รักโดนใจนายตาหวาน

ลำดับตอนที่ #2 : โดนใจ

"เดี๋ยวเย็นนี้กินข้าวเย็นด้วยกันก่อนน้ะ" คุณป้าชวนแม่ผมให้อยู่กินข้าวด้วยกันก่อน

"ไม่ต้องเกรงใจกันหรอกคนกันเอง" คุณป้าย้ำอีกทีกลัวว่าแม่ผมจะเกรงใจไม่ยอมอยู่กินด้วย   และคุณป้าก็เริ่มแนะนำให้ผมรู้จักลูกสาวของเค้า

"ริวจ้ะ นี่ลูกสาวคนเล็กของป้าชื่อ มิ้ง" คุณป้าแนะนำให้ผมรู้จักกับลูกสาวของเค้า แต่ถ้านี่คนเล็ก ทำไมผมยังไม่เห็นคนโตเลยล้ะ ผมคิดแค่ว่าคงไม่กลับจากร.ร.ละมั้ง

"ยินดีที่ได้รู้จักน้ะครับ มิ้ง" ผมสังเกตุเห็นเธอแอบยิ้มนิดๆแก้มก็เริ่มจะแดงแถมยังหลบสายตาผมอีก

"ชะๆเช่นกันค่ะ ริว" ผมคิดในใจ เวลาเธอเขิลๆนี่ก็ดูน่ารักดีแฮะ ถ้าเธอไม่ใส่แว่นอะนะ

"แล้วริวได้ลาเพื่อนร.ร.เก่ารึยัง" ผมพึ่งนึกได้เลยว่าลืมถามแม่เลยว่าผมต้องย้ายโรงเรียนด้วยรึเปล่า

"แม่ครับ เรื่องร.ร.ของผมล้ะ" ผมหันไปถามกับแม่เบาๆ

"2-3วันนี้ลูกหยุดเรียนไปก่อนน้ะ เดี๋ยวแม่ขอจัดการเรื่องลาออกจากร.ร.เก่าให้ก่อน" เฮ้อผมต้องจากกับเพื่อนของผมด้วยหรอเนี่ยแย่จัง

"แล้วแม่จะให้ลูกย้ายมาอยู่ร.ร.เดียวกับมิ้งเค้า" อิอิอย่างงี้ผมพอจะยิ้มได้หน่อย

"มิ้งพาริวเค้าขึ้นไปดูห้องสิจ้ะ" คุณป้าบอกให้เธอพาผมไปที่ห้อง

"ค่ะแม่" ผมรีบหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามเธอขึ้นไป

"ริว มันรกหน่อยน้ะ" ผมตกใจมาก อย่างงี้บ้านนี้เรียกรกหรอเนี่ย ห้องมันสะอาดมาก อาจมีของวางเกะกะไปบ้าง แต่ผมคิดว่าผมน่าจะอยู้ได้แหละ

"มิ้งลงไปก่อนก็ได้น้ะเดี๋ยวเราตามลงไป" มิ้งเดินออกจากห้องไป ผมวางกระเป๋า หยิบเสื้อผ้ามาวางเตรียมที่จะเปี่ยนเพื่อลงไปกินอาหาร

----------------------

          ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วเตรียมที่จะลงไปกินอาหาร ผมได้ยินเสียงพวกผู้หญิงเค้าคุยกัน แต่เอมันมีเสียงที่สามเพิ่มขึ้นมาผมไม่ได้เอะใจอะไรมาก

คิดแค่ว่าคงเป็นพี่สาวของมิ้งเค้าละมั้ง

"เอ้า!!นั่นไงพ่อหนุ่มตาหวานเดินลงมานู่นและ" คุณป้าทักผมที่กำลังเดินลงจากบรรได

"มุขนี่น้องริวจ้ะ" พี่มุขส่งยิ้มมาให้ผม

"ดีจ้ะน้องริว" ผมคิดในใจว่าน้องไม่ค่อยสวยเท่าไหร่อะนะ แต่พี่ของเค้านี่สิOKเลย

     พวกเราคุยกันไปเรื่อยเปื่อย รอพี่มุขที่ไปเปี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะลงมากินอาหารเย็นกัน...