คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Known..แค่รู้ว่ารัก ________ ปกป้อง
By :: เบบี้เยลโล่
รถคันหรูกำลังเลี้ยวเข้าไปในคฤหาสน์หลังงามของนักการเมืองใหญ่ตระกูลคิม ร่างสูงโปร่งของลู่หานทำหน้าที่เป็นคนขับและมีตุ๊กตาหน้ารถเป็นสาวสวยพ่วงด้วยตำแหน่งคุณหนูคนสวยของบ้าน
“แทดีใจจังเลยค่ะ ที่วันนี้คุณยอมมาทานอาหารเป็นเพื่อนทะ เอ่อ กับคุณป๋าน่ะค่ะ” แทยอนหันไปเอ่ยกับลู่หานอย่างอารมณ์ดีขณะรถเคลื่อนผ่านประตูใหญ่มุ่งเข้าสู่ตัวคฤหาสน์ หลังจากที่เธอเลือกที่จะเดินหันหลังให้กับอดีตคนรักเมื่อเกือบสี่ปีที่แล้วเพื่อเดินทางไปเรียนต่อที่อเมริกา เธอเริ่มได้ข่าวของอดีตคนรักอีกครั้งจากปากของเพื่อนสนิทว่าตอนนี้ลู่หานกลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอันดับต้นๆ ของประเทศ เธอจึงหันมาติดตามข่าวคราวของลู่หานอย่างเงียบๆ
จนเมื่อต้นปีเธอเริ่มแน่ใจว่าลู่หานกำลังจะกลายเป็นเศรษฐีหน้าใหม่ที่อายุน้อยที่สุด และกำลังจะร่วมลงทุนกับบริษัทของพ่อเธอ แทยอนจึงเลือกที่จะเดินทางกลับประเทศเกาหลีทันที แต่ก็ต้องช็อคกับข่าววงในที่ลือกันว่าลู่หานได้แต่งงานแล้ว และที่สำคัญภรรยาของลู่หานยังเป็นผู้ชาย มันทำให้เธอเริ่มมีความหวัง ถ้าหากเขี่ยเด็กนั่นให้พ้นทางไปซะ เธอเชื่อว่าอย่างไรเสีย ลู่หานก็ต้องกลับมารักเธอ...
วิธีที่จะเขี่ยเด็กนั่นให้พ้นทางไม่ใช่เรื่องยากถ้าเด็กนั่นเป็นแค่คนธรรมดา แต่นี่...เด็กนั่นเป็นถึงคุณหนูคนเล็กของตระกูลคิมญาติห่างๆ ของครอบครัวเธอ เจ้าของบริษัทนำเข้าและส่งออกเครื่องประดับอย่างเพชรพลอย
การเข้าถึงเด็กคนนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายสักนิดสำหรับเธอ แทยอนจึงเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ลู่หานถ้าหากเธอทำให้ลู่หานรักเธอได้อีกครั้ง...ให้ลู่หาน เป็นฝ่ายสลัดรักเด็กนั่นเอง
เธอไม่ใช่คนโง่ที่จะเลือกทำร้ายอีกฝ่ายตรงๆ แต่เลือกที่จะใช้ความใกล้ชิดทำให้ลู่หานไว้ใจ แล้วค่อยๆ ใช้ประโยชน์จากมันดึงลู่หานกลับมาเป็นของเธอ...
“ครับ ถือว่ามาเยี่ยมท่านด้วย” ลู่หานหันไปยิ้มให้กับอีกฝ่าย ก่อนจะเคลื่อนรถเข้าไปในตัวบ้านของอีกฝ่าย ตอนนี้จิตใจของเขาลอยไปอยู่ที่ใครอีกคนที่ขอตัวกลับบ้านไปก่อนหน้านี้แล้ว แค่เห็นใบหน้าของคนรักยืนอยู่หน้าห้องเขาก็อยากจะเข้าไปกอดซะเดี๋ยวนั้น ติดอยู่ที่คิมแทยอนยังยืนอยู่ตรงนั้น ไม่ใช่ว่าเขาแคร์คิมแทยอน แต่เพราะอะไรหลายๆ อย่างมันยังไม่เข้าที่ เขาจะประมาทไม่ได้...
