ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท
....ณ สนามบาส เวลา 6 โมงเย็น ซึ่งไร้วี่เเววผู้คน
"พี่ทีครับ กลับบ้านเถอะ นี่มันเย็นเเล้วนะครับ"
หนุ่มน้อยหน้าหวานร้องขึ้นอย่างโวยวาย พร้อมชี้ไปที่นาฬิกาข้อมือ
ของตนที่บอกเวลา หกโมงกว่า ให้คนที่อยู่ในสนามบาสดู
"อะไรตัวน้อย !!" ชายร่างสูงโปร่ง ผิวสีเเทน จมูกโด่งรับกับใบหน้า
พูดขึ้นด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ ขณะชู๊ตบาสลงห่วง
" เย้ส ! ดูดิ พี่ชู๊ตลงอีกเเล้วนะ"
"ค้าบ ผมรู้ว่าพี่เก่ง เรากลับบ้านกันเถอะนะ"
ชายร่างสูงมองเด็กมองเด็กน้อยอย่างเอ็นดูเเล้วทิ้งตัวนั่งกลางสนามบาส
"พี่ที กลับบ้านได้เเล้ว~" หนุ่มน้อยพูดย้ำ พลางทำหน้าย่น
เมื่อเห็นว่าคนฟังเริ่มดื้อ
"พี่เหนื่อย ขอพักเเปปนึงนะ เจนไปกรอกน้ำให้พี่หน่อยสิ "
"โอเคครับ งั้นรอเเปปนึงนะ " เด็กน้อยวิ่งไปหยิบขวดที่เเสตนด์
เเล้ววิ่งหายลับไปข้างตึก
จ๊อก จ๊อก จ๊อก (เสียงกรอกน้ำ)
ส๊วบบบบ !!
"โอ๊ะ !! พี่ที ปล่อยนะครับ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า "
เด็กน้อยตกใจสะดุ้งที่อยู่ดีๆตัวเองก็โดนคนร่างสูงมากอด
เเถมเอาคางเกยอย่างรุกล้ำพื้นที่บนไหล่เขา
"พี่เหนื่อยอ่ะ หิวน้ำด้วย เจนไปกรอกน้ำนาน พี่เลยตามมาดู"
คนตัวสูงพูดขณะที่คางยังเกยเด็กน้อยอยู่
"ปล่อยเถอะครับ พี่ที " หนุ่มน้อยพูดเบาๆ
"ม่ายยยยยยยยยย~" ร่างสูง กระชับกอดเเละเริ่มกดจมูกโด่งของเขาลงที่ซอกคอของเด็กน้อย ก่อนจะค่อยๆซุกไซร้ไปเรื่อยๆ
เด็กน้อยพยามดิ้นให้พ้นจากพันธนาการ เเต่ทำไม่ได้
"โอ้ย!! เจนเหยีบเท้าพี่ไมอ่ะ ? พี่เจ็บนะ T^T " ร่างสูงร้องโอดโอย กระโดดยกขาข้างเดียวไปมา
"ก็พี่ทีนั้นเเหละ เจนบอกให่ปล่อยก็ไม่ยอมปล่อย " เด้กน้อยยิ้มร่า
ขำท่าทางของคนร่างสูงที่กระโดดไปมา
"เด็กดื้อ ! อย่างนี้ต้องสั่งสอนให้เข็ด " คนร่างสูงพลางจับเเขนทั้งสองข้างของเด็กน้อย พลางคว้าเอวบางมาเเนบชิดตัวไว้
เเละก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างทุนุถนอม อ่อนหวาน ทว่าร้อนเเรง
เมื่อเด็กน้อยหน้าหวาน รู้สึกตัวจึงผละออกพร้อมกับ ใบหน้าเเดงอ่อนๆ ป็นมะเขือเทสทั้งสองข้าง เด็กน้อยไม่พูดอะไร เพราะยังตะลึงกับสิ่งที่เกืดขึ้น ร่างสูงจึงพูดขึ้นมาว่า
" กลับบ้านกันเถอะนะ " พร้อมถือวิสาสะ โอบไหล่เด้กน้อยไป
.........................................................................................
