ห้องทดลองเน้อ~!

ลำดับตอนที่ #1 : audition 1

ใบสมัครนางเอกป๊ายุน  [สีแดงเท่าน้านน]

ชื่อ (( เกาหลี ขอมีความหมาย )) :: ฮัน มีโซ (แปลว่ารอยยิ้มจ้า ^O^)

ชื่อเล่น / ฉายาที่พระเอกเรียกคุณ :: ยัยเปี๊ยก!

อายุ (( ห้าม มาก หรือน้อยกว่าพระเอกเกิน 2 ปี )) :: 21 เป๊ะ ^_^

วันเกิด :: 2 กุมภาพันธ์ เน้อ~

สัญชาติ :: เกาหลี~~~

เชื้อชาติ (( จะครึ่งอะไรก็ได้แต่เน้น เกาหลีหลัก )) :: เกาหลี - ฮ่องกงอ่ะ >_<;;

น้ำหนัก/ส่วนสูง (( ขอตัวเล็กๆ )) :: สูง 158 cm (เตี้ยได้โล่ =O=;;) หนัก 47 kg

บุคลิก :: เป็นคนบุคลิกดี มั่นใจ มักมีรอยยิ้มระบายบนหน้าอยู่เสมอ เป็นคนที่หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มน่าทะนุถนอมบวกกับตัวของเธอที่เล็กกระจิ๊ดริดแล้วยิ่งทำให้เธอดูน่าพกกระเป๋ากลับบ้านมากขึ้น!

ลักษณะนิสัย (( 5 บรรทัดอัพ )) :: ถึงแม้ว่าภายนอกมีโซจะดูเป็นคนที่ร่าเริงและยิ้มอยู่ตลอดเวลา....แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าตอนที่เธอโกรธขึ้นมามันนรกชัดๆ! เวลาปกติมีโซมักจะเป็นคนที่ห่วงใยคนอื่นเสมอ คิดก่อนที่จะพูดอะไรออกมา แต่เมื่อโกรธแล้วล่ะก็เธอจะกลายเป็นปีศาจสาวในคราบคนในทันใด....คำพูดที่หลุดออกมานั้นแม้จะออกมาแค่เพียงไม่กี่คำ แต่กลับทำให้คนที่ฟังเหมือนกับตกนรกทั้งเป็น....มีโซถึงแม้จะดูเป็นคนมองโลกในแง่ดีและไม่ค่อยคิดอะไรมากแต่ความจริงแล้วเธอมีอดีตที่น่าฝังใจเกี่ยวกับครอบครัวของเธออยู่....ครอบครัวของเธอถูกแก๊งยากุซ่าฆ่าตายอย่างปริศนาโดยที่เธอก็ยังคงไม่ทราบเหตุผลมาจนถึงปัจจุบันนี้ เพราะฉะนั้นถ้าถามว่าอะไรคือสิ่งที่เธอเกลียดที่สุดน่ะหรอ....แน่นอนว่าต้องเป็นแก๊งยากุซ่า!!! และเธอก็จะต้องสืบหาให้ได้ว่าแก๊งยากุซ่าอะไรที่ทำให้เธอต้องสูญเสียครอบครัวไป....ถึงตายเธอก็ไม่หวั่นหรอก!!!!!

ประวัติครอบครัว :: เพราะครอบครัวของเธอเสียไปตั้งแต่เธอยังเล็กๆ มีโซเลยอาศัยอยู่กับป้าของเธอที่เปิดร้านเบเกอร์รี่เล็กๆ และมีลูกสาวของป้าเป็นเพื่อนเล่นอยู่อีกคน

ครอบครัว และ ความรัก (( ถ้าไม่มีความรักก็ไม่ต้องอะไรมาก ขอแบบฐานะปานกลาง ไม่รวยมาก 3 บรรทัดอัพ )) :: ครอบครัวของเธอ (หมายถึงป้าของมีโซ) มีฐานะปานกลาง ร้านเบเกอรี่ที่เปิดก็มีคนเข้าออกพอสมควร ส่วนเรื่องความรัก เธอไม่เคยเปิดใจให้ใครหรือมองใครเลยแม้แต่น้อย เพราะในความคิดของเธอนั้น.....มีแต่เรื่องครอบครัวของเธอที่ถูกแก๊งยากุซ่ายิงตายโดยทิ้งปริศาเอาไว้ว่าทำไมถึงฆ่าครอบครัวของเธอ....!?

ชอบ :: เค้ก,ลูกแมว (ตอนโกรธจะชอบ 'เลือด')

เกลียด :: แก๊งยากุซ่า!

