unexpectedly love

ลำดับตอนที่ #1 : Lucky 1

ฮู่วววว~~ถึงเกาหลีแล้วเหรอเนี่ย-.- ยังอยากกอดกระจกบนเครื่องบินอยู่เลย ทำไงได้คนพึ่งขึ้นเครื่องครั้งแรกนี่นาาา-3-  ชั่งเถอะ ยังไงขากลับก็ได้นั่งอีก ฮิฮิ. 

''คุณคะ พาสปอร์ตตกค่ะ"หือ นี่ฉันเบลอขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย@.@ 

ในขณะที่ฉันเอื้อมแขนไปหยิบพาสปอร์ตที่พื้น เพียงชั่ววินาที(ย้ำว่า วินาที!!)ก็มีคนมาฉกกระเป๋าเดินทางของฉันไป

"...."

"...."

"ฮะ! 0-0 กระเป๋าเดินทางของฉันนี่นาาา>0<"ฉันตะโกนออกมาเสียงดังเพื่อเรียกร้องความสนใจ เฮ่ยย เพื่อเรียกความช่วยเหลือต่างหาก>.,<

"Help me please!!  Robber's steal my   bag!><" เมื่อดูท่าว่าไม่มีใครช่วย(เพราะไม่มีคนฟังภาษาไทยออก-0-")ฉันก็เลยตะโกนเป็นภาษาอังกฤษไป แต่กลับกลายเป็นว่า คนแถวนั้นมองฉันอย่างตกใจแล้วพากันเดินออกไป-[]- กลัวว่าฉันจะบอกว่าพวกคุณอยู่พวกเดียวกับไอโจรน่าหักนั่นรึงายยย!!

เมื่อไม่มีคนช่วยสาวน้อยแสนสวย(หรอออ)คนนี้ต้องลงมือเองซะแล้ว>0<

ฉันวิ่งไปตามทางที่ไอโจรหักนั่นวิ่งไปทันที โอ๊ะ!นั่นมันนี่นา0.0 อย่าคิดว่าจะหนีฉันพ้นนะ>^< ฉันวิ่งตามมันไปจนจะถึงตัวแล้ว(นักวิ่งเก่านะคะ-.,-)

"แอ๊ค..!"

"........."

"........."หึๆไอโจรน่าหักโดนฉันถีบโยดหน้า ฟาดหางจระเข้  ถีบผ่าหรรม จับสวนทวารเป็นเรียบร้อย..ซะเมื่อไหร่ToT ทันทีที่กำลังจะจับมันได้ ฉันกลับไปสะดุดกับกรงระบายน้ำตรงนั้นซะได้!!! ฮือออออ ทำไปเพื่อครายยยY0Y

อาเมนกระเป๋าของฉัน-/\-

ฉันจะไม่เสียใจซักนิดถ้าในกระเป๋านั่นมีแต่เสื้อผ้ากับของใช้จุกจิก แต่ตอนอยู่บนเครื่องโรคคุณหนูกำเริบดันขี้เกียจถือกระเป๋าเงินกับโทรศัพท์ให้ยุ่งยากเลยใส่ไว้ในกระเป๋าแทน แล้วทั้งตัวตอนนี่ชั้นมีแค่เงิน2000บาท ...จ๊ะ..ToT

. 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"5555"ตลกชีวิตตัวเองจัง555^0^

"555"ตลกเนอะ55^[]^

"55"ตลกจัง(; ;)

"5ฮาฮื้อออออToT"รันทดตัวเองเจรงๆ

ตอนนี้ฉันกำลังบ่น และสาบแช่งโจรน่าหักอยู่ที่...เอ๊ะนี่ฉันเดินมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไรกัน?.? ให้มันได้ยังงี้เซ่Y.Y 

ไม่มีเงิน+ไม่มีเสื้อผ้า+ไม่มีที่อยู่=เร่ร่อน

อ๊ากกกกกกก ไม่ไหวแล้ววว>[]< 

"แอ๊ก...."อีกแล้วเหรอTOTแงงง

 ในขณะที่ฉันกำลังจะวิ่งไปชกต้นไม้ที่ข้างทางก็โดนใครซักคนมาชนเข้าอย่างจังจนล้มไปกองที่พื้น ความรู้สึกว่าเจ็บที่ข้อเท้าเริ่มเกิด-0-นี่เท้าฉันจะหักมั้ยเนี่ย เอ๊ะรึเล็บฝังอักเสบ(ไม่ใช่ละ-..-') 

