คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ||||| Chapter 01 |||||
Chapter* 01.
ณ ซีกโลกตะวันตก กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ
กริ๊งงงงง.... กริ๊งงงงง... กริ๊งงงงงง....
โทรศัพท์ส่งเสียงดังสนั่นห้องพัก ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังหลับใหลอย่างมีความสุข พลันสะดุ้งตกใจตื่นขึ้นมาในทันใด
'ใครว๊า~ โทรมาแต่เช้า.. ถ้าธุระไม่สำคัญจะด่าแมร่งซะเลย - -*'
ชายหนุ่มคิดอย่างหงุดหงิด แต่ก็ตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์อยู่ดี
"Hi~" ชายหนุ่มขานรับเป็นภาษาอังกฤษ
"Mr. Choi, your guest are waiting on the first front. (คุณชอยคะ แขกของคุณรอที่อยู่ที่ชั้น 1 ค่ะ)" เสียงสาวใช้อีกฝั่งสายตอบกลับมา
"Who?" ชายหนุ่มถามกลับอย่างประหลาดใจ เพราะตั้งแต่เขามาอยู่ที่นี่ได้ 3 เดือน เขายังไม่เคยบอกใครด้วยซ้ำว่าบ้านอยู่ไหน
"He said that he's Jay Kim. (เขาบอกว่าเขาชื่อเจย์ คิม ค่ะ)"
"Really?? (จริงเหรอเนี่ย??)" ไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายได้ตอบคำถาม ชอย ชีวอน หรือ ชเว ชีวอน รีบลุกขึ้นจากที่นอนทันที แทบจะภายใน 10 นาที เขาก็สามารถจัดการธุระส่วนตัวได้จนเสร็จเรียบร้อย
จากชุดนอนตัวสีขาว ลายทางสีฟ้า บัดนี้ กลายเป็นเสื้อยืดสีฟ้าคราม กับกางเกงขายาวสีขาว ที่ช่วยเสริมให้ชายหนุ่มที่รูปร่างสมส่วนสูงยาว และใบหน้าที่หล่อเหลาคมคายนั่นดูดีขึ้นไปอีกเท่าตัว
------------------------------- the Secret of Heart || แฉหัวใจนายปากแข็ง ------------------------------------------
"พี่เจย์~~~~~~!!!!" ^0^ เสียงชีวอนเรียกพี่ชายสุดรัก
"ไง? เพิ่งตื่นล่ะสิ นี่แม่คิดผิดเปล่าวะเนี่ยที่ให้แกมาอยู่นี่คนเดียวน่ะ?" เจย์ คิม หรือ พี่เจย์ดุน้องชายต่างมารดา แต่ก็เปี่ยมไปด้วยความเอ็นดู
"ฮะๆๆๆ ไม่เอาน่าพี่... ว่าแต่พายุลูกไหนพัดพี่มาอังกฤษได้ล่ะเนี่ย?" น้องชายถามอย่างงุนงง
"พายุของท่านประธานใหญ่น่ะสิ อยากให้แกกลับไปฝึกงานที่เกาหลี" เจย์พูด
"หวาๆๆๆ ไม่เอาๆ ผมอุตส่าห์หนีไปจีนตั้ง 2 ปี นี่ก็แอบมาอังฤษแล้ว ไม่มีทางอ่ะพี่" ชีวอนบอกปัดออกไป
"ป๋าก็กะไว้แล้วว่าแกต้องพูดอย่างนี้ เลยให้ชั้นบอกแกว่าถ้าไม่ทำงานก็ต้อง แต่งงาน"
เจย์พูดออกไปแบบสบายๆ แต่คนฟังนี่สิ ถึงกับหน้าถอดสี เพราะรู้ๆกันอยู่ว่า ท่านประธานใหญ่ หรือ คุณ
"โถ่~ คุณป๋าใจร้าย.. ผมขอเวลาอีกซักอาทิตย์นะพี่นะ"
"สักสองนาทีก็ให้ไม่ได้แล้ว ชั้นจองตั๋วไว้แล้ว กลับพร้อมกันวันนี้เลยนี่แหละ"
เจย์พูดพร้อมหัวเราะนิดๆ ที่ทำให้เด็กดื้อหัวรั้นอย่างชีวอนหมดทางหนีได้
"เออๆๆ งั้นผมไปเก็บของล่ะ - -*" ว่าแล้วก็เดินกระทืบเท้าขึ้นไปชั้นบนของบ้าน
"ไอ้เด็กไม่รู้จักโตเอ๊ย!!!"
