดงความกระหายเลือดอย่างเห็นได้ชัดตลอดเวลา(หน้าแบบยันเดเระนั่นเอง แต่เธอไม่ใช่ยันนะ) การเอียงคอน้อยๆและจ้องตาคู่สนทนาจะเพิ่มดีกรีความน่ากลัวได้อีกหลายขุม อาจหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขึ้นมาได้แบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำให้เลเวลความหลอนเพิ่มถึงขีดสุด(?)(คนหรือตัวอะไรฟร่ะ = =)
Part 2 : Inside
ลักษณะนิสัย : โหมดปกติ คาดเดาอารมณ์ไม่ได้ อารมณ์แปรปรวนตลอดเวลา ทำอะไรโดยใช้สัญชาตญาณ แต่ที่แปลกคือการวิเคราะห์เธอดีเกินคาด ถ้าให้อ่านข้อมูลอะไร ก็จะวิเคราะห์ออกมาได้เป็นฉากๆ(แต่หน้าก็ยังจิตอยู่ คนเลยสงสัยว่าที่พูดออกมานี่คิดรึเปล่า)// โหมดคลั่ง จะเป็นเวลาได้ลงมือจัดการเหยื่อแล้ว หรือเวลาโดนแย่งเหยื่อตรงหน้าไป จะเกิดอาการเลือดขึ้นหน้า ไม่พูดไม่จา ไม่ก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ใครขวางได้เป็นศพแน่ จะจัดการเหยื่อจนกว่าจะเละแล้วจะหายเอง
ลักษณะคำพูด : วิธีคิดแปลกๆ จำภาพหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากกว่าชื่อ แล้วเวลาคิดอะไรต่อจากที่คิดอยู่ ก็จะต่อไปเรื่อยๆแล้วจะลืมประเด็นที่คุยอยู่ไปเลย แต่สักพักก็จะนึกได้แล้วกลับมา เลยกลายเป็นพูดวกวนไปมา จนคนฟังไม่รู้เรื่อง ตอบไม่ตรงคำถาม(นอกเหนือจากเรื่องงาน) ไม่ว่าคนจะด่าหรือว่าก็ไม่รู้สึกอะไร ตอบกลับเหมือนประโยคบอกเล่าธรรมดา สำเนียงของเธอจะเป็นเสียงเแบบล่องลอยนิดๆ พูดสลับหัวเราะ ฮะ ฮะ ตลอด แต่ถ้าพูดอะไรเกี่ยวกับเลือดจะเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ตื่นเต้น จนแทบจะตะโกน แล้วการหัวเราะก็จะกลายเป็น ฮ่า ฮ่า ฮ่า แบบบ้าคลั่ง
โหมดปกติ:: ถาม- จำเมืองฟลอเรนซ์(ชื่อสมมุติ)ที่ไปครั้งก่อนได้ไหม?
ตอบ- ที่เมืองนั้นที่มีตัวตลกสามตัว ที่ต้องผ่านแม่น้ำยาวๆแล้วก็สะพานสินะ เมืองข้างๆนั่นก็มีแม่น้ำนะ แล้วที่เมืองที่ผ่านทุ่งสีฟ้าๆก็เคยมีตัวตลกเหมือนกัน ท้องฟ้ากับทะเลก็สีฟ้าเหมือนกัน เมืองนั้นมีหอระฆังใหญ่ๆด้วยสินะ (พูดเรื่อยๆติดๆกัน)
โหมดเริ่มจิต:: ถาม- ยังจำเรื่องตอน 5 ขวบได้ไหม?
