bet to get her heart การเดิมพันเพื่อไล่ล่าหัวใจยัยตัวเเสบ

 เพราะรักคือความเจ็บปวดเมื่อรักครั้งแรก

ทำไห้ฉันเจ็บเจียนตายฉันจึง

ได้เจอเขาคนนี้และเมื่อความเจ็บนั้นได้เกิด

ขึ้นอีกครั้ง ฉันจะต้องรับมือกับความเจ็บนี้อย่างไร

?

*I think of u ev’ry night and day

u  took my heart then u took my pide away

I hate myself for loving u

Can’t break free from the things that u do

I wanna walk but I run to u

That way I hate myself for loving u

ฉันคิดถึงเธอทุกวัน ทุกคืน

เธอขโมยหัวใจฉัน และขโมยศักดิ์ศรีฉันไปหมด

ฉันเกลียดตัวเองจริงๆเลยที่รักเธอ

ปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระจากสิ่งที่เธอทำไม่ได้

ฉันอยากเดินหนีไปแต่กลับต้องวิ่งมาหาเธอทุกที

และนี่คือเหตุผลที่ฉันเกลียดตัวเอง ที่รักเธอ

บทนำ

 ฉันต้องลืมตาตื่นเพราะเสียงเข้มของเพื่อนร่วมห้องของฉัน นี่เป็นวันที่ชั่งโหดร้ายนักสำหรับฉัน เพราะอะไรนะหรอ เป็นเพราะว่าเมื่อคืนฉันกว่าจะนอนได้ก็เกือบตี สาม เป็นเพราะฉันทะลึ่งกินกาแฟไปซะเยอะเลยแต่ชั่งเหอะวันนี้เป็นที่พวกฉันสามคนมีคาสเเต่เช้านี่นาหลังจากที่ฉันเฝ้าบ่นกับตัวเองซะนานฉันก็กวาดสายตาไปยังห้องที่คุ้นเคย ของฉัน ที่ตกเเต่งด้วย สไตร์โมเดิลทีส่วนมากจะเป็นเฟอร์นิเจอร์ขาวสลับดำ และแน่นอนนั้นคือสีที่ฉันชอบเอ้าเกือบลืมฉันขออนุญาติเเนะนำซักนิดหนึ่งนะค่ะ ฉัน คือ กาบรีเอล่า เทเลอร์ เคาสร์ หรือเรียกสั้นๆว่า บรีเอล่า สงสัยล่ะสิว่าทำไมชื่อของฉันถึงได้เเปลกประหลาดมาก ฉันเป็นคนสัญชาติ อังกฤษ เชื้อสาย ไทย ทางครอบครัวของฉันเป็นมาเฟียระดับต้นๆ ของวงการมาเฟียเชียวนะ เเต่อย่างคิดว่าฉันจะโหด ล่ะ แน่นอน ฉันโหดมากฮ่าๆๆบ้าหน่าฉันใจดีจะตายไป ฉัน อายุ 18 ปี ศึกษามาหาวิทยาลัย ชื่อดังของประเทศ ฉันคือนักศึกษา ปี 1 คณะบริหารธุระกิจมหาวิทยาลัยนี้เป็นมาหาวิทยาลัยนานาชาติส่วนมากจะเป็นลูกครึ่งหรือคนต่างประเทศเข้ามาเรียนทั้งนั้นและยังเป็นมหาลัยที่ดังติด top ten ในเอเชียเลยทีเดียว

 ''กาบรีเอล่า ไปอาบน้ำได้แล้วถ้าฉันเข้าคาสสายล่ะก็นะ "หลังจากที่ฉันได้จินตนาการเเละเเนะนำตัวให้กับพวกคุณฟังอยู่นั้นซิตรินเปิดประตูพุ่งเข้ามาแล้วเรียกฉันอย่างไร้มารยาทแต่ชั่งเถอะฉันชินแล้ว และนั้นคือซิตรินสาวหมาดเข้มเพื่อนสนิทที่สุดของฉันที่เริ่มจะหงุดหงิดเเล้ว……มั้งนั้นคือ ซิตริน ไซลิป หรือ ซิตริน สาวลูกครึ่งเหมือนฉันเลยล่ะเเต่เป็น ไทย-ฝรั่งเศษเเละเเน่นอนครอบครัวของซิตรินก็เป็นมาเฟียเหมือนกับฉัน แต่ระดับของฉันอยู่เเค่ต้นๆเท่านั้น เเต่ครอบครัวของ ซิตริน นี้ต้องบอกว่าเป็นมาเฟียอันดับหนึ่งของวงการมาเฟียเลยล่ะและนิสัยของเธอเงียบมากเอ้อมีสโลเเกนของซิตรินที่ฉันเเต่งไห้ด้วยเดี๋ยวจำไม่ค่อยได้ล่ะ เฮฮา……………..ในหมู่เพื่อนสนิท แต่เงียบขรึมในหมู่คนที่ไม่รู้จัก น่าจะประมาณนี้ละมั้งซิตรินเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันกับฉัน แต่เธอเรียนคณะวิศวกรอุตสาหกรรม โหดมั้ยล่ะเราสองอายุเท่ากัน ไม่เชิงเท่ากันหรอกซิตรินจะ 19 แล้วล่ะมั้ง หลังจากที่ฉันเฝ้าสาธยายหรือเรียกว่า บ่นดีกว่า เสียงของ ซิตรินก็ได้ทำให้ฉันตกใจขึ้นอีกครั้ง

