คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Charapter[2]
2
“เฮ้อบางทีพี่ก็ว่าเราน่ะ น่าจะระวังปากบ้างน่ะ”กรีกพูดขึ้นมาอย่างลอย ขณะตวัดสายตาไปมองเหล่าพี่ๆน้องๆซึ่งได้แผลมาเต็มตัว ขณะที่เอเธนส์เอาแต่พะวงเรื่องอื่น
พี่ไชน่า...คิดว่าเย้ยหยัน เลยต่อย
เด็ก!
พี่ไนล์...เห็นว่าเป็นเรื่องตลก
เด็กยิ่งกว่า!
พี่โรมัน...แจมไปด้วย
เด็กมากกว่า!
และ..เรา รู้ว่าพี่ยั่ว กลับขึงขังเอาจริง!
เด็กที่สุด!
เมื่อคิดแล้ว เอเธนส์ก็เอาหน้าฟุบลงกับโต๊ะดังป้าบ!ก่อนจะร้องจ๊ากเมื่อผู้เป็นพี่สาวที่ไม่เหมือนสาวเอาสำลีชุบแอลกอฮอลล์บีบใส่คิ้วที่แตกเลือดไหลๆซิบ
“พี่จะบ้าเหรอ”เจ้าหล่อนหันไปแว้ดใส่
“รู้สึกว่าแผลเดียวจะไม่พอแล้วมั้ง ใช่มะ ไนล์ โรมัน”..
“ฉันขอลา”เสียงมาจากโรมัน ซึ่งอาการหนัก คิ้วแตก ผมยุ่งกระเซิง ปากบวมฉึ่ง ไม่เหลือคราบที่ทำให้สาวๆกรี๊ดจนเอเธนส์อดหมั่นไส้ไม่ได้เหมือนแต่ก่อนเลยแม้แต่น้อย...
ฮ่าๆๆๆเด็กที่สุด..
“ฉันต่อ”เสียงมาจากไนล์
เอเธนส์หันควับ!
“ไปตายซะ”
“แกมาที่บ้านฉันที”เอเธนส์โทรเรียกเจ้าของนันย์ตาสีน้ำเงิน อันคมราวกริชหรือ พีช
“ไม่ว่าง”ปลายสายตอบมาด้วยน้ำเสียงห้วนๆที่ชวนน่าถีบยิ่งนัก
“ทำอะไร”เอเธนส์ตวัดเสียงถาม
“ดูหนังสือโป๊”
ป้าบ
เอเธนส์กระแทกสายทิ้งทันที
รายนี้ก็อีกราย เหมือนพี่ไนล์ไม่มีผิดมีเพี้ยน ความหื่นไม่มีที่สิ้นสุด แหม่ มันน่าจะเป็นพี่เป็นน้องกัน ให้มันรู้แล้วรู้รอดจริงๆ พับผ่าสิ!(รู้สึกจะกลายเป็นคำพูดติดปากของนางเอกและคนแต่งไปซะแล้ว)
ปัง!
นันย์ตาสีน้ำตาลปิดประตูลงอย่างหงุดหงิด แต่ก็หงุดหงิดยิ่งกว่า เมื่อเจอพี่ไชน่ากับไนล์กำลังตั๊นหน้ากันเป็นว่าเล่น
“ประสาท”คำด่าคำเดียวของผู้เป็นน้อง ทำเอานันย์ตาของโรมันหันควับมามองประมาณว่า
‘พี่เตือนแล้วนะ อยากได้อีกแผลก็ตามใจ’
แต่เจ้าตัวดีกลับยักไหล่อย่างไม่แคร์รังสีอาฆาตที่ส่งมาจากไชน่ากับไนล์เลยแม้แต่น้อย
“จะไปไหน”น้ำเสียงเข้มๆของกรีกสะกดเอเธนส์ให้หน้าซีดเผือด
“อ...เอ่อ เอเธนส์จะไป ข..ข้างนอกนิดหน่อยน่ะ”สุรเสียงของเอเธนส์ตะกุกตะกัก ดวงหน้าที่เคยขาวเนียน บัดนี้ซีดเผือด
