Fic Got7 ยูคแจ มนตร์รักมังเน่

ข้อมูลเบื้องต้น

ไอ้พี่ก็ปากแข็งหลือร้าย ส่วนน้องก็หล่อเหลือรับประทาน(เกี่ยวไหม 555)

เนื้อเรื่อง

"นี่ไอ้ตัวโต หลบหน่อยได้ไหม ตัวก็สูง ไม่เคยรู้จักเกรงใจคนที่สูงน้อยกว่าเลยนะ"ผมล่ะหมันไส้ไอ้มังเน่โย่งนี่จริงๆ สูงได้สูงดี
"ทำไงได้อ่ะ ก็คนมันสูง สูงอย่าเดียวไม่พอนะ หล่ออีกตางหาก"ก็จริง เอ้ย ไม่ใช่ๆ
"อื้อหือ แหวะ"
"แหวะไร คนออกจะหล่อ ไปดูแฟชั่นสนามบินผมไป เดี๋ยวฮยองจะหลง"ฉันหลงทุกแฟชั่นของนายนั่นแหละ อุ๊ป! ไม่นะไม่ใช่
"นายน่ะสิหลง เค้าให้ไปสนามบิน ไม่ได้ให้ไปเดินงานแฟชั่นโชว์"

“ถามจริงฮยองรู้จักคำว่า Style มะ” ถึงกับงัดภาษาเกิดฉันมาเลยหรอ

“Oh Style แน่นอนฉันเกิดที่LAนะ ทำไมจะไม่รู้จัก”

“หืม จำได้ว่านั่นบ้านมาร์คฮยอง”เพ้ง! เจ็บปวดๆ

“อะไร นายจำผิดแระ”

“หรา”

“ไปดีกว่า เบื่อคุยกะเด็กพูดไม่รู้เรื่อง”วิ่งหนีดีกว่า

“เด็กอะไร ฮยองเอาแต่พูดแบบนี้ รู้ไหมว่าผมงอนนะ”ชะงัก หันมาเถีงหน่อยดีกว่า

“งอนอะไรของนาย ไปงอนแบมโน่นไป แฟนนายน่ะ…”ปากนายนิ่มจัง อุ๊ป! ไม่นะผมโดนจูบ ม่ายยยยยยยยย

“ฮยองฟังผมนะ แบมอ่ะเป็นคู่มเมท คนที่ผมรักน่ะ คือฮยองนะ”สติหลุดไปแล้ว ช่วยด้วย ช่วยหน่มมกโพคนนี้ด้วย

“ละ แล้ว เกี่ยวไรกับฉันล่ะ มาบอกทำไม”ทำไมลิ้นพันกันแบบนี้นะ ใจเย็นไว้ ยองแจ ใจเย็นไว้

“ก็ผมแคร์ฮยองนี่นา”โอ้ว สงสัยระบบการทำงานของหัวใจใกล้จะล้มเหลว เต้นอย่างกับจังหวะสามช่า ก็ไอ้โย่งดันกอดผมแน่นแถมกระซิบข้างหูแบบนี้

“อ้าว คู่นี้ทำไรกันเนี่ย ไม่ประเจิดประเจ้อไปหน่อยหรอ”

“เจบีฮยองคืนนี้พี่ไปนอนกับแบมแทนผมที ผมไม่ค่อยสบายนอนตากแอร์มากๆเดี๋ยวจะไม่สบายหนักเข้าไปอีก ”

“อื้มได้ แต่นี่ไม่คิดจะเลิกกอดกันหน่อยหรอ เข้าใจอารมณ์คนอิจฉาไหม”อ๊ากกก ผมยังอยู่ในอ้อมกอดไอ้หมีอยู่หรอเนี่ย ถึงว่า อุ่นจัง ฮี่ๆ เก็บเกี่ยวนิดหนึ่ง

“แหม ผมให้ฮยองไปนอนห้องผมแทนยังไม่พอใจอีกหรอ เดินเลยห้องผมไปนิดก็เจอจินยองฮยองแล้ว”

“พูดบ้าอะไรของนายเนี่ย ฮะ”

“เอ~ ทำเป็นใส คนเค้ารู้กันหมดแล้ว”

“จริงหรอ ฮยองว่าฮยองเนียนแล้วนะ”

“อื้ม เนียนมากฮยอง โดยเฉพาะ Dream Team ไม่มีใครรู้จริงๆ”

“เนอะฮยองก็ว่างั้น ไปแระเดี๋ยวน้องจินยองจะงอน”

“โชคดีนะเจบีฮยอง”

“ปล่อยได้แล้วนะ ไอ้หมียูค”

“ปล่อยก็ได้แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”เรื่องเยอะจริงๆเลยนะ

“แลกเปลี่ยนอะไร”หวังว่าคงไม่ใช่ให้ผมกินแตงกวานะ

“ฮยองต้องหอมแก้มผมก่อน”

“นี่ มันไม่มากไปหน่อยหรอ”นายทำใหฉันใจเต้นรัวอีกแล้วนะ ไอ้เด็กบ้า

“จะทำไม่ทำ ถ้าไม่ทำผมจะประกาศลงโซเชียลว่าฮยอง แอบกินขี้มูกตัวเอง”

“ฉันว่าคนเค้ารู้หมดแล้วนะ”

“อ้าวหรอ งั้นผมจะประกาศว่า…”หมันไส้โว้ยยย

“ฟอด”อ๊ะเมื่อกี้ผมทำอไรลงไป “พอใจรึยัง”แล้วมะกี้พูดอะไร

“ฮยองก็ชอบผมใช่ม๊า เล่นตัวไปได้” o///o

“ใครชอบนาย ไม่มี๊”

“ตอนเรียล ที่เค้าให้ทำมิสชั่นเทคบัดดี้ ผมว่ามันมากกว่าการทำมิสชั่นนะ”อ๊ากก ไอ้โย่งฉลาดกว่าที่คิด

“มะ มั่วแล้ว คนอื่นเค้าก็ทำกันแบบนั้น”

“ปากแข็งอยู่ได้ แค่พูดว่ารักผมมันยากมากหรอ”เฮ้ย อารมณ์ไหนเนี่ย ตามไม่ทัน อยู่ดีๆก็งอนสะงั้น

“เออ รัก”อ้าว ผมก็บ้า พูดไปแบบนั้น “เอ้ย ไม่ใช่ๆ”

“แน่ะ ก็แค่นี้แหละ ไม่ต้องมาไม่ชงไม่ใช่หรอก แค่ฮยองบอกว่ารักผม แค่นี้ผมก็พอใจแล้ว”ปล่อยแล้ว ไอ้หมีคลายกอดแล้ว เตรียม วิ…

“คืนนี้เจอกันที่ห้องนะฮยอง อย่าล็อคห้องล่ะ”อ๊ะ หัวจะทิ่ม นี่นายอายุเท่าไหร่เนี่ย!

ะ“ไม่มีทาง…..กลอนประตูฉันพังมาสองวันละ ฟิ่ว”งานนี้ขอวิ่งก่อนนะ อายจุง

นี่อาจจะเป็นที่มาของยองแจใสๆไม่มีจริง ก็เป็นได้!