ชีวิตของวันสุดท้ายของเรามันจะเป็นเช่นไร
ไม่มีใครกำหนดมันได้..นอกจากตัวเราเอง
วันสุดท้ายของป.6 เราอาจจะหัวเราะหรือร้องไห้Y^Y
หรือเราอาจจะนิ่งเงียบไม่พูดไม่จา
แต่ที่มันยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลงคือพวกเราจะรักกันตลอดไป...
ปริ๊นท์ไม่รู้นะว่าวันสุดท้ายเราจะทำอะไรกัน
เหลือเวลาอีกไม่เท่าไหร่เองสินะที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน
แต่ปริ๊นท์รู้ๆว่าวันสุดท้ายมันจะอยู่ในความทรงจำของเราตลอดไป...
ขอบคุณทุกๆคนที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้^^
ขอบคุณทุกๆคนในความหวังดีที่เคยมีให้
ขอบคุณที่ให้ปริ๊นท์ลอกการบ้าน^^เหอๆ
ขอบคุณที่ทนนิสัยแย่ๆของปริ๊นท์มาตลอด8ปี
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพอันแสนล้ำค่าที่ทุกคนมอบให้
ขอบคุณความรักที่มีให้กันมา
ขอบคุณที่คอยหัวเราะและร้องไห้ไปด้วยกัน
ขอบคุณทุกๆคนที่อยู่ในรุ่นSF87
ขอบคุณโรงเรียนเซนต์ฟรังฯที่เป็นที่ๆให้ความรู้
ขอบคุณคุณครูทุกๆคนที่คอยสอนTOT
ขอบคุณค่ะ>O<
ปริ๊นท์เชื่อว่ากว่าที่เราเดินมาถึงทุกวันนี้มันไม่ใช่ง่ายเลยT^T
และปริ๊นท์ก็เชื่อว่ากว่าพวกเราจะได้มาเจอกันมันก็ไม่ง่ายเช่นกัน
วันนึงเราเดินผ่านคนตั้งกี่คน
กว่าเราจะรู้จักใครซักคนได้
กว่าเราจะได้มีเพื่อนซักคนไม่ว่าเค้าจะเป็นเพื่อนแท้หรือไม่ใช่ก็ตาม
แต่เราก็ยังรักเขาไม่ใช่หรือ!!
เวลาผ่านไปเร้วนะ
จงรักษาเวลาช่วงนี้ให้ดี...
เค้าว่ากันว่าสิ่งที่เรียกกลับมาไม่ได้คือวันและเวลา
แต่สิ่งที่ได้จากวันและเวลา คือความทรงจำดีๆที่เราได้จากมันนั่นเอง
รักเพื่อนๆทุกคนนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น