ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~^o^+บทความดีๆที่คุณต้องอ่าน!!+^o^~

    ลำดับตอนที่ #1 : ~*- -“บทความของรักแท้ที่บริสุทธิ์”- -*~

    • อัปเดตล่าสุด 27 ธ.ค. 49


    โดย นางสาวจริยาพร อุดมทรัพย์ 
    ผู้ได้รับรางวัลชนะเลิศ
    สาขา เรียงความ จากการประกวดสื่อ 
    PURE LOVE MEDIA CONTEST 2005 

           
           “ความรัก” คำคำนี้ทุกคนคงต้องเกิดขึ้นอยู่ภายในจิตใจ อาจเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่คุณเกิด หรือเมื่อคราวที่คุณยังจำความได้ 
           การที่เราจะรักใครสักคนหนึ่งหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างจริงจังและจริงใจนั้น ไม่ใช่สิ่งที่ผิด หรือเป็นโทษแต่อย่างใด แต่มันขึ้นอยู่กับว่าคุณได้รักสิ่งนั้นในทางที่ถูกต้องหรือคุณกำลังทำให้ใครข้างหลังของคุณเจ็บปวดอยู่หรือเปล่า
             รักที่แท้จริงและบริสุทธิ์คือความจริงใจ  ซึ่งจะเป็นรักที่ไม่ต้องการสิ่งมีค่าไหนๆ หรือการกระทำใดๆ มาตอบแทน  คำว่า”ความรัก” ไม่จำเป็นที่จะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างหนุ่มสาวเสมอไป  เพราะความรักนั้นครอบคลุมถึงการที่เรามีความรักให้กับพ่อแม่  ความเชื่อมโยงระหว่างครูอาจารย์ ความผูกพันระหว่างเพื่อนๆ  หรือว่าเป็นความใกล้ชิดกับสัตว์เลี้ยง  ซึ่งเราก็สามารถเรียนความหมายของความรักได้จากสิ่งเหล่านี้  โดยเราไม่ได้มากำหนดตายตัวว่าการที่คนเราจะอยู่ได้  มีชีวิตอยู่ต่อไป  ต้องขึ้นอยู่กับชายหรือหญิงที่ตนรักเท่านั้น  แต่ในสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปทำให้คนเราในปัจจุบันโดยเฉพาะวัยรุ่นสมัยนี้มักจะสับสนกับคำอยู่สองคำ และไม่อาจแยกความหมายออกจากกันได้ คือระหว่างคำว่า”ความรัก”และ”ความหลง” ความรักกับความหลงนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ถ้าเราได้ลองลงมาให้ลึก เราก็จะพบความแตกต่างของมัน
              “ความรัก” คือการที่คุณได้เอาใจใส่สิ่งนั้นจริง ๆ ไม่ใช่รักด้วยเสน่หา รูปลักษณ์ภายนอก หรือเพียงแต่มองด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้น คนที่มีความรักที่ถูกต้องบริสุทธิ์ จะเป็นคนที่มีอารมณ์ดี เบิกบานอยู่เสมอ มองโลกในแง่ดี สนุกสนานกับชีวิต คุณจะไม่มีความรู้สึกเสียใจเมื่อคุณผิดหวังกับสิ่งที่คุณคาดที่จะให้เป็น และสามารถมองความทุกข์และอุปสรรคที่รายล้อมเข้ามาในแง่ดีได้ แม้ว่าจะหาได้ยากอยู่สักหน่อยก็ตาม ถ้าคุณได้รู้สึกเช่นนั้นจริงๆ แสดงว่าความรักที่แท้จริงได้ก่อเกิดขึ้นภายในใจคุณแล้ว 
