คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Something,,Beginning : ความรักเริ่มปรากฏ
โต๊ะกินข้าววันนี้ เสียงเอะอะกว่าปกติ เนื่องจากว่า วันนี้ป๊าของชั้นกลับดึก
และไอ้น้องชายตัวดีพกเพื่อนมาเต็มบ้าน ชั้นนั่งติดกะม๊าและก้อ น้องชายตัวแสบของชั้น
“เจ้เกี๊ยะค้าบ กินนี่มั๊ยค้าบบบ” ไอ้เจ้าเจฟเพื่อนน้องชายของชั้นมันเอาใจชั้นสารพัดอย่าง
มันต้องการรัยกันแน่ฟะเนี่ย -*-
“อ่าจ้ะ ขอบคุณน๊า ^^ ” เหอๆ
“เจฟฟ ก๊อกอยากกินมั่งง่ะ ตักให้ก๊อกหน่อยสิ”
ไอ้ก๊อกพูดแล้วทำตาหวานใส่เจฟ ทำให้เพื่อนมันเสียวสันหลังไปตามๆกัน
แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ชั้นไม่สามารถละสายตาไปจากโต๊ะอาหารได้เลยก้อคือ
โช
ยิ่งนั่งอยู่ใกล้กันขนาดนี้ ชั้นยิ่งรู้สึกได้ถึงความ น่ารักของโช
หน้าขาว คิ้วเข้ม ตาตี่ๆ แก้มแดง ปากก็แดง พ่อแม่มันช่างทำเนอะ น่ารักได้ขนาดนี้
โอ๊ย ใครก็ได้ ช่วยชั้นที
ใจไม่อยู่กะเนื้อกะตัวเลยอ่ะ
555 เสี่ยวไป -*-
พอหลังจากมื้อค่ำที่ทำใจชั้นปลิวหายไปจบลงแล้ว ชั้นก็ต้องไปช่วยป้านกล้างจาน
TT TT น้าแหม่ม กะ น้าดวง ก้อไม่น่าลาหยุดพร้อมกันเลย ไม่งั๊นชั้นก้อไมต้องมานั่งทำงานบ้านงกๆอย่างนี้หรอก
พูดแล้วเซ็งค่ะ
จานก็กองพะเนิน --- --- เห็นแล้วท้อเลย น้องคะก่อนกินข้าวเย็นนี่ไม่มีใครคิดจะกลับก่อนบ้างหรอคะ
แต่ไม่เป็นไร เกี๊ยะสู้ตายค่ะ TT TT
ใบที่หนึ่ง ...
ใบที่สอง ...
ใบที่สาม ...
ใบที่สี่ ...
ใบที่ ... “โช ช่วยมั๊ยคับเจ้ ” “เคร้ง !!!!!! ”
“ง่า โทดทีนะจ๊ะ” ตายๆๆ ตกใจจนมือไม้อ่อนเลยชั้น ชั้นก้มลงไปเก็บจานกระเบื้องที่ตกขึ้นมา ดีนะที่ไม่แตก
“เดี๋ยวโชช่วยนะครับเจ้ ^^” เหอะๆๆ ไอ้หนุ่ม อย่ามายิ้มใส่ เดี๋ยวใจละลาย 555
“ไม่เป็นรัยจ้า เดี๋ยวเจ้ล้างเอง โชไปนั่งเถอะ แค่นี้เอง สบาย~” หุหุ แล้วหมาที่ไหนมันบ่นอยู่ยิกๆวะว่าไม่อยากล้าง
โชยิ้มกว้าง หุหุ น้องโชขา ตาหายไปไหนล่ะคะเนี่ย น้องขาพี่ฝากหัวใจกลับบ้านไปด้วยได้มั๊ยเนี่ย
