"คือว่า...เราชอบเธอมากๆเลยนะ"อา...นี่คือคำสารภาพรักจากผมหลังจากที่ผมแอบชอบเธอมานานแสนนาน
เธอยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดด้วยคำพูดที่ผมไม่นึกไม่ฝัน
"เราก็ชอบเธอเหมือนกัน..."
นับจากวันนั้นเธอกับผมก็ตกลงใจเป็นแฟนกัน
แต่ว่า...ความสุขนั้นมีอยู่ได้ไม่นาน
จากนั้นผมก็รู้จากหมอประจำตัวของเธอว่า เธอป่วยเป็นโรคร้ายแรงและจะอยู่ได้อีกไม่นาน
ผมทำใจไม่ได้เพราะผมรักเธอเอามากๆ
"อดทนหน่อยนะ...ฉันจะไม่ยอมให้เธอตายหรอก" ผมพูดกับเธอในระหว่างที่เธอนอนซมอยู่เตียงของโรงพยาบาล
เธอยิ้มให้ผมเล็กน้อยพลางบอกว่า
"ขอบคุณนะ..ขอบคุณมาก"
ผมพยายามศึกษาจากหนังสือแพทย์ทั่วไปมากมาย แต่มันกลับไม่มีโรคที่เธอป่วยปรากฏในหนังสือเลยแม้แต่น้อย
ผมทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากขอพรจากพระเจ้า แล้ววันหนึ่งขณะที่ผมกำลังสวดมนต์อ้อนวอนต่อพระเจ้า
ก็มีเสียงตอบกลับเสียงหนึ่งบอกว่า
"เจ้าอยากให้คนรักของเจ้าหายจากโรคร้ายนั้นหรือ"
"ใช่"ผมตอบอย่างมาดมั่น
"ข้ายินดีทำให้เจ้าแต่ว่าเจ้าจะไม่เสียใจภายหลังแน่นะ"
"แน่"ผมตอบต่ออีก
"แค่สามปีเท่านั้น ข้าจะให้เจ้าเป็นแมลงปอแลกกับที่คนรักเจ้าหายป่วยจากโรคร้ายนั่น"
ผมพยักหน้า
จากนั้นผมก็หมดสติไปพร้อมกับเสียงหัวเราะอันดังก้อง
"ยินดีด้วยครับ โรคร้ายของคุณหายไปอย่างหน้าประหลาดใจ"เสียงๆหนึ่งดังขึ้น
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา ก็พบว่าผมอยู่ในร่างของแมลงปอที่เกาะอยู่บนไหล่ของเธอ...
เธอยิ้มให้หมอเล็กน้อยก่อนจะพยุงตัวออกจากห้องไป
ผมบินตามเธอไปจนออกนอกโรงพยาบาลแล้วเธอก็มาหยุดอยู่ตรงนี้...ที่ที่ผมบอกรักเธอ
เธอหยิบมือถือขึ้นมากดเบอร์ผม
...เธอกำลังตามหาผมอยู่แน่ๆ
2ปีผ่านมา... เธอพยายามตามหาผมอยู่ทุกวัน จนสุดท้ายเธอก็เลิกตามหา
วันหนึ่งขณะที่เธอเดินไป-มาอยู่แถวสะพานที่เราเจอกัน
เธอก็ชนเข้ากับผู้ชายคนหนึ่ง เขาดูภูมิฐานและหน้าตาดูดี
หลังจากนั้นเธอก็พบเธอกับเขาทุกวัน
11เดือนต่อมา...เธอกับเขาตัดสินใจจะแต่งงานกันใน1เดือนข้างหน้า ซึ่งเป็นวันที่ผมจะได้เป็นคนอีกครั้ง
เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่าจนถึงวันนี้ที่ผมจะได้เป็นคน
เธอสวยสะพรั่งในชุดแต่งงาน...โดยมีผมเกาะอยู่บนไหล่เช่นเดิม
แต่ว่า...
"แมลงปอนี่อะไรน่ะ!!"ชายคนนั้นอุทานก่อนจะโยนผมออกนอกหน้าต่างไป
ด้วยความบอบบางของปีกของผมมันจึงร่อแร่เกือบหัก
ผมใช้ความพยายามอย่างสูงที่จะบินฝ่าลมเข้าไปในงานแต่งงานของเธอ แต่ว่ามันสายไปเสียแล้ว
เธอกับเขาแต่งงานและรักกันตราบนานเท่านาน
ผมจึงสวดมนต์อ้อนวอนกับพระเจ้าอีกครั้ง
"ผมจะขอเป็นแมลงปอตลอดไป"
เมื่อพระเจ้าได้ยินเช่นนั้นจึงเสกให้ผมเป็นแมลงปอต่อไปและมอบปีกคู่ให้กับผม
ส่วนผมก็ยังบินตามและเกาะไหล่เธออยู่ทุกวัน...จนถึงช่วงสุดท้ายของชีวิตอันสั้นของแมลงปอ
ถ้าชาติหน้าผมได้เกิด ผมขอเกิดเป็นแมลงปอ...จะได้บินตามเธอต่อไป ผมรักเธอนะ แต่เธอคงไม่รู้...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น