>0< โอ้ยยยยยย เเต่งไปได้ ไงก็ฝากด้วยนะครับ ผิดนิดผิดหน่อย ก็บอกน่ะน่ะครับ :)
"พี่ทีครับ กลับบ้านเถอะ นี่มันเย็นเเล้วนะครับ"
หนุ่มน้อยหน้าหวานร้องขึ้นอย่างโวยวาย พร้อมชี้ไปที่นาฬิกาข้อมือ
ของตนที่บอกเวลา หกโมงกว่า ให้คนที่อยู่ในสนามบาสดู
"อะไรตัวน้อย !!" ชายร่างสูงโปร่ง ผิวสีเเทน จมูกโด่งรับกับใบหน้า
พูดขึ้นด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ ขณะชู๊ตบาสลงห่วง
" เย้ส ! ดูดิ พี่ชู๊ตลงอีกเเล้วนะ"
"ค้าบ ผมรู้ว่าพี่เก่ง เรากลับบ้านกันเถอะนะ"
ชายร่างสูงมองเด็กมองเด็กน้อยอย่างเอ็นดูเเล้วทิ้งตัวนั่งกลางสนามบาส
"พี่ที กลับบ้านได้เเล้ว~" หนุ่มน้อยพูดย้ำ พลางทำหน้าย่น
เมื่อเห็นว่าคนฟังเริ่มดื้อ
"พี่เหนื่อย ขอพักเเปปนึงนะ เจนไปกรอกน้ำให้พี่หน่อยสิ "
"โอเคครับ งั้นรอเเปปนึงนะ " เด็กน้อยวิ่งไปหยิบขวดที่เเสตนด์
เเล้ววิ่งหายลับไปข้างตึก
จ๊อก จ๊อก จ๊อก (เสียงกรอกน้ำ)
ส๊วบบบบ !!
"โอ๊ะ !! พี่ที ปล่อยนะครับ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า "
เด็กน้อยตกใจสะดุ้งที่อยู่ดีๆตัวเองก็โดนคนร่างสูงมากอด
เเถมเอาคางเกยอย่างรุกล้ำพื้นที่บนไหล่เขา
"พี่เหนื่อยอ่ะ หิวน้ำด้วย เจนไปกรอกน้ำนาน พี่เลยตามมาดู"
คนตัวสูงพูดขณะที่คางยังเกยเด็กน้อยอยู่
"ปล่อยเถอะครับ พี่ที " หนุ่มน้อยพูดเบาๆ
"ม่ายยยยยยยยยย~" ร่างสูง กระชับกอดเเละเริ่มกดจมูกโด่งของเขาลงที่ซอกคอของเด็กน้อย ก่อนจะค่อยๆซุกไซร้ไปเรื่อยๆ
เด็กน้อยพยามดิ้นให้พ้นจากพันธนาการ เเต่ทำไม่ได้
"โอ้ย!! เจนเหยีบเท้าพี่ไมอ่ะ ? พี่เจ็บนะ T^T " ร่างสูงร้องโอดโอย กระโดดยกขาข้างเดียวไปมา
"ก็พี่ทีนั้นเเหละ เจนบอกให่ปล่อยก็ไม่ยอมปล่อย " เด้กน้อยยิ้มร่า
ขำท่าทางของคนร่างสูงที่กระโดดไปมา
"เด็กดื้อ ! อย่างนี้ต้องสั่งสอนให้เข็ด " คนร่างสูงพลางจับเเขนทั้งสองข้างของเด็กน้อย พลางคว้าเอวบางมาเเนบชิดตัวไว้
เเละก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างทุนุถนอม อ่อนหวาน ทว่าร้อนเเรง
เมื่อเด็กน้อยหน้าหวาน รู้สึกตัวจึงผละออกพร้อมกับ ใบหน้าเเดงอ่อนๆ ป็นมะเขือเทสทั้งสองข้าง เด็กน้อยไม่พูดอะไร เพราะยังตะลึงกับสิ่งที่เกืดขึ้น ร่างสูงจึงพูดขึ้นมาว่า
" กลับบ้านกันเถอะนะ " พร้อมถือวิสาสะ โอบไหล่เด้กน้อยไป
.........................................................................................
>0< โอ้ยยยยยย เเต่งไปได้ ไงก็ฝากด้วยนะครับ ผิดนิดผิดหน่อย ก็บอกน่ะน่ะครับ :)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น