[Y]กุ๊กกู๋ว ~เพลบอยมาพบรัก

ลำดับตอนที่ #11 : กุ๊กกู๋ว ~ เพลบอยมาพบรัก : ความทรงจำอันใหม่

[ฮันคยองพาร์ท]

โอเค บอกได้เลยตอนนี้ผมเจ็บปวด เจ็บมาก ฮยอกแจบอกจะอยู่เป็นเพื่อนผม แต่ก็หายไปไหนไม่รู้สงสัยอาจารย์ตามตัว เพราะผมได้ยินมาว่าฮยอกแจโดดซ้อมดนตรีบ่อย สงสัยโดดมาคุยกับผมแน่ๆเลย เห้อออ แล้วตอนนี้ผมจะเดินไปไหนยังไม่รู้เลย รู้แต่ว่าผมไม่อยากจะกลับบ้านตอนนี้ มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานจริงๆนะครับที่โดนคนที่ตัวเองรักกับเพื่อนสนิทโกหกน่ะ เค้าผิดที่โกหกผมหรือผมผิดที่โง่เชื่อใจพวกเค้าล่ะครับ ?

ปี๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน !! !

ปัง !! ฟรึ่บ !

โดนรถชนแล้วหรอผม ไอ้เซ่อเอ๊ย ... ขับรถไม่ได้ดูกูเล๊ยย



[จบ ฮันคยอง พาร์ท]












[ฮยอกแจ พาร์ท]

TT________________TTผมเพิ่งเดินออกมาจากห้องพักครูครับ หลังจากเดินออกมาแล้ว ผมรู้สึกว่าอวัยวะบางอย่างของผมได้หายไป สงสัยต้องเป็นหูผมแน่ๆ ฮือๆๆ พี่ฮันคยองหายไปไหนเนี่ย

นอนนารึลวอนเฮ นอนเนเกย์ปอจยอ ~

"ฮัลโหลครับ ฮยอกแจพูดครับ"ใครโทรมาตอนนี้=_=ฉันไม่ได้ติดต่องานวัดนี่นา

//คุณเป็นญาติกับคุณฮันคยองใช่มั้ยคะ//

"ครับ มีอะไรครับ"

//ตอนนี้คุณฮันคยองอยู่ที่โรงบาลขี้ไก่โซลนะคะ//

"อะไรนะ!!! ขอบคุณครับ"พอผมพูดคำว่าขอบคุณครับจบผมก็วางสายและกดโทรออกที่
เบอร์ดงเฮทันที

"ฮัลโหลดงเฮ แกมีเรื่องแล้ว"ผมกรอกเสียงอย่างร้อนรน

//เรื่องอะไร!!!//ดูท่าหมอนั่นจะตกใจไม่แพ้กัน

"พี่ฮันคยองอยู่โรงบาล รีบมาด่วนเลยนะ"

//ไอ้หอก ยังไม่บอกกรูเลยโรงบาลอะไร//

"โรงบาลขี้ไก่โซล แล้วเจอกัน"และผมก็วางสายไปอีกราย ก่อนจะกดโทรออกเบอร์พี่ฮีชอล

ชิบหาย!!! โทรไม่ติด โทรใหม่=_=

"ฮัลโหล ฮีบอมใช่มั้ย? ฝากบอกแม่แกด้วยนะป๋าแกเข้าโรงบาลขี้ไก่โซลเจอกันนะฮีบอม"
ผมยังไม่ฟังเสียงคนรับสายหรอก เดาเลยว่าเป็นฮีบอม(แมวเนี่ยนะ=_=)เลยพูดไปเลย และเบอร์นี้
พี่แจจุง...

"ฮัลโหลนี่พี่ ..."

//ผมชื่อฮีโร่ดงบังชินกิครับ ไม่ทราบว่าโทรมาจากไหน//

"ผมฮยอกแจนะพี่ ฮยอกแจSJน่ะ"บอกดงบังมาผมก็เล่นด้วยสิครับ=_=

//ฮยอกแจหรอ? นายอยู่ข้างฉันไม่ใช่หรอ!! นายเป็นใคร//หวา ดูท่าจะฮีโร่ตัวจริง

"ผมล้อเล่นครับ ผมโทรมาเตือนค่าเว็บไซต์ครับ"แหลไปทั่ว 55555

//เฮ้ย!!!เซีย แกไปลงเบอร์ฉันไว้ที่เว็บไหนอีก//โชคดีผีรอบเตียง=w= ว่าแล้วก็กดวางสายทันที

หาเบอร์พี่แจใหม่...

//ฮัลโหลล แจจุงพูดครับ//นี่แหละพี่แจจุงแน่นอน

"พี่แจจุง พี่ฮันคยองเข้าโรงบาลขี้ไก่โซลนะครับ"

//หา!! ทำไมล่ะ เป็นอะไร//

"ผมไม่รู้ครับพี่"

และผมก็โทรบอกทุกๆคนจนครบ... 108เบอร์


[จบ ฮยอกแจ พาร์ท]















[ดงเฮ พาร์ท]


ผมได้รับโทรศัพท์จากฮยอกแจเมื่อ1ชั่วโมงก่อน ผมรีบมาที่โรงพยาบาลตามที่ฮยอกแจได้บอกไว้
ผมนั่งรอไปเรื่อยๆทุกคนเริ่มทยอยมา คนแรกพี่ฮีชอล พี่ฮีชอลมาพร้อมกับฮีบอมมี่ที่ใส่สูทสีขาวดำ
ฮีบอมป๋าแกยังไม่ตายนะ อย่าเพิ่งไว้อาลัย คนที่2พี่แจจุงพี่ยุนโฮจุนซูยูชอน4คนนี้มาพร้อมๆกัน
คนที่3พี่ซีวอนเดินมากับพี่ชินดง คนที่4พวกบิ๊กแบงและชายนี่ คนที่5เอสเจที่เหลือ ทุกคนมาครบกันหมด ยกเว้น...