“กับใคร”น้ำเสียงเน้นย้ำ ทำเอาคนที่หน้าซีดกลายเป็นแดงจัดด้วยความโมโห ก่อนจะกระโดดชารต์ตั๊นหน้าของพี่ชายที่รักทันที
10นาทีต่อมา
“เอเธนส์”น้ำเสียงอำมหิตมาจากโรมัน ผู้ที่ดูสุขุมที่สุดเน้นย้ำก่อนที่จะพูดต่อที่ทำให้คนฟังทั้งจี๊ดทั้งเสียวสันหลัง
“ถ้าไม่รู้จักสะกดโทสะตัวเอง อย่าออกไปเลย เสียชื่อเสียงวงตระกูล”แต่ด้วยความที่เป็นคนปากไว เอเธนส์จึงสวนกลับด้วยคำพูดพล่ามที่เจ้าหล่อนมิอาจรู้ตัวเลยซักนิด ว่าบัดนี้เจ้าหล่อนกำลังถือขวดน้ำมันราดใส่น้ำแข็งแล้วจุดไฟจนน้ำแข็งใสกองโตพังทลายแทบไม่มีชิ้น
“ว้าว ตระกูลเรามีชื่อเสียงด้วยเหรอพี่ นี่นะๆถ้าเพื่อนฉันรู้มีหวังเป็นลม กรี๊ดกร๊าดแล้ววิ่งมาจ๊องติดตามหน้าฉันแน่เลย แต่เอาเถอะนะ เรื่องแบบนี้น่ะ มันก็ค่อนข้างที่จะพูดยาก แต่ไหนๆก็ไหนๆมันเป็นความลับของตระกูล ฉันยินดีจะเป็นทายาทที่ดีและรู้จักสะกดอารมณ์ ไม่ป่าวประกาศข่าวนี้ให้มันแพร่กระจายออกไปเป็นวงกว้างแน่นอน นี่ๆ แต่ถ้าหากคนในโรงเรียนรู้น่ะ หึหึ เสร็จแน่พี่เอ๊ย คิดภาพดู กรี๊ดดังลั่นสนั่นปฐพีแล้ววิ่งมาซบแทบเท้าฉัน เฮ้อ ใช่มั้ยพี่โรมัน”นันย์ตาสีน้ำตาลหันควับไปมองคนอื่น...
ไชน่า หน้าซีดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
ไนล์ อ้าปากหวอ เปิดๆปิดๆ
กรีก เอามือกุมขมับตัวเอง
ส่วนโรมัน... กำลังส่งแววตาอำมหิตเหมือนอยากจะบีบคอเขานักจนคนดูเสียวสันหลังวาบ
“อ...เอ่อพี่ เอ เธนส์ ป ไป ไปก่อนนะ”แล้วเจ้าตัวก็วิ่งชารต์ออกหน้าบ้านไปชนกับบุรุษร่างใหญ่จนล้มลงกระแทกกับพื้น
“เฮ้ยยย”
“โว้ยยย”
ปัง!
“ไอ้ประสาท..เฮ้ย ไอ้พีช แกมาทำอะไรวะ”นันย์ตาสีน้ำตาลที่ร้องสบถด้วยความหงุดหงิด เมื่อเบือนมาสบนันย์ตาสีน้ำเงินแล้วกลับฉายรอยงุนงงในนันย์ตาสีน้ำตาล ในเมื่อกำลังสอดส่องทอดดวงตาดูหนังสือพรรค์นั่น แล้วทำไมถึงละทิ้งแล้วมาเล่า?
“แกมาทำอะไร ไม่ดูหนังสือพรรค์นั่นแล้วเหรอ”คนร่างเล็กพูดด้วยแกมประชดเล็กน้อย แต่กลับอ้าปากหวอ เมื่อได้รับฟังคำตอบที่ดังหลุดออกมาจากปากของนันย์ตาสีน้ำเงิน ซึ่งน่าจะนำเอามีดสปาร์ต้าชนิดพิเศษเฉือนลิ้นทิ้งเสียยิ่งนัก...
