ฉันนี่แหละมือกลอง

ข้อมูลเบื้องต้น

ตัวละคร
ฟ้อง มือกลอง 
ผิง นักร้อง
เขต มือกีตาร์
ขุน มือเบรด
อิง พิธีกร

เนื้อเรื่อง

ฉันนี่แหละมือกลอง

“เฮ้ย ไอ่ ฟ้อง เลิกเรียนแล้วมึงไปไหนต่อวะ”

“กูว่าจะไปช่วยพ่อกูขายผักหวะ ไอ่ผิง”

“โห ทำแต่งาน มึงไม่ทำอะไรให้หายเซงเลยเหรอวะ”

“ก็นี่แหละ ก็กูขายผักนี่แหละเลยหายเซง ได้เจออิงตอนขายผักด้วยหวะ แม่งน่ารัก”

“ไอ่นี่ ไม่ได้ตั้งใจช่วยพ่อมึงจริงๆนี่หวะ “

“เออ กลับก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน”

เช้าวันต่อมา

“ประกาศนะคะ โรงเรียนเราได้จัดการประกวดวงดนตรี ขวัญใจนักเรียนในอีกสองเดือนหน้า ใครที่สนใจสมัครได้ที่ห้องดนตรีนะคะ ขอบคุณคะ”

“ไอ่ฟ้อง มึงได้ยินที่เขาประกาศมั้ยวะ”

“เออ ทำไมหวะ”

“พอดี กูสนใจหวะ กูไปสืบมาเงินรางวัล เป็นหมื่น นะเว้ย”

“ไอ้ผิง มึงบ้าไปแล้วเหรอวะ มึงก็รู้ว่ากู กับมึงเล่นดนตรีเป็นที่ไหนกัน

“มึงไม่ต้องห่วง กูจัดการเอง ที่สำคัญกูรู้มาว่า อิงไปเป็นพิธีกรในงานด้วยนะเว้ย มึงไม่ต้องพูดเลย กูสมัครให้แล้วเว้ย”

“ได้ไง ในเมื่อเรามีแค่สองคนเอง “

“กูบอกแล้วไม่ต้องห่วง วันเสาร์เจอกันเว้ย”

เช้าวันเสาร์

“ นี่ ไอ่ฟ้อง กูจะแนะนำสมาชิกในวงให้ พอดีมันเล่นดนตรีเป็น มันเป็นลูกเพื่อนพ่อกูเอง”

“ นี่ ไอ่เขต มันเล่นกีตาร์เป็น”

“ส่วนนี่ไอ่ ขุน เป็นพี่น้องฝาแฝดของไอ่เขต มันเป็นมือ เบรด”

“ส่วนกูเป็นนักร้อง”

“และก็มึงเป็นมือกลอง”

“มึงไม่ต้องห่วง เพราะที่บ้านของญาติ ของญาติของญาติกูอีกทีเป็น เจ้าของร้านดนตรี และเป็นมือกลองเก่า กูขอให้ช่วยสอนมึงแล้วละ “

“มึงรู้ได้ไง”

“กูฟังมาจากญาติของญาติของกูอีกที”

“ไอ่นี้ญาติเยอะ ก็ได้งั้น เจอกันพรุ่งนี้”

เช้ารุ่งขึ้น

“นี่ ไอ่ฟ้อง ไอ่เขต ไอ่ขุน คับน้า ไก่”

“และนี่น้าไก่ น้าของกูเอง ที่จะมาสอนมึงหนะไอ่ฟ้อง”

“เอาละไปที่บ้านน้ากันมี เครื่องดนตรีที่ต้องการทุกอย่างเลย”

ที่บ้านน้าไก่

“โอ้โหพี่เขต เกิดมาไม่เคยเห็นเครื่องดนตรีเยอะขนาดนี้เลย”

“เก็บอาการหน่อย ไอ่ขุน”

“เริ่มเลยนะ นี่ฟ้อง การตีกลองจะต้องแยกประสาทให้ได้นะ ลองดู “

“ตึ่ง ตึ่ง โต๊ะ “

“ซ้อมอย่างนี้ไปเรื่อยนะ”

“ เอาหละคราวนี้ลองเล่นพร้อมกันให้ดูเป็นวงดนตรีหน่อยสิ”

“……………………………………….”