"เอ่ออ ขอโทษนะครับเป็นอะไรมั้ยครับ0.0"นายคนที่ชนฉันรีบถามเมื่อเห็นฉันมองแต่ข้อเท้าตัวเอง ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไป

'เจ็บน่ะสิวะ ไอน่าปลาดุก>0<'คำพูดนี้ถูกกลืนเข้าคอทันทีที่เห็นหน้าคนถาม

ผิวขาว+ตัวสูง+หัวทอง+ปากน่าจุ๊ป-///-+บลาๆๆ=เพอร์เฟ็ก<3

แต่เค้าใส่แว่นตาดำอ่าา แต่แค่นี้ก็ทำให้รู้ว่าคนนี้หล่อโลกลืมขนาดไหน-.,-

"ไม่เป็นไรค่ะ นิดเดียวเอง แหะแหะ^^"ใจจริงฉันอยากจะพูดว่า'เจ็บข้อเท้ามากๆเลยคร่ะ คุณสุดหล่อขราาา ช่วยพาฉันไปโรงพยาบาลหน่อยนะคะ*0*'นี่ก็เป็นได้แค่คิดเท่านั้นแหละ เพราะฉันมักจะขี้อายกับคนที่ไม่รู้จักม่กไป(หราาา)>.,<

"แน่ใจนะครับ"

"นะ..แน่ใจค่ะ^^'"

"ต้องขอโทษอีกครั้งนะครับ..ผมต้องไปแล้ว ไว้เจอกันนะครับ^^"ฉันยิ้มให้เขาครั้งนึงก่อนที่เค้าจะหันหลังไป เมื่อเขาหันหลังฉันจึงลุกขึ้น แต่ว่า..

"ตุบ!..."อ๊ากกกก เจ็บเท้าจุงเบยยย~

"ตุบ..ตุบ..ตุบ.."ผู้ชายคนนั้นวิ่งกลับมาหาฉันอีกครั้ง แล้วค่อยๆช่วยพยุงฉันไปนั่งที่ม้านั่งแถวนั้น

"ไหนคุณบอกว่าไม่เป็นไร-0-"

"เอ่ออ ก็ตอนแรกไม่เจ็บนี่คะ>//<"อ๋ายยย ยิ่งพูดยิ่งเขิน-//-

"น่าจะข้อเท้าพลิกนะครับ"เค้าพูดขึ้นขณะที่ก้มลงมาจับๆที่ข้อเท้าฉัน

"ปะ..เดี๋ยวฉันพาไปคลีนิคเอง"

"เอ่อ...ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวฉันไปเองก็ได้ค่ะ^^"เค้ากลัวจะเผลอข่มขืนตัวเองกลางทางเข้าให้น่ะสิ-//.,//- เปล่าหื่นน้าาา><

"ไม่เป็นไรหรอก ฉันว่าง อีกอย่างฉันทำเธอเจ็บด้วย"ง่าา พ่อเทพบุตรของช้านน>//.,//<

"เอางั้นก็ได้ค่ะ>//<"ตกลงก็ได้!!>0<

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ทั้งหมด240บาทค่ะ"

"นี่ครับ..ขอบคุณครับ^^"

หลังจากที่พ่อเทพบุตร-.,-พาฉันมาที่คลีนิคอะไรซักอย่าง ก็พาฉันมานั่งที่เก้าอี้สำหรับผู้ป่วย เขาก็ไปซื้อยามาให้ฉัน แล้วพาฉันมาพันผ้าแก้ปวดที่ข้อเท้า

"นี่คุณเป็นคนต่างประเทศใช่มั้ย??"อยู่ๆนายหน้าหล่อก็ถามฉันขึ้นมา

"ใช่ค่ะ ฉันเป็นคนไทย"ว่าแต่เสียงของเขาคุ้นหูพิกลเหมือนได้ฟังอยู่บ่อยแฮะ>[]<

"แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ?"