------------------------------- the Secret of Heart || แฉหัวใจนายปากแข็ง ------------------------------------------
การเดินทางสิ้นสุดลงเมื่อเครื่องบินลงจอดที่ท่าอากาศยานกรุงโซล ชายหนุ่มหน้าตาดีสองคนเดินมาในช่องผู้โดยสารขาเข้า
บอดี้การ์ดกว่า 10 คนที่รออยู่ ต่างพากันยืนเรียงแถว เพื่อต้อนรับการกลับมาของนายรองและนายน้อยแห่งตระกูลชเว
Choi Group Coperation เป็นผู้นำด้านธุกิจเกี่ยวกับเทคโนโลยีตั้งแต่วิทยุยันจานดาวเทียม ที่มีสาขาย่อยถึง 1,000,000 แห่งทั่วโลก
นายรองเจย์ คิม... ผู้มีความสามารถเป็นเลิศ และเด็ดขาดในการตัดสินใจ ที่แม้กระทั่งประธานาธิบดียังต้องเงียบ เมื่อเขาจะพูด
นายน้อยชเว ชีวอน... ผู้เป็นเลิศด้านการหลบหลีกกิจการที่บ้าน.. เติบโตที่เกาหลี แต่ไปเรียนต่อที่จีน และวางแผนจะใช้ชีวิตในอังกฤษ แต่โดนคุณป๋าบังคับให้กลับมาทำงานที่เกาหลีซะก่อน
พี่น้องคู่นี้ไม่ว่าจะมองยังไงก็เหมือนอยู่กันคนละขั้ว คนนึงฉลาด สุขุม อีกคนขี้เล่น ชอบชีวิตอิสระ แต่ทั้งคู่คือทายาทธุรกิจพันล้าน ครอบครัวดังระดับประเทศของเกาหลี!
"เออนี่.. ชั้นบอกแกรึยัง พ่อเราหาน้องให้อีกคนแล้วนะ" เจย์พูดขึ้นขณะที่ทั้งสองคนกำลังนั่งอยู่ในรถลีมูซีนคันยาว
"เฮ้ย!! นี่คุณป๋าแอบไปมีบ้านเล็กตอนไหนง่ะพี่?"
"ใช้สมองรึยัง?" ชีวอนถึงกับสะอึก เห็นเงียบๆอย่างนี้ด่าทีนึงเจ็บเป็นบ้า =[]=
"ลูกคุณ
"อ๋อ~ งี้เอง... ผู้หญิงใช่มั้ยพี่? ผมอยากมีน้องผู้หญิง!!" ชีวอนถามด้วยความตื่นเต้น
"หึหึหึ เดี๋ยวแกก็รู้เอง..."
------------------------------- the Secret of Heart || แฉหัวใจนายปากแข็ง ------------------------------------------
“กลับมาแล้วครับ” เจย์
“ผมกลับมาแล้วค้าบบบบบบ ^0^” ชีวอน
“วอนนี่ลูกแม่~ คิดถึงลูกจัง มาให้แม่กอดให้หายคิดถึงซิ” คุณนายดาเฮสวมกอดลูกชายที่ไม่ได้เจอกันนาน พร้อมทั้งหอมแก้มไปข้างละที ฟอด~ ฟอด~
“ผมคิดถึงแม่ที่สุดเลยค้าบบบ ^-^”
“อย่ามาโกหกซะให้ยากเล้ย ลูกคนนี้นี่... บอกคิดถึงแต่ไม่ค่อยกลับบ้านเนี่ยนะ?”