ลู่หานจอดรถแล้วดับเครื่องยนต์ เขาก้าวลงจากรถ แล้วเดินอ้อมไปอีกด้านเพื่อเปิดประตูรถให้หญิงสาว
“ขอบคุณค่ะลู่หาน เข้าบ้านกันเถอะค่ะ” แทยอนก้าวลงจากรถแล้วควงแขนร่างสูงเดินเข้าบ้านมาด้วยกัน ก่อนจะส่งกระเป๋าให้สาวรับใช้ แล้วเอ่ยถามหาบิดา
“คุณป๋าล่ะ” แทยอนหันไปเอ่ยถามสาวใช้ที่มาช่วยถือกระเป๋า
“คุณท่านอยู่ในห้องรับแขกค่ะคุณหนู” สาวใช้ก้มหน้าตอบคุณหนูของบ้าน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองด้านหลังของคนสองคนที่เดินเข้าไปในตัวบ้านอย่างสงสัย
ทุกคนในบ้านคุ้นเคยกับลู่หานเป็นอย่างดี เพราะลู่หานเคยเข้านอกออกในคฤหาสน์หลังนี้บ่อยครั้งตั้งแต่ครั้งยังคบกับคิมแทยอน แต่ที่เธอแปลกใจก็คือเจ้านายน้อยของเธอกลับมาคบกับคุณลู่หานตั้งแต่เมื่อไหร่
“คุณป๋า สวัสดีค่ะ ดูสิคะแทพาใครมา” แทยอนเปิดประตูเข้าไปในห้องรับแขก แล้วเดินไปสวมกอดผู้เป็นบิดาอย่างออดอ้อนพลางเอ่ยบอกผู้เป็นพ่อ ท่านคิมยองมินหัวเราะก่อนจะหันไปยิ้มทักทายว่าที่หุ้นส่วนคนสำคัญ
“สวัสดีครับท่าน” ลู่หานยกมือไหว้คิมยองมินอย่างมีมารยาท
“นั่งก่อนสิลู่หาน แล้วดูเรียกเข้า เรียกฉันว่าลุงเหมือนเดิมเถอะ” คิมยองมินเอ่ยยิ้มๆ อย่างเป็นกันเอง ยังไงซะด้วยฐานะของลู่หานตอนนี้ก็ใช่ว่าจะแตกต่างกับเขามากเท่าใดนัก ที่ร่วมมือจะเป็นหุ้นส่วนกัน เขาก็เป็นหุ้นส่วนเพียงในนามเท่านั้น
เพราะเรื่องธุรกิจในเครือ ‘Luxia Group’ ลู่หานขอเป็นคนจัดการแต่เพียงผู้เดียว สิทธิ์ขาดทุกอย่างยังเป็นของลู่หาน หน้าที่ของเขาจริงๆ คือต้องใช้เส้นสายของเขาช่วยให้ลู่หานได้ในสิ่งที่เจ้าตัวต้องการ หรือพูดง่ายๆ คือลู่หานต้องการใช้อำนาจในมือของเขา ส่วนเขาก็ได้ชื่อเสียงของลู่หานมาช่วยเรียกความมั่นใจของพวกนักลงทุนให้หันมาสนับสนุนเขาในการลงเล่นการเมือง การจับมือร่วมลงทุนกันของเขาทั้งสองคนก็เพื่อประกาศเป็นนัยว่าเขากับลู่หานอยู่ฝั่งเดียวกัน นี่คือข้อแลกเปลี่ยนของเขากับลู่หาน
ไม่ใช่ว่าตัวเขาไม่รู้ว่าแม่ลูกสาวตัวดีกลับเกาหลีมาทำไม…เขารู้ดี
และไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าลู่หานแต่งงานแล้ว ใช่ เขารู้...รู้ดีซะด้วยว่าใครเป็นภรรยาของเด็กหนุ่มตรงหน้า ตระกูลคิมเครือญาติห่างๆ ที่ตั้งบริษัทของตัวเองขึ้นมาจนร่ำรวย
เครือญาติที่ไม่ยอมให้ความร่วมมือกับเขาแต่หันไปดองกับพรรคการเมืองฝ่ายตรงข้าม...มันทำให้คิมยองมินรู้สึกเสียหน้าและผูกใจเจ็บมาจนถึงทุกวันนี้
เรื่องนี้มีแค่เขากับคิมซูมานผู้นำตระกูลคิมสายหลักเท่านั้นที่รู้ดีอยู่แก่ใจ...
