ลูซิเฟอร์_แคลโรไรล์

ลำดับตอนที่ #1 : ดาราเข้ากล้อง

"เซ็ทหน้ากล้อง พร้อม!! เคเลย.."

"เซ็ทฉากหลังพร้อม.. โอเค..."

"เซ็ท...."

ผู้กำกับนั่งพร่ำเช็คนู่นเช็คนี้ พลางฉันที่นั่งอยู่ไกลๆก็นั่งแต่งหน้าอยู่

"เช็คสปิริต ไม่พร้อม..."ฉันโผลงขึ้นมา

โป๊ก!! พลันมือของสาวเจ้าที่นั่งแต่หน้าให้ฉันเขกหัวฉัน

"โอ้ย..เจ็บนะ หน้าดารารับเชิญนะ ทำกันงี้ได้ไงอ่ะ"

"พอเลย!! สปิริต แกต้องมีดิ จะพูดให้หัวหดรึไง"

"ตดหาย.."

"เออ..พอ!! แกไม่ต้องมาเช็คสปิริตอะไรแถวนี้เลยนะ มันต้องเต็มเปี่ยมตั้งแต่วันที่แกซ้อมวันแรกแล้วดิ"

"ก็ได้..สปิริตพร้อม!! เป็นไงบ้าง ฉันสวยป่าว"

โป๊ก!! โดนเขกอีกรอบ..ทำไมเนี่ย!! ถามดีๆนะ

"มันต้อง..สวยอยู่แล้วสิ ^^"

"ฮิฮิ..ถูก ก็คนมันสวย ยังไงๆก็ต้องสวย"

"ใช่..ฉันน่ะแต่งอย่างไงก็สวย..ขนาดคนน่าเกลียดก็ยังออกมาสวยเลยนะ..."เธอว่าพลางทำหน้าชื่นชมฝีมือตัวเอง ชิ!..หมั่นไส้!

"เวลแคร์.. เป็นไงบ้าง"สมาชิกในวง'แคลโรไรน์'ของฉันเดินเข้ามา

"สงสัยหน้าฉันคงโหนกขึ้นไปหลายจุด ว่าแต่พวกเธอเหอะ..ลุคขาวโพลนเชียวนะ เฮ้ย!! กิชา ใส่แว่นด้วยเหรอ ตาโตได้อีก"

"โห...เธอก็สวยไม่ใช่เล่นเลยนะ"กิชาพูดกลับพลางยิ้มๆ

"ขอบคุณ.." ก็เพราะหน้าฉันด้วยนั่นแหล่ะที่เป็นรากฐานให้แต่งออกมาสวย ชิชะ..!!

"เอาหล่ะ..เสร็จแล้ว..เป็นไง ฝีมือฉันล้วนๆ"

"ขอบใจเธอมากเลยนะ แต่งหน้าได้เริ่มมากส์..."

"ขอบใจจ้ะ...ก็เอกช่างแต่งหน้าอย่างฉัน ไม่พลาดอยู่แล้วหล่ะจ้ะ"

..สุดๆ..สาวเจ้าสุดๆไปเลย...

"เอาๆ..เข้าฉากได้แล้ว เล่นกันให้เหมือนตอนซ้อมหล่ะ อย่าให้มีพลาด ฉันไม่อยากถ่ายหลายรอบ.."

"ค่ะๆ..ไปๆเวลแคร์..ผู้กำกับดูท่าจะซีเรียส"

"ขอบใจนะที่แต่งหน้าให้ออกมาสวยเริ่ดขนาดนี้"

"อาๆ..อยู่แล้ว ไปเร็วสิ เดี๋ยวแคนไซต์ได้ฉีกหนังเธอระยำแน่"

เฮือก!! พูดดีๆก็ได้นะ น่ากลัว