คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความใจอ่อน ของผู้ชาย ปากแข็ง
เช้าวันรุ่งขึ้น........
ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะประตูดังตั้งแต่เช้า ที่หน้าห้องของเซเรีย
“ เซเรียจางงงง ทานข้าวคร้าบ " ยูยะพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ ที่ต่อไปนี้ที่บ้านจะมีผู้หญิงซะที
ทางด้านของเซเรียที่เพิ่งตื่น
“ อ่าเอ่อค่า.. จะลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ " เซเรียตอบรับ ทั้งๆที่ยังสลึมสลืออยู่
“ โอ้ย เช้าแล้วหรอเนี่ย แสงแดดส่องจังเลย สงสัยวันนี้ต้องไปซื้อผ้าม่านมาปิดซะแล้ว "
หลังจากนั้นหญิงสาว ก็ไปอาบน้ำ และใส่เสื้อผ้าอย่างรีบร้อน เพราะกลัวว่าคนที่รออยู่ข้างล่างจะทนไม่ไหว แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะนึกถึง คุณแม่และคุณพ่อของเธอ
“ คุณพ่อคุณแม่ค่ะ วันนี้อากาศแจ่มใสดีจังเลยค่ะ หวังว่าจะไม่มีเรื่องเลวร้ายนะค่ะ "
ตึกๆๆๆ เสียงลงบันได และการเร่งฝีเท้าของเทอ
“ มาแล้วค่า ขอโทษนะค่ะ ที่ให้รอนาน ''
เสียงของเซเรีย ทำให้ชายหนุ่มทั้ง 4 คน หันมามองเธอ ในชุดวันพีชสีฟ้า ตัดกับสีผิวขาวของเธอ กระโปรงพอดีเข่า พลิ้วไสว และต่างก็ยอมรับว่าเธอคือคนที่สวยจริงๆ
“ เอ่อ มีอะไรกันหรอค่ะ ''
“ อ๋อ ไม่มีอะไรครับ แหม เซเรียจังนี่ ไม่ว่าจะใส่ชุดไหนก็สวยจริงๆเลยนะคับ '' ยูยะ ชิงพูดขึ้นก่อน
“ อ๋อ ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ '' เซเรียรับคำชมด้วยท่าทางที่เขินอาย
“ ไม่เห็นจะสวยตรงไหนเลย ชุดลาวชะมัด '' ยูสึเกะ น้องคนเล็กของบ้าน ที่อายุ เท่ากับเซเรีย พูดขึ้น
ว่าไงนะ นี่นายว่าฉันแบบนี้ได้หรอ ผู้ชายคนนี้มันอะไรกันเนี่ย นิสัยไม่ดี แล้วยังปากหมาอีกหรอ โฮ้ยฉันจะบ้าตาย ระงับสติอารมณ์ไว้ เซเรีย เธอต้องอยู่ไหนบ้านหลังนี้อีกนาน
“ ยืนโชว์หุ่นรึไง นั่งได้แล้วยัยซื่อบื้อ '' ยูสึเกะ พูดอีกครั้งหลังจากไม่ได้ยินการตอบรับของเซเรียครั้งก่อน
“ นี่นาย.. ว่ายังไงนะ นายนั่นแหละ ซื่อบื้อ ไม่ใช่ฉัน ''
“ นี่เธอ มีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันแบบนี้หะ ''
“ แล้วทำไม ฉันจะว่านาย ไม่ได้หะ ทีนายยังว่าฉันก่อนเลยนิ ''
“ เอาน่าๆๆ ยูสึเกะ นายก็อย่าไปแย่เซเรียจัง แบบนั้นสิ ขอโทษด้วยนะเซเรียจัง หมอนี่มันปากไม่ตรงกับใจน่ะ '' อากิระพี่คนโต เข้ามาสงบศึก
“ หุบปากไปเลยอากิระ ฉันพูดเรื่องจริงต่างหาก '' ยูสึเกะ เถียงขึ้น
“ เอาล่ะ ๆ ฉันหิวข้าวแล้ว จะกินได้รึยัง '' ชินอิจิพูดขึ้นเพื่อสงบศึกนี้อีกคน
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จแล้ว ....