คิมยองมินจึงไม่เคยเอ่ยปากห้ามลูกสาวคนเล็ก แต่หันมาสนับสนุนให้ลูกสาวทำสิ่งที่ต้องการให้สำเร็จเพราะมันอาจจะเป็นประโยชน์ต่อตัวเขาไปด้วย ใช่ เขากำลังจะลงชิงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ถ้าได้ลู่หานเข้ามาเป็นกำลังสำคัญเขามั่นใจว่าตำแหน่งนั้นต้องเป็นของเขาได้ไม่ยาก
ลู่หานเป็นคนฉลาด มีไหวพริบ เขาใช้เวลาเพียงไม่กี่ปีในการสร้างเนื้อสร้างตัวจนกลายมาเป็นเศรษฐีหนุ่มไฟแรง เด็กหนุ่มคนนี้มีประวัติที่ดี เป็นคนทำงานจริงจัง ซื่อสัตย์ และมือสะอาด เป็นที่ยอมรับของนักธุรกิจในวงกว้าง ถ้าหากเขาได้คนๆ นี้เข้ามาเป็นลูกเขย นักธุรกิจทั้งหลายต้องหันมาสนับสนุนเขา...นั่นเป็นฐานคะแนนเสียงที่ดีที่สุด
“จะดีเหรอครับ” ร่างสูงของลู่หานชะงัก ที่เขาต้องร่วมมือกับคิมยองมินก็เพียงจะใช้เส้นสายช่วยเรื่องน้าชายของเขาเท่านั้น ไอ้เรื่องการร่วมลงทุนนั่นเขาไม่จำเป็นต้องให้คิมยองมินมาช่วยด้วยซ้ำเพราะมันเป็นธุรกิจของเขา เขาสามารถจัดการเองได้ ที่ประกาศออกไปว่าร่วมลงทุนมันก็เป็นเพียงแค่ในนาม เพื่อเรียกความมั่นใจของนักลงทุนต่างประเทศและหุ้นส่วนของเขาเท่านั้น
อันที่จริงหากจะให้ทางฝั่งครอบครัวของซิ่วหมินเป็นฝ่ายออกหน้าช่วยเขาก็ได้ แต่ลู่หานไม่อยากรบกวนทางครอบครัวของคนรัก ถ้ามีอะไรผิดพลาดอย่างน้อยครอบครัวของคนรักก็ไม่ต้องมาแปดเปื้อนกับสิ่งที่เขากำลังจะทำ และแน่นอนว่าถ้าทางครอบครัวของซิ่วหมินรู้เข้า คนรักของเขาก็ต้องรู้เช่นกัน
เขาไม่อยากให้ซิ่วหมินต้องกังวล เขาจึงเลือกที่จะลงมือทำมันเองและคิมยองมินก็เป็นตัวช่วยในการดำเนินการครั้งนี้ และการที่ต้องควงแทยอนไปไหนมาไหนบ้างก็เพื่อกันซิ่วหมินออกไปจากเรื่องนี้ เขาไม่อยากให้ซิ่วหมินเป็นอันตราย
สำหรับคิมยองมินและคิมแทยอนแล้ว...
