คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter : 2
Pairing : D18
Rating : NC 12
Chapter : 2
ก็อกๆ เสียงเคาะประตูรัวๆ ดังขึ้นสองสามครั้งก่อนที่คนเคาะเมื่อครู่จะรีบผลุกผันเข้ามาในห้องนอนชั่วคราวของฮิบาริ...
“พี่ฮิบาริ จริงเหรอที่พี่กำลังจะแต่งงาน!!!”เจ้าของเรือนผมสีนิลตวัดสายตามองคนตั้งคำถาม
ซาวาดะ สึนะโยชิ..ลูกขายคนเดียวของคุณน้านานะ น้องสาวของแม่ฮิบาริ ผู้เป็นเจ้าของผมสีน้ำตาลอ่อนมองหน้าเขาอย่างตกใจ
“อื้มใช่”ฮิบาริตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่กลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน
“ -0- (พงาบๆ)”สึนะอ้าปากคร้างเหมือนอยากจะถามอะไรต่อ
“มันเป็นคำสั่งเสียของพ่อ...”คนสูงกว่าเอ่ยตอบในสิ่งที่ร่างเล็กไม่กล้าถาม
ฮิบาริ เคียวยะ... ผู้ชายที่เป็นดั่งฮีโร่ของซาวาดะ สึนะโยชิ ผู้ชายที่มักจะปกป้องยามเด็กน้อยคนนี้ถูกรังแก เป็นพี่ชาย... ที่สึนะรักมากที่สุด..
“อึก..ฮือๆๆ”เจ้าของผมสีน้ำตาลอ่อนปล่อยน้ำตาให้รินไหลโดยไม่อายผู้ชายตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย
“นี่... ถึงแม้ว่าฉันจะแต่งงาน แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะหายไปนี่นา หยุดร้องเถอะ...สึนะ”น้ำเสียงที่ติดจะเย็นชายแต่กลับเอ่ยถ้อยคำที่ฟังแล้วทำให้อีกคนอบอุ่นไป
จนถึงขั้วหัวใจ มีเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น เพียงแค่ถ้อยคำเรียกชื่อของพี่ชายคนนี้ ก็ราวกลัวน้ำอันใสบริสุทธิ์ที่คอยชำระจิตใจของซาวาดะ สึนะโยชิคนนี้ให้หายเศร้า..
พี่ฮิบาริครับ...
ผม....
รักพี่ครับ.....
“ฮิบาริ... ได้เวลาไปเลือกชุดแต่งงานแล้วนะลูก...”เสียงเรียกของคุณน้านานะ แม่ของซาวาดะ สึนะโยชิ ตะโกนปลุกด้วยเสียงใส่ๆ พร้อมกับกลิ่นอาหารเช้าที่โชยแตะจมูก
ฮิบาริค่อยๆกระพริบตา..ก่อนจะเขย่าเบาๆปลุกคนในอ้อมกอด
“ตื่นได้แล้ว ซาวาดะ ฉันต้องไปแล้วนะ...”
“อืออ..”ร่างเล็กขยี้ตาเบาๆ “อยู่กับผมห่อนไม่ได้เหรอฮะ..?”
“ขอโทษนะ.. แต่ว่าฉันต้องไป..”ร่างสูงกว่าลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
ในที่สุด.. พี่ก็ไปจากผมสินะ พี่ฮิบาริ....
...
..........
...................
“อ้าว ลงมาแล้วเหรอจ๊ะฮิบาริ ดีโน่คุงมารออยู่นานแล้วแน่ะจ๊ะ”คุณน้านานะ เอ่อนด้วยน้ำเสียงสดใส
แต่เดี๋ยวนะ!! เมื่อกี้คุณน้าพูดว่าไงนะ... เจ้าโรคจิตนั่นมารองั้นเหรอ o[]o!! (<<
ทำหน้าแบบนี้ได้แค่ในใจนั้นแหละใช่ม้า~ ฮิจัง :ไรเตอร์)
“มาแล้วเหรอเคียวยะ.. ฉันกำลังทานอาหารฝีมือคุณน้านานะรออยู่พอดีเลย > <!!!!”น้ำเสียงร่าเริงของชายชาวยุโรปดังจนเรียกความสนใจจากร่างบาง
“ - -! ”
“อุ้ย! เคียวยะทำหน้าตกใจได้แค่นี้เองเหรอเนี้ย อุตส่าห์มาเซอร์ไพรซ์ เสียใจนะ Q[]Q”ดีโน่วางช้อนก่อนจะแกล้งทำท่าคอตก
แต่เชื่อเหอะ... เสแสร้งชัดๆ - -
“อ๊า!! ได้เวลาแล้วนี่นา..”ร่างสูงยกนาฬิกาขึ้นมาก่อนจะร้องขึ้น”ได้เวลาไปกันแล้วนะเคียวยะ ฉันนัดร้านตัดชุดไว้แล้ว”เจ้าของผมสีทองดันหลังฮิบาริเบาๆเป็นการส่งสัญญาณให้เดินไปข้างหน้า
“เดี๋ยวนะ..ตัดชุด!!?”
“อื้อ.. ก็ตัดชุดไง ฉันกำหนดวันไว้แล้วว่า.. เราจะแต่งงานกันอีกถายในหนึ่งอาทิตย์ แล้วคุณน้านานะก็ยังเห็นด้วยแล้วด้วยนะ ^ ^!!!”ดีโน่กล่าวอย่างอารมณ์ดี
“ภายในอาทิตย์นี้งั้นเหรอ!! เป็นไปไม่ได้ มันเร็วเกินไปนะ!!”
“แต่ว่านะ.. ฉันว่า ยิ่งแต่งงานเร็ว.. ก็ยิ่งดีกับเคียวยะนะ.. หรือว่าเคียวยะจะปล่อยให้บริษัทเป็นแบบนี้ล่ะ...”
นั่นสินะ.. แล้วบริษัทจะทำยังไง
ความคิดเห็น