ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มหามนตราพันหมื่นราตรี

    ลำดับตอนที่ #1 : ราตรี 1: เพียงพบ

    • อัปเดตล่าสุด 19 ต.ค. 50


    อย่านะ อย่าบังอาจมาแตะต้องตัวข้า ข้ายอมตายเสียดีกว่า ที่จะต้องเป็นของท่าน!!!!!!
    ...หนอนน้อย หนอนน้อย หนอนน้อย ขยุกขยุย ส่ายตูดปุยๆส่ายไปส่ายมา ส่ายไปทางซ้ายทางขวาๆ ส่ายไปส่ายมาขยึกขยึก...
    "อืม..งืม..งืม อารายค๊า ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว เงียบซะทีซิเฟ้ย" เสียงอารายว้า อ่อ....นาฬิกาปลุก version หนอนน้อยของชั้นเอง
    "กี่โมงแล้วเนี่ย จ๊าก!!!!!!!!! 8 โมง แล้ว ตายล่ะหว่าชั้น วันนี้มีนัดดูสถานที่นี่หว่า"
    ตึงๆๆๆๆ โครม!!! ปังปังปัง " อันนา ทำอะไรน่ะลูก"เสียงหม่ามี้บังเกิดเกล้าของชั้นเอง (-_-)
    "อาบน้ำค่ะหม่ามี้"เสียงใสแจ๋วตอบจากห้องน้ำ
    15 นาที ไม่ขาดไม่เกิน หญิงสาวอยู่ในชุดสูทสีเข้มทะมัดทะแมง ดวงหน้าหวานเข้ม แต่งหน้าด้วยเครื่องสำอางบางเบา ผมสีดำสลวยถูกรวบตึง มือเรียวบางกำลังง่วนอยู่กับการใส่รองเท้า
    "อันนา วันนี้จะกลับกี่โมงลูก"
    "อืม....น่าจะดึกๆนะคะ หม่ามี๊ วันนี้ข้าวต้องไปดูสถานที่ไกลหน่อย"
    "จ้า กลับดึกก็ระวัง ตัวเองนะจ๊ะอย่าไปทำร้ายใครเข้าล่ะ" น่านหม่ามี้ชั้น ไม่ห่วงลูกสาวตัวเองเลยนะ
    ...........................................................................
    "เฮ้ย! เป็นไรวะ ไอ้เพื่อนยาก ทำหน้าหยั่งกับไม่ถึงสวรรค์ เมื่อคืนข้าก็หาสาวให้เองคลายเครียดแล้วหนิหว่า ไม่พอรึไงวะ"
    "ไอ้คุณ เอก ครับอยากโดน ถีบไม๊ครับ เดี๋ยวเหอะ" คิ้วเข้ม ขมวดเข้าหากัน บ่งบอกว่าเจ้าตัวกำลังอยู่ในอารมณ์ไม่พอใจ
    "ไอ้เอก... เมื่อคืนข้าฝันว่ะ"เสียงเข้มจริงจัง
    "ฝัน? พระเจ้า ไอ้คุณภพครับ ผมหาสาวให้พี่ตั้งสองคนแล้ว พี่ยัง ฝันเปียก!!! อีกหรือครับ"
    " ไอ้เอก!!! เดี๋ยวข้าจะส่งเอ็งไปหา พ่อเอ็งที่นรกเดี๋ยวนี้เลย คนยิ่งกลุ้มๆอยู่"
    "อ่า..ขอโทดก๊าบไอ้คุณภพ เอ้า!! เล่ามาเอ็งฝันอะไรวะ แต่ถ้าฝันเปียกอ่ะไม่ต้องเล่า ไม่อยากรู้"
    "ยังตลกไม่เลิกนะเอ็ง.... เฮ้อ!! เล่าก็เล่า ข้าฝันเห็นผู้หญิงว่ะ"
    "หญิง?" คนไหนของมันวะ ตูล่ะงง
    "อืม..ในฝันเธอเรียกข้าว่า "คานาอัน" แล้วข้าเห็นเธอร้องเรียกข้า ให้ข้าช่วย แต่ข้าช่วยเธอไม่ได้ แล้วเมื่อคืนนี้ ข้าเห็น..ข้า..ข้าเห็น"
    "เห็น? เอ็งเห็นอะไร" เสียงของชายหนุ่ม เริ่มอยากรู้อยากเห็น
    "เธอกระโดดหน้าผาฆ่าตัวตาย!!!!" เสียงของชายหนุ่มเริ่มสั่น จนอีกคนเริ่มรู้สึกตามไปด้วย
    "ไอ้เอก ข้าไม่ไหวแล้วว่ะ ข้าฝันเห็นเธอทุกคืน ข้าอยากช่วยเธอแต่ข้าไม่รู้ว่าจะช่วยเธอยังไงว่ะ ไอ้เอกแกช่วยข้าด้วยนะเว้ย ข้าเริ่มจะประสาทกินแล้ว แล้วตั้งแต่ข้ากลับมาเมืองไทย ข้ายิ่งฝันเห็นชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ โอย!!!....ข้าอยากจะบ้าตาย"ชายหนุ่มเริ่มขมวดคิ้วอีกครั้ง ทำให้ใบหน้าคมเข้ม ยิ่งเข้มขึ้น
