คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : บทที่ 5 (2) เมื่อเพลิงโทสะร้ายกลายเป็นเพลิงพิศวาส
[ R E - U P ]
e-book พร้อมาวน์โหลแล้วนะะ ัโปรฯ 149 (ios 179 ) บาท
ถึวันที่ 26/05 ่ะ
“ให้ายสิวะ!”
ายหนุ่มไม่เ้าใเลยสันิว่าทำไมถึ้อทำเป็นเหมือนห่วแ้วเ้าอม้วย เาะห่วเมียที่ใ้บำรุบำเรอวาม้อารทาายทำไมล่ะ เธอไม่ไ้มีวามสำัถึนานั้น เออ! ะห่วทำไม ที่ห่วอาะเป็นเพราะหิสาว้อใ้ร่าายปรนนิบัิเา พอไม่สบาย็ทำหน้าที่อัวเอไม่ไ้ แล้วมัน็ะทำให้เาหุหิมายิ่ึ้น ในที่สุอัลวาเร็สามารถให้เหุผลับัวเอไ้สำเร็
‘ไม่ไ้ห่วสัหน่อยโว้ย’
ายหนุ่มพ่นลมหายใออมาหนัๆ แล้วผลับานประูห้อให้เปิออ สิ่แรที่วามมอหาทันทีที่้าวเ้ามาในห้อ็ือแ้วเ้าอม ัวนเหุที่ทำให้เาอารม์เสียอยู่หลายวัน อัลวาเรปรับสีหน้าให้เร่รึมุันเมื่อเห็นภรรยาเินลับเ้ามาในห้อ นัยน์ามุับ้อใบหน้าอ่อนเยาว์นิ่ ะแ้วเ้าอม็ใ้วาลมโสบาเาอบ ไม่ไ้รู้สึยินีเลยสันิที่สามีลับมาเร็วว่าำหน เพราะยิ่เห็นหน้าเา ภาพ่าวในหนัสือพิมพ์็ลอยเ้ามารบวนิใ นไม่อยาเห็นหน้าอัลวาเร เ้าอร่าอรรหลุบเปลือาลหลบหลีารสบาแล้วเินเลี่ยไปอี้าน และารระทำอหิสาว็ทำให้อสูรร้ายในัวออัลวาเรถูปลุให้ลุึ้นมา!
“เห็นหน้าผัวแล้วมันไม่เริหูเริาหรือไ ถึไ้รีบเินหนี”
แ้วเ้าอมหยุะัฝีเท้าับำพูเหมือนันพาลอสามี เธอเม้มริมฝีปาเล็น้อยอย่า่มลั้นอารม์ มาถึ็มีท่าทีโมโหใส่ พูาหาเรื่อวนทะเลาะ ใ่สิ…เธอไม่ใ่นรัเ่าอเานี่น่า ถึะมีรอยยิ้มอ่อนโยนมอบให้
“ผมบอุแล้วใ่ไหมว่าผมเท่านั้นทีุ่้อสนใ”
อัลวาเรบออย่าเอาแ่ใ แ้วเ้าอมำลัทำให้เาลายเป็นอันธพาลอย่าไร้เหุผลเพราะารเยาอเธอ
“ไม่ไ้ยินที่พูเหรอ แ้วเ้าอม!”
เสียทุ้ม่ำลอย่าแสอำนา รามแร่บเ้าหาันแน่นเพื่อยับยั้อารม์รุ่นโรธที่ำลัเือาล วาวาวโรน์ับ้อแผ่นหลัอภรรยาสาวนิ่ ร่าายมันร้อนรุ่มึ้นมา้วยวาม้อารและวามโรธที่ผสมปนเปันไปหม ั่พายุร้ายที่หมุนวนอยู่รอบายอย่าบ้าลั่
อบาอแ้วเ้าอมร้อนผะผ่าว เธอลอาึ้น้านบนเพื่อเ็บลืนน้ำาที่ทำท่าะไหลออมาประานวามอ่อนแอ แล้วหมุนายลับไปเผิหน้าับสามี สบประสานสายาับวาแ็ร้าว ประายวามน่าลัวในวาอเาทำให้หัวใอเธอเ้นระส่ำ้วยวามหวาหวั่น
“อโทษ่ะ”
น้ำเสียที่เปล่ออมานั้นแผ่วเบานแทบไม่หลุาลำอ เพราะเธอ้อใ้วามพยายามอย่ามาเพื่อวบุมมันไม่ให้สั่นเรือ
“ุำลัท้าทายผมแ้วเ้าอม” วามุรุ่นในใออัลวาเรไม่ลลเลยสันิ ในทาลับันมันลับเพิ่มระับสูึ้นเรื่อยๆ เพียเพราะอาารเมินเยอผู้หิัวเล็ๆ ที่เาไม่ิให้วามสำั
“เ้าาอโทษ่ะ ุอัลวาเร”
เธอนึำหนิัวเอที่ถือสิทธิ์ไปโรธเือเา เพราะเป็นแ่ ‘เมีย’ ึไม่มีวามสำัมาพอที่ะทำเ่นนั้น
“ผมไม่้อารำอโทษ แ่ร่าายอุ่าหาือสิ่ที่ผม้อาร”
“ว้าย!”