ตอบ- ก็ตอนนั้นมีเลือดเยอะไปหมดเลย แล้วฉันก็แทง แล้วก็มีเลือด(เสียงดังขึ้น) แล้วก็แทงอีก แทง เลือด แล้วก็ แล้วก็ (แทบจะตะโกน) เลือด มีแต่เลือดเต็ไปหมด ดี อยากได้ ดีอีก แล้วก็ (เริ่มพูดไม่รู้เรื่อง)
ประวัติ : เด็กผู้หญิงจากโลกอาฟเตอร์ที่ธรรมดาๆที่สุด จากบ้านฐานะปานกลางที่สุดแสนจะธรรมดาเช่นกันแล้วอะไรคือสิ่งที่พิเศษงั้นหรอ? เธอเสพติดเลือดยังไงล่ะ!! ทำไมน่ะหรอ? เมื่อตอนที่เธออายุได้แค่ 5 ขวบ เกิดเหตุก่อการร้ายครั้งใหญ่ในเมืองของเธอ ซึ่งค่อนข้างห่างไกลและเกิดอาชญากรรมบ่อยครั้ง คนบ้าโรคจิตบุกยึดโรงเรียนอนุบาลและจับเด็กทั้งหมดกว่า30คนเป็นตัวประกัน ไม่มีการเรียกร้องใดๆ เขาเพียงแต่ใช้มีดจ้วงแทงเด็กทีละคนๆ จนเหลือเธอเป็นคนสุดท้าย เธอกลัวไหมอย่างนั้นหรือ? ไม่เลย เสียงกรีดร้องและภาพเลือดที่สาดกระเซ็นของเพื่อนกลับทำให้เธอมีความสุข แล้วก่อนที่คนร้ายที่รู้ตัว เขาก็กลายเป็นกองเนื้อเละๆไปแล้ว ตำรวจที่พบเธอคนแรกถึงกับช็อค เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆในความมืดยืนอยู่ท่ามกลางทะเลเลือด หลังจากนั้นเธอก็กลับบ้านไป มีชีวิตปกติสุขได้สัก2-3เดือน เธอก็ดูปกติดี ยกเว้นเรื่องที่แทบจะไม่พูดเลย แต่ทุกคนก็คิดว่าเธอช็อคจากเหตุการณ์ ก่อนที่พ่อแม่ก่อนเธอจะเจอกองศพลูกสัตว์อยู่ที่สวนหลังบ้าน ทุกศพเต็มไปด้วยรอยมีดกรีดไม่ต่ำกว่า10รอย แน่นอนหลังจากนั้นเธอก็ถูกส่งไปบำบัด บำบัดอยู่5ปี อาการเสพติดก็ไม่หาย แต่ว่าเธอก็สามารถคุยกับคนอื่นได้แล้ว แม้จะไม่ค่อยรู้เรื่องเพาะชอบพุดวนไปวนมาเหมือนคนย้ำคิดย้ำทำก็ตาม ศูนย์บำบัดคิดจะส่งตัวกลับเพราะคิดว่าคงรักษาไม่หายแล้ว ขณะนั้นเองที่เมืองของเธอก็เกิดเหตุร้ายอีกครั้ง มาเฟียทีมเย้า กับทีมเยือน(ผิดดด!!) มาเฟียเจ้าถิ่น2เจ้าเกิดกินเกาเหลา(ไม่กินเส้น)กันขึ้นมา มาฆ่ากันกลางเมือง คนโดนลูกหลงไปมากมาย และพ่อแม่ของเธอก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นนั้น เธอไม่มีที่ให้ไป แต่หลังจากนั้นไม่นาน เรื่องของเธอไปถึงหูหน่วยRecheckอย่างไรก้ไม่ทราบได้ ผู้บริหารระดับสูงมารับตัวเธอไป เก็บเธออยู่ในห้องลับแน่นหนาที่มั่นใจว่าเธอจะไม่เกิดบ้าแล้วไล่ฆ่าคนทั้งหน่วย หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ถือเป็นหนึ่งในหน่วยRecheck และด้วยสัญชาตญาณและไหวพริบที่ดี ทำให้เธอคือผู้อยู่เบื้องหลังการวิเคราะห์หาตัวคนที่เดินทางข้ามโลกหลายคดี แน่นอนว่าต้องจัดกิจกรรมให้เธอ"เล่น"อย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง ไม่อย่างนั้นเธอก็จะเริ่มคลุ้มคลั่งถึงขนาดทำร้ายตัวเอง(ทำร้ายนี่ถึงขั้นเอาดาบมาฟันแขนตัวเองได้เลย)เพื่อให้ได้เห็นเลือด เธอไม่เคยถูกปล่อยตัวออกมาปฎิบัติการข้างนอกเลย และมีตำแหน่งเป็นอาวุธลับสุดยอดของหน่วย หรือ"โค้ดเร้ด" จนเม่อเร็วๆนี้ที่เกิดการเดินทางข้ามโลกมากผิดปกติ (ช่วงที่พระเอกเข้ามานั่นแล) หน่วยจึงต้องปล่อยตัวเธอออกมา