ความสามารถพิเศษ (( ขอให้เข้ากับนิสัย )) :: เล่นเปียโน (ตอนเป็นมีโซร่างปกติ) + คาราเต้สายดำ (ตอนที่กำลังโกรธ)

อื่น (( เพิ่มเติมได้ )) :: ไม่มีค่ะ ^^;;

อิมเมจ (( โปรดดูด้วยว่าล็อกอิมเมจไหนไว้บ้าง ขอ 2 รูปพอค่ะ )) ::

อิมเมจคู่ (( 2 รูป )) ::

คำถาม ทั่วไป

1. ติดแล้วหาย ตัวละครคุณอาจจะตายอย่างเขียดได้ ยอมป่ะคะ ?

- เอ่อ....คือเราก็ยอมรับอ่ะนะว่าเราไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ แต่จะพยายามเข้ามาเม้นให้ค่ะ ^^"

2. ให้เวลารายงานตัว 3 วัน เลย สละสิทธิ์นะ?

- ถ้าไม่ว่างจริงๆทำไงอ่า T^T แต่จะพยายามเข้ามาเช็คทุกวันค่ะ! (เพื่อไรท์เตอร์โดยเฉพาะนะเนี่ย!)

3. บทสำรอง??? (( โปรดระบุ = = ถ้าไม่ต้องการก็บอกว่าไม่เอา ))

- ไม่เอาค่ะ (' ' ) ( ' ') ซื่อตรงต่อยุนคนเดียว (>_<)////

4. นังคนแต่งเรื่องมากกันป่าวอ่ะ แล้ว คาแรคเตอร์ป๊ายุนถูกใจมะ?

- ไม่เรื่องมากเลยค่ะ ^_^v เข้าใจดีเน้อ~ ส่วนคาร์แรคเตอร์.....ถูกใจมากกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่อยากจะเปิดเผยว่ารสนิยมชอบชายโฉดอ่ะ =.,= แล้วยิ่งยุนนี่เป็นชายโฉดแล้วนี่แบบ....เห็นครั้งแรกคลิกโดยไม่ลังเลเลย ฮ่าๆ >O<

คำถามตัดสิน

1. ลองจินตานการถึงคำว่า “โอดะ” ในสายตาของคุณว่าเป็นยังไง ((มีอธิบายอยู่ในคาแรกเตอร์ของยุน)) [อธิบาย 3 บรรทัดขึ้น]

- อย่างแรกเลย ตอนที่สายตาอ่านคำนี้ครั้งแรก รู้สึกขนลุก -_-;; ขนลุกพิกลล่ะ....รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่แบบ....ลึกลับ....มีเงื่องำอะไรสักอย่าง ฟังแล้วนึกถึงพวกตระกูลเก่าแก่ของคนญี่ปุ่นเลยล่ะ -O-;;

2.คุณกับคนรักของคุณรักกันมาก  และเขามีอาชีพเป็นตำรวจและเป็นสารวัตรด้วย=O= เขากับคุณวางแผนจะหมั้นกันภายในอีกสี่เดือนข้างหน้า ตลอดเวลาที่คุณอยู่กับเขานั้นคุณไม่รู้เลยว่ามีผู้ชายที่ทรงอิทธิพลคนหนึ่งเฝ้ามองดูคุณอยู่ และเมื่อเขารู้ว่าคุณกำลังจะมีเจ้าของ เขาเลยจัดการยิงคนรักของคุณต่อหน้าต่อตาคุณเลย และคุณก็ช็อกมากๆจนสลบไป ตื่นขึ้นมาคุณก็ถามกับตัวเองว่า..คุณคือใคร แล้วคนที่อยู่ตรงหน้าคือใคร เอาละสิ คุณจะทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ดี?((ความจำเสื่อมน่ะ เข้าใจป่ะ? และคนที่อยู่ตรงหน้าคือยุนโฮนะ)) [อธิบาย & บทพูด  5 บรรทัดขึ้น]

-  ฉันค่อยๆรู้สึกตัวขึ้นมาทีละนิด....เปิดเปลือกตาอย่างยากลำบาก
"ที่นี่...." ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ สายตาเลื่อนไปสบตากับดวงตาคมเข้มที่กำลังจดจ้องมาทางฉัน....
"....." เขาไม่ปริปากพูดอะไรทั้งสิ้นแต่เขายังคงจดจ้องมาที่ฉันเหมือนมีอะไรสักอย่างแอบแฝงอยู่