             ส่วน”ความหลง” คือ การให้ความสนใจ การมุ่งมั่นและหวังให้คนๆนั้นรักตอบ อาจเป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆหรือยาวนานขึ้นอยู่กับว่ามีความเสน่หา อยู่ในใจมากน้อยเพียงใด และคนๆนั้นคงไม่ต้องการ การผูกมัดหรือผูกพันใดๆ เขาหรือคุณอาจสนใจแค่เพียงเปลือกนอกที่เห็นอยู่ของกันและกัน และมีแต่เพียงความสนใจแต่มิใช่การใส่ใจ หรือเป็นเช่นดัง วัยรุ่นสมัยนี้ที่เรียกหลอกกันเองว่าเป็น”ความรัก”ที่มอบให้กัน
             เมื่อเรามามองย้อนถึงเหตุการณ์ความรักที่เกิดขึ้น  เริ่มตั้งแต่อดีตที่ก่อเกิดมาเป็นโลก  ถ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงรักโลก  รักสิ่งมีชีวิต  แล้วพระองค์จะสร้างเรามาทำไม  ถ้าอดัมกับอีวาไม่รักกัน  จะเกิดมาเป็นมนุษยชาติทุกวันนี้ได้หรือไม่  เมื่อลองมองมาที่เรื่องใกล้ตัว  ถ้าพ่อกับแม่ของเราท่านไม่ได้รักกัน  จะเกิดมาเป็นเราได้หรือ 
    ถ้าครูบาอาจารย์ไม่รักลูกศิษย์ไม่รักในอาชีพการสอน  เราจะมีนักวิทยาศาสตร์หลายๆคนที่สร้าง  เครื่องอำนวยความสะดวกให้เราใช้ได้อย่างไร  ถ้าพระมหากษัตริย์หลายพระองค์ไม่เคยรักประเทศชาติ  แล้วท่านจะสละชีพพระองค์เพื่อปกป้องและกอบกู้ชาติไว้ให้ลูกหลาน  พสกนิกรอยู่มาจนถึงวันนี้ได้เพื่อการใด อาจมีหลายคนที่ขัดแย้งและไม่เห็นด้วยกับข้อความข้างบน  และอาจแย้งด้วยเหตุการณ์ปัจจุบันที่มีพ่อ  แม่หลายคนเอาลูกไปทิ้งไว้ตามถังขยะบ้าง  สวนสาธารณะบ้าง  โรงพยาบาลบ้าง หรือที่เลี้ยงดูก็ไม่สนใจ  ไม่เห็นพวกเขาจะมีรักที่แท้จริงตรงไหนเลย   อีกทั้งยังมีหลายคดีที่ครู อาจารย์ เฆี่ยนตีลูกศิษย์หรือไม่ก็ทำร้ายทั้งร่างและจิตใจ  ในทุกวันนี้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอาจทำให้เราหารักที่แท้จริงและบริสุทธิ์ได้ยาก  เพราะยุคสมัยที่เปลี่ยนไปและผู้คนที่เปลี่ยนแปลง   ทำให้ความคิดคนก็สับสน  รวนเรไปด้วย
          ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครที่จะมามอบความรักให้กับคุณเลยแต่คุณก็สามารถที่จะมีรักแท้และบริสุทธิ์ได้  แต่จะหาได้จากที่ไหนล่ะ  ถ้าไม่ใช่จากตัวคุณเอง