"ฉันชื่อ(ชื่อคุณ)ค่ะ><"ถามชื่อเราไปจดทะเบียนสมรสใช่มั้ยจ๊ะ ฉุดหย่ออออ0.,0

"ชื่อน่ารักดีนี่^^ ว่าแต่ทำไมเธอต้องพูด'คะ'ตลอดเลยอ่ะ?"

"ก็...อืมมมมมม...มันดูสุภาพดีน่ะคะ><"

"แล้วอยู่บ้านเธอพูด'ค่ะ'กับครอบครัวมั้ยล่ะ?"

"ก็เป็นบางครั้งนะคะ แต่ส่วนมากไว้คุยกับคนที่ไม่สนิทน่ะค่ะ^^"

"อ๋ออออ แต่ฉันไม่ชอบให้ใครมาพูดแบบสุภาพกับฉันเลยอ่ะ"หืมมมมมม

"เอาจริงเหรอคะ?-0-"พ่อสุดหล่อของฉันนี่ความคิดแปลกดีนะ-.-'

"อื้มมมมม"แหม่ทำหน้าน่าจุ๊ป เอ๊ยยน่าหยิกจริงเลย-///-

"ก็ได้ค่ะ^^"

"หยุดพูด'ค่ะ'สิ"

"ได้ค่ะ^0^"

"หือ หยุดสิ-0-"

"เอ่อ ดะ..ดะ...ได้-0-"

"หึ!เธอนี่ตลกจัง55"

"หะ-0-"ฉัน? ตลก?  เหรอ?

"เอ้าเสร็จแล้ว "อยู่เค้าก็ลุกขึ้นหลังจากพันผ้าที่เท้าฉันเสร็จ นี่มันตัดบทกันชัดๆเลยนี่นาาา!

"บ้านเธออยู่ไหนล่ะ เดี๋ยวฉันไปส่ง"เขาพูดขึ้นหลังจากที่เราเดินมาที่ป้ายรถเมล์

"บ้านเหรอ...!จริงด้วย!!ฉันยังไม่มีบ้านอยู่เลยอ่ะT^T"

"ฮะ!ไม่มีบ้าน แล้วเธอเก็บของไว้ไหนล่ะ รึว่าเธอเป็นคนเร่ร่อน0.0"มันจี๊ดดดด>0<

"ไม่ใช่นะ..ฉันไม่ใช่คนเร่ร่อน คืออย่างงี้นะ ฉันเป็นนักเรียนที่ไทย แล้วสอบได้ทุนมาเรียนที่เกาหลีใต้ แต่พอลงจากเครื่องฉันไม่ระวังเองแหละ เลยโดนโจร(น่าหัก-^-)มันกระชากกระเป๋าฉันไป ฉันก็พยายามวิ่งตามมันไปนะ แต่ก็ตามไม่ทันอ่าา ก็เลยเดินมาเรื่อยๆแล้วก็มาเจอนายอ่ะ"ฉันเล่าความจริง(เกือบ)ทั้งหมดไป

"ฉันเชื่อเธอ...ดีมั้ยเนี่ยย!!"หน้าหล่อแล้ววอนนะจ๊ะ-0-

"จริงนะๆ*0*"

"จะพยายามเชื่อนะ55"เอิ่มมม

"Y.Y"

"นี่ก็เย็นแล้วเธอจะเอาไงต่อเนี่ย"

"อืมม คงนั่งๆแถวนี้แหละ555เดี๋ยวตอนเช้าค่อยไปเดินหาบ้านเช่าดู

"ได้ไงอะ เธอเป็นผู้หญิงนะ"

"ฉันก็ไม่ได้หน้าตาดีอะไรหรอก คงไม่มีใครมาหาเรื่องหรอก555"

"ไม่ได้นะ!อืมมมม "นี่เค้ากำลังคิดอะไรเนี่ย-^-

"ป๊อก!"เค้าดีดนิ้วเสียงดัง เอ๊ะ!แล้วฉันจะบรรยายอะไรเนี่ยย>^<

"มีบ้านเช่าข้างๆบ้านฉันเปิดให้เช่าอยู่นะ ถูกๆด้วยนะ สนใจมั้ย เดี๋ยวฉันติดต่อให้" 

