ทุกหยาดเหงื่อที่ไหลไปเพื่อใคร

เนื้อเรื่อง

ทุกหยาดเหงื่อที่ไหลไปเพื่อใคร

หลังจากเป็นนกน้อยติดอยู่ในกรองทองเหลืองที่นานแสนนาน มีพ่อแม่คอยหาอาหารมาป้อนให้จนถึงรัง วันนี้ก็ถึงเวลาที่เราจะต้องออกไปหาอาหาร ออกไปใช้ชีวิต ออกไปเผชิญกับโลกภายนอกด้วยตัวเองแล้ว

การแต่งตัวตามแบบสังคมนิยิม ที่เค้าบอกว่าดูดี ดูเหมาะสม แต่มีแต่ความเป็นพิษเป็นภัยกับตัวเอง

 ทั้งกระเป๋าที่เอาไว้อวดความมีฐานนะและรสนิยมที่แสนจะเกะกะ ประโยชน์ใช้สอยน้อย แถมยังต้องหวงมันมากกว่าชีวิตตัวเองอีกเพราะมันราคาแพง 

เสื้อผ้าที่ต้องไปสรรหาแฟชั่นต่างๆนาๆ ซื้อแล้วซื้ออีก ลองแล้วลองอีกว่าใส่แล้วดูดี ดูเก๋ ดูอ้วน ดูดำ หรือดูเป็นยังไงมั้ย

หน้าตาก็ต้องไปสรรหาเครื่องสำอางราคาแพงมาโป๊ะๆๆๆๆเข้าไปเพื่อปิดบังหนังหน้าที่แท้จริงของตัวเอง

ทรงผมก็ต้องรีบตื่นเพื่อมาเซ็ทให้มันดูดีมีระเบียบ จะดีดออกมาแม้แต่เส้นเดียวก็ไม่ได้

ตั้งแต่หัวจรดเท้า แม้แต่รองเท้าก็ไม่เว้นที่จะต้องนำแฟชั่น ดูดีดูเก๋ ส้นสูงเว่อ ใส่แล้วเมื่อย ใส่แล้วกัด ใส่แล้วพลิกก็ยังต้องใส่ เพื่อความสวย เพราะทุกคนเค้าใส่กัน

ผ่าน option หลักไปแล้วก็ยังมี option เสริมอีก ทั้งโทรศัทพ์ นาฬิกา แหวน สร้อย ต่างหู ที่ทั้งราคาแพง เกะกะ เป็นพิษเป็นภัยแก่ตัว และไม่เกิดประโยชน์คุ้มค่าเท่าราคาของมันเลย

คนรวยจริงก็ใช้ของแพงจริงอะไรจริง แล้วแล้วรู้สึกเหมือนจะลอยได้ว่ากรูใช้ของแพง ที่มันทุ่มอยู่ในใจ เพราะไอ่คนไม่มีเงินที่อยากดูรวยบ้างก็สรรหาของก๊อปมาโป๊ะไว้เหมือนกัน ใส่แพรวพราวไปทั้งตัวโดยที่ไม่มีมูลค่าอะไร แต่ก็ยังภูมิว่า ของปลอดกรูเหมือน!!

เป็นครั้งแรกที่เราออกไปเดินตามถนนตอนเที่ยงวันที่ทั้งร้อน มลพิษ แถมยังต้องไปอ้อนวอน ขอความร่วมมือความเตตาจากคนนู้นคนนี้ ด้วยความจำเป็นและจำใจ

หน้าแสบ แขนแสบด้วยความร้อน สมองที่วิงเวียนด้วยมลพิษที่สะสมอยู่ในกระแสเลือด เท้าที่ปวดจนระบม น่องที่แข็งตึง เหงื่อที่ไหลๆๆๆๆ จนไม่รู้ว่าเอาน้ำมากมายจากไหนมาผลิตเป็นเหงื่อ สายตัวแทบขาด เหนื่อย ร้อน ท้อแท้ อยากร้องไห้

เราทำทั้งหมดนี้เพื่อนใคร?  masda2? iPhone? Prada? hermes? etc.  

เสื้อผ้ายิ่งแพงเนื้อผ้ายิ่งน้อย เครื่องสำอางราคาแพงก็ไม่ได้ทำใจจิตใจงดงามขึ้น อาหารเทวดาก็กินได้แค่หนึ่งอิ่มเหมือนกัน ยิ่งเราอยากมี อยากได้ อยากใช้ส่วนแบ่งจากทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดของโลกนี้เท่าไหร่ ( การปล่อยควันพิษ สร้างขยะ สร้างน้ำเสีย เผาผลาญพลังงาน) เราก็กลายเป็นคนที่เบียดเบียนโลก เบียดเบียนสังคม เบียดเบียนผู้อื่นมากขึ้นเท่านั้น

เมื่อเราบอกตัวเองว่าเป็นคนดี เราทำบุญบริจาคเงินมากมาย แต่การดำเนินชีวิตเรามีแต่ความแก่งแย่ง เบียดเบียนทั้งตัวเอง และผู้อื่น

ทุกๆหยาดเหงื่อที่ไหลทั้งหมดนั้นเพื่อใคร