คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : ภรรยายอดดวงใจ - บทที่ 10 (4.1)
[R e - u p]
e-book >> ภรรยายอวใ
ฝาอุหนุนอีบุ๊เรื่อใหม่้วย่า
ลิ :: อิทธิพลรั
“ุอาว์ อย่ารุ่มร่ามสิะ เี๋ยวุน้ำ้ายับหม”
เสียหวานละล่ำละลั พยายามปลท่อนแนที่โอบอร่าอ้อนแอ้นออเป็นพัลวัน ้อนใบหน้าึ้นมอสามีาุ่น อยู่ใล้เาราใเป็น้อโนอโนหอมโนนัวเนียลอ ถามว่ารู้สึินบาหรือยั ำอบ็ือไม่เลย
“ยับแล้วะเป็นไรไป ลัวไม่สวยหรือไ”
ถาม้วยน้ำเสียพาลหาเรื่อ ทั้ยัระับอ้อมแนแน่นึ้นว่าเิม วามมอสบาลมโ้วยแววาายแววอวามไม่พอใึ้นมานิๆ เพราะนในอ้อมแนมีท่าที่อ้าน
“แน่ะ อย่ามาหาเรื่อันนะะ”
ว่าอย่าอ่อนใ ่อนส่เสียประท้วในลำอเบาๆ เมื่อเาลใบหน้าลมาูบแ้มนวลทั้สอ้าอย่าหนัหน่วราวับะลโทษ ไรเราที่เริ่มยาวึ้นนั้นทิ่มับผิวบอบบานรู้สึระายเือึ้นมานิๆ ระนั้นศิศิรา็ไม่ปริปาบ่น เนื่อาไม่อยาให้สามีโนมันอออี อยาให้ลับมาหน้ามเ้มัเิมมาว่า
“ปล่อยไ้แล้ว่ะ ลไป้าล่าัน”
“ให้ผัวอ่อน่อยลไปไม่ไ้หรือไ ะรีบลไปทำไมนัหนา”
บ่นล้ายไม่อบใ ทว่าใบหน้าม็ลลหาเพื่อลอเลียมูโ่มับพวแ้มหอมละมุน้วยวามหลใหล ฝ่ามือหนานั้นลูบไล้แผ่นหลับอบบา้วยสัมผัสแผ่วเบาวนเลิบเลิ้ม ผิวายอศิศิราทั้นุ่มทั้หอม อยู่ใล้ๆ ราใ็อใให้ไม่แะ้อไม่ไ้ ไม่ทันไรนายหัวอาว์็รู้สึว่าัวเอลายเป็นนิเมียเสียแล้ว แทบไม่อยาให้อยู่ห่าายเลย ไม่น่าหลลมาราเลย ส่เ็ื้อที่ไหนมา็ไม่รู้ ทำเอาเาหลนไปไหนไม่รอแล้ว
“ไม่ไ้รีบ่ะ แ่มันสายแล้ว น้ำ้าหิว้าว”
ว่าอย่าเอียอาย สอแ้มแ้มแ่้วยสีระเรื่อ หาออย่าเียวไม่เป็นไร แ่สัมผัสอ่อนโยนวนให้ล้อยามอเาำลัทำให้หัวใสูบีเลือร้อนแร นายหัวอาว์ยิ่อบทำเลยเถิให้เธอเพริามอยู่้วย ศิศิรายิ่เป็นนใ่าย เมื่อสามีัู็ล้อยามลอ
“วันนี้ห้ามออไปนที่ไหนอีนะ ันะไปโรานมุ ลับ่ำๆ”
่อนะออไปทำานนายหัวอาว์มัะำับับภรรยา้วยน้ำเสียเ้มๆ แบบนี้เสมอ แล้วหอมแ้มเนียนแเรื่อเบาๆ สูมวามหอมรุ่นเ้าปอ มือหนาสอพันเส้นผมยาวสลวยเล่นเบาๆ วแนแร่ะรออร่านุ่มแนบายไม่ยอมห่า นับวันยิ่หวแหนมาึ้นเรื่อยๆ นอยาเ็บไว้ับัว ลัวเหลือเินว่าวันใวันหนึ่ะานในอ้อมแนนี้ไป แล้วมารา็ยิ่อบพูเหมือนอยาะทวืนอยู่ร่ำไปนเารู้สึไม่อบใ พอยอมให้หาเมียให้็รีบส่มาทันที แ่พอให้มาแล้ว็ทำท่าอยาเอาืน ไม่รู้ะเอาอย่าไรันแน่ แ่ที่แน่ๆ เาไม่ืน
“น้ำ้าอไป้วย่ะ”
วาลมโอศิศิรา็เป็นประายสใสึ้น มีวามระือรือร้นอยาะามไปทำานับสามีในทันที หิสาวยัไม่เยไปโรานผลิไ่มุเลย อยาะไปเยี่ยมมว่าเป็นอย่าไรบ้า
“ิผัวนัหรือไ ไปไหนถึร้ออยาไป้วยลอ”
“ุอาว์น่ะ!” ศิศิราแหวใส่
“ันพูอะไรผิ”
ายหนุ่มยยิ้มเล็น้อยแล้วูบฟัแ้มแเป็นลูำลึสุแรๆ ้วยวามมันเี้ยว แ้มหอมๆ นุ่มๆ นี้ยิ่ไ้หอมยิ่ิในโหัวไม่ึ้น ให้าย…เาไม่ิว่าัวเอะเป็นเอามาถึเพียนี้
“ไม่้อไปหรอ รออยู่บ้านนี่ละ”
นายหัวอาว์ส่ายหน้าเบาๆ อย่าเอ็นูมาว่าะระอา เมื่อนในอ้อมแนส่ายหน้าอย่าไม่ยอม ูเอาเถอะว่าวันนี้ใระนะ วาหวานๆ นั่นเริ่มส่ระแสอออ้อนมาให้แล้ว
“ุอาว์ น้ำ้าอไป้วยนะะ”
แม้วยเินแ่ไม่วายส่เสียหวานๆ อออ้อน ไม่เพียเท่านั้นยัยัเย่ปลายเท้า ยแนเรียวึ้นล้อลำอแร่ไว้อย่าหลวมๆ เรือนายอ้อนแอ้นยับเบียิแล้วหอมแ้มสาฟอให่ ่อนผละมอเาอย่าเอียอาย ใบหน้าเรียวามร้อนผ่าว โหนแ้มพลันแเปล่ปลั่
นายหัวอาว์ลี่ยิ้มับวาม่าอ้อนให้ใละลายอภรรยา ใบหน้าทรเสน่ห์ลลประทับุมพิเรียวปาสีหวานเบาๆ แล้วมอสบประสานวาู่ามอย่าลึึ้ ไม่้อให้ำอบ็รู้ว่าศิศิราะมีสิทธิ์ไ้ามสามีไปทำานหรือไม่
+++++
มีวามิเห็นยัไ ฝาอมเม้นให้ำลัใ้วยนะะ
e-book >> ภรรยายอวใ
e-book >> ภาวินทร์ภนา์
e-book >> ลลินนโปร
e-book >> เือนอ้าย
e-book >> หลเสน่ห์ันทร์
ความคิดเห็น