ห้องเก็บของในห้วงเวลา

ลำดับตอนที่ #166 : ใบสมัคร The Holy Land War

Application

“ฝ่าบาท … อะไรคือความสุขหรือเพคะ?”

บทบาทที่สมัคร : จอมขมังเวทแห่งอาณาจักรเอลฟ์เฟกอร์ท 

ชื่อ/นามสกุล : ลีอาห์ ฮาร์ทฟิเลีย || Leah Heartfilia

ชื่อเล่น : -

เพศ : ญ

อายุ : 28 ปี

ลักษณะภายนอก : หญิงสาวเรือนร่างอวบอิ่ม เรือนผมสีขาวปล่อยยาว ผิวสีแทนตัดกับเส้นผม ดวงตาสีโทปาซ ใบหน้าเข้ารูปที่หารอยยิ้มได้ยาก บรรยากาศรอบตัวให้ออร่าเป็นผู้ใหญ่ และ สงบนิ่ง สูง 164 ซม หนัก 54 กก.

นิสัย :

ลีอาห์เป็นคนที่อารมณ์ตายด้านพอสมควร ไม่ค่อยจะรู้สึกรู้สาอะไรกับเขาซักเท่าไหร่ สามารถตอบสนองกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันต่างๆ หรือ กระทำการเลือดเย็นได้อย่างหน้าตาเฉย อาทิเช่น จู่ๆเจอมังกรในเขตที่ไม่สมควรพบก็พูดแค่ “เห~” แล้วกลับไปทำอะไรของตัวเองต่อแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร

            ใจเย็น สุขุม สืบเนื่องจากการที่ไม่ค่อยรู้สึกรู้สาอะไร ทำให้สามารถควบคุมสติของตัวเองได้อย่างดีเยี่ยม ต่อให้ตกอยู่ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานขนาดไหนก็สามารถที่จะมองเห็นภาพรวมได้อย่างชัดเจน และ ทำการตัดสินใจได้อย่างมีประสิทธิภาพ

มองโลกตามความเป็นจริง ไม่โลกสวย มักจะมองโลกในแง่ร้ายเสียด้วยซ้ำ ยึดติดกับปัจจุบัน สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคต

            สมถะ ติดดิน ติดการใช้ชีวิตแบบไม่ฟุ่มเฟือย ไม่เรื่องมากกับเรื่องอาการการกินยกเว้นแต่มันจะถึงขั้นรับไม่ได้จริงๆ ในห้องของเจ้าตัวก็ไม่ได้มีของหรูหราอะไรนอกจากชุดประจำตำแหน่งเวลาจำเป็นต้องใส่ออกงานราชการเท่านั้น

            มนุษย์สัมพันธ์ปานกลาง ด้วยอารมณ์ตายด้านทำให้หลายๆคนรู้สึกว่าคบหาด้วยยาก แต่ถ้าผ่านจุดนั้นไปได้ก็สามารถที่จะสร้างความคุ้นเคยได้อย่างไม่ยากเย็น เวลาพูดคุยไม่ถือตำแหน่ง เป็นผู้ฟัง และ ให้คำปรึกษาที่ดี ไม่ตัดสินคนจากพื้นเพภูมิหลัง หรือ ข่าวลือต่างๆ

            เปิดใจให้คนอื่นยากพอสมควร ไว้ใจคนยากระดับหนึ่ง จะไว้ใจใครต้องใช้เวลาพอสมควร ชอบที่จะเก็บปัญหาอะไรต่างๆของตัวเองไว้คนเดียวเสียมากกว่า ถ้าไม่ใช่กับคนที่ไว้ใจด้วยจริงๆเวลาโดนถามก็จะตอบแบบแบบปัดๆไป หรือ ต่อให้เป็นคนไว้ใจก็ต้องตื้อถึงระดับหนึ่งก่อนที่จะยอมปริปากบอก

สิ่งที่ชอบ : 

หมากรุก : ได้ใช้สมอง และ ฝึกการอ่านคู่ต่อสู้รวมถึงการคาดการณ์ล่วงหน้าต่างๆ

แอปเปิ้ล : ผลไม้โปรด และ เป็นหนึ่งในไม่กี่สิ่งที่ทำให้ระลึกถึงความหลังกับแม่ของตน

หมาป่า : เป็นสัตว์ที่สง่างาม

สิ่งที่ไม่ชอบ : 

            ความฟุ่มเฟือยอู้ฟู่โดยไม่จำเป็น : เน้นใช้ชีวิตแบบติดดิน หากเป็นคนไม่รู้จักจะไม่สนใจอะไรมาก แต่กับคนรู้จักก็จะให้ความเห็นส่วนตัวอะไรบ้างเล็กน้อย

            คนโอ้อวด / กร่าง : คนพวกนี้มักจะหาเรื่องใส่ตัว และ โทษคนอื่นเวลาทำอะไรผิดพลาด ทำให้เจ้าตัวไม่ชอบที่จะทำความรู้จักด้วยแต่หากเลี่ยงไม่ได้ก็จะวางตัวห่างๆ และ หลีกเลี่ยงการพูดคุยเกินความจำเป็น