ก็แค่...ต่างคนต่างได้ผลประโยชน์
ลู่หานคิดในใจแต่ก็ยิ้มรับและเอ่ยขอบคุณอีกคน ยังไงซะตอนนี้เขาเองก็ยังต้องพึ่งพาบารมีของคิมยองมิน อะไรพอยอมได้เขาก็จะยอมให้ แต่ถ้าเมื่อไหร่มันมากเกินไปเขาก็พร้อมจะหันหลังให้ทันที
“ครับคุณลุง”
“เรื่องการขยายสาขาไปถึงไหนแล้วล่ะลู่หาน” คิมยองมินเอ่ยถาม
“แหม...คุณป๋าคะ มาถึงก็จะคุยเรื่องงานเลยเหรอคะ แทว่าเราไปทานอาหารกันก่อนดีกว่า เรื่องงานน่ะพับเก็บไว้ก่อน ป่านนี้ลู่หานคงหิวจะแย่แล้วนะคะ” แทยอนเอ่ยขัดบิดา แล้วส่งยิ้มเอาใจไปให้ลู่หาน
“อะไรกันลูกสาวคนนี้” คิมยองมินหันไปเอ่ยแซวลูกสาวของตนยิ้มๆ
“ไปกันเถอะค่ะลู่หาน เดี๋ยวอาหารจะเย็นหมด ไม่อร่อยแทไม่รู้ด้วยนะ” แทยอนเอ่ยชวนเสียงออดอ้อน
ลู่หานยิ้มรับคำ “ครับ”
++++++++++++++++++++
“พวกมันกำลังเคลื่อนไหวนะลู่หาน” คิมยองมินเอ่ยขึ้นพลางจิบน้ำชา ตอนนี้ทั้งเขาและลู่หานกำลังคุยเรื่องงานเพียงลำพังอยู่ในห้องทำงานของผู้เป็นเจ้าของบ้าน
“ครับ ผมเองก็เพิ่งได้รับแจ้งมาเหมือนกัน” ลู่หานรับคำ เขากับคิมยองมินร่วมมือกันทำงานมาสักระยะหนึ่งแล้ว ตอนนี้เขาได้หลักฐานสำคัญมาหลายชิ้นแต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะนำไปยื่นฟ้องอีกฝ่ายได้
เขาไม่ได้แค่ต้องการปกป้องบริษัทในเครือ ‘Luxia Group’ แต่เป้าหมายอีกอย่างคือเขายังต้องการบริษัทที่เป็นของพ่อกับแม่ของเขาคืนด้วย
“ปล่อยให้พวกมันได้ใจไปก่อนครับ เดี๋ยวผมติดต่อกับคนของผมเรียบร้อยเมื่อไหร่จะสั่งการอีกที”
“ดูเหมือนลูกสาวลุงยังรักลู่หานอยู่นะ” ลู่หานเลิกคิ้วแปลกใจที่อยู่ๆ คิมยองมินก็เอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ร่างสูงโปร่งขมวดคิ้ว ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
“ทำไมคุณลุงถึงคิดแบบนั้นล่ะครับ” ลู่หานเอ่ยถามเพื่อลองเชิง
“ลุงคิดว่าเธอคงจะมองออกเหมือนกัน เรื่องนี้ลุงไม่ขัดขวางนะลู่หาน เอาไปคิดดูให้ดีๆ ก็แล้วกันนะ ลุงรู้ว่าลู่หานแต่งงานแล้วแต่มีภรรยาเป็นผู้หญิงมันก็ย่อมดีกว่าไม่ใช่รึยังไง ลุงคิดว่าลูกสาวของลุงเขาจะเป็นแม่ที่ดีของลูกลู่หานได้นะ” ลู่หานขบกรามแน่นเมื่อได้ฟังประโยคของอีกฝ่ายจบ แต่ยังพยายามสงวนท่าทีปกติภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่ง
“ครับ ขอบคุณคุณลุงมากนะครับที่กรุณา แต่ผมมีภรรยาแล้วและเรายังรักกันดีคุณลุงก็ทราบ” ลู่หานค่อมคัวให้กับคิมยองมินน้อยๆ ก่อนจะเอ่ยปากปฏิเสธกลายๆ
“ฮ่าๆ ลุงก็แค่แซวเล่น อย่าคิดมากสิลู่หาน คนแก่ก็แบบนี้แหละ” คิมยองมินหัวเราะในลำคอก่อนจะพูดเปลี่ยนประเด็น
“อาทิตย์หน้าจะเป็นงานเปิดสาขาใหม่แล้วใช่มั้ย”
“ครับ หวังว่าคุณลุงจะให้เกียรติไปร่วมงานนี้นะครับ เพราะถ้า...” ลู่หานเอ่ยบอกไว้แค่นั้นก่อนจะส่งสายตาสื่อความหมายไปหาคิมยองมิน คิมยองมินพยักหน้าเบาๆ เป็นเชิงเข้าใจ
ถ้าไม่ไปคนต้องสงสัยแน่ว่าทำไมหุ้นส่วนคนสำคัญถึงไม่ยอมไปร่วมงาน...
