คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โตเกียวปาร์ค กับ ผู้หญิงที่น่าสงสัย
“ นี่ ยัยซื่อบื้อ สรุปเธอจะไม่ไปใช่มั้ย หา...”
ว่าไงนะ นี่ฉันเพิ่งเห็นความดีของนายไปเองนะ นายนี่ดีได้แปบเดียวจริงๆ แต่ถึงอย่างงั้นก็เถอะ ฉันไปอยู่แล้ว อิอิ ^-^ ถึงแม้ว่านายอาจจะไม่ค่อยอยากพาไปอ่านะ
“ รู้แล้วๆ ไปแล้วน่า” ฉันรีบตอบรับเค้าทันที ก่อนที่นายเบอะนั่นจาเปลี่ยนใจ T_T
ฉันลุกขึ้น แล้วก็รีบเช็ดน้ำตา หลังจากนั้น ก็ทำใจเผื่อที่จะไปเผชิญหน้า กะนายตัวแสบนั่น T^T
ปัง !! ฉันเปิดประตูออกไปซะแรง และก็ดัง เพื่อที่จะบอกเค้าว่าฉันยังงอนเค้าอยู่
โอ้ย !! O_o เอ๊ะ เสียงอะไรนะ ฉันหูฟาดไปรึเปล่า
“ นี่เธอ มือยักษ์ ไงหะ เปิดประตูซะแรงขนาดนี้นะ กะจะทับฉันให้ตายเลยรึไง”
ว่าไงนะ นายนี่บ้าจริงๆเลย ฉันเบื่อจริงเลย เวลาที่มองหน้านาย แล้วมันก็ขัดกับปากหมาๆของนายเนี่ย
แต่ฉันก็รีบขอโทษเค้านะ ถึงแม้จะวางฟอร์มๆนิดก็เหอะนะ
“ ขอโทษๆ แหม จะเจ็บอะไรหนักหนาหะ นายเป็นผู้ชายรึเปล่า แค่เนี้ย ทำสำออย” ฉันพูดออกไปแบบนั้น แต่ฉันก็โดนเค้าว่ากลับมาเหมือนเคย -*-
“ อะไรนะ นี่เธอ ขอโทษฉันเฉยๆไมได้รึไงหะ เธอเนี่ยเป็นผู้หญิงที่ปากจัดที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลยนะ แต่ช่างเหอะ ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ ’’
อะไรนะ O_o เค้าจะบอกอะไรฉันหรอ ตื่นเต้นจังเลย
“ เป็นอะไรหะ ไมต้องทำตาโตแบบนั้นด้วยล่ะ ฉันแค่จะมาบอกเธอว่า พรุ่งนี้เธอต้องไปสมัครเรียนกับ อากิระนะ เค้าฝากฉันมาบอกเธอ แล้ววันนี้ฉันก็จะพาเธอไปซื้อชุดนร.ด้วย อย่าทำตัวยุ่งยากล่ะ ฉันเบื่อเวลาที่ผู้หญิง ชอบเลือกเสื้อนานๆ ’’
T_T เชอะรุแล้วน่า ทำไมต้องบ่นเหมือนกับคนแก่อย่างงั้นด้วยน้า
“ อ้าวแล้วจะไม่ลงไปรึไง นี่มันเริ่มจะเที่ยงแล้วนะ แดดมันก็ร้อนด้วย ’’
“ ........” ก้อได้ๆๆ
“ รุแล้วน่า นายนี่บ่นจริงๆเลย ลงไปสิ”
“ นี่เธออย่าเบียดฉันน่า จะตกบันไดอยู่แล้วเนี่ยเห็นมั้ย”
ฉันไม่รู้จริงๆเลยนะ ว่าทำไมเค้าถึงชอบหาเรื่องฉันอยู่เรื่อย แต่ถึงอย่างไรก็ช่างเหอะ -_- ’’
ขอให้ฉันถึงชั้นล่างอย่างปลอดภัยก็แล้วกัน เราทะเลาะกันตลอดทาง ถึงมันจะไม่ดีเท่าไหร่นัก แต่ก็ทำให้การมีที่นี่ของฉันไม่น่าเบื่อ
“ นี่ เราจะไปที่ไหนกันหรอ ’’ ฉันถามเขาดีๆ หลังจากที่เราทะเลาะกานมาตั้งนมนาน
