คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Something,,Beginning : วันเซ็งๆ
หลังจากที่นั่งคุยกับน้องโชผ่านโลกไร้พรมแดนอยู่นานสองนาน ชั้นก็ขอตัวไปนอนก่อน
เพราะ ง่วงเหลือเกิน
..เกี๊ยะบ้า.. says:
น้องโช เจ้ไปก่อนน๊า
S h o says:
ง่า ไปไหนอ่ะคับเจ้
..เกี๊ยะบ้า.. says:
ไปนอนง่ะ ง่วงแล้ว ^^
S h o says:
อะคับๆ
S h o says:
บ๊ายบายนะค้าบ
S h o says:
ฝันดีๆ
..เกี๊ยะบ้า.. says:
จ้า ๆ บ๊ายบาย ฝันดีเช่นกัน
แล้วชั้นก็ Sign Out และ ปิดเครื่องก่อนที่จะเลื้อยขึ้นไปนอนบนเตียงนิ่มๆ
เอิ๊กกกๆ สบายว่ะ ^^ โชจ๊ะโชจ๋า โชน่ารักจัง เห้ยยย แล้วชั้นมาคิดอะไรอยู่เนี่ย
ไม่ได้ชอบซักหน่อย เด็กกวนๆอย่างนั้นใครจะไปชอบลง จริงมั๊ย ไม่ได้ชอบหรอก
ไม่ได้ชอบแน่ๆ ชั้นไม่ได้ชอบโช แต่ไม่รู้ทำไมเวลาอยู่เฉยๆมันเห็นหน้าไอ้เด็กนั่น
ลอยมาเต็มเลย ว๊ากก จะหลอกหลอนชั้นไปถึงไหนวะเนี่ย TT TT ป๊าจ๋า ม๊าจ๋า ช่วยหนูด้วย
ท่าจะบ้าเนอะชั้น เหอะๆ
..
..
..
แกรกๆ แกรกกก แกรกกกๆ แกรก ~
เสียงรัยวะเนี่ย ดังอยู่ได้คนจะหลับจะนอน ไม่ยอมหยุดแฮะ ชั้นลืมตาขึ้นมา
แล้วชั้นก็พบว่า มีผู้หญิงผมยาวคนหนึ่งกำลังก้มหน้าลงมาหาชั้นทางหัวเตียง
หน้าขาวซีด แล้วก็ แล้วก็ เธอคนนี้ ไม่มีลูกกะตาดำแล้วเลือดก็ค่อยๆไหลลงมา
ชั้นตกใจมาก รีบควานหาผ้าห่ม เพื่อที่จะคลุมโปง แต่ว่า ดึงเท่าไหร่มันก็ไม่ขึ้น
ชั้นสงสัยเลยหันไปดู ปรากฏว่า เด็กผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งทับผ้าห่ม แล้วจ้องมาที่ชั้น
แล้วก็ค่อยๆคลานขึ้นมา คลานขึ้นมาบนตัวชั้น ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วก็
ติ ติ่ ดิ๊ ติ๊ด ติ๊ดดด ติ๊ดดดดด ติ ติ่ ดิ๊ ดิ๊ด ติ ติ่ ดิ๊ ติ๊ด ติ๊ดดด ติ๊ดดดดด ติ ติ่ ดิ๊ ดิ๊ด ~
เฮ้อออ ทั้งหมดนี่ชั้นฝันไปใช่มั๊ยเนี่ย สงสัยไอ้คนแต่งมันบ้าจูออนจัด โล่งอกไป
ชั้นดูนาฬิกาปลุก 6 โมงครึ่ง ยังเช้าอยู่เลย ช่างมันเหอะ ตื่นดีกว่า เฮ้ออออออ
ชั้นลุกขึ้นไปอาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน ก่อนที่จะค่อยๆเยื้องกรายลงมาข้างล่าง
ยังไม่มีใครตื่นเลยนอกจากป้านก งืม ช่างมัน ดูการ์ตูนดีกว่า เอิ๊กกกกกๆ
ชั้นเปิดทีวีแล้วเลื่อนไปช่องเก้า ดู กัชเบลล์ หุหุ หนุกๆ ชอบคิโยมารุ แล้วค่อยๆเลื่อนไปทีละช่อง
ทีละช่อง ช่อง 24 ง่าเรื่องไรวะ ดูก่อนดีกว่า แต่แล้ว เรื่องความฝันก็ถูกย้อนกลับเข้ามาเพราะว่า
เรื่องที่กำลังฉายอยู่บนหน้าจอนั้นคือเรื่อง Juon 2 เอากันผวาเลยป่ะล่ะ ชั้นนั่งดูอยู่สักพัก
เลยลุกไปหาอะไรกิน ..
