คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : กุ๊กกู๋ว ~ เพลบอยมาพบรัก : จะจีบเธอ!!!
[ยุนโฮพาร์ท]หลังจากที่ผมได้ฟังเรื่องราวของแจจุงจากพวกกรรมการนักเรียนแล้ว ผมกับยูชอนจึงขอตัวออกมาก่อน
ผมเป็นคนคิดเร็วทำเร็วสิ่งที่ผมจะทำน่ะหรอ ...
"ยูชอนฉันจะจีบแจจุง"ผมเอ่ยบอกมัน มันหันมามองหน้าผมด้วยความเร็ว หูผึ่งทันที=_=
"อะไรนะ!"มันพูดออกมาด้วยความตกใจ
"ฉันจะจีบแจจุง"ผมพูดแล้วเน้นคำให้ชัดกว่าเดิม ตอนนี้ผมกำลังรู้สึกว่ายูชอนมีอะไรบางอย่างแปลกไป
"เออ!"มันตะโกนใส่ผมแล้วเดินหนีผมไปเลย มันเป็นอะไร ...
=_=*
แต่ในขณะที่ผมกำลังยืนคิดวิเคราะห์อยู่นั้น สายตาของผมก็สังเกตุเห็น แจจุงยืนอยู่ไกลไปจากผม2เมตรและมองผม
ด้วยสายตาที่... เอ่อ ...
"แก..."แจจุงมองหน้าผมด้วยสีหน้าเคียดแค้น ส่วนผมก็ได้แต่ยิ้มแหยๆ แจจุงถอนหายใจ1ทีก่อนจะเดินออกไป
ไวกว่าคำพูด ผมวิ่งไปกระชากแจจุง!!! กูทำอะไรลงไปนี่(ตายคาตีนแน่ยุนโฮ-คนแต่ง)
"แก..."แจจุงหันมามองหน้าผมช้าๆ"อยากจะกินตีนขนาดนั้นเลยหรอ"ก่อนจะซัดหมัดหนักๆเข้าที่เบ้าตาผม
โอ๋ววว ผมรู้สึกเห็นแจจุงลางๆหมอนั่นกำลังเดินไกลออกไป ทำไมคนที่ฉันชอบต้องหมัดหนักด้วยเนี่ย @_@
[จบ ยุนโฮพาร์ท]
[ยูชอนพาร์ท]
ผมเดินออกมาจากเพื่อนรักของผม ทันทีที่หมอนั่นพูดว่าจะจีบแจจุง ผมเดินเลี่ยงออกมาทันที ในใจของ
ผมรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก เหมือนผมกำลังหึง ผมเดินไปเรื่อยๆจนไปเจอคนๆนึง เค้าเดินมาทักผม
"เฮ้! นายน่ะชื่ออะไรหรอ"หมอนั่นเอ่ยถามผม อะไรกันน่ะเจ้าหมอนี่
"ยูชอน ปาร์คยูชอน"ผมตอบออกไปอย่างไม่ใส่ใจ ผมสังเกตุเห็นว่าหมอนั่นยิ้มแปลกๆด้วยล่ะ ไม่ทันที่
ผมจะทำอะไรหมอนั่นก็จัดการลากผมเข้าไปในซอยซอยนึง ที่นั่นเป็นซอยเปลี่ยว หมอนั่นผลักผมเข้าไป
ก่อนที่จะมีชาย5-6คนเดินออกมาพร้อมไม้เบสบอล นี่ผมกำลังจะโดนกระทืบหรอ!!!
"ปัง ปัง ปัง"ผมหลับตาแน่นและเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ผมเห็นผู้ชายประมาณ17-18คนยืนล้อมผมไว้
ทุกคนใส่หมวกปาร์ตี้แล้วหัวเราะกันใหญ่ นี่มันอะไรเนี่ย ?
