รักวุ่นวายกระชากหัวใจเจ้าชานซาตาน

ลำดับตอนที่ #1 : ชื่อเสียงเรียงนาม

โรงเรียนเซนต์เบอร์นาพอล
ห้อง C 4/6
บางทีเขาก็ไม่ได้เป็นผู้ชายในนิยายนะ...
"เกิดเรื่องใหญ่แล้ววววววว"เสียงโวกเวกโวยวายด้านนอกดังระงม เฮ้อ ให้ตายเถอะ =^= มาโรงเรียนอาทิตย์เดียวก็เอาเรื่องเลยสิ
"เกิดอะไรอ่ะ ไอ้ไรท์"เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ห้องเดียวกับฉันเดิมไปถามไอ้ไรท์ผู้ชายที่ตัวเล็กที่สุดในห้อง เฮ้อ แล้วฉันจะอ่านหนังสือจบมั้ยเนี่ย T.T(นิยายนะค่ะ ได้โปรดอย่าเข้าใจเป็นหนังสือเรียน U.U)
"ก็พี่ไต้ฝุ่นอ่ะ เกรด 11 ยกพวกไปตีกับโรงเรียนฮีตซิสเมื่ออาทิตย์ก่อน ตอนนี้ไอ้พวกฮีตมันมาเอาคืนถึงหน้าโรงเรียนเลยอ่ะ เนี่ยๆ กำลังตีอยู่ข้างนอก ฮือๆ น่ากลัว"ไรท์ทำท่าสะดีดสะดิ้ง เฮ้อ ทุเรศ 
"ไหนอ่ะ ไปดูกันเหอะยัยพู่กัน"กอว่านเพื่อนสนิทของฉันเดินมาฉุดให้เดินตามมันไป ไอ้บ้าเอ้ย แรงเยอะฉิบเป๋ง
"แหวะ สกปรก แค่เห็นเลือดสาดก็สยองเเล้ว"ฉันส่ายหน้าอย่างเหนื่อยๆ ให้ตายเถอะไอ้พวกพี่ไต้ฝุ่นมันอยู่นิ่งๆไม่เป็นรึไงกันนะ
"โอ้ย แกนี่มันโง่จริงๆ เขาบอกกันว่า พี่ไต้ฝุ่นอ่ะ หล่อระเบิดระเบ้อกันไปเลยนะ"กอว่านยิ้มหวานเยิ้ม อืม จริงสิ
"เออ ฉันเองก็อยากรู้ว่าจะหล่อสู้พระเอกในนิยายได้รึเปล่า"ฉันยักไหล่ก่อนจะเดินตรงไปที่ระเบียงหน้าห้อง
"คนไหนอ่ะ ยัยว่าน"ฉันถามก่อนจะเพ่งสายตามอง อืมสีเสื้อโรงเรียนเราสีน้ำเงิน แสดงว่าไอ้เสื้อสีเขียวพวกนั้นต้องเป็นพวกของโรงเรียนฮีตเเน่เลย
"นั่นไงๆ ผมสีน้ำเงินอ่ะนั่นแหละพี่ไต้ฝุ่น อะ...อ้าย คนที่ผมสีควันบุหรี่ต้องเป็นพี่ไซโคลนญาติของพี่ไต้ฝุ่นแน่เลย กรี๊ดๆ หล่อจัง"ยัยกอว่านดิ้นพรวดพราดเหมือนปลาโดนไฟช๊อต ไหน มันจะหล่อสักแค่ไหน
ผมสีน้ำเงิน น้ำเงิน น้ำงะ... จะ...เจอแล้ว
"กรี๊ดดดดดดด หล่ออ่ะแก!!"ฉันยกมือกุมหน้าอกอย่างตกใจ โอ้พระเจ้า หล่อไม่บันยะบันยังเลยอ่า...
"เห็นมั้ย เฮ้ย อาจารย์"ยัยกอว่านสะดุ้งเฮือกอย่างตกใจเมื่อเจออาจารย์ สุวัชรี ที่สุดแสนจะใจดี(เอ่อ โหดน่ะ เพราะถ้าใจดีมันคงไม่ตกใจหรอก) 
"ใครกรี๊ด"เสียงนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหวเอ่ยขึ้นมาเบาๆ
"เอ่อ..."เหอๆๆ ตูเองนี่หว่า