            คนที่ไม่ยอมมองความเป็นจริง : บางครั้งการที่โลกสวยเกินไปก็สามารถนำพาหายนะมาสู่คนรอบข้างได้ ถ้าเป็นคนใกล้ตัวจะออกความเห็นให้เล็กน้อยแต่อีกฝ่ายจะนำไปใช้รึเปล่าก็อีกเรื่องนึง

สิ่งที่กลัว :

ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ : แต่ชอบสงสัยว่าชีวิตที่ตัวเองดำเนินอยู่นั้นมีความหมายรึเปล่า

ประวัติ :

          ลีอาห์เป็นเด็กกำพร้า ครอบครัวของเธอเป็นชนเผ่าอื่นที่อพยพเข้ามาอยู่อาศัย สูญเสียพ่อแม่ไปจากการถูกกองโจรโจมตีระหว่างเดินทางโดยที่เธอเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวก่อนถูกกองอัศวินที่มาพบพากลับเมืองเพื่อไปรักษาตัว เมื่อก่อนเธอเคยเป็นเด็กที่ร่าเริงแต่การที่เห็นพ่อแม่ของตนถูกสังหารต่อหน้าทำให้เปลี่ยนไปเป็นคนอารมณ์ตายด้านไปโดยปริยาย

            ระหว่างพักรักษาตัวเจ้าตัวก็ได้รับการอุปถรรมเป็นลูกบุญธรรมโดยจอมขมังเวทแห่งอาณาจักรซึ่งเมื่อถามถึงเหตุผลอีกฝ่ายก็ตอบว่าเขารับรู้ได้ถึงสมรรถภาพที่หลับอยู่ในร่างกายของเธอ ในตอนนั้นเจ้าตัวไม่เหลือใครอีกแล้วจึงถือว่าเป็นเคราะห์ดีไปแต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีใจ หรือ ยินดีใดๆเลย

            หลังจากรักษาตัวเสร็จ เจ้าตัวก็ได้รับการสอนความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับเวทโดยพ่อบุญธรรมเป็นเวลา 1 ปีก่อนถูกส่งไปยังโรงเรียนเวทมนตร์ที่เลเวียต้า ซึ่งระหว่างเรียนพรสวรรค์ของเจ้าตัวก็ได้ตื่นขึ้น และ จบออกมาด้วยตำแหน่งอันดับหนึ่งของรุ่น อันดับห้าในประวัติศาสตร์ของโรงเรียน

            เมื่อเรียนจบก็ได้คอยช่วยเหลืองานต่างๆของพ่อบุญธรรม และ ได้เข้าพบกับเหล่าราชวงศ์อยู่บ่อยครั้ง จนกระทั่งอายุขึ้น 27 พ่อบุญธรรมก็ได้ส่งมอบตำแหน่งต่อให้ ตอนแรกก็มีคนค้านอยู่บ้างแต่เจ้าตัวก็สยบเสียงค้านเหล่านั้นด้วยการแสดงฝีมือที่เหนือกว่าจอมเวทอาวุโส และ ไม่แพ้กับพ่อบุญธรรมของตนให้เห็น

ความสามารถ :

เวทย์ดิน : สามารถควบคุมผืนดิน และ ปรับเปลี่ยนสภาพต่างๆได้อย่างใจนึกไม่ว่าจะเป็นสร้างกำแพง เรียกหนาม สร้างร่างแยกจากดิน ไปจนถึงสร้างโกเลมขนาดยักษ์ หรือ ก่อแผ่นดินไหวขนาดย่อมๆ

เวทย์ชีวิต : เวทเกี่ยวกับการรักษา และ ฟื้นฟูของสิ่งมีชีวิต สามารถที่จะเร่ง และ ควบคุมการเจริญเติบโตต่างๆของพืชได้ เวลาใช้ต้องเพ่งการควบคุม และ กินพลังเวทเยอะพอสมควร

การต่อสู้มือเปล่า : ใช้พลังเวทเสริมความแข็งแกร่งของร่างกาย ก่อนเข้าไปลุยระยะประชิดมือเปล่า กับ อาวุธต่างๆได้อย่างไม่หยี่ระ

เพิ่มเติม :

            เลี้ยงหมาป่าไว้หนึ่งตัว เป็นตัวผู้ชื่อลุค

            ทุกวันเสาร์ตอนเช้ามืดจะไปเยี่ยม และ เอาดอกไม้ไปวางที่สุสานพ่อแม่แท้ๆของตัวเอง หากติดภารกิจ หรือ อยู่นอกตัวเมืองก็จะสวดภาวนาให้แทน

            ทำอาหารเก่งพอตัวแต่ไม่ค่อยทำให้คนอื่นทานเท่าไหร่