- ส่วนความสามารถในการข้ามโลก คิดว่าหน่วยRecheckอาจจะต้องทำงานข้ามโลกรึเปล่า ถ้าเข้าใจผิดเอาความสามารถนี้ออกได้จ้า
สิ่งที่ทำได้ดี : ฆ่า(ใช้คำนี้ก็ไม่ถูกเท่าไร อ่านคำจำกัดความตรงชอบแล้วกันนะ) วิเคราห์สถานการณ์(ประเภทหัวไว ไหวพริบดี หรือเอาง่ายๆ สัญชาตญาณดิบ)
สิ่งที่ทำได้ไม่ดี : มีมนุษยสัมพันธ์แบบคนทั่วไป(หน้าคุณเธอโหด ดิบ จิต เถื่อนซะขนาดนั้น ใครจะกล้าเข้าใกล้) เอาจริงๆก็ทุกอย่างนอกจากงาน งานบ้านงานเรือน ทำกับข้าว บลาๆ ทำไม่เป็น แต่มีคนทำให้ เคป๊ะ?!? จบค่ะ!! (//โดนตรบ แต่มันก็จริงนี่)
ชอบ/ไม่ชอบ/เกลียด/กลัว : ชอบ เลือดสดๆจากบาดแผล-เข้าไปฟันๆหรือใช้อะไรก็ตามที่อยู่ใกล้ๆหรือจะมือเปล่าก็ไม่เกี่ยง ทำให้เลือดกระเซ็นจนตัวเธอกลายเป็นสีแดงได้มากเท่าไรยิ่งดี จนเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายกลายเป็นก้อนเนื้อเละๆแล้วนั่นแหละ ถึงจะหยุด // ไม่ชอบ กฏระเบียบเยอะแยะ-ถ้าเบาๆอาจแค่อารมณ์เสีย แล้วเดินไปเดินมาถี่ๆ ถ้าหนักๆอาจมีการขว้างปาอาวุธใส่คนรอบข้างได้ // เกลียด คนที่แย่งเหยื่อตรงหน้าไป-ไล่ตามคนๆนั้นอย่างไม่ลดละจนกว่าจะจับได้(แล้วจัดการชำแหละ)หรือไม่ก็จนร่างกายถึงขีดจำกัดแล้วน้อคไปเอง // กลัว หัวหน้าสูงสุดของหน่วยRecheck(ตำแหน่งอะไรไม่รู้)-สงบเสงี่ยมเรียบร้อย(เหมือนหมาหงอย) ที่กลัวเพราะเป็นคนเดียวที่เธอรู้สึกถึงรังสีคุกคาม
แพ้ : - (ไม่มีได้ไหม แบบเธอดูจิตเกินไปจนคิดไม่ออก = =;;)
งานอดิเรก : ไล่ฆ่าสัตว์ในป่า
ความสามารถ : ไหวพริบดี หัวเราะแบบนอนสต๊อป(?)
ความสามารถพิเศษ : อึด ถึกมากๆ + สามารถอยู่ในต่างพิลึกๆได้ ประมาณว่าข้อต่อเธอหมุนได้360องศา(มากไป แต่ก็อารมณ์นั้น) + วิ่งไวเกิ๊น
บท : Recheck
เพิ่มเติม : บทหลุดโลกไปรึเปล่าคะ แต่งไปแต่งมาออกมาแบบ คุณแม่ยังมึน = =;;
Part 3 : Talk to your original.
สวัสดี...คุณชื่ออะไรเหรอ?
- ฮะ ฮะ ฮะ ชื่ออะไร? สำคัญยังไง? ....? (หันไปมองคนข้างหลัง) (ค้าง3วิ)...ต้องตอบหรอ เอวา น่ะ เอวา ฟาลเคนราธ จะเรียกเอวา หรือจะเรียกเอวา ฟาลเคนราธก็ได้ ยังไงก็เหมือนกันแหละ เอวาก็ดีแหละมั้ง ฮะ ฮะ แต่ก็เหมือนกันนินะ แต่ก็ไม่เหมือน เพราะมีฟาลเคนราธนี่ แต่ก็ไม่เป็นไร ยังไงก็เหมือนกันอยู่ดี เอวานั่นแหละ
อืม...แน่นอนว่าไม่รู้จัก มาจากไหนล่ะ? อาฟเตอร์? บีฟอร์? หรือไม่ใช่เลย?
