คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ลาบจานที่ 5
คนในตลาดดูคึกคักกว่าทุกวัน ด้วยความที่วันนี้เป็นแรกของเดือน ซึ่งเป็นวันกำหนดชะตากรรมของชาวบ้านในละแวกนี้ วันหวยออก
“คนเยอะจังเฮีย” ครูเทาบ่นอุบพร้อมเอนหัวซบไหล่เฮียไคราวกับต้องการจะอ้อน
“อืม...ก็ชาวบ้านเค้าถูกหวยจากเลขเจ้าพ่อชานเค้าเยอะ เลยมาหาซื้อหัวหมู ซื้อของไหว้ไปแก้บนน่ะ” เฮียไคคว้าเอาผ้าเช็ดเขียงมาซับเหงื่อให้ครูเทาอย่าอ่อนโยน หวังจะให้อีกฝ่ายคลายความเหนื่อยอ่อนที่มาช่วยดูแลร้านตั้งแต่เช้า (ฝึกเป็นเป็นอาซ้อ)
“เฮีย...ผ้าหอมจัง...”
“กลิ่นของความรักไงล่ะจ้ะ”
“กูประชดเฮีย....กูประชด...” ครูเทาปัดผ้าขี้ริ้วออกอย่างสบอารมณ์เท่าไหร่นัก นั่นทำให้เฮียไคชะงักไปชั่วขณะ
“เฮียขอโทษ เฮียไม่ได้ตั้งใจ” เขาก้มหน้าและนิ่งเงียบไป
“โอ๋เอ๋...เฮียจ๋าเค้าแค่เหนื่อย เค้าเลยพูดไป เค้าขอโทษนะ” ครูเทาถูหน้ากับแขนเสื้อเพื่อง้อเฮียไค (อันที่จริงแค่เนียนเช็ดหน้า)
“อืม...ไม่เป็นไร เฮียไม่โกรธคนน่ารักแบบตัวเองหรอก” เฮียไคพูดอย่างเอ็นดูพลางบีบจมูกน้อยๆสั่นไปมาด้วยความรักจากใจจริง “เออ...จะว่าไป งวดนี้เฮียก็ถูกหวยนะ กะจะเอาเงินไปสู่ขอตัวเองกับพ่อแม่ของตัวเองอ่ะ แต่ไม่รู้จะพอมั๊ย”
“พอจ้ะพอ มีแค่เราสองคน เค้าก็ไม่อยากได้อะไรหรอก”
“งั้นซักหมื่นห้าแล้วกันเนอะ”
“แสนห้าเถอะเฮีย” ครูเทาบีบไหล่เฮียไคแน่นพร้อมส่งยิ้มหวานย้อยให้อย่างจริงใจ
“จ...จ้ะ...แสนห้าจ้ะ แต่เฮียขอผ่อน 0% 24 เดือนได้มั๊ย?”
“บ้า...คนนะไม่ใช่ตู้เย็น”
“เฮียล้อเล่น เพื่อที่รักของเฮียแล้วอ่ะ เฮียทุ่มสุดตัวสุดหัวใจเลยจ้ะ” เฮียไคพูดพร้อมขโมยหอมแก้มครูเทาฟอดใหญ่พร้อมส่งสายตาหยอกเย้าวับวาม นั่นทำให้ใบหน้าของครูเทาเริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย
“คนบ้า....คนผีทะเล♥” ครูเทาทุบไหล่คนผีทะเลเบาๆระบายความร้อนผ่านบนใบหน้าที่แทบจะหลอมละลายหัวใจให้กองอยู่กับพื้นออกมา
ช่างเป็นภาพที่น่ารักสำหรับเฮียไคเหลือเกิน
“นางฟ้าตัวน้อยๆของเฮีย...น่ารักที่สุดเลยอ่ะ” ครูเทาได้แต่ก้มหน้าเงียบไม่พูดจา นั่นทำให้เฮียไคหลุดหัวเราะเบาๆออกมาเสียไม่ได้
“วันนี้เหนื่อยทั้งวันแล้ว อาบน้ำมั๊ย? เดี๋ยวเฮียอาบให้”
“บ้า...บัดสีบัดเถลิง...คนเพิ่งรู้จักกัน พูดอะไรไม่รู้”
“ไม่ต้องเขินหรอก ถือซะว่าซ้อมไว้ จะหลับตาก็ได้ เห็นวับๆแวมๆ พอให้ชินตา”
“เฮียบ้า เค้าไม่พูดด้วยแล้วกลับบ้านไปอาบน้ำดีกว่า บ้านก็ไปไม่ยากนะ กลอนไม่ค่อยดีล็อคไม่ค่อยอยู่หรอก กลอนประตูเหมือนกันล็อคไม่ค่อนแน่น เปิดนิดเดียวก็หลุดแล้ว เฮ้อ เฮียห้ามตามมานะ เพราะว่าบ้านเค้าอยู่ใกล้ๆนี่เอง” ครูเทาลุกขึ้นสะบัดก้นงามหนึ่งทีก่อนค่อยๆเดินช้าๆส่ายสะโพกน้อยๆออกไป
“อย่าถามมานะ บ้านไม่ได้ล็อค”
ครูเทาหันมาทิ้งประโยคเล็กๆไว้ให้เฮียไคก่อนเดินเลี้ยวออกไปที่ซอยข้างๆ
เออออออ
จบบบ อัพ บินนนนน
กร๊าชชชชชช วันพฤหัสบดี
บายส์ ใครหวังฉากอะไรๆ รออิสันทำใจหฃก่อน นะคะ นะคะ นะคะ
ความคิดเห็น