          “การรักตนเอง” เปรียบเสมือนหนทางสว่างที่เราจะสร้างให้กับตนเองได้ แม้ว่าโลกภายนอกจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรโหดร้ายมากขึ้นแค่ไหน  แต่ตราบใดที่เรายังคงมีความรักตนเองอยู่  ก็ไม่มีทางใดที่จะทำให้เราตกอยู่ในสถานการณ์อันเลวร้ายได้  เราไม่จำเป็นที่จะต้องยึดติดหรือสนว่าใครจะมารักเราหรือไม่  แต่เราจงเรียนรู้ที่จะเริ่มรักคนอื่นก่อนด้วยใจที่บริสุทธิ์  แท้จริงและที่สำคัญคือการไม่หวังสิ่งใดตอบแทน  เพราะเมื่อคุณหวัง  มันจะกลายเป็นความหลงซึ่งจะสร้างความเจ็บช้ำให้คุณเมื่อคุณล้มลง  และจะมีแต่คนคอยเหยียบย่ำคุณ  ซ้ำเติมคุณ  จนคุณรู้สึกมืดบอด  อย่าให้ตัวคุณเองตกอยู่ในสภาพเช่นนั้น  ดังนั้นคุณจงมีรักที่บริสุทธิ์ก่อน แล้วคุณจะได้รับการชื่นชม  มาเป็นรางวัลอาจไม่ได้มาจากสังคมหรือคนรอบข้างแต่อาจมาจากจิตใจที่เปี่ยมสุขของคุณเองก็เป็นได้   
             ฉันเป็นคนหนึ่งที่อยู่ในครอบครัวที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบเหมือนใครหลายคน  ฉันมีเพียงแม่และป้าที่คอยเลี้ยงดูมาอย่างใกล้ชิด  แม่เป็นคนเดียวที่ทำงานเพื่อเลี้ยงดูลูกๆทั้งสามคน  ฉันเห็นแม่ทำงานเหนื่อยมาตั้งแต่เด็กๆ  ฉันและพี่ๆพยายามที่จะทำตัวเป็นเด็กดีเพื่อไม่ให้แม่รู้สึกเหนื่อยไปมากกว่าที่เป็นอยู่  ฉันยอมรับว่าการเป็นวัยรุ่นที่ดีในยุคสมัยนี้เป็นการยาก  อาจเป็นเพราะสิ่งยั่วยุที่มีมากมายอยู่รายรอบ  และสิ่งที่จะเลือกเสพก็ไม่น่าพิสมัยเท่าใด แต่เพราะเหตุใดที่ฉันพยายามที่จะเป็นเด็กดีนะหรือ อาจเป็นเพราะความรักของแม่และป้า  และความรักตนเองของฉันที่อยากเห็นตนเองอยู่บนเส้นที่สูงสุดของการเป็นสิ่งมีชีวิตบนโลกนี้
             แม่และป้าจะคอยสอนให้ฉันและพี่ๆ  เชื่อมั่นในตนเองและสอนให้ฉันรู้จักที่จะรักตนเอง  ท่านจะบอกอยู่เสมอว่าถ้าโลกนี้แม่และป้าไม่อยู่ที่จะคอยรักฉันแล้ว  ฉันจะต้องอยู่ให้ได้กับการใช้ชีวิตของตนเองให้มีคุณค่า  สร้างคุณประโยชน์ให้กับสังคม  รู้จักที่จะรักสังคมและเห็นใจผู้ที่ด้อยกว่าเรา  เพราะนั่นและคือรักที่ยิ่งใหญ่เทียบเท่ากับรักของท่านที่มีให้กับฉัน   ฉันจะไม่มีวันรู้เลยว่าท่านรักฉันมากเท่าใด  ถ้าฉันไม่เคยเรียนรู้ที่จะรักคนอื่นด้วยใจจริงอันบริสุทธิ์  ไม่ใช่ด้วยความหลง