- ไมรู้จักหรอ? ...มาจากไหน? ก็เมืองไงล่ะ ที่ไกลๆน่ะ ฮะ ฮะ ที่ฉันเคยฆ่าเจ้าผู้ชายนั่นน่ะ ฮะ ฮะ เลือดเต็มไปหมดเลย (ตาเป็นประกาย) แล้วก็ยังมีพวก.. (มีเสียงจากคนด้านหลัง) (ค้างไป2วิ)....? โลก? อาฟเตอร์ไงล่ะ
ที่ข้ามโลกมาได้นี่...พวกหมาบ้ารีเช็คนั่นคงตามล่ากันน่าดู ช่างมันเถอะ...แล้วเป็นไงบ้างล่ะ โดนตามล่าบ่อยมั้ย?
- หมาบ้า? เป็นชื่อที่เหมาะดีนะ แต่น่าจะเป็นคนบ้านะ ก็ไม่มีใครเป็นหมาไม่ใช่หรอ(เอียงคอ) ....โดนล่างั้นหรอ ไม่รู้สิ ฉันเคยแต่ล่านี่นะ ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า ฮ่า (ตอบเสียงธรรมดามาก)
พอดีเลย...ว่างอยู่ใช่มั้ย โอเค...ฝากดูแลหมอนี่หน่อย เห็นว่าเพิ่งข้ามโลกมาได้ไม่นาน สลบเหมือดเลยล่ะ
- หือ...? ฆ่าได้รึเปล่า? (หันไปถามคนข้างหลัง และได้คำตอบว่าไม่) แย่จัง ถ้าฆ่าไม่ได้ก็เป็นขยะน่ะสิ (เตะๆคนที่นอนอยู่)
งั้นเหรอ…โอเคๆ คิดว่าคงไม่เป็นอันตรายอะไรหรอก...มั้ง แล้วถ้าหมอนี่สติแตกขึ้นมา แล้วถ้าคุณเป็นอะไรไป...จะให้ฉันทำยังไงดีล่ะ หืม?
- จะฆ่าสิ! ใครเข้ามาก็ฆ่าให้หมด ฮ่าๆๆๆ แล้วก็จะเป็นเลือด เลือดเยอะๆ เลือดดี ฮ่าๆๆ
ขอบใจ เอาล่ะ...หมดธุระของฉันแล้ว ขอโทษที่รบกวน และขอบคุณที่ไม่ตะเพิดฉันออกไปซะก่อน...ไปล่ะ!
- ฮ่าๆๆๆๆ (ไม่ได้สนใจ)
Part 4 : Talk to parent.
สวัสดีค่ะรีดเดอร์! เราเฮซค่ะ! แล้วชื่อของท่านคือ...?
- ข้าพเจ้ามีนามอันเพราะพริ้งเริศวะแมนแตนว่า แต่น แต๊นนน "ชาร์ล" ค่า (หาสาระไม่มีเลยทีเดียว)
คิดยังไงกับเรื่องนี้คะ?
- ประหลาดดีค่ะ! (ตอบฉะฉานอย่างมั่นใจ //โดนไรท์ตบ) อ่า มันน่าสนใจน่ะค่ะ
ถ้าลูกท่านไม่ติด จะให้ไรท์ยัดบทอื่นให้ หรือจะรับกลับคะ?
- ขอดูบทก่อนได้ไหมอ่า ^^
แล้วถ้าเกิดเรื่องกับลูกท่าน แล้วลูกท่านเป็นอะไรขี้นมา จะเป็นอะไรมั้ยคะ?
- ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ แต่ขอมาม่าสักถ้วยนะ (ผิดส์)
โอเคค่ะ! ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ! ;w; #โค้งหัวติดดิน (?)
- เจ้าค่าา //โค้งแล้วมุดลงไปในดิน(??)
ความคิดเห็น