สถาบันผลิตตัวละคร

ลำดับตอนที่ #1 : ◣ Fic Mystic Messenger ◥ 러브 쇼 - Jung Yoon-ah

APPLICATION

" วลีเด็ดที่เข้ากับนิสัย "

บทที่ต้องการ :: Blue Moon

ชื่อ - นามสกุล :: จอง ยุนอา | Jung Yoon-ah

ชื่อเล่น :: ยุนอา | Yoon-ah

อายุ :: 21 ปี

ลักษณะภายนอก :: ( ภาษางามๆ พร้อมกับบอกส่วนสูงและน้ำหนัก )

ลักษณะนิสัย :: ( มีเทคนิกอะไรใส่มาให้หมด )

ชีวประวัติ :: 

      ยุนอามาจากครอบครัวที่อบอุ่น และเพราะเธอเป็นลูกสาวคนเดียวจึงได้รับความรักจากพ่อแม่เต็มที่ เธอมีพ่อแม่ที่เข้าใจ สนับสนุนและช่วยเหลือในทุกๆเรื่อง แม้ฐานะทางบ้านจะแค่มีพอกินพอใช้แต่ก็มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะอยู่เสมอ ยุนอาเลยเป็นคนที่สดใส ร่าเริง และมองโลกในแง่ดีเสมอ

     ยุนอาเป็นเด็กเรียนไม่เก่ง ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเธอมีปัญหากับการอ่านหนังสือเรียนมาตลอด เธอถูกวินิจฉัยว่าเป็นดิสเล็กเซีย(dyslexia)หรือโรคบกพร่องทางการอ่านช่วงที่เข้าโรงเรียนแรกๆ ยุนอาเกลียดการไปโรงเรียนมาก เธออ่านหนังสือไม่ออก ตัวอักษรก็เหมือนตัวยึกยือ แค่ประโยคสั้นๆก็ซับซ้อนจนไม่สามารถเข้าใจได้ เด็กคนอื่นๆก็ล้อเลียนว่าเธอเป็นคนโง่ แต่โชคดีที่คุณครูและพ่อแม่เข้าใจเธอ คอยมาสอนพิเศษ ให้กำลังใจ จนเธอสามารถเรียนผ่านมาได้ ทำให้ยุนอามีภาพความประทับใจที่ฝังอยู่ว่าพ่อแม่และครูนั้นเป็นที่พึ่งสำคัญในชีวิต เป็นบุคคลที่สามารถช่วยแก้ปัญหาได้ เมื่อโตขึ้นมาเรื่อยๆ ยุนอาทำใจได้ว่าตัวเองหัวสมองช้ากว่าคนอื่นก็ไม่เป็นไร เราก็พยายามมากกว่าคนอื่นก็แล้วกันถึงจะท้อบ้างแต่เธอก็ไม่เคยถอย ด้วยทัศนคติแบบนี้ทำให้เธอเป็นคนที่ขยันมาก เธอจะหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านทุกครั้งที่พักเบรค นั่งรถเมล์ หรือตอนไหนก็ตามที่มีเวลาว่าง แต่ขนาดทำถึงเพียงนี้แล้วผลการเรียนของเธอก็ยังอยู่ระดับปานกลางมาตลอด และการที่เธอเอาแต่นั่งอ่านหนังสือนั้นก็ทำให้เธอไม่มีเพื่อนสนิท แต่ก็ไม่เป็นไร เธอยังมีครอบครัวของเธออยู่

     ยุนอาฝันอยากจะเป็นหมอ แม้ใครๆจะบอกว่าเธอทำไม่ได้ แต่เธอจะทำให้ได้ และเธอก็ทำได้จริงๆ ยุนอาสอบผ่านข้อเขียนคณะแพทย์ของมหาวิทยาลัยรัฐแห่งหนึ่ง ขนาดตอนไปสอบสัมภาษณ์อาจารย์ยังแปลกใจเลยที่คนมีปัญหาด้านการอ่านแบบเธอสามารถสอบเข้ามาได้ แต่ด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจอันเหลือล้นก็ทำให้ยุนอาได้เข้าเรียนในคณะที่ตัวเองใฝ่ฝัน วันนั้นเป็นวันที่เธอมีความสุขมาก หารู้ไม่ว่าชีวิตที่เจิดจ้าของเด็กสาวอายุ 19 ปีคนนี้กำลังหม่นแสงลงช้าๆ

