ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บ้านพักมีรักอลวน~*~

    ลำดับตอนที่ #2 : ความใจอ่อน ของผู้ชาย ปากแข็ง

    • อัปเดตล่าสุด 16 เม.ย. 49


    เช้าวันรุ่งขึ้น........

     

                    ก๊อก ๆ ๆ  เสียงเคาะประตูดังตั้งแต่เช้า ที่หน้าห้องของเซเรีย

     

                    เซเรียจางงงง  ทานข้าวคร้าบ "   ยูยะพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ ที่ต่อไปนี้ที่บ้านจะมีผู้หญิงซะที

     

                    ทางด้านของเซเรียที่เพิ่งตื่น

     

                    อ่าเอ่อค่า.. จะลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ "  เซเรียตอบรับ ทั้งๆที่ยังสลึมสลืออยู่

     

                    โอ้ย เช้าแล้วหรอเนี่ย แสงแดดส่องจังเลย สงสัยวันนี้ต้องไปซื้อผ้าม่านมาปิดซะแล้ว "

     

                    หลังจากนั้นหญิงสาว ก็ไปอาบน้ำ และใส่เสื้อผ้าอย่างรีบร้อน เพราะกลัวว่าคนที่รออยู่ข้างล่างจะทนไม่ไหว  แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะนึกถึง คุณแม่และคุณพ่อของเธอ

                   

                      คุณพ่อคุณแม่ค่ะ วันนี้อากาศแจ่มใสดีจังเลยค่ะ หวังว่าจะไม่มีเรื่องเลวร้ายนะค่ะ "

     

                    ตึกๆๆๆ เสียงลงบันได และการเร่งฝีเท้าของเทอ

     

                    มาแล้วค่า ขอโทษนะค่ะ ที่ให้รอนาน ''

     

                    เสียงของเซเรีย ทำให้ชายหนุ่มทั้ง 4 คน หันมามองเธอ ในชุดวันพีชสีฟ้า ตัดกับสีผิวขาวของเธอ กระโปรงพอดีเข่า พลิ้วไสว และต่างก็ยอมรับว่าเธอคือคนที่สวยจริงๆ

     

                    เอ่อ มีอะไรกันหรอค่ะ ''

     

                    อ๋อ ไม่มีอะไรครับ แหม เซเรียจังนี่ ไม่ว่าจะใส่ชุดไหนก็สวยจริงๆเลยนะคับ ''  ยูยะ ชิงพูดขึ้นก่อน

     

                    อ๋อ ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ '' เซเรียรับคำชมด้วยท่าทางที่เขินอาย

     

                    ไม่เห็นจะสวยตรงไหนเลย ชุดลาวชะมัด ''  ยูสึเกะ น้องคนเล็กของบ้าน ที่อายุ เท่ากับเซเรีย พูดขึ้น

     

    ว่าไงนะ นี่นายว่าฉันแบบนี้ได้หรอ ผู้ชายคนนี้มันอะไรกันเนี่ย นิสัยไม่ดี แล้วยังปากหมาอีกหรอ โฮ้ยฉันจะบ้าตาย ระงับสติอารมณ์ไว้ เซเรีย เธอต้องอยู่ไหนบ้านหลังนี้อีกนาน

     

    ยืนโชว์หุ่นรึไง นั่งได้แล้วยัยซื่อบื้อ ''  ยูสึเกะ พูดอีกครั้งหลังจากไม่ได้ยินการตอบรับของเซเรียครั้งก่อน

     

    นี่นาย.. ว่ายังไงนะ  นายนั่นแหละ ซื่อบื้อ ไม่ใช่ฉัน ''

    นี่เธอ มีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันแบบนี้หะ  ''

     

    แล้วทำไม ฉันจะว่านาย ไม่ได้หะ ทีนายยังว่าฉันก่อนเลยนิ ''

     

    เอาน่าๆๆ  ยูสึเกะ นายก็อย่าไปแย่เซเรียจัง แบบนั้นสิ ขอโทษด้วยนะเซเรียจัง หมอนี่มันปากไม่ตรงกับใจน่ะ  '' อากิระพี่คนโต เข้ามาสงบศึก

     

    หุบปากไปเลยอากิระ ฉันพูดเรื่องจริงต่างหาก '' ยูสึเกะ เถียงขึ้น

     

    เอาล่ะ ๆ ฉันหิวข้าวแล้ว จะกินได้รึยัง '' ชินอิจิพูดขึ้นเพื่อสงบศึกนี้อีกคน

     

    หลังจากที่ทานข้าวเสร็จแล้ว ....