“ดีมากพรุ่งนี้ตอนเย็นเจอกันนะ”

“ผมว่าผมมาไม่ได่หรอก”

“ทำไมวะ ไอ่ฟ้อง”

“มึงก็รู้ไม่ใช่เหรอไอ่ผิง ว่าก็ต้องไปขายผัก”

“เออ ลืมไป มึงต้องพยายามนะเว้ย”

วันใกล้วันแข่งขัน

“นี่วงเรา ก็เก่งขึ้นแล้ว หนิ กูขอตั้งชื้อวงว่า วง เพื่อ “

“นี่ไอ่ ผิงพรุ่งนี้วันแข่งแล้วนะเว้ย กูว่าตอนเย็นนี้กูจะไปบอกอิงให้รูว่ากูก็เข้าแข่งขันด้วยหวะ”

ตอนเย็น

“อิง อิง “

“อิงขึ้นรถกลับไปบ้านแล้ว ไอ่ฟ้อง”

“กูจะตามอิงไป”

“ ไอ่ฟ้องระวัง”เอี๊ยด!!!!!!!!

“ไอ่ฟ้อง เป็นไรป่าว”

“ไม่เป็นไรแค่รถเฉี่ยวเฉย”

“แต่กูว่า มึงไปโรงพยาบาลก่อนวะ”

โรงพยาบาล

“หมอว่า แขนของคุณนิดหน่อยแต่ยังวางใจไม่ได้อาจติดเชื้อ หมอให้พักอยู่โรงพยาบาลหนึ่งคืนนะ”

ที่ห้องผู้ป่วย

“กูว่าพรุ่งนี้วงเราไม่ได้เกิดแล้ว”

“กูขอโทษหวะ ไอ่ผิง”

“นี่ฟ้องเป็นไงบ้าง ที่เจ็บก็เพราะตามเรามาใช่มั้ย ว่าแต่ตามมาทำไมเหรอ”

“ก็เราจะบอกว่า เราเป็นมือกลอง ของวงเพื่อ ที่พวกเราสร้างมา แต่คงประกวดไมได้แล้วสภาพแบบนี้หนะ”

“อืม หายไวๆนะเราไปก่อน หวัดดี”

วันแข่งขัน

“ไอ่ เขตไอ่ขุน วงเราคงไม่ได้ขึ้นเวทีนี้แล้วหละ กลับกันถอะ”

“ต่อไปเป็น วงเพื่อ ขอเสียงตบมือให้วงเพื่อหน่อย”

“อ่าวกูไปบอกยกเลิกการเข้าประกวดของวงเราแล้วไม่ใช่เหรอ แล้ววอิงประกาศทำไมวะ”

“นี่ ไอ่ผิง ไอ่เขต ไอ่ขุน กูนี่แหละมือกลอง ถึงแขนกูจะเจ็บแต่ใจกูไม่ได้พิการ เพราะกูคือมือกลองไง แต่กูว่ามือกลองคนเดียวคงไม่เป็นวงดนตรีหรอกไช่มั้ย ขึ้นมาโชว์หน่อยว่าวงเพื่อสร้างขึ้นมาเพื่ออะไร”

“ไอ่ฟ้องมึงมาได้ไง มึงเจ็บแขนจะตีกลองได้ไง”

“ได้สิ มาเลยเพื่อน”

“………………………………………….”

“มันมากเลยหวะ”

“ขอประกาศผลนะคะ วงที่ได้รองชนะเลิศอันดับสองงงงงงงงงงงง ได้แก่ วง ซูซี่

วงที่ได้รองชนะเลิศอันดับหนึ่งงงงงงงงงง ได้แก่ วง ขมิ้น

วงที่ได้รางวัลชนะเลิศได้แก่ วง สกายไล้”

“โห วงเราไม่ได้หวะ “

“ไม่เป็นไรหวะ ปีหน้าเอาใหม่”

“นี่ ฟ้อง”

“มีไรเหรอ อิง”

“ปีหน้า พยายามเข้านะ ไปนะ”

“…”

“นี่ไอ่ฟ้อง กูว่า อิงชอบมึงเข้าแล้ววะ”

“ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิวะ เพื่อน”

จบ