"ยินดีต้อนรับนะปาร์คยูชอน ชองยุนโฮ"พอทุกๆคนพูดจบ บรรดาอาหารเครื่องดื่มและเพลงก็มีเต็มไปหมด
"เฮ้ จุนซูทำไมมีแค่คนเดียวล่ะ"จู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงพูดขึ้น ที่ว่าอย่างนั้นเพราะสงสัยว่าทำไมไม่มียุนโฮใช่มั้ย
"เอ่อ ..."คนที่ชื่อจุนซูคนเดียวกับที่ลากผมมายิ้มแหยๆ
"แกไม่ได้เอายุนโฮมาด้วย!!!!"ผู้ชายตัวใหญ่ๆพูดเสียงดัง
"ก็ฉันลืมนี่ พอเจอคนที่ชื่อยูชอนเลยรีบมาอ่ะ"หมอนั่นพูดแก้ตัว นายสนใจฉันจนลืมยุนโฮเลยรึไง=_=
"ช่างเถอะ ถือว่าคนที่ชื่อยุนโฮมันดวงซวยละกัน"ว่าแล้วทุกคนก็เฮฮากันปกติ ที่แท้นี่ก็คือการรับน้องใหม่สินะ
เพิ่งจะรู้ว่ามีแบบนี้ด้วย ที่นี่แปลกจริงๆเลยแหะ
[จบ ยูชอนพาร์ท]
[แจจุง พาร์ท]
ก่อนหน้านี้ประมาณ10นาทีก่อน ผมกำลังจะไปรับน้องใหม่ ที่ทางห้องได้จัดงานเอาไว้ในซอยร้างไม่รู้ทำไม
ถึงเลือกที่นั่น โอ๊ะ พวกนี้นี่แปลกประหลาด แต่อย่างว่าแหละในขณะที่ผมกำลังจะไปนั้น ก็เจอกับผู้ชายคนนึง
บอกได้เลยว่าจำมันได้แม่น ไอ้นี่แหละที่มันชมผมว่าสวย!!! มันกำลังทำหน้าหมีสงสัย พอผมเห็นหน้ามันนะ
ก็จะเกิดความรู้สึกหงุดหงิดอยากต่อยคนขึ้นมาซะงั้น ผมจึงจ้องมองมันอย่างเอาเรื่อง พอมันหันมาเท่านั้นแหละ
เล่นเอาผมสะดุ้งเลย มันยิ้มให้ผมแบบที่พวกเกย์ๆมันชอบทำกัน เฮ้ย!!! เสียวเว้ย ผมถอนหายใจอย่างเซ็งๆ
ก่อนจะเดินออกมา แต่ไม่ทันได้ก้าวเท้าหรอก
หมับ!
มันจับแขนผมครับ!!! กล้าไม่ใช่น้อยเลยนะ
"แก..."ผมเอ่ยเสียงเข้ม"อยาจะกกินตีนขนาดนั้นเลยหรอ"ว่าแล้วก็เสยหมัดเข้าที่เบ้าตาของมัน จริงๆนั่นไม่เรียก
ว่าต่อยหรอก นั่นแค่แกว่งมือไปข้างหน้าน่ะ ยังไม่เท่ากับแรงต่อยผมสักนิด มันยังขี้ๆ(ทำยุนโฮสลบนี่นะขี้!)
