คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ ๒ เดทแรกภพ
บทที่ ๒
เทแรภพ
แผนเษียอายุลายเป็นวามฝันสมใอยา หลัาหลุาแรเอร์บอุฟาร์มอาวุธหายา ลุ์ที่วระออผภัยามล่าหาุมทรัพย์ ลับวาแพลนเที่ยวรอบ ๆ อาาัรลูเียโน่
“ใรเป็นนบอ”
ุประส์ไม่่าาที่เาไว้
“ารที่เยเอลาลา”
ำอบสวนทาับภาพยหอู่ระบบที่ายวนเ้ามาในสมอ พลัแฝสามารถปลผนึไ้อน LV.50 เป็นเหุผลที่ลาว์้อเสาะหาาบใหม่แทนอย่านหนทา
[สถานะ]
ื่อ : ลาว์ เอ ลูเียโน่ เลเวล : 1
ายา : ปรมาารย์าบเวทย์ โ : 15
HP : 5000
วามแ็แร่ : 50 มานา : 50
วามว่อไว : 50
ประสาทสัมผัส : 50
[สิล] เื่อนไารปลล็อ : LV.50
[าบู่อมมาร แร์ S] เื่อนไารปลล็อ : LV.50
ลาว์แววาสมเพ หน้า่าสถานะปราึ้นอย่ารู้าน ถึอยานอนปล่อยอยมาเพียใ แ่หาไร้อาวุธเรไฮแร์บนโลแฟนาี โนบลอบแทาย่อนเลเวลอัพแห
“ลัษะเป็นอย่าไร”
“ยายแ่ ๆ ใส่ผ้าลุมสีาว”
ำโหถูพ่นออมาหน้าาย อนาระสอบทรายนอาไม่แลใแล้ว ยับออ์รัษ์ส่วนัวให้ามหาเ้าอเบาะแสาบผู้พิทัษ์
ราประทับอราวศ์ที่ล่มสลายบนแผ่นระาษไ้รับารพิสูน์ว่าเป็นอริ ลุ์็หมประโยะถาม่อ เพื่ออบแทนวามไมรี พระเอไ้เสนอผลประโยน์ที่สาวามทุน้อปิเสธไม่ล
“เพื่ออบแทนผู้มีพระุ ทาเราอูแลอ์หิลาว์ระหว่าทามาอาาัรวินท์ีหรือไม่”
แ่ยเว้นเธอเอาไว้หนึ่น
ลาว์เยไ้ยิน่าวโรภูเาบุปล้นบวนสิน้ามาบ้า และลยุทธ์เอาัวรอออีฮันเอร์สาว็มีนับไม่ถ้วน
“ไม่เป็...”
“ไ้พะยะ่ะ”
เวร
ไรเล หนึ่ในอรัษ์ส่วนัวอเธอโพล่สวนลาบทสนทนา าที่อยอารัาอ์หิมาลอหลายเือน ิวัรประําวันที่ไม่่อประโยน์อะไรนอารับประทานอาหาร และนอน หาว่าที่รัทายาทถูั่าึ้นมา เาถูเือนอฟรีเป็นแน่
“อีสามวันเราะมารับ”
“ไม่เป็...”
“พะยะ่ะ”
ลาว์มอาโทษอรัษ์หนุ่ม หาเิเหุาร์เหนือารวบุมึ้นมาริ ๆ ะเ้าาร์ศัรูพร้อมสหายร่วมบวนรถม้าไ้อย่าไร
ห้ามปานฝั่นเอ ยัไ็สะวว่าาร่อรอับนา่าอาาัรอยู่แล้ว
ลาว์อยู่ในสถานาร์มืแปทิศสมพรปา
บริเวรอบ้าถูล้อมโยฝูมอนสเอร์ำนวนหนึ่ ิสัหารแผ่ยายเป็นวว้า ลิ่นาวเลือลุ้เ็มอาาศ เหล่าพลทหารที่ามบวนมาล้วนบาเ็บสาหัสเือบทุราย
ลาว์ไร้ำพู เห็นนาอาาัรวินท์พลาท่าให้ ‘หมาป่าาเียว’ ภายในเวลารึ่นาที ไม่แปลใที่พระเออยาะยึรออาาัรนยอม่อสราม
“พระอ์อยู่เียบ ๆ ันเ้าไว้นะพะยะ่ะ” ไรเลเผยอาารเรีย ไม่ว่าทาเลือใ็เป็นายเท่าัน เพื่อวามปลอภัยอนเป็นนาย ึพุ่ทะยานล่อศัรูออาโนัล่าว “ระหม่อมะลาพวมันไปอีทาเอ”
ลาว์มอามหลัอรัษ์นอย่าเวทนา าร่า ‘หมาป่าาเียว’ หนึ่ในมอนสเอร์ประเภทแร์ D เป็นอะไรที่่ายมา หาลุ์ไม่ยืนรานว่าอยาลับอาาัรพร้อมัน โมยาบใรสันมาปิานานแล้ว
“ห้ามอยู่ห่าาเรา”
อีฮันเอร์แร์ S มอพระเอที่วาาร์เรียมสวนารโมีลอเวลา เสียู่ำรามัาทั่วสารทิศ ั่วพริบามอนสเอร์หลฝู็ไ้ปราึ้นรุ่อนัว
ิบหาย
่อให้ะเริ่มฝึเพลาบ่อนาวบ้าน แ่เายัเป็นเพียเ็อายุเ้าวบ
ลาว์วาสายามอรอบ ๆ พลาหา่อไฟพลิวิฤให้เป็นโอาสแบบไม่หลุเผยวามสามารถ หมาป่าาเียวมีพลัโมีไม่มา แ่ัารยาเนื่อาเลื่อนที่ไ้เร็ว
โรม!