     

    เอ่อ ขอโทษนะค่ะ ตือว่าวันนี้ฉันจะเข้าไปซื้อของหน่อยนะค่ะ ฉันไปได้ใช่มั้ยค่ะ ''

     

    เอ๊ะ ไปได้สิครับ ว่าแต่จะไปกับใครล่ะ '' อากิระพูดขึ้น แต่เซเรียกลับทำหน้างง อย่างบอกไม่ถูก

     

    อะไรนะค่ะ เวลาฉันไปข้างนอก ต้องมีคนไปด้วยหรอค่ะ '' เซเรียถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

     

    ก็ใช่นะสิครับ ก็ เซเรียจังน่ะ เพิ่งมาที่นี่ไม่ใช่หรอคับ คงจะไม่รู้ทางถ้าไม่ให้ใครพาไป ไม่อย่างนั้นจะหลงเอาได้นะครับ ''

    เซเรีย อ้ำอึ้ง พูดอะไรไม่ถูก ในขณะที่ตอนนั้น ยูสึเกะ เพิ่งเล่นเกมส์กับยูยะเสร็จ เลยลงมาหาอะไรกิน

    อากิระ ก็เลย....

     

                    อ้อ ผมรู้แล้วครับ ว่าเซเรียจังจะไปกับใครดี ''  อากิระ ยิ้มอย่างมีเลสนัย

     

                    ยูสึเกะ มานี่หน่อยสิ '' 

                   

                    ยูสึเกะที่กำลังกินน้ำอยู่ จึงวางขวดน้ำไว้บนโต๊ะ ก่อนที่จะเดินเข้ามาหาอากิระอย่างเซงๆ

     

                    นายช่วยไปซื้อของเป็นเพื่อนเซเรียจัง เค้าหน่อยนะ ''

     

                    หา..  อะไรนะ ฉันไม่เอาด้วยหรอก ถ้าต้องไปชอบปิ้งกับยัยซื่อบื้อ ล่ะก็ไม่ไปหรอก อายเขาตายเลย ''

     

                    นี่นายว่าไงนะ ''  คำพูดของยูสึเกะทำให้เซเรียถึงกับเกิดอาการไม่พอใจเข้าอย่างจัง

     

                    หูหนวกรึไงถึงไม่ได้ยินนะหะ  ''  ยูสึเกะ ยังไม่หยุดคำพูดและคิดที่จะแกล้งต่อไปเพราะสนุกดี

     

                    ไม่ปงไม่ไปแล้วซื้อของ ฉันจะไม่ไปแล้ว '' พูดเสร็จเซเรียก็วิ่งเข้าห้องไป

                    ปัง !! เสียงปิดประตูอย่างแรง ทำให้ยูยะที่เล่นอยู่กับชิน ถึงขนาดตกใจเลยทีเดียว

     

                    ยูสึเกะ ตกใจมาก ที่เห็นน้ำตาของเซเรีย เค้าไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เธอร้องไห้ ยูสึเกะ จึงไปหาเซเรียที่ก้องของเธอ

                    ก๊อกๆๆ นี่ให้ฉันเข้าไปหน่อยสิ '' ยูสึเกะ พูดด้วยน้ำเยวที่อ่อนโยนกว่าเดิม

     

                    ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน นายจะไปไหนก็ไป ไปให้พ้นเลย  '' เซเรีย ตวาดกลับไปอย่างไม่ใยดี

     

                    เราไปซื้อของกันนะ ฉันจะพาเธอไปเอง "

                   

                    ในช่วงเอวลานั้นเองที่ทำให้เซเรียคิดว่าหมอนี่ก็มีดีกับเขาเหมือนกัน  ......

     

                    มุม นักเขียน จบอีกครั้งแล้วนะค่ะ สำหรับตอนนี้ ถ้าสนุกก็เม้นด้วยน้า เม้นกันเยอะๆนะค่ะ จาได้มีกำลังใจ เขียนต่อไปอ่า

                    สำหรับตอนที่ 3 จาเป็น ประวัติของทั้ง 5 คนนะค่ะ

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×