“แล้วลุงจะเร่งคนให้นะลู่หาน” คิมยองมินเอ่ยบอกร่างสูงรุ่นลูก
“ขอบคุณครับ ตอนนี้ผมต้องขอตัวก่อนนะครับ รบกวนคุณลุงบอกแทยอนด้วยนะครับ พอดีผมมีประชุมต่อ” ลู่หานเหลือบมองนาฬิกา ตอนนี้เย็นมากแล้วไม่รู้ว่าคนรักของเขาถึงบ้านหรือยัง จึงเอ่ยลาคิมยองมินแล้วออกจากคฤหาสน์หลังงาม
ครืด...ครืด...
“ครับ” ลู่หานกดรับสาย
“...”
“หื้ม...ไปเจอที่ไหน อ่อครับ ยังไงผมฝากดูแลเขาด้วยนะ ครับ สวัสดีครับ” ร่างสูงกดตัดสาย แล้วขับรถมุ่งหน้ากลับบ้านทันที เขาไม่อยากปิดบังซิ่วหมิน แต่ถ้าซิ่วหมินรู้เขาจะทำงานลำบากมากขึ้น อย่างน้อยก็ขอให้ผ่านพ้นช่วงนี้ไปก่อน เขาถึงจะวางใจได้
ตั้งแต่สายของเขารายงานมาว่าน้าชายของเขาเริ่มมีความเคลื่อนไหว โดยการประกาศร่วมลงทุนกับบริษัทต่างชาติ ในตอนแรกเขาไม่ได้เอะใจอะไร แต่พอรู้ว่าเบื้องหลังของบริษัทนั้นคือแอบลักลอบค้าอาวุธ และกำลังเข้ามาวุ่นวายกับหุ้นและผู้ถือหุ้นของเครือ ‘Luxia Group’ มันทำให้เขาอยู่เฉยไม่ได้
จากตอนแรกที่พยายามจะรวบรวมหลักฐานเพื่อจัดการฟ้องร้องเรียกเอาบริษัทที่ควรจะเป็นของเขาคืนมาจากน้าชาย กลับกลายเป็นว่าเขาต้องเปลี่ยนแผนใหม่ทั้งหมด เพราะสถานการณ์การที่เปลี่ยนไป เขาไม่ได้ต่อสู้แค่กับคนร่วมสายเลือด แต่กำลังสู้กับอำนาจมืดที่เขามองไม่เห็น เพื่อปกป้องบริษัทที่เขาสร้างมากับมือ
เขาจำเป็นต้องมีนักการเมืองคอยหนุนหลัง และจำเป็นต้องมีคนที่ไว้ใจได้คอยช่วยเหลือ โชคดีที่รุ่นพี่คนสนิทของเขาติดต่อมาพอดี ลู่หานจึงได้เอ่ยปากขอร้องให้รุ่นพี่ร่วมมือกับเขาซึ่งรุ่นพี่ของเขาก็รับปากว่าจะช่วยอย่างเต็มที่ทั้งจำนวนคนและอาวุธ
“อู๋อี้ฟาน” เป็นรุ่นพี่ของลู่หาน เขาบังเอิญเคยช่วยคนๆ นี้ไว้จากเหตุการณ์ที่อู๋ฟานถูกไล่ยิง ตอนนั้นเขาแวะไปเยี่ยมเพื่อนที่ฮ่องกง ทำให้อี้ฟานซึ้งใจและรับเขาไว้เป็นน้องชายต่างสายเลือด พวกเขาติดต่อกันเรื่อยมาแต่ไม่บ่อยนักที่จะได้เจอกัน เพราะอู๋ฟานต้องคอยควบคุมกิจการอยู่ที่จีน นานๆ ครั้งถึงจะกลับมาเยี่ยมเขาที่เกาหลี
+++++++++++++++++++
ลู่หานเข้ามาในบ้านแล้วเดินตามหาคนคนรัก พอเห็นว่าคนรักกำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารอยู่ในครัวก็ทำให้ร่างสูงหยุดยืนมองด้วยใบหน้าเปี่ยมรัก เขายืนมองอยู่นานแต่ไม่มีทีท่าว่าคนตัวเล็กจะรู้สึกตัวสักที เลยแอบย่องเข้าไปด้านหลังแล้วกอดอีกคนไว้เต็มแรง
“อ๊ะ! ลู่หาน ตกใจหมดเลย” ซิ่วหมินร้องขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะตีเข้าที่แขนอีกคนไม่จริงจัง
