บ้านพักมีรักอลวน~*~

ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันระหว่างฉัน กับ ผู้ชายอีก 4 คน

คนเราไม่สามารถล่วงรู้ชีวิตของอดีตได้หรอก   แต่เราสามารถที่จะใช้ชีวิตในอนาคตและปัจจุบันได้

                ~*~    เที่ยวบิน TG 45  ไปประเทศญี่ปุ่นพร้อมแล้วค่ะ  ขอให้ท่านผู้โดยสารที่จะไปเที่ยวบินนี่ มาแชคพาสปอร์ต ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ 

                ครืด...  เสียงประตูอัตโนมัติ  ที่แทบจะเปิดไม่ทัน

                '' อ๊า สายแล้วๆๆ  แย่แล้ว  ทำไงดี  จะทันไม่เนี่ย  "   หุ่นของหญิงสาวร่างบอบบาง เคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว   พร้อมเสียงหอบเล็กน้อย  และความรู้สึกเป็นกังวล

                " เฮ้อ...  ค่อยยังชั่วหน่อย นึกว่าจะไม่ทันแล้วซะอีก "  

                " Coffy or tea "   เสียงของแอร์สาวที่ผ่านมา และนำเสนอเครื่องดื่ม ดับกระหาย

                " No, thankyou . "

                “  Ok  “

                จะได้ไปแล้วสินะ ญี่ปุ่นเนี่ย คุณแม่นะคุณแม่ คิดยังไงถึงให้ลูกสาวคนเดียวไปดูแล กิจการบ้านเช่าที่ประเทศญี่ปุ่น

                " แต่ก้อไม่เลว ถือว่าเป็นการพักผ่อนล่ะกัน "

14    ชั่วโมง ผ่านไป....

'' อ่ะ ถึงแล้วหรอเนี่ย ตายแล้ว  ต้องรีบลงแล้ว หลับไปซะนานเลยเรา ''

            '' แทกซี่ๆๆ  ''

                '' ไป บ้านเช่า The moonnight ค่ะ ''

                บรืนนนนน...

                ''  อ๊า  ถึงซะที  จะว่าไปแล้วที่ญี่ปุ่น ก้ออากาศดีเหมือนกันนะเนี่ย ''

ติ่ง ต่อง ~*~

                ''  ครับ ใครครับ '' ชายผู้อยู่ในบ้าน พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

                '' แกร๊ก  เอ๊ะ เทอเป็นเป็นใครนะ ''

                '' เอ่ สวัสดีค่ะ ฉัน เซเรีย ค่ะ เป็นลูกสาวของเจ้าของบ้านหลังนี้ค่ะ ''

                '' ห๊า............................................ ''  เสียงดังของผู้ชายอีก 3 คนที่ตามมา

เอ๊ะ เค้าตกใจอะไรกันหรอ ??

            '' โอ้โฮ นี่นะหรอลูกสาวของมิส เซรย่า สวยจริงๆเลยนะเนี่ย  '' ชายร่างสูงหน้าตาดีพูดขึ้น

                '' หวัดดีจ้าแม่สาวน้อยลูกครึ่ง สุดสวย ''  ชายร่างสูงน้อยกว่าที่ดูอายุจาน้อยกว่าเทอด้วย พูดแทรกขึ้นมา

                '' นี่ อย่ามาแทรกเวลาที่ชั้นพูดได้มั้ย ยูยะ '' ชายคนแรกพูดขึ้นก่อน

                '' ว่าไงนะ นายนั่นแหละ ที่มัวแต่ยืนบื้อ ชินอิจิ ''

                '' ไม่ต้องมาเรียกชื่อเต็มของชั้นต่อหน้าผุหญิงหรอกน่า ซาโตชิ ยูยะ ''

                '' เออ ก้อได้ ชินจางง ''

                '' ไอบ้า ชั้นชื่อ ชินเฉยๆ เว้ย ''

                '' ก้อนายบอกชั้นให้เรียกชื่อเล่นไม่ใช่หรอไง ก้อชั้นจาเรียกนายอย่างงี้แหละ ''

                '' ยูยะ นาย..''

                '' เอาล่ะ พอซะทีเถอะน่าพวกนายน่ะ  '' ชายที่ดูจาอายุมากกว่า 2 คนนั้นพูดแทรกขึ้นมา

                “ สวัสดีคับ เซเรียจัง ผมชื่อ นาโตชิ อากิระ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ “

                “ เอ๊ะ เอ่อ ค่ะ เช่นกันนะค่ะ “

                '' งั้นผมจะขอแนะนำตัวสามาชิกที่มีอยู่ในบ้านหลังนี้ล่ะนะครับ  เราที่อยู่ในบ้านหลังนี้ มีด้วยกันทั้ง หมด 4 คนครับ คนแรก ซาโตชิ ยูยะ  อายุน้อยกว่าผม 2 ปี ส่วนอีกคน นาคาก่าว่า ชินอิจิ อายุน้อยกว่าผม 1 ปี ส่วนอีกคนที่ไป เปดประตู ให้คุณ ก้อคือ  อาราชิ ยูสึเกะ ครับ ''

                “ วันนี้คุณคงเหนื่อยมากแล้ว ไว้พรุ่งนี้เช้าเราค่อยคุยกันนะครับ วันนี้ผมจะให้ ยูยะ พาคุณขึ้นไปที่ห้องก่อนนะครับ ''

                “ ไปกันเถอะจ่ะ เซเรียจัง เด๋วชั้นจะช่วยถือกระเป๋าให้นะ ''

                “ อ่ะ ขอบคุณค่ะ “

                ตึกๆๆๆๆ เสียงขึ้นบันได ของเซเรียกับยูยะที่ดูเหมือนจะมีแต่ความเงียบ

                “ เอาล่ะครับ ถึงก้องแล้ว หวังว่าคงจะหลับสบายนะคับ ไปล่ะกาน ''

                “ อ่ะ ขอบคุนมากนะค่ะ ''

                “ อ่อ ไม่เปนไรคับ งั้นผมไปนะคับ  อ่อ ลืมอีกอย่าง ยินดีต้อนรับนะจ่ะ เซเรียจัง จุ๊บ!! ''

                ยูยะ โน้มตัวมาจุมพิตที่ปากของเซเรียอย่างเร็ว โดยที่เทอไม่ทันได้ตั้งตัว  นี่หรือคือวิธีการต้อนรับและทักทายของคนที่อยู่ในบ้านหลังนี้ 

โอ้ย คุนแม่ หนูจะอยู่ที่นี่ได้นานแค่ไหนกันเนี่ย  เฮ้อ หลับก่อนดีกว่า ต้องมีเรื่องวุ่น อยู่ในประเทศนี้อีกเยอะแน่ๆเลยนะเนี่ย

มุมนักเขียนนะจ่ะ  ก้อใครนะค่ะ ที่เข้ามาชมมาติ มาอ่าน ก้อขอขอบคุนมั่กมายเลยด้วยนะค่ะ แล้วถ้าทุกคนชอบก้อเม้นกานเยอะด้วยนะค่ะ  จะได้มีกำลังใจมาอัพเพิ่มขึ้นค่า