“เจ้เกี๊ยะคร้าบบบ เจฟช่วยนะ” ง่า มาช่วยกันเยอะจังนะคะน้องขา แต่อิตานี่ ไม่พูดพล่ามทำเพลง
มันลงมือล้างเลย ^^
“ขอบใจน๊าน้องเจฟ ^^”
“ไม่เป็นไรคร้าบบบ เพื่อเจ้ผมทำได้ ^^”
“หา อะไรนะเจฟ พี่ได้ยินไม่ถนัด ”
“ง่า เจฟบอกว่าเรื่องแค่นี้ นิดหน่อยคับ”
“อ๋ออ ^^”
หลังจากที่พวกทโมนกลับบ้านไปหมดแล้ว ชั้นถึงจะได้ขึ้นไปอาบน้ำ เตรียมตัว นอน
เฮ้อออ เหนื่อยโว้ยยยยย -*-
ชั้นเข้าไปอาบน้ำ สบาย~และอาศัยอยู่ในห้องน้ำราวๆ ครึ่งชั่วโมงแล้วก็ออกมา
“แล้วเขาจะเดินเข้ามา ยื่นมือดึงให้ชั้นนั้นเห็นแสงทางข้างหน้า เติมพลังชีวิตให้ชั้นได้พบกับตา
ในวันที่ฉันนั้น ไม่มีใคร เขาจะเดินเข้ามา เติมใจที่ท้อแม้ให้มีเรี่ยวแรงขึ้นใหม่
ทำให้ฉันเรียนรู้ ความสุขเกิดขึ้นได้ในใจ ตราบใดที่ความหวังยังมีฉันจะรอวันนั้น”
ง่า โทสับๆ โทสับตูอยู่ไหนฟะ อ่าแล้วมันไปอยู่อะไรตรงซอกเตียงละเนี่ย
“ฮาโหล”
“โหลๆ เกี๊ยะ แกชั้นมีเรื่องรัยจะเล่าให้ฟัง”
“อ่าๆ นี่ยัยริญ แกมีอะไรว่ามา”
“แก วันนี้ชั้นโทรไปหาอินังชะนีปี2008มา” ง่า คัยวะชะนีปี 2008 ยังไม่ถึงเลยไม่ใช่เรอะ -*-
“เฮ้ย เดี๋ยวดิ ใครวะชะนีปี 2008 ของแก ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย”
“โห แกนี่โง่จริงหรือแกล้งโง่วะเนี่ย ก็ไอ้จ๋าไง ไอ้ที่มันบ้าผู้ชาย ร่อนเบอร์ไปทั่วนั่นอ่ะ”
“อ่าๆ จำได้และๆมีรัย” แกนี่ช่างเปรียบจริงๆว่ะริญ นับถือๆ
“ชั้นอ่ะ จะโทรไปทวงตังค์มันเว้ย แต่ทีนี้พอโทรไป เฮ้ย!! แก ออนเอ็มดิ๊ ตังค์จะหมดและ”
แล้วสายก็ตัดไป
ง่า ชั้นก้อต้อง เปิดคอมอ่ะดิ เออ ไม่เป็นไร ปิดเทอม อยู่ให้โต้รุ่งไปเลย เอิ๊กกกกๆ
ชั้น Sign in เข้าไปใน MSN ของชั้น ยัยริญก็ทักชั้นมาแทบจะในทันที
>R y n n y< says:
ดีเว้ย ไอ้เกี๊ยะ
..เกี๊ยะบ้า.. says :
เออดี แกมีรัยก้อว่ามา
>R y n n y< says:
เออๆ พอชั้นโทรไปหาอิจ๋าใช่ป่ะ แกรู้มะ ผู้ชายรับสายเว้ย
..เกี๊ยะบ้า.. says:
แล้วไง?