“หึ ผมเข้ามาตั้งนานแล้วนะ” ร่างสูงหัวเราะในลำคอ ก่อนจะบรรจงหอมแก้มคนตัวเล็กในอ้อมกอด ซิ่วหมินส่ายหัวทั้งหมั่นไส้ทั้งขัน
“ชื่นใจจังครับ” ลู่หานเอ่ยเย้าคนรัก
“ขอโทษนะ ที่วันนี้ไม่ได้มาส่ง” ลู่หานเอ่ยบอกคนรัก เขารู้สึกผิดไม่น้อยเลยกับเหตุการณ์เมื่อตอนเที่ยง
“ไม่เป็นไรหรอกน่า หมินเข้าใจ” ซิ่วหมินกุมมือคนรักไว้เบาๆ
“แล้ววันนี้แวะไปไหนมารึเปล่าครับ” ลู่หานเอ่ยถามออกไป จริงๆ ก็รู้อยู่แล้วว่าคนที่กอดอยู่คงไม่ยอมให้เลขาของเขามาส่งถึงได้ไปเจอกับรุ่นพี่ของเขาได้
“อ๋อ หมินให้ชานยอลมาส่ง เราไปทานข้าวด้วยกันมา คุณอย่าไปดุคุณคยองซูนะ หมินเป็นคนขอร้องเขาเอง เอ้อ วันนี้หมินเจอคนแปลกหน้าด้วยนะลู่หาน เขาดูลึกลับยังไงไม่รู้”
“อ่อ ครับ...” ลู่หานขบกรามเบาๆ เขาไม่พอใจเท่าไหร่ที่คนรักไปไหนมาไหนกับเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่ออย่างปาร์คชานยอล เขารู้ว่าอีกฝ่ายคิดยังไงกับคนรักของเขา แต่ถ้าชานยอลยังอยู่ในกรอบไม่ก้าวล้ำเส้นเขา เขาก็ยังจะคอยจับตาดูอยู่ห่างๆ แบบนี้
เขารู้ว่าเขาไม่มีสิทธิ์ห้าม เพราะชานยอลกับซิ่วหมินเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ถ้าเขาสั่งห้ามไม่ให้ทั้งชานยอลและซิ่วหมินเจอกัน เขากลัวว่าสักวันถ้าหากซิ่วหมินเลือกที่จะอยู่กับชานยอลขึ้นมา วันนั้นเขาคงอยู่ไม่ได้
“คงไม่มีอะไรหรอกหมินอย่าคิดมากเลยนะ แล้วนี่กำลังจะทำอะไรอยู่ครับ” ลู่หานเอ่ยตัดบทและหันไปช่วยคนรักอย่างขมักเขม้น
นานเท่าไหร่แล้วนะที่เขาไม่มีเวลามาทำอะไรกับซิ่วหมินแบบนี้ ถ้าพี่ชายคนสนิทของเขาไม่เอ่ยทักเขาคงไม่รีบบึ่งกลับบ้านมาแบบนี้...
“ฉันว่าเมียนายกำลังน้อยใจนายอยู่นะ นายควรจะใส่ใจกับเขาให้มากๆ เรื่องธุรกิจก็ส่วนธุรกิจ มันล้มก็สร้างใหม่ได้ แต่คู่ชีวิตของนาย...ถ้าเสียไปแล้วคงหามาใหม่ไม่ได้ง่ายๆ นะไอ้น้องชาย เรื่องความปลอดภัยของเขา ฉันจะส่งคนให้ตามประกบห่างๆ แล้วกัน”
ลู่หานยิ้ม เมื่อนึกถึงคำพูดของพี่ชายที่เขาเคารพ ก่อนจะหันไปหาคนรักที่กำลังวุ่นวายกับการทำอาหาร
นั่นสินะ...
___________________________________
Talk :: EDIT 30/01/60
หวังว่าจะชอบกัน
ชอบรึไม่ชอบบอกกันบ้างเน้อ
สุดท้ายนี้ไม่ "เม้น" ไม่เป็นไร ขอแค่กด Fav. เราก็พอ
ขอบคุณทุกๆ กำลังใจ ทุกๆ คอมเม้นท์ที่มีให้เบบี้เยลโล่ ถ้าชอบก็ฝากแชร์ต่อด้วยนะคะ
อีกนิด...ฝากเพจ FB :: เบบี้เยลโล่ TWT :: @Baby_Yellowza
ความคิดเห็น