คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter : 1
Pairing : D18
Rating : NC – 12
Chapter : 1
“น่าสงสารเนอะ อายุแค่นี้กลับต้องเสียพ่อกับแม่ไปซะแล้ว...”
“นั่นสิๆ อายุแค่สิบหกก็ต้องดูแลบริษัทด้วย..”
“แถมยังเป็นบริษัทที่กำลังจะล้มละลายอีก..”
....เสียงเซ็งแซ่ดังขึ้นรอบตัว.. เสียงที่ก่นด่า เสียงที่แสดงถึงความสมเพช แต่เสียงเหล่านั้นไม่อาจเข้ามาทำลายโสตประสาทของเด็กชายคนนี้ได้เลย
ฮิบาริ เคียวยะยังคงรักสาความสงบดังเดิม
เมื่อห้าวันก่อนพ่อและแม่ของเขา ได้บินไปที่อิตาลีเพื่อทำสัญญากับบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างคาบัคโรเน่ สัญญาที่แม้แต่ลูกชายก็มิอาจรู้ได้ หลังจากนั้นเครื่องบินไฟล์ที่ครอบครัวของเขานั่งมาเกิดขัดข้องกับตันไม่สามารถยับยั้งเหตุการณ์ไว้ได้ ทุกคนบนเครื่องตายหมด ซึ่งรวมถึงพ่อและแม่ของฮิบาริด้วย...
ทิ้งบริษัท... ทำกำลังย่ำแย่เพราะเศรษฐกิจไว้ให้เด็กผู้ชายร่างเล็กที่ติดจะคล้ายผู้หญิงดูแล...
ฉันยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ ทำไมต้องรีบชิงตายก่อนด้วยนะ... เจ้าพ่อบ้า :[
ตอนนี้สิ่งที่ฮิบาริทำได้คือทำหน้าเฉยชาราวกับไร้ความรู้สึก... ทำตัวเข้มแข็งเพื่อที่จะสืบทอดเจตนารมณ์ของบิดาต่อไป...
“คนไหนคือฮิบาริ เคียวยะ..”เสียงนุ่มกังวานดังขึ้นในบริเวณที่จัดงานศพ.. เรียกความสนใจได้เป็นอย่างดี... ไม่เพียงแต่คนที่ร่วมงานเท่านั้น รวมถึงฮิบาริตัวเองด้วย
“นายเป็นใคร..?”เจ้าของชื่อตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“ฮ่าๆๆ น่ารักกว่าที่คิดอีกนะเนี้ย.. แถมยังเย็นชากว่าที่คิดอีกด้วย ^^…”ชายยุโรปร่างสูงโปร่งก้าวเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างบางเจ้าของเรือนผมสีนิล ซ้ายขวาขนาดข้างด้วยชายชุดดำร่างใหญ่
“ฉันถามว่านายเป็นใคร?”
“ฉันคือดีโน่... ^ ^”
“ฉันไม่รู้จักนาย.. ออกไปจากที่นี่ซะ!”ร่างบางตอบด้วยน้ำเสียงเรียบติดจะไม่สบอารมณ์ซะด้วยซ้ำ
“แต่ฉันรู้จักเคียวยะนะ... รู้จักดีซะด้วย ^ ^~”เจ้าของฉายาม้าพยศแห่งวงการธุรกิจทำสายตากรุ่มกริ่ม
“รู้จักดี?”
“ก็บริษัทของเคียวยะ.. กำลังจะเป็นบริษัทในเครือข่ายของฉันนี่นา นอกจากบริษัทแล้ว ก็ยังรวมถึงเคียวยะด้วย”ร่างสูงแย้มรอยยิ้มอย่างอารมณ์ดี
“หมายความว่ายังไง?”
แทนคำตอบ ดีโน่ยื่นกระดาษบางอย่างส่งให้ร่างบาง
...ข้าพเจ้า ขอทำสัญญาร่วมหุ้นยอมเป็นบริษัทในเครือข่ายของคาบัคโนเร่ และเพื่อเป็นการเอื้อประโยชน์ต่อกันข้าพเจ้าจะขอให้ฮิบาริ เคียวยะเป็นประธานบริษัทและจะยอมยกฮิบาริ เคียวยะ เพื่อเป็นภรรยาตามกฎหมายของประธานกรรมการบริษัทคาบัคโรเน่...
พรึบ!
กระดาษแผ่นน้อยถูกร่างบางโยนออกไปอย่างไม่ใยดี ก่อนจะมองหน้าอีกฝ่ายราวกับท้าทาย
หากแต่อีกฝ่าย.. ยังคงฉีกยิ้มอย่างร่าเริง
“แหม เคียวยะล่ะก็... อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ มันเหมือนกับว่า เคียวยะกำลังยั่วฉันอยู่เลยนะ รู้มั้ย”ร่างสูงกระซิบประโยคสุดท้ายข้างหูอีกฝ่ายที่กำลังตัวสั่นด้วยความโกรธ หรืออย่างอื่นก็ไม่แน่ใจ ก่อนจะค่อยๆ หมุนตัวเดินจากไปพร้อมกับชายชุดดำคนอื่นๆ ทิ้งให้ร่างบางแทบจะเต้นเร้าๆอย่างเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่
ความคิดเห็น