>R y n n y< says:
เอ๊ะ อีนี่ มาแล้วงงแล้วไง แม่ถีบตกเก้าอี้ไป ฟังให้จบก่อนดิวะ
..เกี๊ยะบ้า.. says:
-- --
>R y n n y< says:
ชั้นก้อเลยบอกไอ้ผู้ชายคนนั้นว่า ขอสายจ๋า พอไอ้จ๋ามันมารับ ชั้นก็เลยถามมันว่าคัย แกรู้ป่ะมันตอบว่ารัย
..เกี๊ยะบ้า.. says:
ไรอ่ะ
>R y n n y< says:
มันบอกมากับปากเองเลยนะเว้ย ชั้นอ่ะได้ยินมากะหู มันบอกว่า ผัวรับ มีรัย โทมามัย
..เกี๊ยะบ้า.. says:
โอ้วว จอร์จ จิงดิ ○_○
>R y n n y< says:
โกหกแล้วได้แปรงสีฟันฟรีป่ะล่ะแก -*-
..เกี๊ยะบ้า.. says:
ง่า เออ ชั้นผิดเอง TT TT
เออ แม่งใจกล้าโคตร แสดงว่ามันหนีไปอยู่กะผัวมันแล้วแน่เลยเนี่ย
..เกี๊ยะบ้า.. says:
นั่นดิ แล้วนี่มันต่อมอสี่ป่ะเนี่ย หรือว่าไปสายอาชีพ
>R y n n y< says:
มันไม่เรียนแล้วเว้ย ชั้นก็ไม่รู้ว่าทำไม สงสัยใจแตก ก๊ากๆ
..เกี๊ยะบ้า.. says:
บ้า แกก็ ไปว่ามัน
“เจ้เกี๊ยะ เจ้เกี๊ยะเปิดประตูให้ก๊อกหน่อยยยย”
“เออ เปิดเข้ามาเลย เจ้ไม่ได้ล็อค”
แล้วไอ้ก๊อกก็เดินเข้ามาในห้อง
“มีรัยวะ ก๊อก”
“ไอ้โช จะคุยกะเจ้อ่ะ” แล้วมันก็ยื่นโทรศัพท์ของมันมาให้ชั้น
“โชไหนอ่ะ”
“เอ๊า ก็ไอ้โชที่มาวันนี้ไง ไอ้เปรตนั่นอ่ะ”
“อ๋อโชนี่เอง ... ห๊า!!!” ○_๐ โอว มายก๊อดเดส สวรรค์เข้าข้าง
ชั้นรับโทรศัพท์จากไอ้ก๊อกมา
“ฮาโหล”
“ฮาโหล เจ้เกี๊ยะหรอค้าบ^^”
“อ่ะจ้ะ โชมีรัยหรอ”
“ไม่มีอ่ะคับ อยากคุยด้วยเฉยๆ พอดีต้องรีบใช้เงินในมือถือให้หมดอ่ะคับมะรืนนี้มันจะตัดแล้ว”
-- --a
“แล้วนี่เจ้เกี๊ยะทำไรอยู่อ่ะคับ ”
“อ๋อ เจ้ออนเอ็มอยู่อ่ะ เม้าธ์กะเพื่อน หุหุ”
“เจ้เกี๊ยะเล่นเอ็มด้วยหรอคับ”
“เล่นดิ มัยอ่ะ หน้าอย่างเจ้เล่นไม่ได้หรองัย”
“ป่าว ค้าบบ เจ้เกี๊ยะคับ โชขอเมลล์เจ้หน่อยดิ”
“ง่าจดๆ ขอไปแล้วAdd มาด้วยนะ ไม่ใช่ขอไปแล้วหายตุ๋ม อิอิ”
“เดี๋ยวโชAddเดี๋ยวนี้เลยครับ แพราะโชก็ออนอยู่”
“chewz_kiae นะ“
“งั๊น เดี๋ยวเจอกันในเอ็มนะครับ ^^”
“จ้าๆ”
“บ๊ายบายค้าบ”
แล้วโชของชั้นก็วางสายไป ว๊ายๆ กลายเป็นโชของชั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ทำไงดีน๊า
ตื่นเต้นจังเลย ไมเป็นได้ขนาดเนี๊ยะเนี่ย >///< เขิลล์ หรือว่า เราจะชอบโชเข้าให้แล้ว
ไอ้เกี๊ยะ แกจะใจง่ายไปมั๊ยเนี่ย เจอวันเดียวเนี่ยนะ จะชอบได้ไง แต่ไอ้อาการแบบนี้ล่ะ
ตายแล้ว ชั้นล่ะสับสนในตัวเองจริงๆเลย ตกลงชั้นเป็นอะไรไปเนี่ย TT TT + ○_๐
_____________________________________________________________________
ความคิดเห็น