yes, i like!!

ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อชีวิตบิดเบี้ยว

/>

เมื่อชีวิตบิดเบี้ยว

โดย Richard Glover

จาก Sydney Morning Herald

            การใช้ชีวิตของเราในแต่ละวันล้วนมีกฏเกณฑ์แปลกประหลาดและเหตุผลไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้นอยู่เนืองๆ คุณเคยสังเกตุไหมว่าโทรศัพท์มักจะดังตอนที่คุณกำลังจะหย่อนก้นนั่งกินอาหารเย็นพอดี ครั้นอาบน้ำซู่แรก กริ่งหน้าประตูบ้านก็จะดังขึ้น คราวนี้ลองมาดูเหตุการณ์ในที่ทำงานบ้าง งานที่คุณได้รับมอบหมายมักจะถาโถมเข้ามาเรื่อยจนเวลาที่มีเหลือเฟือกลายเป็นไม่พอ ซ้ำร้ายเครื่องถ่ายเอกสารยังเสียเป็นประจำ

            การดำเนินชีวิตที่น่าจะราบรื่นเลยผิดเพี้ยนไปหมด ลองมาดูตัวอย่างบางเรื่องเกี่ยวกับการใช้ชีวิตที่บางครั้งน่าจะลงตัว แต่ก็ไม่เป็นอย่างที่คิด

ข้อ1. พอคุณขับรถเข้าอุโมงค์หรือมุมอับ วิทยุพลันรายงานข่าวที่น่าสนใจขึ้นมาทันทีแต่สัญญาณกลับขาดหายไป กว่าเสียงจะมาอีกครั้ง ผู้ประกาศข่าวก็อ่านจบพอดี

ข้อ2. โซฟายิ่งน่าเกลียดยิ่งนั่งสบาย ทุกครั้งที่ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาหน้าตาขี้เหร่ คุณจะรู้สึกเลยว่าผ้านุ่มกำมะหยี่สีส้มและเบาะช่างเนียนนุ่มเสียนี่กระไร สปริงก็ยืดหยุ่นไปตามแรงกดของเนื้อตัว ไม่แข็งจนเจ็บกระดูก ส่วนเก้าอี้ทันสมัยใหม่เอี่ยมกลับแข็งกระด้าง ซ้ำผ้าหุ้มเบาะก็ยังตึงจนแม้แต่กระสุนปืนยังเจาะไม่เข้าด้วยซ้ำ

            กฏว่าด้วยเก้าอี้นี้ใช้ได้แม้แต่ในร้านอาหารเพราะคุณจะพบว่าร้านอาหารยิ่งแพงเก้าอี้ยิ่งนั่งไม่สบาย

ข้อ3. เด็กเล็กๆไม่เคยหลับตอนกลางคืน ที่เห็นหลับตาพริ้มนั้น หนูน้อยกำลังหลอกให้ผู้ใหญ่ตายใจต่างหาก

ข้อ4. ถุงเท้าคู่น่าเกลียดที่สุดมักจะทนที่สุด ตลอดชีวิตการทำงานของผม ผมเลือกซื้อแต่ถุงเท้าผ้าฝ้ายเนื้อดี แต่ไม่กี่สัปดาห์ก็เหลืออยู่เพียงข้างเดียว อีกข้างหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

            ตลกร้ายที่มักจะเกิดขึ้นคือ ถุงเท้าไนลอนคู่อัปลักษณ์มักอยู่ยงคงกระพันครบทั้งสองข้าง ยิ่งถุงเท้าไนลอนที่มีลายพิมพ์ตัวหนังสือซึ่งเผลอซื้อทั้งที่ไม่อยากได้นั้น ต่อให้ผ่านไป 20 ปีก็ยังอยู่ และทุกครั้งที่เปิดลิ้นชักตู้คุณจะเห็น “สหายไม่พึงประสงค์” คู่นี้ส่งสายตาวิงวอนให้หยิบมาสวม ยิ่งวันศุกร์ก็ดูเหมือนจะคะยั้นคะยอมากขึ้นเพราะไม่มีถุงเท้าสะอาดเหลือในลิ้นชักอีกแล้ว

ข้อ5. ผิดถนัดถ้าคุณคิดว่าสามีภรรยาถกเถียงกันเผ็ดร้อนที่สุดเรื่องเงินทองหรืองานบ้าน แท้จริงแล้วทั้งสองต่างกล่าวหากันอยู่เรื่อยว่าอีกฝ่ายนอนกินที่บนเตียง แล้วยังดึงผ้าห่มไปมากเกินไปอีกด้วย

ข้อ6. อาหารสำเร็จรูปแช่เย็นที่เห็นโฆษณากันนั้น ชวนให้เราเชื่อว่าปรุงง่ายและอร่อยสมคำเล่าลือ แต่ซื้อมาทำทีไรไม่เห็นอร่อยสมใจนึก ไม่ว่าจะเป็นผัดมักกะโรนี พิซซา หรือข้าวน้ำพริกลงเรือ ที่มีคำแนะนำข้างกล่องว่าเอาเข้าเตาไมโครเวฟเพียงไม่ถึงห้านาทีก็ได้กิน วิธีทำก็ง่ายอยู่หรอก แต่มักจบลงด้วยความผิดหวังซ้ำซาก

ข้อ7. ช้อนที่วางอยู่ในอ่างล้างจานจะไปกระจุกอยู่ใต้ก๊อกทันทีที่คุณเปิดน้ำ ผลก็คือน้ำจะกระเซ็นขึ้นมาเลอะเทอะคนล้างจาน

ข้อ8. ตำราอาหารส่วนใหญ่มักระบุเวลาในการปรุงอาหารไว้ด้วย แต่เวลาที่ให้ไม่เคยจะเพียงพอสักที และอย่าไปเชื่อว่าคนสิบคนจะกินอิ่มหากตำราบอกว่าสูตรนี้สำหรับคนสิบคน เพราะเกิดขึ้นบ่อยๆว่าแค่เอาไปถวายพระผอมๆสองรูปก็หมดแล้ว พวกนักเขียนตำราอาหารคงกินข้าวเหมือนแมวดมและเตาที่ใช้คงหมดสภาพแล้ว

ข้อ9. อย่าหวังเลยนะว่าพวกผู้ชายจะอ่านตำราอาหารจนจบก่อนลงมือทำ ด้วยเหตุนี้แขกที่นั่งประจำโต๊ะเรียบร้อยและรอชิมฝีมือพ่อครัวหัวป่าจึงมักได้ยินเสียงร้องฉุนเฉียวจากในครัวตอนสองทุ่ม เมื่อเขาพลิกตำราอาหารไปอีกหน้าแล้วเพิ่งเห็นข้อความว่า “ขั้นที่สี่ เคี่ยวต่อไปอีกหกชั่วโมง”

            ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องราว “บิดๆเบี้ยวๆ” ในชีวิตที่เรารวบรวมมา ที่เหลือจะโทรแจ้งให้ทราบคราวหน้าตอนคุณกำลังอ้าปากกินอาหารเย็นคำแรก!.