Fic ]] STOP ALONE ปิดโปรแกรมเหงา เข้าสู่โปรแกรมรัก yaoi

ลำดับตอนที่ #2 : STOP ALONE ;; เท่านี้ที่ทำได้ ..

2.

ณ โรงอาหาร

‘’เฮ้อ ~ในนี้มีแต่มนุษย์ต่างดาวรึไงวะอย่างน้อยก็ขอสักนิดให้กุได้เล็ง’’ ผมพึมพำอย่างเซ็งสุดๆ ยิ่งอยากมีมันยิ่งไม่มารึไงวะ - - +

‘’เฮ้ย !!! ไอ้ติม กลับบ้านยังว๊ะ ประตูเปิดแล้วนะโว้ย ‘’ ไอ้ตองมาตามให้ผมกลับบ้าน เรากลับบ้านพร้อมกันประจำเพราะบ้านมันอยู่ซอยข้างๆบ้านผม

‘’กลับก็ได้ กุกำลังเซ็งพอดี’’

‘’เป็นไง ไม่มีดีๆเลยสิท่า 555’’

‘’ก็เอออ่ะดิ เฮ้อ’’

‘’หึ คนใกล้ตัวก็มีไม่เคยจะมอง สมน้ำหน้า’’ ห๊ะ .. เมื่อกี้ไอ้ตองพูดว่าอะไรนะ ถึงมันจะพูดเบามาก แต่ผมก็ได้ยิน

‘’มึงหมายความว่าไงที่บอกคนใกล้ตัว’’

‘’ได้ยินอีก หูดีนะมึง 555’’ ฮึ่ยย ย! ทำมาเป็นเปลี่ยนเรื่องกะชวนกุทะเลาะให้กุเลิกถามอ่ะดิ - - + งงกับมันโว้ยยยยยยย

‘’ตกลงคืออะไรคนใกล้ตัว’’

‘’อยากรู้หรอ .. ‘’ อยู่ดีๆมันก็พูดแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆหน้าผมพร้อมกับยิ้มหวาน.. ตองมันก็หล่อดีแฮะ เฮ้ยๆ ! ไม่สิ ทำไมผมใจเต้นแบบนี้อ่ะ -////- ‘

‘’คืนนี้ตอนเที่ยงคืนมึงเปิดหน้าต่างไว้ละกัน กุจะไปตอบคำถามมึงให้’’

‘’ทำไมต้องเที่ยงคืนด้วยวะ ตอนนี้ไม่ได้รึไง’’

‘’ไม่ได้ เอาล่ะกลับบ้านได้แล้ว’’

บ้านของผม . ณ ห้องนอน ( คนอ่านอย่าบุกมาปล้ำผมนะ ; ติมหล่อโค่ยๆ )

        อ่ะ ... ตอนนี้ผมอยู่คนเดียว พ่อและแม่ก็ไปทำงานต่างประเทศหมด และผมก็กำลังจะเข้านอน  แต่ว่าก็นอนไม่หลับ มัวแต่คิดว่าคนใกล้ตัวของไอ้ตองคืออะไร ... หรือว่ามันจะแนะนำเพื่อนของมันให้ผม >_< โว้ย !! งั้นก็ดีสิ เพื่อนของมันแต่ละคนน่ารักๆทั้งนั้น ฮ่าๆๆๆ ถ้ามันแนะนำให้จริงๆ นะผมรักมันตายเลย !!

. เที่ยงคืน  . (( ตอง Talk ))

‘’ไอ้ติมๆ’’ ตอนนี้ผมก็เดินมาถึงหน้าบ้านของไอ้ติมแล้วครับ แต่ตะโกนเรียกมันเท่าไหร่มันก็ไม่ยอมมาเปิดหน้าต่าง ชักโมโหแล้วนะโว้ย ฮึ่ย!! ผมจึงตัดสินใจที่จะปีนเข้าไปในบ้านมันซะเลย เหอะ - - + แต่สายตาผมก็เหลือบไปเห็นว่า ประตูบ้านมันไม่ได้ล็อค ถ้าเกิดมีโจรโรคจิตเข้ามาปลุกปล้ำมัน จะทำยังไง !!!