“อ้าว อยากดูก็ไม่บอก ช่างเถอะ ฉันพกไว้อีกเล่มน่ะนะ อยากดูมั้ย”นันย์ตาสีน้ำเงินระคนความขบขัน ก่อนทำท่าจะเปิดกระเป๋าสีดำสนิทออก
“ไอ้ประสาท แกจะบ้ารึเปล่า ฉันเนี่ยนะ ฉ้านนเนี่ยนะ สาวน้อยร่างบางอ้อนแอ้นน่าร๊ากน่ารักอย่างฉันเนี่ยนะ ประสาทหรือเปล่า ไปตายซะไอ้หอกเอ๊ย”คำสบถไม่สมหญิงของเพื่อนร่วมอุดมการณ์คนสำคัญ ซึ่งพลิกแพลงประวัติศาตร์สุภาพสตรีภาพในโลกซึ่งอ่อนหวาน อ่อนโยน เรียบร้อย วิ่งหนีหายไปจากโลกหมด คิดแล้วคนร่างสูงใหญ่ก็เอามือตีหน้าผากตัวเอง ก่อนจะเอ่ยคำเนิบๆเข้าประเด็นเรื่อง
“ฉันมีเรื่องจะปรึกษาแกว่ะ”เมื่อเสียงของบุรุษอ่อนลงไปแล้ว ผู้เป็นหญิงสาว(กึ่งๆอยู่)ก็ทอดนันย์ตาสีน้ำตาลใสจ้องตาแป๋วรอรับคำพูด…
“ห๊าแกไปหาเรื่องไอ้พวกนักเลงท้ายซอยเหรอ ไอ้พวกปลาเก๋าราดซอสเทอริยากิอบเนยไส้แฮมชีสเนี่ยนะ”คนร่างใหญ่หลุดหัวเราะพรืดออกมากับฉายาที่หญิงสาวตั้งให้นักเลงท้ายซอยโรงเรียน หญิงสาวพูดจบก็พูดต่อ
“นายทำได้ยังไง!”น้ำเสียงที่ส่งมาจากนันย์ตาสีน้ำตาลใส ทำเอาคนร่างใหญ่ยืดนิดๆก่อนจะเอ่ยอย่างภูมิใจ ก่อนที่จะมิอาจรู้ตัวเลยว่า คำพูดที่พูดออกมาหักหน้าตัวเองจนพังยับพังเยิน
“เพราะฉัน กล้าหาญ นะสิ”คำพูดแนวยืดๆถูกส่งออกมาจากร่างสูงใหญ่เจ้าของนันย์ตาสีน้ำเงิน ก่อนที่คำพูดยืดนั้นก็ถูกทำลาย จนมลายหายวับไปจนหมดสิ้น...
“ฉันหมายถึงแกรวบรวมสติกี่นาที กี่ชม. แล้วนานเท่าไหร่ทำได้ยังไงหรอกเฟ้ย ไม่ต้องมาทำเป็นมั่นใจหรือทะนงตนแถวหรอกไอ้หอกเอ๊ย อยากจะอ้วก”คำด่ารัวเป็นชุดจากสตรีกึ่งๆเพศ จนชายหนุ่มไปรษณีย์ที่ขี่จักรยานอยู่แถวนั้น อ้าปากหวอจนจักรยานแทบล้มหงายหลังดังตุ๊บ..ลงไป
“เฮ้อ~เดี๋ยวฉันให้พี่ไนล์จัดการให้ เรื่องนี้สบาย แกรู้นี่ไอ้พีช ว่าพี่ฉันก็เป็นนักเลง(ที่มีความหื่นมิเคยมาบรรจบกันได้)เลยนะ”คนร่างเล็กทอดมอง ประกายตามีแววมุ่งมั่น
“อือ”คนฟังก็เชื่อฟังโดยดี พยักหัวหงึกหงักไปมา ก่อนจะถูกคำทำนายของเพื่อนชายทักเข้าให้
“แกกำลังจะมีภัยจากบุคคลภายนอก”เพื่อนชายพูดลอยๆก่อนจะหยิบไพ่บางอย่างให้เธอดู
“เก่งนี่ จะเป็นหมอดูเหรอ”คราวนี้เป็นคำพูดสั้นๆตัดบท ก่อนที่จะสบถอีกรอบเมื่อคำพูดส่งมาอีกจากเพื่อนชายนันย์ตาน้ำเงิน
“คาดู99บาท”
“แล้วเสือกมาดูทำไมวะไอ้ประสาท”
“นะๆๆๆรุ่นพี่”จากภาพตรงหน้า...ชายหนุ่ม พีช กำลังคุกเข่าต่อหน้าไนล์ ขณะที่เอเธนส์กลับเดินขึ้นส่วนบนของบ้านเปิดMP3ฟังอย่างสบายใจเฉิบไม่เหลียวแลมองหรือหันกลับไปมองนันย์ตาสีน้ำเงินคู่โตซึ่งทำสีหน้าเว้าวอนและวิงวอนปนกับอาฆาตมาให้เลยแม้แต่น้อย...