"บรีเอล่าได้ยินที่ฉันเรียกไหม"ยัยนี้ก็บ่นจังเลยรอหน่อยจะเป็นไรไหม "ได้ยินเเล้วรอหน่อยไม่ได้หรือไง" จะตะโกนทำไมเนี่ยตกใจหมดเลย"ฉันรอเธอมา 5 นาที 23วินาที เเล้วนะ"มั่วป่าวอะไรจะเม่นขนาดนั่น "เเค่ 5 นาที โอ้ยยย" ฉันเริ่มหงุดหงิดเวลาเข้าคาสของเราคือ 8:00 เช้า เเต่นี้ยัง 6:00เช้าเอง เเต่ชั่งเทอะชินล่ะ"ซิตริน เธอ อย่าไปใช้อารมณ์กับกาบรีเอล่าสิ " นั่นไงมาแล้วยัยโลกสวยโลกสวยมาแต่ไกลเลยนะย่ะ"เธอก็เห็นนะมิสเชลว่ามันผิด เธอเข้าข้างมันนะ"นี้ก็กลัวเสียเปรียบ

               "ฉันไม่ได้เข้าข้างใคร เเต่ฉันรู้เเน่ว่าถ้าฉันไม่ห้ามใครสักคนฉันว่านะ วันนี้ฉันไม่ได้ไป เข้าคาสเเน่"ไม่เห็นเป็นไรเลยไม่ทันก็โดดเลย”(อย่าเรียงแบบเค้าน้าเค้าพูดล่น)

 "เเล้วทำไมมาห้ามฉัน ทำไมไม่ห้ามยัยนั้นล่ะ" ยอมหน่อยก็ไม่ได้เนอะ

" ช่างเถอะ เอาเป็นว่าฉันขอโทษและกัน"โดนเลยตอนนี้หน้ามิสเชลเริ่มเศร้าเหมือนจะร้องไห้แล้วล่ะเป็นภาพที่เหมือนเด็กสามขวบที่โดนแม่ดุเลย ระหว่างที่พวกนั้นทะเลาะกันอยู่ฉันก็อาบน้ำจนเสร็จแล้ว ฉันจะเล่าเรื่อง ของมิสเชลไห้ฟังละกัน มิสเชล เคาร์ลาลินอล หรือ มิสเชล สาวสวยเรียบร้อย สาวน่ารัก คนอิตาลี แท้และเป็น ลูกสาวคนเดียวของเศรษฐีระดับต้นๆของอิตาลีเลย เรียนนิเทศ เเล้วอย่างหนึ่งที่พิเศษกว่าสองคนเลยคือ เธอพูดภาษาไทยชัดมากๆราวกับเป็นคนไทยเลยอ่า เเป้ะป่ะล่ะและบางวันเธอก็จะเอาศัพท์แปลกมาหลอกด่าพวกเรามิสเชลเป็นสาวโลกสวยอ่อนแอมากกกฉันกับซิตริน ยังสงใสมาจนถึงตอนนี้เลยว่าเราสองคนเนี้ยเราไปเป็นเพื่อนกับ มิสเชลได้ไง เราสองคนมักเรียกมิสเชลว่า ไอ้เด็กโลกสวย สามบุคลิกที่มาจากคนสามคนแต่ดันมาเป็นเพื่อนรักกันได้เนอะ ฉันเเต่งตัวเสร็จและ ฉันออกจากห้องพร้อมกับยิบกุญแจรถ lamborghini สุดหรูสีเทาของฉัน เพื่อเตรียมตัวไปมหาลัย เมื่อออกจากห้องนอนฉันเละได้กินอาหารเช้าฝีมือมิสเชลเเล้วออกจากคอนโดสุดหรูของเราสามคนเราตรงไปมหาลัยโดยทันที ฉันอยากจะถามจริงๆเลยว่า มารุมนั่งกันที่รถฉันทำไม มีไม่ขออีกตังหากจะขึ้นก็ขึ้นเลยหรือไง ‘ไร้มารยาท’

"นี่พวกเธอสองคนไม่มีรถกันหรือยังไง"อยู่ดีๆก็พุ่งพรวจเข้ามาในรถฉันไม่มีมารยาทเอาซะเลยยัยพวกนี้นินี้เห็นว่าเป็นสนิทนะไม่งั้นล้ะ หืม…!!

 "รถฉันเสีย เอาไปซ่อมอยู่" ซิตรีนพูดอย่างไร้อารมณ์ ไม่คิดจะพูดว่า’บรีเอล่าขอติดรถไปด้วยคนน้า’น่าจะเสียเวลาอันมีค่าขอสักหนึ่งก็ดี

"แล้วเธอล่ะยัยเด็กโลกสวย!! "

"วันนี้ฉันไม่อยากนั่งเเท้กซี่น่ะ" ยัยนี้ทำตัวน่ารักตลอดอ่ะ

               "งั้นก็ให้คนขับรถเธอไปส่งซะสิ"

"คือ...ฉันไม่อยากรบกวนเขาน่ะ ^^" เเล้วก้มาใช้ฉันเนี้ยนะ!!!!-_- เฮ้อ เหนื่อยกับพวกนี้จริงๆ

@ university

 4ชั่วโมงฉันเลิกคาสเเรก ฉันเดินโซเซเเบบไม่สนใจใคร สักพักหนึ่งก็ ตุ้ม!!!! ร่างสูงหุ่นดี ชนฉันจนล้มควาบ กับพื้น

"โอ้ยเจ็บนะ"

ระหว่างที่ฉันบ่นและกำลังจะก้มเก็บของเพื่อจะหาเรื่องกับไอ้คนที่ชนฉัน ก็ได้เหลือบปะทะน่าตาของหนุ่มคนนั้น เต็มๆ

"นี้นาย"

               "นี่เธอ"

What's Theme