แสนรัก(ลักษณ์)พันธนาการใจ
น้องวี สาวน้อยที่แรกพบสบตาก็ทำให้พ่อเลี้ยงแสน หนุ่มใหญ่ต้องตกหลุมรัก แอบเฝ้ามองอยู่ห่างๆ จนเธอเกือบถูกพรากไปเพราะตาเฒ่าหื่น เขาก็ต้องรีบคว้าเธอมาไว้ด้วยพันธนาการจำนวนมหาศาลที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้
ผู้เข้าชมรวม
2,071
ผู้เข้าชมเดือนนี้
17
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
พ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ (อาแสน)
หนุ่มใหญ่วัย 42 เจ้าของโรงแรมและรีสอร์ตระดับ 5 ดาว ผู้ทรงอิทธิพลแห่งขุนเขา ดุดัน โหด ดิบและเถื่อน
ต้องมาพ่ายแพ้ให้กับสายตาและรอยยิ้มแสนหวานของสาวน้อยวัย 18 ปี ที่เพิ่งเรียนจบ ม.6 หมาดๆ
เธอคือ made mind day เธอคือคนที่ทำให้วันเครียดๆ ของเขากลายเป็นสีชมพู
รอยยิ้มของเธอทำให้เขาไม่มีวันลืม เขารอ และเฝ้ารอที่จะได้เห็นรอยยิ้มเธออีกสักครั้ง
มนัสวี (น้องวี) อายุ 20 ปี
เธอผู้เปี่ยมไปด้วยความงดงาม เธอเก่ง ฉลาดเกินวัย
แต่ต้องทุกข์อยู่กับขุมนรกที่ไม่ต้องการ ชะตากรรมที่เธอไม่ได้สร้างแต่ต้องรับจากพ่อแม่ที่พยายามขายเธอกิน
เธอคือแหล่งเงินชั้นดีของผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ให้กำเนิด และเพราะบุญคุณต้องตอบแทนทำให้ไม่อาจปฎิเสธ
เธอถูกเสนอตัวให้กับชายแก่มากหน้าหลายตา จนถึงวันที่ฟ้าเป็นใจ
ชายปริศนาเข้ามาขอซื้อตัวเธอด้วยเงินจำนวน 5 ล้าน
พร้อมกับยื่นข้อเสนอเด็ดขาดว่าห้ามติดต่อพ่อแม่อีก
ชายปริศนาผู้ชายกำลังจะพาเธอออกจากขุมนรก หรือพาลงนรกกันแน่
***โปรยกันสักนิด***
“วันนี้เหนื่อยมากเลย หนูวีอยากได้อะไร” แสนเอ่ยออกมาเสียงเรียบ แววตาเข้มคล้ายจะเอาเรื่อง เพราะเธอเล่นพูดไม่หยุด และมันยิ่งพานทำให้เขาเหนื่อยเป็นสองเท่า ทว่าน้ำเสียงไม่ได้จะดุเธอหรอก และเมื่อฟังว่าเขาเหนื่อย เธอก็ปรับสีหน้าและหยุดพูดทันที
“เอ่อ วะ วะ วี... วีแค่” เธอตอบอึกอักไปเลยทีเดียว ขณะที่เขาเดินเข้ามาประชิด สายตาของเธอก็เหลือบมองได้เพียงแผงออกของเขาเท่านั้นแหละ
“เหนื่อย กลับมา อยากอาบน้ำ พักผ่อน แต่หนูวีบ่นอะไรเนี่ย”
“วี ไม่บ่นแล้วค่ะ วีแค่...” ยังไม่ทันจบคำดี เธอก็ยกมือขึ้นจับที่กระดุมเสื้อเขา พร้อมกับปลดให้ทีละเม็ด เขาก้มลงมองพลางขมวดคิ้วหายใจเข้าออกหนักๆ ก่อนจะตัดสินใจจับมือเอาไว้แล้วขยับออกจากเสื้อของเขา
“อาเคยบอก ว่าจะไม่ฝืนใจ เฉพาะนั้นวีก็อย่าทำแบบนี้” เขากระซิบเสียงเบาแต่ยังขมวดคิ้วดังเดิม พร้อมกับกัดฟันแน่นข่มใจมากเลยทีเดียว แต่เธอก็จะสู้ ด้วยการสะบัดมือจากเขาแล้วเอื้อมมาปลดกระดุมให้เขาอีกครั้ง จากบนลงล่าง คราวนี้เขาก็ได้แต่นิ่งมองทุกวินาทีที่เธอปลดกระดุมให้
“อาแสนเหนื่อย วีแค่อยากดูแลอา วีไม่เคยฝืนใจ มีแต่อาคิดเองเออเอง"
(ปล.เรื่องนี้ ไรท์เขียนไปด้วยอัพตัวอย่างไปด้วย อาจมีความล่าช้าในการอัพ ยังไงก็ขออภัยล่วงหน้าค่ะ เป็นกำลังใจให้ไรท์เขียนให้เสร็จเร็วๆ นะคะ)
ผลงานอื่นๆ ของ มณีมายา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มณีมายา
ความคิดเห็น