             ปัญหาทุกปัญหาที่เข้ามาในครอบครัวของฉันจะถูกกำจัดไปด้วย  ความรักทั้งหมด  ฉันกล้ายืนยันและบอกได้เลยว่า ความรักจากครอบครัวที่ซึ่งอาจจะไม่สมบูรณ์นัก  ก็สามารถที่จะลดปัญหาที่จะเกิดให้กับสังคมได้ เพราะเราจะแก้ไขปัญหากันด้วยความเข้าใจเพื่อไม่ให้ความขัดแย้งของครอบครัวเราซึมออกไปเป็นปัญหายังสังคมภายนอก  ฉันจะไม่มีวันที่จะบอกว่าเพราะครอบครัวแตกแยกทำให้ฉันเป็นเด็กมีปัญหา  หรือครอบครัวที่ไม่อบอุ่น  ไม่สมบูรณ์แบบเป็นต้นเหตุของปัญหาในสังคมทุกวันนี้   เพราะฉันได้เรียนรู้ที่จะรักตนเอง  รักชีวิต  รักศักดิ์ศรีและคุณค่าของความเป็นคน   และสิ่งที่คนชอบว่ากันว่า”ครอบครัวที่ไม่อบอุ่นที่ทำให้พวกเขาเป็นเด็กเสเพล เกเร มั่วสุม ล้วนแล้วแต่เป็นข้ออ้างที่ไม่มีเหตุผล ซึ่งถ้าพวกเขารู้จักการที่จะรักตนเองบ้าง คงไม่มีคำกล่าวที่กลับมาสะเทือนใจของครอบครัวหรือผู้เลี้ยงดูได้เช่นนี้
    การปลูกฝังให้คนรู้จักที่จะรักตนเองตั้งแต่เด็กจึงเป็นเรื่องที่สำคัญมากในสังคมปัจจุบัน  เพราะกระแสนิยมกำลังนำวัยรุ่นให้หมกมุ่นกับความรักที่ผิดๆ  การที่ยอมพลีใจและกายให้กันอย่างง่ายดายเพียงเพื่อหวังแค่ว่าคงได้ความรักหรือสิ่งที่คิดว่ามีค่ากว่าตนเองที่เรียกว่าเงิน  มาเป็นการตอบแทน จากฝ่ายตรงข้ามบ้าง จนทำให้คนไม่เห็นความสำคัญของตนเอง  ยอมให้สังคมอันเลวร้ายและความลุ่มหลงมาครอบงำและจูงจมูกพวกเขาไปในทางที่ผิด  จนก่อให้เกิดปัญหามาในสังคมได้และลุกลามเหมือนเชื้อโรคร้ายที่ไม่มีทางป้องกันหรือรักษาให้หายไปได้ 
              ลองมามองกันว่าสาเหตุใดที่ทำให้สังคมปัจจุบันมีการพัฒนาลดลง  หรือเสื่อมถอยลง เราคงไม่โทษใครหรือหาคนผิดกัน  แต่ลองมองดูที่การกระทำของตนเองว่าเรามีความรักแท้บริสุทธิ์ไว้ในใจหรือกำลังหลงไปกับแสงสีและมายาของความเป็นหนุ่มสาว  ถ้าคุณกำลังรู้สึกสนุกกับการได้ใช้ชีวิตตามลำพังสักครั้งหนึ่ง  ลองมองหาความสงบสุขจากการที่ได้ลองสำรวจตนเองตามลำพังคุณก็เป็นพวกแรกที่มีความรักแท้อยู่ภายใน  แต่ถ้าคุณกำลังรู้สึกเหมือนว่าคุณอยู่คนเดียวในโลกและไม่สามารถที่จะอยู่ได้อย่างมีความสุขเมื่อคุณถูกคนที่คุณกำลังหรือเคยหลงจากไป คุณก็เป็นคนจำพวกที่สองที่ปล่อยให้ฮอร์โมนของความเป็นหนุ่มสาวครอบงำความเป็นตัวของคุณเองเมื่อคุณมองเห็นโทษจากการที่มีรักที่ผิดๆหรือที่แปลได้ว่าเป็นความหลงแล้ว  ได้มองเห็นถึงความทุกข์ที่ตามมาจากการที่คุณเคยปล่อยให้ชีวิตสังคมครอบคลุมชีวิตของคุณ  แล้วทำให้มันเกิดปัญหาของสังคมตามมา ถ้าคุณเคยปฏิบัติมาหรือเคยรู้สึกแย่กับการที่ถูกคนที่คุณเคยรัก(หลง)ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ  