ผ่านไป 5 นาที ชั้นก็กลับมาหน้าทีวีพร้อมกับสิ่งเหล่านี้ นม 1กล่อง(ใหญ่ๆขอย้ำใหญ่ๆ) แก้ว 1 ใบ
ขนมปังปิ้ง 2 แผ่น โดนัทอีกหนึ่งกล่อง แล้วก้อ คุ๊กกี้อีก 1 โหล หุหุ กะว่าจะนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งวัน
“อาเกี๊ยะ ทามมายวังนี้ลื้อตื่งเช้าจังหว่า มีอารายพิเศกรึงาย ไหนบอกม๊ามาเซะ”
ง่า ม๊า ไมเมื่อวานพูดธรรมดาได้อ่ะ ฟังไม่ค่อยถนัดเลย TT TT
“อ๋อ วันนี้เกี๊ยะฝันร้ายอ่ะม๊า ฝันว่าผีหลอกเลยตื่นไว คิกๆ^^”
“ลื้อนี่ท่าจะบ๊องนะอาเกี๊ยะ ในบ้างมังจะมีผีเผอได้ยางงาย ห๊ะ “
“ง่า ม๊ามาฝันแบบเกี๊ยะมั่งมั๊ยอ่ะ หลอนจะตาย หุ๊ย ไม่คุยกะม๊าแล่ว ดูหนังดีกว่า”
ชั้นเปิดดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย จนกระทั่งเวลาผ่านไปถึง 11 โมง [ อยู่ได้ทนมั๊ยล่ะคะ ]
เลยลุกขึ้นไปยืดแข้งยืดขา
“เบื่อ โว้ยยยยยย ” ชั้นเดินไปตะโกนหลังบ้าน ก็มันเบื่อจริงๆนี่ ไม่มีอะไรทำเลย
โทรชวนยายริญไปเที่ยวดีกว่า พอคิดได้ดังนั้นชั้นก็โผเข้าหาโทรศัพท์ทันที
“มีรัยยะหล่อน”
“นี่ ยัยริญ แก ไปเที่ยวกันชั้นไม่อยากอยุ่บ้าน”
“เอ้อ ไปดิชั้นก็เบื่อๆอยู่เหมือนกัน ไปไหนดี”
“สยามมะ เดินเล่นกัน หุหุ”
“เออ ก็ได้ ไปหาของกินด้วย”
“งั๊นเจอกันที่เดิมนะเว้ย แค่นี้นะ บาย”
“งืม บาย”
ชั้นรีบขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็รีบแจ้นไปร้านเดิมของชั้นทันที
ร้อนนนนน ทำไมเมืองไทยมันร้อนขนาดนี้ฟะ -*- อ๊ากกก อยากจะแปลงร่าง
นีขนาดร้านนี้มันเปิดแอร์เย็นแล้วนะเนี่ย ร้อนจริงๆ
ชั้นนั่งเขี่ยน้ำแข็งที่อยู่ก้นแก้วเล่น ในระหว่างรอยัยริญ ครึ่งชั่วโมงแล้วอ่ะยังไม่มาอีก
โว้ยยยย ทนไม่ไหวแล้วนะเว้ยยย ชั้นหาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าแล้วโทรไปหายัยริญทันที
“เฮ้ยย นี่ชั้นรอแกตั้งนานแล้วเว้ย เมื่อไหร่จะมาซักที”
“อ้าว ชั้นจะไปรู้แกมั๊ยล่ะ แกไม่ได้นัดเวลาชั้นไว้นี่”
“อ่ะ จริงหรอ”
“เอออ ถ้าไม่เชื่อย้อนกลับไปอ่านข้างบนดิ”
“ง่ะ จริงด้วย เออ โทษละกัน เอาเป็นว่า รีบมานะตอนนี้เลย รออยู่”
“เออ บายๆ
ความคิดเห็น