บำพูแสนร้ายาร่าบอบบา็ถูเหวี่ยลบนเียอย่าไร้วามปรานี อัลวาเรใ้วามุันทอมอพร้อมทั้แสยะยิ้มเหี้ยมเรียม ่อนามลไปััร่อมแ้วเ้าอมไว้้วยสอแนแร่และเรือนายำยำ วาม้อารร้อนระอุที่อัแน่นอยู่ในายทำให้เาไม่อารั้รอไ้แม้แ่วินาทีเียว
“ุอัลวาเรอย่าทำอะไรเ้าาเลยนะะ”
แ้วเ้าอมละล่ำละลัเสียสั่น วาไหวระริมอสามี้วยวามหวาหวั่น มือบาันอแร่อย่าล้าๆ ลัวๆ แววาลุโน้วยเปลวเพลิร้อนเร่าำลัทำให้เธอรู้สึร้อนวูบวาบในาย
“ผมแ่ะทำในสิ่ที่ผัวเมียเาทำัน…”
นัยน์าสีน้ำาลทอ้อลึเ้าไปในวาู่สวย เพียเสี้ยววินาที่อานั้นริมฝีปาหยั็ทาบทับลหาริมฝีปาอิ่มสวย ออแรบยี้อย่าไร้วามปรานี มือหนาสัมผัสายสาวผ่านุเรสัวสวยอย่าาบ้ว ทุอย่าเิึ้นอย่ารวเร็วนแ้วเ้าอมไม่ทันั้ัว เธอปิริมฝีปาไว้แน่นไม่ยอมเปิทาให้เารุราน ใ้แรอันน้อยนิิ้นรนัืน มือบอบบาทุบีอแร่เพื่อเรียสิให้เาหยุารระทำอันป่าเถื่อน
ทว่าอัลวาเร็ใ้ำลัที่มีอยู่เหนือว่า ับรวบสอมือเล็ที่ประทุษร้ายร่าายอเาไว้เหนือศีรษะทุยสวยวาม้อารและเพลิโทสะร้ายที่อัแน่นอยู่ในายถูระบายลบนลีบปาอ่อนนุ่ม แรบยี้หนัหน่วรุนแรมาึ้นเรื่อยๆ เมื่อหิสาวิ้นลุลั่อ้าน ยิ่ิ้นมาเท่าไรอัลวาเร็ยิ่อยาเอานะ บูบหาอย่ารุนแรไม่สนว่าลีบปาอิ่มสวยะอ้ำ
“อื้อ!”
แ้วเ้าอมราอู้อี้้วยวามเ็บปวับาร้อรอรับอารม์ิบเถื่อนอสามี เธอเ็บนน้ำาึม สุท้าย็้อยอมพ่ายแพ้ให้ับวามเอาแ่ใออสูรร้าย ยอมให้เาใ้ปลายลิ้นรุล้ำเ้ามาในโพรปานุ่ม ูบอเาร้อนแรเนิ่นนานนเธอแทบาอาาศหายใ
อัลวาเรรัแเรียวปาอิ่มอย่าเอาแ่ใ ส่วนฝ่ามือร้อน็สัมผัสายนุ่มละมุนอย่าไม่ิถนอม ปลเปลื้อุเรสัวสวยออาายสาวอย่ารีบร้อนนเือบะลายเป็นระา แ่ระนั้นมัน็ยัทำให้ผิวบอบบาเิรอยแ แล้วผิวาวผ่อยิ่แเถือมาึ้นว่าเิมเมื่อเาลูบไล้ฟอนเฟ้นอย่าไร้วามปรานี นิ้วแร่ปละอบราลูไม้ัวสวยแล้วเหวี่ยทิ้อย่าไม่ไยี หอบหายใระเส่าแรับวามามรหน้าที่ทำให้าพร่ามัว ่อนฝัใบหน้าแ่ำ้วยแรปรารถนาลหาวามอวบอิ่มเปลือยเปล่า ูบฟัมันอย่าไม่อ้อมแร้วยวามโหยระหายในอารม์ วาม้อารที่สะสมมานานหลายวันมันทำให้ายหนุ่มปวร้าวนแทบระเบิ
“ฮื้อ!”
เสียหวานราประท้วเมื่อมือหนาบีบย้ำทรวอนุ่ม บิเร่าาย้วยวามทรมานอยู่ภายใ้อาัิอเา แม้สมอะสั่ารให้่อ้านแ่ร่าายลับแอ่นหยัึ้นรับารปรนเปรอาสามีอย่าลืมอาย
เธอเหมือนผู้หิใ่าย ะที่มีวามโรธเือ็ยัยินยอมทอายให้เาเยมอย่า่ายาย…
*****
ัเนื้อหาบาส่วนออไปนะะ
มีวามิเห็นยัไ ฝาอมเม้น์ให้ำลัใัน้วยนะะ
รั ; อัยย์าา
e-book ีรีส์ยั่วรั : https://publisher.mebmarket.com/index.php?action=series_detail&series_id=8220&page_no=1
ความคิดเห็น