“ไม่”คำตอบเน้นชัด
“ได้โปรด”น้ำเสียงยังง่องแง่งไม่สมชาย
“นายยังมีศักดิ์ศรีอยู่อีกมั้ย..พีช พีชา อุรากษัตริย์”น้ำเสียงเรียบๆส่งมาจาก กรีก เจ้าของฉายาพูดน้อยแต่ต่อยหนัก ทำเอา ‘พีช พีชา อุรากษัตริย์’ ถึงกับจุก นิ่ง และเงียบ เหมือนถูกต่อยทางคำพูดจนสามารถทำให้รู้สึกเหมือนถูกต่อยไปที่ท้องก็มิปาน...
“แน่นอนครับ รุ่นพี่กรีก กิ่งกร มหาเวทย์วรชัย”น้ำเสียงแฝงไปด้วยความประชดแกมขบขัน ทำเอากรีกหรือกิ่งกร มหาเวทย์วรชัย ส่งสายตาพิฆาตมาในทันที...
“โถ่..พี่ไนล์ ส่งสารลูกหมาเอ๊ยสงสารมันออก”คำตอบที่น่าเห็นใจแกมประชดดังขึ้นจาก เอเธนส์ที่ลงมาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ แต่ท่าทางฟังมานาน ทำเอาพีชแยกเขี้ยวใส่เป็นคำตอบรับ...
“แน่นะ.. นั่นน่ากลัวนะ สัปดาห์ที่แล้วพึ่งมีเด็กม.6ถูกซ้อมไปเอง”คำตอบราวกับจะยั่วอารมณ์คนฟังของไนล์ทำเอาพีชไม่สามารถกลืนน้ำลายหนืดได้พ้นคอ ส่วนหน้ากลับซีดเป็นไก่ต้มแช่บ๊วยผสมมะนาวดอง...
“อะ..เอ่อ แหะๆ”เสียงหัวเราะเหาะแหะเริ่มดังขึ้น
“นี่ พีช ถ้าไม่กล้าไม่มีใครว่านะ”ได้ผล..พีชหันควับไปแยกเขี้ยวให้กับเอเธนส์ซึ่งนั่งหลับตาข้างนึงก่อนจะเอ่ยกวนๆเหมือนจะยั่วยุให้ไฟมันโหมลามโหมแรงจนเผาวายวอดไปทั้งใจ
“ใครว่าฉันไม่กล้า เอเธนส์ เอธิตา มหาเวทย์วรชัย”ถ้อยคำเนิบๆที่เย็นๆจากพีช ทำเอาเอเธนส์หน้าซีดยิ่งกว่า...
“นี่ตกลงพวกนายจะมาปรึกษาฉันหรือจะมากัดกัน หืม?”น้ำเสียงไนล์ที่ฟิวส์ขาด ส่งมาปนความอาฆาต ส่วนไชน่ากลับไม่รู้เรื่องรู้ราว เอาแต่นั่งทาเล็บสีส้มอ่อนลงบนเล็บอย่างไม่แยแส ส่วนโรมันเล่นเปียโน กรีกนั่งฟังเงียบๆ(จัดว่าอยู่ในกลุ่มผู้ฟังที่ดีมากมาย)
“ปรึกษาครับ/ค่ะ”
“งั้นก็นิ่งๆ”น้ำเสียงแกมรำคาญจากไนล์ดังขึ้น
“เอาเป็นว่าฉันจะ...”เสียงยังพูดไม่จบก็มีเสียงขัด
“พัสดุมาส่งคร๊าบบบบ”เสียงดังก้องกังวานเหมือนใช้ไมโครโฟนพร้อมดีดกีตาร์ไฟฟ้าดังกังวานขึ้นหน้าบ้าน
“เดี๋ยวจัดการเองพี่”เอเธนส์รับอาสา ส่วนไชน่าเงยหน้าขึ้นมาจากการทาเล็บ ก่อนจะกล่าวถ้อยคำสั้นๆ
“ไม่ต้องปางตายนะ..สงสาร”
ความคิดเห็น