     ตั้งแต่เธอเข้ามหาวิทยาลัย เธอรู้สึกว่าพ่อกับแม่ของเธอไม่ค่อยอยู่บ้าน คุยกับเธอน้อยลง บางครั้งพ่อหรือแม่ก็ไม่กลับบ้าน เธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ทั้งคู่กลับดูไม่เดือดร้อนอะไร เธอจึงได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ ส่วนเรื่องการเรียนนั้น เธอพบว่าเนื้อหาใหม่ๆยากกว่าที่เธอเคยเจอมากมาย ทั้งยังเยอะมหาศาล หนังสือเรียนเล่มหนากองเป็นตั้งสูงท่วมหัวเธอ ศัพท์ใหม่ความรู้ใหม่ประเดประดังเข้ามาไม่ให้เธอตั้งตัว แม้ว่าจะพยายามถึงที่สุดแล้วเทอมแรกเธอก็ยังสอบตกไปถึง 3 ตัว ตอนนั้นอาจารย์เรียกเธอไปคุยและแนะนำให้ลาออกแต่ยุนอายังยืนหยัดที่จะสู้ต่อ ผ่านไปอีกครึ่งปีสถานการณ์ก็ไม่ได้ดีขึ้น แก้ผ่านไปตัว ตกเพิ่มอีก 2 ตัว เป็นครั้งแรกที่ยุนอารู้สึกอยากยอมแพ้ 

     วันที่เลวร้ายของเธอยังไม่จบลง ยุนอากลับบ้านมาเจอพ่อกับแม่ที่นั่งรอเธออยู่ แล้วก็เล่าเรื่องราวที่เธอไม่คิดว่าจะได้ยิน พ่อกับแม่เธอไม่ได้รักกัน ทั้งคู่เคยเป็นเพื่อนกันแต่ไปพลาดท่าท้องตอนที่ไปเที่ยวแล้วเมา ทั้งคู่ตกลงว่าจะช่วยกันดูแลยุนอาจนกว่าจะโตพอและแยกกันไปมีชีวิตของตัวเอง แต่ก็จะส่งค่าเรียน ค่ากินอยู่ให้เธอ ยุนอาพูดไม่ออก มีเพียงน้ำตาที่ไหลรินและเสียงสะอื้นอย่างปวดร้าว

     สองอาทิตย์ถัดมา ยุนอาก็เหลือตัวคนเดียวในบ้าน เป็นช่วงเวลาที่พอดีกับที่มีชายคนหนึ่งเขามาในชีวิตเธอ ยุนอาที่ขาดทั้งกำลังใจและที่พึ่งพิง ตกหลุมรักชายผู้อบอุ่นราวกับแสงตะวันทันที เธอเริ่มกำลังใจที่จะสู้ต่อ แต่กำลังใจไม่อาจพาเธอไปถึงฝั่งฝัน เมื่อจบปีการศึกษา การติด F ซ้ำซ้อนและเกรดที่ต่ำเตี้ยติดดินทำให้เธอถูกรีไทร์

     หลังจากนั้น ยุนอาก็โดนบอกเลิกโดนคนรัก ด้วยเหตุผลเรียบง่ายคือลองคบกันแล้วแต่เขาไม่ได้รู้สึกผูกพันธ์รักใคร่กับเธอแบบนั้น สำหรับคนอื่นมันคงเป็นแค่การคบหาเพื่อดูใจ แต่สำหรับยุนอาที่มอบให้อีกฝ่ายทุกอย่าง โลกของเธอได้พังทลายลงอีกครั้งและอีกครั้งและอีกครั้ง