“ เอ่อ ขอโทษนะค่ะ ตือว่าวันนี้ฉันจะเข้าไปซื้อของหน่อยนะค่ะ ฉันไปได้ใช่มั้ยค่ะ ''
“ เอ๊ะ ไปได้สิครับ ว่าแต่จะไปกับใครล่ะ '' อากิระพูดขึ้น แต่เซเรียกลับทำหน้างง อย่างบอกไม่ถูก
“ อะไรนะค่ะ เวลาฉันไปข้างนอก ต้องมีคนไปด้วยหรอค่ะ '' เซเรียถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
“ ก็ใช่นะสิครับ ก็ เซเรียจังน่ะ เพิ่งมาที่นี่ไม่ใช่หรอคับ คงจะไม่รู้ทางถ้าไม่ให้ใครพาไป ไม่อย่างนั้นจะหลงเอาได้นะครับ ''
เซเรีย อ้ำอึ้ง พูดอะไรไม่ถูก ในขณะที่ตอนนั้น ยูสึเกะ เพิ่งเล่นเกมส์กับยูยะเสร็จ เลยลงมาหาอะไรกิน
อากิระ ก็เลย....
“ อ้อ ผมรู้แล้วครับ ว่าเซเรียจังจะไปกับใครดี '' อากิระ ยิ้มอย่างมีเลสนัย
“ ยูสึเกะ มานี่หน่อยสิ ''
ยูสึเกะที่กำลังกินน้ำอยู่ จึงวางขวดน้ำไว้บนโต๊ะ ก่อนที่จะเดินเข้ามาหาอากิระอย่างเซงๆ
“ นายช่วยไปซื้อของเป็นเพื่อนเซเรียจัง เค้าหน่อยนะ ''
“ หา.. อะไรนะ ฉันไม่เอาด้วยหรอก ถ้าต้องไปชอบปิ้งกับยัยซื่อบื้อ ล่ะก็ไม่ไปหรอก อายเขาตายเลย ''
“ นี่นายว่าไงนะ '' คำพูดของยูสึเกะทำให้เซเรียถึงกับเกิดอาการไม่พอใจเข้าอย่างจัง
“ หูหนวกรึไงถึงไม่ได้ยินนะหะ '' ยูสึเกะ ยังไม่หยุดคำพูดและคิดที่จะแกล้งต่อไปเพราะสนุกดี
“ ไม่ปงไม่ไปแล้วซื้อของ ฉันจะไม่ไปแล้ว '' พูดเสร็จเซเรียก็วิ่งเข้าห้องไป
ปัง !! เสียงปิดประตูอย่างแรง ทำให้ยูยะที่เล่นอยู่กับชิน ถึงขนาดตกใจเลยทีเดียว
ยูสึเกะ ตกใจมาก ที่เห็นน้ำตาของเซเรีย เค้าไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เธอร้องไห้ ยูสึเกะ จึงไปหาเซเรียที่ก้องของเธอ
ก๊อกๆๆ “ นี่ให้ฉันเข้าไปหน่อยสิ '' ยูสึเกะ พูดด้วยน้ำเยวที่อ่อนโยนกว่าเดิม
“ ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน นายจะไปไหนก็ไป ไปให้พ้นเลย '' เซเรีย ตวาดกลับไปอย่างไม่ใยดี
“ เราไปซื้อของกันนะ ฉันจะพาเธอไปเอง "
ในช่วงเอวลานั้นเองที่ทำให้เซเรียคิดว่าหมอนี่ก็มีดีกับเขาเหมือนกัน ......
มุม นักเขียน จบอีกครั้งแล้วนะค่ะ สำหรับตอนนี้ ถ้าสนุกก็เม้นด้วยน้า เม้นกันเยอะๆนะค่ะ จาได้มีกำลังใจ เขียนต่อไปอ่า
สำหรับตอนที่ 3 จาเป็น ประวัติของทั้ง 5 คนนะค่ะ
ความคิดเห็น