พบรักท่านพ่อบ้าน

อู่มู่เซียงหลงละเมอออกมา เสียงของคนนอนหลับนั้นสั่น หวานแผ่ว

แต่เพียงเท่านั้น จี๋เฮ่าเหลยก็ตัวชา หัวใจหลอมเหลวดั่งต้องเปลวไฟไปตั้งแต่คำแรกแล้ว~

เสียงของนางที่เอื้อนเอ่ยถึงเขา ทำให้เขาหันมาจับจ้องดวงหน้าของนางยามหลับใหลอย่างไร้ทางสู้ เรี่ยวแรงขัดขืนกับข้อห้ามของตนอ่อนเปลี้ยจนสิ้น

ดวงหน้าขาวของนางใสสะอาด ไร้การแต่งแต้ม หน้าผากขาวนวลเกลี้ยงเกลา ขนตายาวดำสั่นเล็กน้อย จมูกโด่งนิดเชิดขึ้นหน่อยและริมฝีปากรูปกระจับเล็กๆนั่น สีชมพูก่ำชุ่มชื้นเผยอขึ้นตามอากัปกิริยาเหมือนคนนอนหลับทั่วไป

นิยายเรื่องนี้เปิดขายเป็นตอนขอบพระคุณที่มาอุดหนุนค่ะ