ผมเห็นหมอนั่นค่อยๆล้มตัวลงไปเหมือนในหนังที่ตัวร้ายถูกยิงตายและนอนแบบสภาพน่าอนาถ(ดูเปรยบ=_=)
ผมเดินออกมาช้าๆ คนแถวนั้นมองผมด้วยความตะลึง ผมจึงตวัดหางตาไปมองหน้าพวกมันพวกมันก็รีบหลบ
สายตาโดยทันที เหอะ ไอ้พวกอ่อนหัด คิดจะมาซ่าส์เดี๋ยวคิมแจจุงคนนี้จะกร้อนขนให้ดู!!!! ว่าแล้วก็ลืมไปเลย
ว่าต้องไปที่ไหน ช่างมันเถอะขาดฉันไปสักคนคงไม่มีเรื่องอะไรนี่นา แล้วอีกอย่างเวลาพักแบบนี้ก็ต้องไปนั่ง
จิบโชจูที่ดาดฟ้าสินะ ลมมันเย็น ~ แล้วผมก็เสียเวลาซื้อเหล้าไป30นาที ผมฮัมเพลงเดินขึ้นไปอย่างใจเย็น
กะว่าเวลาที่เหลือจะนอนอยู่บนดาดฟ้าจนเลิกเรียน แต่เมื่อผมเปิดประตูเข้าไป ...
"โอ๊ยย เจ็บตาชะมัดเลย"ใครมันมานั่งบ่นที่นี่วะเนี่ย ผมย่องเข้าไปเพื่อแอบฟังว่าเป็นใคร
"แจจุงหมัดนักชิบหาย ลูกตาเกือบหลุดออกมาแหนะ"สงสัยไอ้ยุนโฮที่โดนผมซัดไปเมื่อกี้ ผมสะกิดไหล่มัน
"ใครอ่ะ... คนยิ่งเจ็บตาอยู่"มันพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด พอหันมาเท่านั้นแหละ... หึหึ
0o0!!!
ทำหน้าตกใจอย่างกับเห็นผี คนกำลังอารมณ์ดีๆอย่ามาทำให้เสียอารมณ์ได้มั้ย ?
"น่ะน่ะนาย"หมอนั่นเอ่ยเสียงสั่นผมเลิกคิ้วมองมันแบบกวนตรีนสุดๆก่อนจะทิ้งตัวลงข้างๆมันพร้อมกับวางขวดเหล้า
10กว่าขวดลงด้วย
"ทำไม"ผมเอ่ยถามมันเล่นๆกะจะแกล้งให้ตกใจเฉยๆน่ะ
"น่ะนายจะตามมาอัดฉันเรอะ!"หมอนั่นพูดด้วยท่าทางที่ลุกลี้ลุกลนมาก ฉันไม่ได้ทำอะไรนายเลยนะ(เหรอออ)
"ป่าว ลมมันเย็นอากาศมันดีจะมานั่งกินเหล้า"ผมพูดแล้วเปิดขวดเหล้าก่อนจะจิบไปเรื่อยๆ ผมหันไปมองหน้ามัน
"เอามะ"ผมยื่นขวดเหล้าที่ผมกินไปเมื่อกี้ให้มัน ดูท่าจะหน้าแดง มันรับาอย่างกล้าๆกลัวๆ ผมเลยเปิดขวดใหม่
"เฮ้ๆๆ นายน่ะชื่อไรนะ"เมื่อผมนึกเรื่องสำคัญได้จึงถามออกไป ผมลืมถามมันได้ไงเนี่ย
"ฉันบอกนายไปแล้วว่าชองยุนโฮ"หมอนั่นตอบออกมา
"หรอ"ผมพูดก่อนจะทอดสายตามองออกไปอย่างไร้จุดหมาย แทนที่ผมจะอึดอัดกับการที่มีใครมานั่งอยู่ข้างๆ
แต่ไม่เลย ผมไม่รู้สึกอย่างนั้น... เพราะมันเงียบจนเหมือนไร้ตัวตนไงล่ะ(คิดว่าจะอะไร=_=)
"นายน่ะ มาเป็นเพื่อนกันมั้ย"ผมเอ่ยถามออกไป ดูท่าทางหมอนั่นจะตกใจไม่น้อย
"ว่าไง"ผมถามย้ำอีกครั้ง หมอนั่นเอ่ยอย่างยิ้มๆ
"อืม เป็นเพื่อนกัน"
[จบ แจจุงพาร์ท]
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ปฏิเสธอย่างไร - LipTa
ความคิดเห็น