ไม่ทันเริ่มวาแผนหนีาย มัน็เื้อรเล็บฟาใส่ โีระาแนหลบพ้นแบบเส้นผ่ายาแแป ผู้เราะห์ร้ายึลายเป็นพื้นินที่และเอียแทน
ราวับโหมเทพบุรเ้าประทับร่า ลุ์แบเธอพาบ่า ถีบัวถอยหลัมาั้หลัอยู่บนิ่ไม้ที่อยู่บริเวใล้ ๆ
“ไม่้อลัวนะ”
ลุ์พูปลอบใหนึ่ประโย รีพลัเวทย์ไฟเ้าสู่าบ พุ่ทะยานลหวลาลำอมันเ็มแร
“…” ลาว์แหนมอท้อฟ้า ถามัวเอว่าอาารเหมือนนลัวรใ
น่าประหลาที่ารสัหารบโยระบวนท่าเียว เห็นพระเอ่อรหมาป่าาเียวไ้็ลายวามัวล ิอยู่นานว่าะแอบโมีอย่าไร
“ไ้รับบาเ็บันหรือไม่พะยะ่ะ”
ไรเลลับมารวมลุ่มในสภาพโเลือหัวรเท้า าวามีรอย่วนลายาวถึปลายมู ้าายมี แน หนึ่ในอรัษ์าอาาัรลูเียโน่ยืนุมบาแผล ะแว่าบฟันอมอนสเอร์ที่ระโนเ้ามาทีเผลอ
“…”
ลาว์ส่ายหัวแทนำอบ วามรู้สึผิไหลเ้ามาเ็มอ าารฝึเพลาบมาหลายวัน ไ้ออแรอนลับปราสาท็ไม่แย่เท่าไหร่ อนาเผื่อเอสถานาร์เสี่ยาย ะไ้หาเหุผลัารถู
เวลาผ่านมานพลบ่ำ ุหมายปลายทาืออาาัรวินท์ เสียผู้นัลอับนรี แสไฟหลาสียามัเทศาลส่อประายามท้อถนน ลิ่นหอมาแผอาหาร้าทาลอยลุ้วนน้ำลายสอ
ลาว์สูอาาศเ้าเ็มปอ อาาัรวินท์นับว่าเป็นศูนย์ลาทาาร้าที่สำับนโลนิยาย ทาออสู่ทะเลที่ว้าวา และแหล่ำหน่ายอาวุธยุทโธปร์หลาประเภทที่วาายเลื่อน ทำให้นัผภัยเินทามาอย่าล้นหลามลอทุ่วฤู
พระราวัอยู่ห่าไลาัวเมือหลวไม่มา แ่ารรารทาเท้าูเวลานานโ ไ้ยินว่าเทศาลโมลอยัยิ่ให่ว่าทุปี ไม่แปลที่แถวะแทบไม่ยับ
“พ่อบ้านเรียมอาหารไว้รอแล้ว” ลุ์เอ่ยระาสิ “พวเราวรไ้พัผ่อน”
ลาว์ที่ลาแนอรัษ์หนุ่มเ้าแผอาวุธพลันหยุะั เหล่มอลุ่มทหารนอเรื่อแบบที่ไ้รับเพียารปมพยาบาล็ยธาว
เป็นวามริอย่าที่พระเอบอ สภาพหลายนูเหนื่อยล้าเินว่าะุ้มันว่าที่อ์รัทายาท่าแนเที่ยวเล่น่อ
“เหุใเราถึามหาเ้าอแผนที่ไม่เอ”
“…”
ลุ์โน้มัวระิบถาม้าหู ัหวะเียวับที่ถูใรบานสะิแน ลาว์ไม่ทันอบลับ เ็ผู้หิสวมเรสลูไม้็ปราัวพร้อมเนาอยา่วยเหลือนัผภัยที่ไ้รับบาเ็บ
“้าสามารถใ้เวทย์รัษาพวท่านไ้”
“อยาา...”
หลุสบถรึ่ประโย หันมาเอใบหน้าละมุน็ยัำ่าลอ
ลาว์รับมละริทอมไม่ยอมพลาสัเหุาร์ สลับับอโฮโลแรมที่เล่าวามเป็นมา ลาน่า โมเบล สามันผู้รอบรอเวทย์ธาุแสเพียหนึ่เียวออาาัรแห่นี้
[สถานะ]
ื่อ : ลาน่า โมเบล เลเวล : 10
ายา : นาเอผู้แสนี โ : 80
HP : 5000
วามแ็แร่ : 15 มานา : 50
วามว่อไว : 10
ประสาทสัมผัส : 20
[สิล] รัษาบาแผลทุประเภท : LV.10
่าโสูนน่าอิา
“เอาสิ”
ำอบเรียบ่าย ไร้วามระแว ลุ์เลือบริเวอับสายาเป็นที่รัษา ละออสีทอเริ่มสมานบาแผลในเสี้ยววินาที
าแสวามสามารถอนาเอน่าประทับใมา ประเ็นที่อยาะถลอยหายเ้าลีบเม อะไรือาบผู้พิทัษ์ อาวุธระับแร์ A เาไม่รู้ัแล้ว
ความคิดเห็น