"ไม่ทราบว่าคุณฮยอกแจมายังคะ"เสียงของพยาบาลพูดอย่างนี้มาประมาณรอบที่13แล้วล่ะครับ=_=

"ยังไม่มาครับ"ผมก็ตอบกลับไปเป็นรอบที่13เช่นกัน ถามใครใครก็บอกว่าฮยอกแจบอกว่าฮันคยองเข้าโรงบาลท่าจะรู้ข่าวคนแรก แต่ไหงสายขนาดนี้แล้วยังไม่มา

สวบ สวบ สวบ

เสียงก้าวเท้าดังเข้ามา หวังว่าจะเป็นฮยอกแจ แต่...

"หมอชางมินเชิญด้านนี้เลยค่ะ คนไข้ถูกย้ายมาฝ่ายคุณ"หมอชางมินหรอ ...

"ฮะ!! หมอชางมิน"หลังจากที่หมอชางมินเดินเข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว พวกผมทุกคนก็อุทานออกมา

"ไอ้เด็กปี1โรงเรียนเรานี่หว่า"พวกบิ๊กแบงพูดขึ้นมา เลยทำให้พยาบาลเอ่ยขึ้นในที่สุด

"เอ่อ คุณชางมินเค้าเป็นหมอที่อายุน้อยที่สุดน่ะค่ะ"

"แล้วเค้าอยู่แผนกไหนหรอครับ ?"ยุนโฮเอ่ยถามขึ้น

"สมองกับหัวใจค่ะ เค้าเป็นหมอที่เก่งที่สุดอีกคนเลยนะคะ"

ทุกคนมองหน้ากันด้วยความตกใจ สักพัก ชางมินเดินออกมา หวา เปื้อนเลือด

"ผมอยากให้พี่ๆทำใจนะครับ คนไข้รายนี้สมองเสื่อม เค้าจำความจำบางช่วงไม่ได้"

"หมายความว่าไงหมอ" พี่ฮีชอลโผล่งออกมา

"ที่ผมดูเหมือนกับว่าหัวของเค้ากระแทกกับรถแล้วสงสัยตอนล้มหัวปักพื้นน่ะครับ เพราะตอนที่
นำส่งโรงบาลมา หัวของเค้าเปิดนะครับ"

"ตอนนี้ก็เข้าไปเยี่ยมได้แล้วครับ น่าแปลกใจที่เค้าไม่ตายและฟื้นเร็วขนาดนี้"ชางมินว่าพลาง
ถอดถุงมือยางและผ้าคลุมออก และเดินออกไป ทุกคนวิ่งเข้าไปหาฮันคยอง แต่ผมน่ะช๊อคสุดๆ 
อาจจะทุกคนเลยก็ได้ ผมเห็นพี่เค้านั่งอยู่บนเตียงคนไข้แล้วกอดอกมองหน้าพวกผมเหมือนเป็น
คนแปลกหน้า

"ฮันคยอง นายเป็นไงมั่ง"พี่ฮีชอลเอ่ยทักแต่พี่ฮันคยอง..

"นายเป็นใคร ?"พี่ฮันคยองตอบออกมา ช๊อคกว่าเก่า !!!

"นายนจำพวกฉันไม่ได้เลยหรอ เราเรียนโรงเรียนเดียวกันนะ"แจจุงเอ่ย

"ฉันจำได้ว่าฉันมีเพื่อนแค่คนเดียว ..."ยังไม่ทันที่พี่ฮันคยองพูดจบ ...

"พี่ฮันคยอง พี่เป็นไงมั่ง!!!"ฮยอกแจก็วิ่งเข้ามากอดพี่ฮันคยองแน่น  หมายความว่าไงพี่ฮันคยองจำฮยอกแจได้คนเดียว

"พี่ไม่เป็นไร ทำไมมาช้านักล่ะ"แถมยังพูดจาสนิทสนมกันเหมือนเดิมอีก!!!

"ผมโทรบอกทุกคนแล้วก็รถมันติดครับ"

"ความจริงนายไม่ต้องโทรบอกคนพวกนั้นก็ได้ ฉันไม่รู้จักสักคน"พี่ฮันคยองพูด พวกผมนี่สะอึกกันเกือบตาย ไอ้คำพวกนี้มันมาจากปากพี่ฮันคยอง คนพวกนั้น ไม่รู้จัก

"อ้าว พี่ความจำเสื่อมแน่เลย=_="ส่วนฮยอกแจท่าจะไม่ตกใจเท่าไหร่นัก

"หืมหรอ พี่จำได้แค่ฮยอกแจ พ่อ แม่ ตัวพี่ แล้วคำว่าโกหก"เมื่อพี่ฮันคยองพูดจบผมสังเกตุได้เลยว่าพี่ฮีชอลตอนนี้กำลังจะร้องไห้

"อ้อ นายคนนั้นน่ะ..."พี่ฮันคยองว่าพลางชี้ไปที่พี่ฮีชอล

"นายเคยทำอะไรให้ฉันเสียใจรึเปล่า ฉันรู้สึกไม่ดีเวลามองหน้านาย"





+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอ10เม้น จะอัพต่อ เข้มข้นๆๆ 555