"สนใจค่ะ!ขอบคุณมากๆนะคะ>/\<"อร๊ายยยได้บ้านถูกๆแถมยังใกล้บ้านพ่อเทพบุตรอีกต่างหากกก กร๊าสสสสส>~<

"พูดแบบนี้อีกแล้ว แต่ช่างเถอะ งั้นไปกันเลยมั้ย"

"ไปเลยก็ได้ ฮิฮิ"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"เป็นไงบ้าง บ้านหลังนี้"เขาถามขึ้นขณะที่จอดรถอยู่หน้าบ้านที่ใกล้จะเป็นของฉัน

...คือจะบอกว่า ทางมาทั้งไกลทั้งเปลี่ยว-[]-ดีที่ว่าอยู่บนเขาและยังใกล้ทะเลอีกนะเนี่ย>.,<

"ก็ดีนะ^^ สงบดี><"

"เดี๋ยวฉันโทรไปหาเจ้าของแป๊ปนะ เดี๋ยวติดต่อให้"

"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันโทรเองก็ได้-.-"ฉันเป็นคนเช่านี่นา

"เธอมีเงินเหรอ?"อะ..อะ..อีกแล้ว คำนี้ทำให้จี๊ดอีกแหล่ววว(_ _  )

"เอ่อออ ก็..."

"เห็นมะ ฉันคุยให้ดีกว่า เจ้าของก็สนิทกับฉันด้วย"

"เอางั้นก็ได้ ขอบคุณนะ^/\^"

"ไม่เป็นไร ถือว่าขอโทษที่ทำให้เธอเจ็บ^^"

"-////-"

"งั้นแป๊ปนะ เดี๋ยวโทรไปถามให้"

"อื้มมม(_ _)(' ' )"

หลังจากนั้นเขาก็ไปโทรศัพท์หาเจ้าของ. ฉันเลยเดินไปดูรอบๆบ้าน เออออ นั่นใช่บ้านของเขารึเปล่าหว่าา จริงด้วย!เค้าบอกว่าบ้านอยู่ติดกันนี่นาาา-.,- แต่หลังใหญ่เวอร์อะ-{}- นั่นใช่ห้องน้ำเขารึเปล่านะ เอ๊ะ!แล้วฉันจะหาห้องน้ำของเขาทำไมเนี่ย-////-

อืมมม บ้านหลังนี้โอเคเลยนะ น่าอยู่ที่ซู้ดดด>.,<

"(ชื่อคุณ) เค้าให้เธอเช่าแล้วนะ จ่ายเงินปลายเดือนด้วยล่ะ !555"

"ได้เลย ขอบคุณมากเลยน้า สำหรับวันนี้"

"ไม่เป็นไรหรอก อยากให้ช่วยอะไรบอกได้เลยนะ"เขาตอบพร้อมกับหันหลังแล้วถอดแว่น

"อื้มมมมม ว่าแต่นายชื่ออะไรเหรอ?.,?"

"ฉันชื่อ ชานยอล . ปาร์ค ชานยอล  ไปก่อนนะ เจอกันใหม่นะ"

"อื้มมมมม"แล้วเขาก็หันกลับไป...เดี๋ยวนะ! ปาร์ค-ชาน-ยอลลลล 0[]0 

ปาร์ค-ชาน-ยอลลลล 0[]0 

ปาร์ค-ชาน-ยอลลลล 0[]0 

ปาร์ค-ชาน-ยอลลลล 0[]0 

ปาร์ค-ชาน-ยอลลลล 0[]0 

ปาร์ค-ชาน-ยอลลลล 0[]0 

ปาร์ค-ชาน-ยอลลลล 0[]0 

              ปาร์คชานย้อลลลลลล

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.       

          กุเป็น อซฟ.-.,-55555555555

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกโคนนนนนน-/\-

เค้าพึ่งเคยแต่งครั้งแรกเอง(ไม่นับเรื่องที่ทิ้งไปนะ>.,<)

เค้าอยากให้เข้ามาอ่านกันเยอะๆน้าาาา*0*

ขอคอมเมนต์ด้วยเน้ออออ

อยากรู้มีใครอยากอ่านของเค้าต่อไปรึปล่าวววY.Y

 

 

Cr.ppss