        ฉันอยากให้บทความนี้เป็นเสมือนรักที่บริสุทธิ์ที่ชี้ให้เห็นว่า  ไม่ว่าจะนานเท่าใด  หรือสังคมจะเปลี่ยนไปเท่าไหร่  คนที่คุณเคยมองข้ามอย่างครอบครัว และตัวของคุณเองนั้นคือกำลังใจอย่างมากมายมหาศาลที่คุณจะหาได้อย่างที่ไม่ต้องลงทุนหรือต้องทุ่มเททั้งร่างกายและจิตใจ  ถ้าวันนั้นที่ผ่านมาความหลงทำให้ผิดหวังและเจ็บช้ำ  เมื่อวันที่คุณไม่มีใครและรู้สึกโดดเดี่ยว วันนี้อยากให้คุณได้รู้สึกถึงการที่คุณจะมีความสุขได้จากการมีความรักที่บริสุทธิ์  มีความสุขกับการที่ได้รักตนเองและเทิดทูนความเป็นตัวของคุณเอง  มองกลับมาที่จิตใจภายในและจะพบว่าคุณมีทางที่จะเริ่มต้นใหม่ได้อยู่เสมอ  หันมารักที่จะพัฒนาสังคม  รักที่จะดูแลคนอื่นด้วยใจจริงและไม่หวังสิ่งใดๆ  รักที่จะได้เรียนรู้ในสิ่งที่คุณชอบ  รักสิ่งมีชีวิตที่อยู่ร่วมโลกเดียวกับเรา  รักคนรอบๆตัวเรา และอย่าลืมที่จะรักตนเองอย่างบริสุทธิ์ใจด้วย                        
              ชีวิตก็เหมือนกับการเดินทาง  ที่เราไม่สามารถหยุดได้จนกว่าลมหายใจของเราจะหมดไปเอง  ชีวิตของคนเรานั้นสั้นนัก  ถ้าเราอยากทำอะไรก็ไม่ใช่สิ่งที่ผิด  แต่เราต้องระลึกไว้เสมอว่าสิ่งนั้นต้องไม่ทำให้ตนเองและคนอื่นเดือดร้อน 
              ตอนนี้เราคงไม่รู้ตนเองหรอกว่ามีใครบ้างที่รักเรา  และรอวันที่เราเรียนรู้ที่จะรักตนเอง   เห็นคุณค่าในตนเอง  และยอมรับได้กับสิ่งต่างๆที่จะเกิดขึ้น  ไม่ว่าจะเป็นเมื่อวาน  วันก่อน วันพรุ่งนี้  วันมะรืนนี้หรือวันไหนๆ คนที่จะยังคงมอบรัก  และมีรักให้กับเราอย่างไม่ขาดสาย  ก็ไม่พ้นรักอันบริสุทธิ์จากพ่อและแม่  และผู้ที่มีพระคุณกับเรา  ตราบวันที่ท่านจะหมดลมหายใจ  สิ่งที่ท่านหวังจะเห็นก็คงเป็นการที่เรารู้จักที่จะรักคนอื่นเป็น  รักอย่างถูกต้อง  รักกันด้วยใจจริง  ไม่ใช่เพียงแค่การหลงใหลได้ปลื้มกับเปลือกนอก  อย่าให้โลกมายา  ค่านิยมและสังคมปัจจุบันมาเป็นตัวกำหนดและชี้วัดการมีคุณค่าในตัวคุณ  แต่คุณจงนำความรักอันบริสุทธิ์และแท้จริงของคุณมาหยุดปัญหา  จากการที่คุณได้เคยรักในรูปแบบที่ผิดๆมา  แล้วเริ่มต้นที่จะพัฒนาสังคมในด้านต่างๆ   สร้างตนเองให้คนทั้งโลกได้เห็นความสำคัญของการที่คุณมีความรักที่แท้จริงและบริสุทธิ์ อยู่ในใจและพร้อมที่จะมอบให้กับคนอื่นในสังคม


    อยากให้เพื่อนๆอ่านให้จบนะคะ  ดีมากๆๆ^^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×