"ฉ...ฉันเป็นใคร แล้วนายเป็นใคร...." ฉันถามด้วยเสียงสั่นๆ สายตาของเขาเหมือนกับจะกลืนกินฉันไปทั้งตัว
"เธอเป็นแฟนของฉัน และเรากำลังจะแต่งงานกัน" คำตอบเรียบๆของเขากลับทำให้ฉันเบิกตาโพลง! ว่าไงนะ O_O
"น...นายเนี่ยนะเป็นแฟนของฉัน!" ฉันถามออกไปด้วยความตกใจ ผู้ชายหล่อเหลานัยตาคมเข้มคนนี้น่ะหรอเป็นแฟนของฉัน แต่ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกคุ้นเคยกับเขาเลยล่ะ
"ใช่ ทำไม....มันแปลกนักรึไง" เธอมองเขานิ่ง แต่....ทำไมถึงมีชื่อผู้ชายคนหนึ่งแวบเข้ามาในหัวสมองของเธอล่ะ? (ชื่อแฟนเก่า)
(พอแค่นี้เถอะค่ะ T^T เดี๋ยวมันจะเพลินแล้วยาววววววว) ส่วนบทเปลี่ยนได้นะคะ ^_^ แล้วแต่ไรท์เตอร์เน้อ
3.คุณอยู่ที่ญี่ปุ่นกับเขาในคฤหาสน์อันดับสองของตระกูลโอดะ เขาพยายามทำดีกับคุณตลอด แต่คุณก็ยังเอาแต่พูดชื่อคนรักเก่าของคุณอยู่ ทั้งๆที่คุณความจำเสื่อม มันจี้ใจของเขามากๆว่าขนาดคุณลืมชื่อคุณเอง แต่คุณไม่ลืมชื่อของคนรัก เขาโกรธสุดๆจนโยนคุณขึ้นเตียง พยายามจะบุกปล้ำคุณ เพื่อครอบครองคุณให้ได้ แล้วจะทำยังไง? ((กรั่กๆคล้ายป๋านะ แต่ไม่เสร็จยุนนะเคอะ=.,=เกือบๆจะเสร็จแล้ว)) [อธิบาย & บทพูด 5 บรรทัดขึ้น]

- "ย....หยุดนะ!!! นายเป็นบ้าอะไรของนาย! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!!!" ฉันพยายามผลักเขาออกไปสุดแรงเกิดแต่เขากลับไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย
"......." เขาไม่พูดอะไรและก้มหน้าลงมาประทับจูบฉันอย่างดุเดือด (เรทแล้วเรา -.,-)

"(ตะโกนเรียกชื่อแฟน)ช่าวยด้วย!!!"
"หุบปากของเธอเดี๋ยวนี้นะ!!!!!" เขาตวาดใส่ฉันดังลั่น
"ฮือๆๆๆ ปล่อย....ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะไอ้คนชั่ว!!!"
"หึ...ปล่อยงั้นหรอ...ผู้หญิงที่เอาแต่เรียกชื่อผู้ชายคนอื่นอย่างเธอมันก็สมควรโดนแบบนี้แล้วนี่!!!"

4.นับตั้งแต่วันที่คุณเกือบจะเสียพรหมจรรย์ให้กับเจ้าชายปีศาจอย่างเขา เขาก็หลบหน้าคุณมาตลอด แต่ก็ยังเพียรส่งคนอื่นๆมาดูแล คุณรู้สึกโหวงๆในช่องอกว่าเหมือนกับขาดอะไรไป..แต่ไม่นานคุณก็โดนเขาทำร้ายจนแทบปางตายเพราะแค่คุณไปพูดชื่อคนรักเก่าของคุณต่อหน้าเขา คุณจะทำยังไงกับเหตุการณ์นี้((จิ้นแบบเต็มที่ จินตนาการตอนที่ยุนโมโหจัดๆนะ เอาแบบเต็มเหนี่ยวเลย)) [อธิบาย & บทพูด  5 บรรทัดขึ้น]