ทำไม ไอ้ติมมันไม่รอบคอบเลยวะ  ไม่ห่วงตัวเองก็เห็นแก่คนที่ห่วงมันมั่งสิ

    และตอนนี้ผมก็ได้เข้ามาถึงห้องนอนมัน ก็เห็นสภาพที่ไอติมกำลังนอนคลุมโปงอยู่ใต้ผ้าห่มสีชมพูลายคิตตี้ นี่เป็นครั้งแรก ที่ผมได้เข้าห้องนอนของมัน แต่ไม่นึกว่า ห้องของมันจะแต่งได้เป็นผู้หญิงหวานขนาดนี้ ก็รู้ว่ามันชอบแมวอ่ะนะครับ แต่ไม่คิดว่า มันจะใช้ผ้าห่มลายนี้ สีนี้ -////- นะ น่ารักชะมัด

‘’ ไอติมๆ ‘’ ผมเรียกติมพร้อมกับเขย่าร่างบางๆให้ตื่น

‘’ห๊ะ ..หืมมม ‘’ติมค่อยๆเปรยตาขึ้นมามองผมเรื่อย ๆ

‘’กุบอกให้มึงเปิดหน้าต่างรอกุ แต่มึงกลับมานอนแบบนี้เนี่ยนะ !!’’ผมเริ่มเปิดศึกละครับ

‘’เฮ้ย!! ไอ้บ้ามึงเข้ามาทำไมห้องนอนกู ... งะ ..งั้นมึงก็เห็นผ้าห่ม หมอนข้าง ห้องนอนที่กุจัด หมดแล้วอ่ะดิ O{}O !! ‘’

‘’เออ’’

‘’เฮ้ย!!! มึงเก็บเป็นความลับนะ T ^ T เรื่องที่กุชอบของพวกนี้อ่ะ แค่นี้กุก็โดนหาว่าเคะขนาดไหนแล้ว นะๆๆๆ ตองพลีซซซซ’’ ติมเข้ามาเขย่าๆแขนผมเบาๆพลางทำหน้าอ้อนๆซึ่งมันทำให้ผมเกือบอดใจไม่ไหว

‘’อืมได้ แล้วมึงจะฟังรึยังคำตอบอ่ะ กุมาแปปเดียวแล้วจะรีบกลับ’’

‘’ฟังๆพูดมา มึงจะแนะนำเพื่อนมึงให้กูใช่ปะ >O< ขอบคุนมากกกก คนไหนอะ ๆ’’

‘’กุบอกมึงตอนไหนว่ากุจะแนะนำเพื่อนกุให้มึง’’เฮ้ย!!คุณผู้อ่านผมไปบอกมันตอนไหนว่าผมจะแนะนำเพื่อนของผมให้กับมัน ... ผมแค่จะบอกว่า ‘ ผมรักมัน’ ก็เท่านั้นเอง

‘’ไม่ต้องทำตีหน้าซื่อ กุขอบคุณมึงมากนะ >O< !! กุรักมึงสุโค่ยๆสัดๆ 555 ‘’ ตอนนี้หัวใจผมเหมือนหยุดเต้น .. ผมอยากจะพูดปฏิเสธออกไปว่าจริงๆแล้วมันไม่ใช่ ..แต่ตอนนี้ ไอติมกำลังยิ้ม ยิ้มอย่างมีความสุข ผมควรจะแนะนำเพื่อนให้เค้าจริงๆหรอ แล้วตัวผมเองล่ะ ผมจะทำยังไง ถ้าเกิดเค้ารักเพื่อนของผม ..

‘’ไม่ใช่ ..อะ เอ่อๆ อืมๆ เดี๋ยวกุจะหาเพื่อนที่ดีๆชนิดคัดสรรให้มึงเอง’’

‘’ขอบใจ >O< !! เพื่อนรัก’’

‘’กุกลับละนะ ‘’ ผมคงทำได้แค่นี้จริงๆ ทำให้เค้ามีความสุข ถึงผมต้องเจ็บก็ตาม

‘’อะ เออ ฝากปิดประตูบ้านด้วยกุจะนอนแล้ว ‘’

‘’อืม’’ผมตอบไอติมไปโดยที่ไม่สบตา พร้อมกับเดินออกมา 





PS.. เม้นติชมกันด้วยครับ

เราไปเรียนพิเศษก่อนนะครับเดี๋ยวมาอัพเพิ่มเติม .. !