“ เดี๋ยวเธอก็รู้เองนั่นแหละ” ^-^ หรอ ฉันหวังว่าจะเป็นที่ๆดีนะ เพราะมันเป็นการไปเที่ยวครั้งแรกของฉัน ในการมาญี่ปุ่นวันที่ 2
“ นี่จายิ้มทำไม ที่นี่ไม่ได้ดีไปกว่าอเมริกาของเธอ หรอกนะ”
“ ฉันรุแล้วน่า” เวลาที่เราทะเลาะกัน ฉันรู้สึกว่าฉันเหนื่อยชะมัดเลยนะ
อากิระนั่งรออยู่ข้างล่าง แต่ฉันก็รู้แหละว่าเค้าฟังฉันคุยมาตั้งนาแล้ว น่าอายจริงๆเลยแฮะ แหะๆ
“ ว่าไงทั้ง 2 คน คุยกันเรียบร้อยใช่ไหม ขอโทษแทนเจ้านี่ด้วยนะ เซเรียจัง เจ้านี่มานปากแข็งอย่างหนักเลยล่ะ” อิอิ ^-^ ค่ะ ฉันรู้
“ อากิระ พอทีเถอะน่า ฉันไปและนะ” เค้าพูดแบบขอไปที
“ เออๆไป เถอะ ดูแลเซเรียจังให้ดีดีด้วยล่ะ นายก็ระวังด้วยนะ” ที่บ้านหลังนี้อบอุ่นจัง เค้าดูแลกันอย่างนี้สม่ำเสมอเลยสินะ
“ รุแล้วนะ เอ้าเธอไปสิ นั่งหน้าเหม่ออยู่ได้”
“ ฉันเหม่อตรงไหนไม่ทราบหะ”
“ พอเถอะๆๆ เฮ้อพวกเธอเนี่ยน้า ไม่รุว่าวันนี้จะถึงที่หมายตอนกี่โมงกัน”
“ อืมๆ นี่ตามมาสิ เร็วๆๆ” เขาจะตะหวาดฉันทำไมนะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
“ เราจะไปโตเกียว ปาร์คกัน”
************************************
และแล้ว.... ก็ถึงซะทีโตเกียวปาร์ค
“ นี่นาย ที่นี่ใหญ่จังเลยนะ” ฉันถามอย่างตื่นเต้น ^+^
“ ก้อใช่นะสิ แต่อย่าทำตัวเป็นพวกสาวบ้านนอกได้ไหม เธอมาจากอเมริกานะ อย่าทำให้ฉันขายหน้าเลยน่า”
แหมตานี่ ชอบบ่นอยู่เรื่อยเลยแหะ แล้วใครจะทำไม กันล่ะ ก็มันเป็นความสุขของฉันนิ +_+
“ เอาล่ะถึงแล้วที่นี่แหละ ร้านที่เธอจะมาซื้อเสื้อ” ที่นี่หรอ สไตล์ดีนี่นา เท่าที่ฉันเห็น มันดูหรูหรามากๆเลย สวยพอๆกับร้านประจำของฉันที่ อเมริกาเลยนะเนี่ย ข้างหน้าร้านตกแต่งด้วยของเล็กน่ารัก สไตล์คลาสสิค ส่วนข้างในก็ประดับดอกไม้สไตล์ครันทรี่ ที่นี่ไม่ได้ขายชุดนร. อย่างเดียวนี่นา มีเสื้อสำหรับผู้หญิงน่ารักเยอะแยะเลย หลังจากที่ฉันชมกับสิ่งที่สวยงามตั้งนาน ก็มีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาหาฉัน ว้าว O_O ฉันว่าเธอดูสวยมากเลย ดูเป็นผู้ใหญ่จัง
“ สวัสดีจ่ะ สนใจชุดไหนเอ่ย” กรี๊ดดดดด เสียงก้อเพราะ มองใกล้ยิ่งน่ารักใหญ่เลย
“ อ้าว ยูสึเกะ วันนี้มาทำอะไรน่ะ” เอ๊ะ พวกเขารู้จักกันด้วยหรอ
**********************************
เม้นกันเยอะนะ
โหวตกันเยอะๆ
น้าจ่ะ
จาได้มีกำลังใจอัพจ่ะ
ความคิดเห็น