ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic D18] เพราะว่าเป็นเธอ...

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter : 5

    • อัปเดตล่าสุด 15 มิ.ย. 54


    Pairing : D18

    Rating : NC – 12

    Chapter : 5

     

     

     

    กลิ่นชาอ่อนๆโชยส่งกลิ่นมาจากสวนหน้าบ้านซาวาดะ  ร่างบางเจ้าของเรือนผมสีนิลนั่งชงชาแบบญี่ปุ่นด้วยท่าทะมัดทะแมง..

     

    “อื้ม.. รสชาติยังดีเหมือนเดิมนะจ๊ะ ฮิบาริคุง ^^” ซาวาดะ นานะเอ่ยชมหลังจากจิบชาเข้าไปอีกใหญ่

     

    “ขอบคุณครับ..”

     

    “แล้วนี่  ลองชมให้ดีโน่คุงชิมบ้างรึยังล่ะจ๊ะ”

     

    “ไม่ล่ะครับ..”ฮิบาริส่ายหนาปฎิเสธ

     

    “ทำไมล่ะจ๊ะ..”

     

    “คุณน้าซาวาดะครับ... ผมไม่เข้าใจ  ว่าทำไมผมถึงต้องรีบแต่งงานกับเจ้าคนงี่เง่าพรรนั้นด้วย...”ร่างบางบ่นอุบอิบในสิ่งที่สงสัยมานาน...

     

    ทำเอาซาวาดะ  นานะมองอย่างชั่งใจก่อนจะแย้มรอยยิ้มน้อยๆ

     

    “ฮิบาริคุงจ๊ะ..  ฮิบาริอาจจะสงสัยนะ.. ว่าทำไมน้าถึงอยากให้เรากับดีโน่คุงแต่งงานกันเร็วขนาดนี้  ฮิบาริกำลังรู้ใช่มั้ยจ๊ะ ว่าบริษัทของพ่อเรากำลังแย่..”

     

    “ครับ”

     

    “ทั้งน้า.. ทั้งอิเอมิสึ..   เราไม่สามารถที่จะไปบริหารแทนได้.. และการที่ดีโน่คุงยื่นมือเข้ามาช่วยนั้นก็ถือเป็นเรื่องดี  แต่ถ้าหากว่าฮิบาริคุงยังไม่แต่งงานกับดีโน่คุง ทางนั้นเค้าจะไม่สามารถบริหารงานให้ฮิบาริคุงได้นี่จ๊ะ.. หรือฮิบาริคุงอยากจะปล่อยให้บริษัทที่คุณพ่อและคุณแม่สร้างมากับมือล่มไปแบบนี้ล่ะจ๊ะ..”ซาวาดะ  นานะเว้นระยะให้คนตรงหน้า..

     

    “ไม่ครับ”เจ้าของเสียงส่ายหัว

     

    “น้าเชื่อว่า.. ฮิบาริคุงสามารถเอาตัวรอด และไม่ให้ดีโน่คุงเอาเปรียบได้หรอกนะ ^^

     

    “ครับ... ผมเข้าใจแล้วครับ”

     




     

     

    “ว้าวววววว~  กลิ่นชาหอมจังเลย > <!!!!”เสียงร่าเริงของใครบางคนดังขึ้น..

     

    “ทางนี้เลยจ้า  ดีโน่คุง ^---^ /

     

    “คร้าบผมมมม คุณแม่ของสึนะ”เจ้าของฉายาม้าพยศกระโดดเข้ามาร่ามวงบนเสื่อที่กางไว้เป็นที่สำหรับชงชา

     

    “ - - **

     

    “ว้าวววว!!! เคียวยะชงชาเป็นด้วยล่ะ >////<  สมกับเป็นว่าที่ภรรยาของฉันจริงๆ”เจ้าของเรือนผมสีทองพูดด้วยน้ำเสียงดีใจและปลาบปลื้ม..

     

    ชิ.. - -

     

    ทำไมต้องทำท่าแบบนั้นเป็นด้วยเหรอไงน่ะ เจ้าม้าบ้านั่น

     

    “ฉันชอบดื่มชาญี่ปุ่นที่สุดเลยน้าาาา~

     

    ซาวาดะ  นานะที่มองอยู่หัวเราะเล็กน้อยกับอาการหลานชายที่แม้จะทำหน้าบึ้งแต่ใบหน้ากับขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างชัดเจน

     

    “งั้นฉันไปก่อนนะจ๊ะ ^ ^  ไม่รู้ว่าสึนะจะทำการบ้านเสร็จรึยัง”

     

    ดีโน่ส่งยิ้มให้หญิงสาวเล็กน้อยก่อนจะหันมาจ้องคนตรงหน้าตาแป๋ว

     

    “มองอะไร...?  - -**”ร่างบางตรงหน้ามองอีกคนอย่างไม่ค่อยไว้ใจ

     

    “มองคนสวย”ดีโน่มองไปยังเจ้าของผมสีนิลที่ใส่ชุดยูกาตะลายทางสีดำ – เทาตัดกับผิวขาวละเอียดยิ่งนัก

     

    ชิ... มองอะไรนักหนา(วะ)ไอ้บ้านี่!

     

    “เคียวยะหน้าแดงด้วย ไม่สบายรึเปล่าน่ะ ^^~”ร่างสูงขยับายเข้าไปใกล้ฮิบาริที่นั่งอยู่

     

    “ยะ..อย่าเข้ามานะ..”เจ้าของเสียงเริ่มหาทางหนีทีไล่อย่างลนลาน

     

    “กลัวฉันเหรอ..เคียวยะ”

     

    “บะ..บ้า! ใครจะไปกลัวคนอย่างนายกัน.. ฉันแค่ไม่ชอบที่แคบๆ เท่านั้นเอง”

     

    “เหรอจ๊ะ ^^~

     

    =   =…. หมอนี่น่ะ  มันไม่ใช่ม้าซะแล้วล่ะ

     

    นี่มันหมาป่าชัดๆ!!

    “แต่สวนนี่กว้างมากเลยนะเคียวยะ.. ^____^”คนตรงหน้ายังยิ้มระรื่นทำเอาร่างบางเริ่มจะอารมณ์คุกรุ่น

     

    “...”

     

    พลัก!!

     

    เท้าเล็กๆ ที่เจ้าของเป็นถึงหัวหน้ากรรมการรักษาระเบียบสุดโหดของมัธยมนามิโมริสวนเข้าให้ตรงกลางอกของคาบัคโรเน่  ดีโน่ทำเอาร่างใหญ่หงายท้องตึงลงไปกับพื้น

     

    โถ.. เคียวยะ  เขินทีไรโหดทุกทีเลย

     

    ให้มันได้อย่านี้สิ(โว้ย!!)

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    สวัสดีนักอ่านทุกท่านนะค่ะ มาพบกันอีกครั้ง  หลังจากบทนี้ อีฟจะเริ่มดองเล็กน้อย T T

    เนื่องจากงานเยอะจริงๆ กระซิกๆ T___________T

    แง้วๆ   เอาเป็นว่า เวลาว่างๆ จะมาอัพให้เรื่อยๆละกันเนอะ  

    สำหรับใครที่อยากได้ nc ของตอนที่แล้วนะค่ะ เดี๋ยวอีฟจะพยายามลงให้ไม่วันเสาร์ - -ก็อาทิตย์นี่แหละ สำหรับใครที่เม้นไว้อีฟจะส่งให้โดยตรงเลย  ส่วนใครที่เป็นนักอ่านเงา ระวังจะได้แบบขาดๆหายๆนะ 55555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×