-"(เรียกชื่อแฟนเก่า)"
"หุบปาก!!!!!"
"(เรียกชื่อแฟนเก่าต่อไปพลางสะอื้นไห้)"
"คราวที่แล้วยังไม่จำใช่ไหม!!! อยากจะโดนอีกรึไง!!!!!"
"ฮึก...."
"รักมันมากนักรึไง!!! ได้....ฉันจะส่งเธอตามมันไปเอง" ยุนโฮพูดพลางชักปืนขึ้นมาจี้ที่หน้าผากฉัน (รุนแรงโคตร =_=;;)
"ฮึก....ฮือ.....ฮืออออออ" ฉันยังคงร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตายต่อไป ยุนโฮเงียบไปสักพัก....จากนั้นปืนก็ค่อยๆลดลงจากหน้าผากของฉัน ฉันเงยหน้าไปมองใบหน้าเขาด้วยความแปลกใจ
"ฉันเป็นบ้าอะไรวะ....ทั้งๆที่เมื่อก่อนฉันสามารถฆ่าคนได้โดยที่ไม่มีความปรานี....แต่ทำไมกับเธอ....."
"......"
"โว้ย!!!!!!" เขาเหวี่ยงฉันไปกระแทกกับผนังห้องแล้วเดินออกไปจากห้อง

5.คุณเสียใจมากๆที่เขาทำร้ายคุณจนแทบตายแบบนี้ ทั้งเจ็บทั้งปวดกายและใจ คุณจึงตัดสินใจขอร้องให้นางเอกของมินโฮช่วยพาคุณไปไกลๆ หนีหายจากยุนโฮไปเลย และเขาก็ตามมาหา คุณจะทำยังไง? ((จิ้นแบบเต็มที่ ขอตั้งแต่ฉากไปขอร้องนางเอกมินโฮนะ ยังไม่ต้องพิมชื่อ พิมชื่อว่า ซาราง เฉยๆพอ แล้วฉากที่คุณหนีไปแล้วยุนโฮตามหา)) [อธิบาย & บทพูด 5 บรรทัดขึ้น]

-"เป็นอะไรรึปล่าวคะ?" ซารางถามฉันเมื่อเห็นอาการแปลกๆของฉันไป เธออาจสังเกตุเห็นแผลตามเนื้อตัวฉันด้วยล่ะมั้ง...
"ฉัน...."
"มีอะไรที่ฉันพอจะช่าวยได้บ้างไหมคะ"
"คุณซารางคะ....ช่วย.....ช่วยฉันให้ไปจากคนบ้าๆอย่างนายยุนโฮที!!!"

จากนั้นซารางก็ได้พามีโซมาที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ไกลจากตัวเมือง มันเป็นหมู่บ้านที่เงียบสงบจนมีโซใจหาย เธอหนียุนโฮมาแล้วจริงๆสินะ!

2 เดือนผ่านไป.....

"คิดว่าจะหนีฉันพ้นงั้นหรอ.....มีโซ" ฉันหันไปมองคนที่คุ้นเคยตรงหน้าอย่างตกใจ
"นาย....."
"หนีมาแบบนี้ สงสัยต้องลงโทษซะหน่อยล่ะมั้ง?" ยุนโฮพูดพลางยิ้มเย็น
"ปล่อยฉันนะ!!!" ฉันเริ่มร้องเมื่อเขาเดินเข้ามาจับแขนฉันแน่นแล้วลากฉันออกไปจากหมู่บ้าน
"เธอต้องถูกฉันลงโทษ!"

6.ตอนจบของคุณเป็นยังไงดีละ? [อธิบาย & บทพูด 5 บรรทัดขึ้น]

- ตอนจบหรอคะ O.O ปกติตอนจบแทบทุกเรื่องที่พระเอกโฉดๆมักจะเขียนให้พระเอกกลับมาอ่อนโยนแทบทั้งนั้นเลยอ่า~ แต่เราอยากให้คงคาแรกเตอร์เดิมของพระเอกเอาไว้ แล้วก็อยากได้ตอนจบแบบแรงๆหน่อยอ่ะ ^O^ จบแบบไหนไม่เกี่ยงหรอกค่ะ แต่ที่อยากจะให้จบจริงๆก็.....
"เลิกกอดฉันสักทีได้ไหม" ฉันท้วงเบาๆหลังจากเขากอดฉันมานานพอสมควร
"หุบปากน่า"
"นายนี่....ทำไมถึงยังไม่เลกพูดจาแบบนี้สักทีนะ....."
"ทำไมล่ะ ก็ในเมื่อฉันเป็นอย่างนี้ของฉันอยู่แล้ว"
"^_^"
"ยิ้มอะไร อยากโดนจูบนักใช่ไหม!"
"ไม่ต้องห่วงหรอก ^_^ ต่อไปนี้ฉันจะให้นายจูบทุกวันเลยเอ้า!"

จบแล้วค่า!~ ถูกใจไม่ถูกใจก็ฝากนางเอกคนนี้ไว้ด้วยเน้อ~~~