“แม่ค้าบบบ ผมหิวจังเลยอ่ะ” ชีวอนหันมาอ้อนแม่แทนเมื่อเห็นว่าโดนจับไต๋ได้ซะแล้ว
“ดีเลยลูก.. เนี่ยแม่กับหนูทงเฮเพิ่งทำกับข้าวเสร็จพอดี ^_____^”
“หนูทงเฮ?” ชีวอนถามออกไปด้วยความสงสัย บ้านเราเคยมีเด็กชื่อทงเฮด้วยเหรอวะ? - -“
“ใช่ๆ ลูกไม่อยู่บ้านซะนาน บ้านเรามีสมาชิกใหม่แล้วนะจ๊ะ หนูทงเฮมาอยู่นี่ได้เกือบอาทิตย์แล้วล่ะ” คุณแม่บอก
‘ผู้หญิงแหงๆ หนูทงเฮงั้นเหรอ? ท่าทางจะน่ารัก หุหุหุ’
ชีวอนแอบยิ้มอย่างพึงพอใจ... ก็บ้านเนี้ย ถ้าไม่นับคุณแม่ก็มีแต่ผู้ชาย ไม่สดชื่นเอาซะเลย...
“คุณแม่ครับ~ ผมไม่แน่ใจว่าไข่เจียวนี่เค้าใส่น้ำส้มสายชูรึปะ....อ๊ะ! ใครกันครับคุณแม่?”
คนเสียงใสเดินออกมาพร้อมชามใบโตและขวดน้ำส้มสายชู แต่กลับสะดุดกับชายหนุ่มแปลกหน้าตรงหน้า
“นี่ไงหนูทงเฮที่แม่ว่า... ทงเฮจ๊ะ นี่ชีวอน พี่ชายอีกคนของหนู” คุณแม่ดาเฮบอกกับทงเฮที่กำลังเอียงคอเป็นปลาขี้สงสัย
“เอ๋??” O[]O -- วอนนี่
“เอ๋??” -0- -- ทงเฮ
ทั้งชีวอนและทงเฮอุทานออกมาพร้อมกัน...
“ผมนึกว่าน้องเป็นผู้หญิงซะอีก” ชีวอนพูดออกมาก่อน
“ทำไมพี่เจย์หล่อกว่าล่ะครับคุณแม่”
ทงเฮถามออกไปอย่างใสซื่อ.. ทำให้พี่ชายคนใหม่รู้สึกเคืองอยู่ไม่น้อย
“แต่พี่ชีวอน ดูท่าทางจะนิสัยน่ารักว่าเยอะ ^0^” หุหุหุ เด็กอาร๊ายยย น่ารักซะจริง (วอนเปลี่ยนความคิดแล้ว..)
“เด็กสองคนนี้เนี่ย~ ลูกแม่น่ารักเหมือนกันหมด ฮ่าๆๆๆๆๆ”
ชีวอนมองน้อง(สาว)คนใหม่ พลางคิดไปว่า เด็กคนนี้ช่างมีรอยยิ้มสดใสซะจริง มิน่าคุณป๋ากับคุณแม่ถึงได้รับเข้ามา
มีน้อง(สาว)เพิ่มเข้ามาท่าจะทำให้บ้านสดใสขึ้นเป็นกอง อย่างนี้เกาหลีก็น่าอยู่น่ะสิ..
“แล้วตกลงไข่เจียวนี่ต้องใส่น้ำส้มสายชูกี่ขวดครับ?”
ทงเฮตามคุณแม่ดาเฮอีกครั้ง เรียกเสียงหัวเราะจากทั้งคุณแม่และคุณพี่ชายคนใหม่ได้เป็นอย่างดี
ความคิดเห็น