    "อืม....ข้าจะช่วยแกเองไอ้เพื่อนยาก ไอ้เอกซะอย่าง"
    "ช่วย?"เสียงเข้ม ระคนแปลกใจ"แกจะช่วยข้ายังไงวะ?"
    "ไม่ยากหรอกไอ้เกลอ ที่เอ็งฝันอย่างนี้ เพราะเอ็งเครียดมากอ่ะดิ เอางี้เดี๋ยวคืนนี้ข้าจะหาสาวให้เอ็งซัก 4-5 คนเป็นไง รับรองเอ็งหลับฝันดีแน่นอน" ถ้าไม่คางเหลืองตายก่อนอ่ะนะ (-_-)
    โครมมมมมมมมมมม!!!!!!!!
    "โอ๊ย!!! .....ไอ้คุณภพคร๊าบ ถีบผมทำไมคร๊าบ เจ็บนะเว้ย"
    "เออดี!!! คนยิ่งกลุ้มๆอยู่ยังทำเป็นเล่นไปได้"
    ..................................................................................
    "สวัสดีค่ะ ดิชั้นชื่อ อันนาค่ะ ชื่อเล่นว่านาข้าว มาพบคุณเอกค่ะ" เสียงใสรายงานตัวอย่างชัดเจน
    "อ่า..ค่ะ คุณอันนานะคะ เดี๋ยวนั่งรอซักครู่นะคะ"เลขาสาวที่ดูยังไงก็แก่กว่าแม่ชั้น หันมาบอกให้นั่งรอ "งืม...รอก็รอ"
    "เชิญค่ะ คุณอันนา"
    มือเรียวบางจับลูกบิดประตู แล้วเปิดเข้าไปทันที "สวัสดีค่ะ ดิชั้นชื่อ อันนาค่ะ มาจาก.." เสียงหวานยังรายงานตัวไม่ทันจบก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงเข้มของใครอีกคน
    "เฮ้ย!!!" เสียงเข้มร้องขึ้นอย่างตกใจ เมื่อเห็นหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า ดวงหน้ารูปไข่ คิ้วเรียวยาว ริมฝีปากอวบอิ่ม ผมดำสลวยถูกรวบตึง รูปร่างอรชรอ่อนแอ่นหน้าอกอิ่มรับกับสะโพกกลมกลึง ดูยังไง ก็ผู้หญิงที่อยู่ในฝันชัดๆ !!!!!
    " อ่า..ไอ้คุณเอกครับ พ่อจะร้องทำไมครับ ช่วยเก็บอาการหน่อยครับ น้องเค้าเป็นอินทีเรียดีไซน์เนอร์ที่ข้าจ้างมาตกแต่งบ้านของเอ็งไงครับ" เก็บความหื่นหน่อยดิ เอ็ง (-_-)!! ตูล่ะกลุ้ม
    "อืม"ชายหนุ่มตอบเพียงแค่นั้น ก็นั่งเงียบ ปล่อยให้เพื่อนรักนั่งคุยงานกับหญิงสาวที่มาใหม่ สายตาคมเข้มคอยจับจ้องที่ใบหน้าสวยหวานปานน้ำผึ้ง จนคนที่ถูกมองเริ่มรู้สึกร้อนๆหนาวๆ
    "อะไรฟะ!!!   ตานี่ จ้องชั้นทำไมหว่า..หรือว่า!!! เค้าๆๆ เค้าจะรู้ว่าชั้นใส่เสื้อในกับกางเกงในคนละสี!!! " ยัยบ้าใครเค้าจะเห็นกันเล่า (น้ำต้ม)
    "มีอะไรหรือครับ?"เสียงชายหนุ่มเริ่มสงสัย "ค่ะ..ค๊ะ..อ่อ..ข้าวว่าอากาศในห้องมันร้อนๆหนาวๆน่ะค่ะ"
    ชายหนุ่มทำสีหน้าสงสัย ก่อนจะเริ่มสังเกตเห็นสาเหตุที่ทำให้อากาศในห้องหนาวๆร้อน
    “อากาศในห้องมันเปลี่ยนแปลงบาอยน่ะครับ” ชายหนุ่มเหลือบไปมอง  เพื่อนรักที่นั่งจ้องสาวน้อยหน้าหวานอย่างกับจะกลืนกิน เก่อนจะถอนหายใจ “เออ!!! เพื่อนหนอ เก็บอาการหน่อยไม่ได้รึไงวะ”
    .....................................................................................
    เอามาลงแค่นี้ก่อน อ่านแล้วแนะนำด้วยนะคะ แบบว่ามือใหม่น่ะ แล้วเดี๋ยววันหลังจะมาแนะนำตัวละครแล้วกันนะ ตอนนี้ยังคิดไม่ออกว่าจะให้ใครเป็น idol ดี ฝากผลงานเรื่องแรกของน้ำต้มด้วยนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×