คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CONTIG 2 : มหาวิทยาลัยเบรนด์
“ กล่าวโดยสรุป mutationหรือการกลายพันธุ์เกิดจากสาเหตุใดๆก็ตามที่รบกวนความปกติในระดับของDNA หรือ Chromosome อาจเป็นที่ตัวเบสของสายDNAหรือ ที่โครงสร้างของโครโมโซม หรือแม้แต่จำนวนชุดของ chromosomeก็ได้ พรุ่งนี้เราจะพูดกันในเรื่องของวิธีการตรวจทาง genetic testing ซึ่งประกอบด้วย cytogenetic biochemistry และ molecular ”
ศาสตราจารย์มิวส์ปิดไมค์ เก็บหนังสือใส่กระเป๋าสะพายข้าง เดินลงจากโพเดี่ยมตรงไปยังประตูทางออก นักศึกษานับร้อยทยอยพากันออกจากชั้นเรียน
“ศาสตราจารย์ครับ ผมมีคำถามสงสัยเกี่ยวกับวิวัฒนาการ ที่อาจารย์สอนว่า วิวัฒนาการ เกิดจากการคัดเลือกตามธรรมชาติ หรือ natural selection สั่งสมเป็นเวลานาน แล้วถ้าการคัดเลือกของมนุษย์ หรือ human selection จะส่งผลกระทบต่อวิวัฒนาการอย่างมากในระยะเวลาอันสั้นได้หรือเปล่าครับ”
นักศึกษาหนุ่มท่าทางสุภาพ กล่าวถามศาสตราจารย์มิวส์หน้าห้องเรียน ศาสตราจารย์มิวส์มองหน้านักศึกษาของตน นักศึกษาคนนี้น่าจะเป็นนักศึกษาน้องใหม่ชั้นปีที่1 ผมสั้นสีดำ ดวงตาสีเดียวกันกับเส้นผม สวมหมวกสีขาว ศาสตราจารย์มิวส์ยิ้มก่อนจะพูดว่า
“แล้วนักศึกษาคิดเช่นไรครับ?”
“เอ่อ ผมไม่แน่ใจนักครับศาสตราจารย์ ขอโทษที่ไม่ได้แนะนำตัวนะครับ ผม ฮาร์ดี้ ครับ”
“ ถ้าอย่างนั้นฮาร์ดี้ เธอไปค้นมานะ แล้วพรุ่งนี้มาให้คำตอบกับอาจารย์”
ฮาร์ดี้พยักหน้า ศาสตราจารย์มิวส์ยิ้มให้อีกครั้งหนึ่งก่อนจะเดินออกจากห้องไป
“ศาสตราจารย์มิวส์”
ศาสตราจารย์มิวส์หันไปหาผู้เรียก หญิงสาวคนหนึ่งส่งยิ้มหวานมาให้ เธอเป็นผู้หญิงที่หน้าตาสะสวยมากคนหนึ่ง ดวงตาสีดำคมเข้ม ผมสีดำขลับยาวนั้นถูกเก็บขึ้นบนศีรษะด้วยปิ่นปักผมอย่างเรียบร้อย แม้ว่าเขาจะพบเจอเธอมาตั้งแต่จำความได้ แต่เขาก็ยังคงหวั่นไหวกับความสดใสน่ารักของเธอไม่เคยเปลี่ยน
“มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ ศาสตราจารย์คิม”
หญิงสาวกลั้วหัวเราะ
“โธ่ มิวส์ เรียกคิมเบอร์รี่เถอะค่ะ นี่หมดเวลางานแล้วนะ ”
เธอพูดพร้อมกับจับมือเขา
“อะไรกัน นี่คุณจะหวานใส่ผมในมหาวิทยาลัยเลยหรือ ”
ศาสตราจารย์มิวส์หยอกเธอ
“ไม่ได้อยากจับหรอกนะ แต่คุณแม่มีเรื่องด่วนมาก”
เธอยิ้มพร้อมกับหลิ่วตาให้เขา และเมื่อคิมเบอร์รี่หมุนตัว ทั้งสองก็หายวับไปจากระเบียงทางเดินของมหาวิทยาลัย
“ พวกเธอสองคนทำได้ดีมากนะ ธนาคารเดอะมันนี่จะขาดทุนกว่าร้อยล้าน ถ้าไม่มีพวกเธอ”
คิมเบอร์รี่กล่าวชม เธอเพิ่งปรากฏตัวขึ้นกลางบ้านพร้อมๆกับศาสตราจารย์มิวส์ ชายหนุ่มทั้งสองยิ้มกว้าง
“ถ้านายวัตสันกับนายซีจับคู่กันเมื่อไหร่ ไม่มีคำว่าแพ้หรอกครับ”
ชายหนุ่มผมทองหรือซีคุยโว
“ยกเว้นถ้าป๊ะกับสาวสวยเยือกแข็งสินะ”
หญิงสาวผมดำรวบเป็นมวยตึง สวมแว่นตาสีเงิน หน้าตาดูเคร่งขรึม แต่ดวงตาสีดำนั้นแฝงไปด้วยความอ่อนโยน เธอเป็นผู้วาดฟองอากาศคุ้มครองชายหนุ่มทั้งสองที่ถนนกรีนเวย์
“ขอบคุณพันครั้งเลยครับคุณหมอ”
วัตสันพูดขอบคุณเธอ - แพทย์หญิงโรซาลิน
“นี่แน่ะ วัตสัน เธอควรจะพิจารณาตัวเองได้แล้วที่เกือบจะพลาดท่าให้ผู้หญิงคนนั้นเสมอๆ เอาล่ะ เราไปห้องโถงกลางกันเถอะ คุณแม่ชาร์การ์ฟรอพวกเราอยู่”
โรซาลินพูด เธอก้าวฉับๆนำหน้าไป ศาสตราจารย์มิวส์และคิมเบอร์รี่เดินตาม วัตสันหันไปกระซิบกับซีสหายรัก
“ก็แน่ล่ะ ถ้าฉันเสกฟองสบู่อันใหญ่ๆแบบนั้นได้บ้าง ก็คงไม่ต้องลำบากอย่างงี้หรอก”
ความคิดเห็น