   ยุนอาไม่มีที่ไป เธอยิ้มน้อยลง พูดน้อยลง เธอเกลียดตัวเอง เกลียดโรคที่ตัวเองเป็น เธอไม่กล้าที่จะเริ่มใหม่..ที่จะฝันอะไรอีก ไม่มีสิ่งใดเป็นไปได้สำหรับเธอ ทุกอย่างล้วนผ่านเข้ามาให้เธอหลงดีใจก่อนจะฝากรอยแผลไว้และเดินจากไป ทุกวันคือการนั่งอยู่คนเดียว ตอกย้ำอดีตกับตัวเอง โทษตัวเอง ร้องไห้จนน้ำตาแห้งเหือด จนเมื่อหัวใจด้านชาก็มีความคิดหนึ่งแวบมาเข้า 'คนไร้ค่าก็ไม่สมควรมีชีวิตอยู่' 

     เธอมุ่งหน้าออกจากบ้าน ก้าวเท้าลงสู่ท้องทะเลยามค่ำคืน ทีละก้าว..ทีละก้าว..ทีละก้าว

สิ่งที่ชอบ :: ( พร้อมเหตุผล )

สิ่งที่ไม่ชอบ  / เกลียด :: ( พร้อมเหตุผล )

สิ่งที่กลัว :: ( พร้อมเหตุผล )

ลักษณะการสนทนา :: ( บอกน้ำเสียงพร้อมท่าทางและยกตัวอย่างมาอย่างน้อย 5 สถานการณ์ )

พฤติกรรมที่มักทำเป็นประจำ :: ( เช่น กัดเล็บ )

งานอดิเรก :: ( เช่น เล่นเกม )

เพิ่มเติม ::

TALK TO SEBBY ?

อันยองฮาเชโยววว เราชื่อ เซบ นะคะ จะเรียกว่า เซบบี้ ก็ได้! ก่อนอื่นขอขอบพระคุณเป็นอย่างมากที่สนใจนิยายนี้เรื่องนะคะ><

ANS :: ฮั่นโล่วว เราชิรุจ้า พอเห็นคำว่า Mystic Messenger นี่ดริฟแหกโค้งแล้วเลี้ยวเข้ามาเลยจ้า

คำถามแรก! ทำไมถึงมาสมัครบทนี้คะ?

ANS :: ความโดนใจแรกเลยคือคาแรคบทนี้มีความคล้ายเราหลายส่วนมากๆ 

คำถามที่สอง! อวยให้ลูกสาวคู่กับใครเป็นพิเศษคะ?

ANS :: เซเว่น ! เลิฟๆ

คำถามที่สาม! ถ้าไม่ได้คู่ตามที่ตั้งใจไว้ต้องขออภัยด้วยนะYvY

ANS :: รับทราบจ้า 

คำถามที่สี่! เรื่องนี้ต่อจบอยู่ 3 แบบคือ Bad Ending Normal Ending Good Endilgและตอนจบพิเศษคือ After Ending นะคะ สนใจตอนจบไหน(?)เป็นพิเศษไหมคะ?

ANS :: ขอแบบ Good End แล้วกัน สงสารลูกสาว 55

คำถามที่ห้า ถ้าจะให้เปรียบลูกสาวเป็นสัตว์เสี้ยง นางจะเป็นตัวอะไรหรอคะ?

ANS :: 

คำถามที่หก ถ้าเราหายไปนานโปรดเตรียมใจกับการดองไว้นะคะหรือไม่ก็เราอาจจะโดนดักตีหัว._.

ANS :: เข้าใจค่ะ แต่ถ้าโดนดักตีหัวบ่อยๆรีดเดอร์จะส่งบอดี้การ์ดไปคุ้มกัน(บังคับ?)ให้เขียนนะคะ #ผิดส์

คำถามที่เจ็ด ถ้าไม่ติดสนใจจะยัดบทหรือรับกลับบ้านดีคะ?

ANS :: ขอพิจารณาบทที่ไรท์จะให้ก่อนได้ไหมคะ

สุดท้าย ขอให้โชคดีและขอให้ลูกสาวได้คู่กับคนใช่นะคะ><