ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 :: พุดดิ้ง [18%]
ตอนนี้ฉันนั่งดื่มน้ำโอรีโอ่ปั่นอยู่ที่ร้าน Princess coffeeshop กับเพื่อนสาวที่สนิทของฉันอย่าง 'มินนี่' พลางเม้าส์ไปในเรื่องต่าง ๆตามสไตล์ผู้หญิงลั้ลลาอ่ะนะ อ้อ! ฉันมีชื่อว่า 'พุดดิ้ง' เป็นสาวสวยที่สุดในจักรวาล อายุ 15 ปีค่ะ
"นี่พุดดิ้ง" เสียงมินนี่เพื่อนสาวที่โคตรสนิทของฉันพูดขึ้น
"หืม? มีอะไรหรอ"
"แกเจอรักแรกเมื่อ 5 ปีก่อนของแกยัง"
"ยังสิ ถ้าเจอแล้วจะมานั่งเบื่อแบบนี้ได้ไงกันเล่า T^T"
"แกลองหันมองคนข้างกายของแกดูดิ มีคนรักแกอยู่นะ ลองสนใจคนอื่นบ้างสิ" คนข้างกายที่มินนี่หมายถึงคงเป็น 'ชินวู' เพื่อนชายที่สนิทของฉันอีกคนนึงนั่นแหละ ฉันรู้นะว่าชินวูน่ะรักฉันแต่ฉันรักเขาไม่ได้จริง ๆก็เขาเป็นเพื่อนฉันนี่อีกอย่างเพราะฉันมีคนที่รักอยู่แล้วด้วย
"เลิกพูดเรื่องนี้สักทีเถอะ"
"แต่นี่มันผ่านมา 10ปีแล้วนะ ไอ้เด็กชายที่แกเจอตอนแก 5ขวบน่ะ อาจจะลืมแกไปแล้วก็ได้นะ"
"มินนี่!!"
"เออ ๆก็ได้ ๆ ฉันเลิกพูดก็ได้"
กรุ๊งกริ๊ง~
"สวัสดีค่ะ Princess coffeeshop ยินดีต้อนรับค่ะ ^ ^"
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก!
เสียงฝีเท้าคนคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้เรื่อย ๆและเขาก็มาหยุดอยุ่ที่โต๊ะฉัน แต่เขาคือใคร ?
"ดีครับ คุณใช่พุดดิ้งลูกสาวของคุณพีระพัฒน์รึป่าวครับ ?"
ปริบ ๆ ปริบ ๆ ปริบ ๆ เขาคือใคร - -?? แล้วรู้จักฉันได้ไงเนี่ย ตอนนี้หน้ายัยมินนี่กำลังขมวดคิ้วเข้าหากันสงสัยมันคงจะคิดว่าฉันรู้จักคนหล่อแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่แน่เลย
"ใช่ค่ะ แล้วคุณคือ.."
หมับ!
เขาคนนั้นคว้าข้อมือฉันไปจับและลากฉันไปจากโต๊ะโดยปล่อยให้ยัยมินนี่ที่จะทั้งช็อก ทั้งตะลึงนั่งหน้าเอ๋ออยู่ในร้านคนเดียว เขาผลักฉันเข้าไปในรถสปอร์ตคันหรูและขับรถออกไปอย่างเร็ว
"เห้! นายเป็นใครน่ะ แล้วรู้จักฉันกับพ่อฉันได้ยังไง เอ๊ะ1หรือนายจะเป็นโจรเรียกค่าไถ่ แล้วมาจับฉันทำไม~ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย!!!!"
เขาดูช้อกไปนิดส์นึง ><
"นี่พุดดิ้ง" เสียงมินนี่เพื่อนสาวที่โคตรสนิทของฉันพูดขึ้น
"หืม? มีอะไรหรอ"
"แกเจอรักแรกเมื่อ 5 ปีก่อนของแกยัง"
"ยังสิ ถ้าเจอแล้วจะมานั่งเบื่อแบบนี้ได้ไงกันเล่า T^T"
"แกลองหันมองคนข้างกายของแกดูดิ มีคนรักแกอยู่นะ ลองสนใจคนอื่นบ้างสิ" คนข้างกายที่มินนี่หมายถึงคงเป็น 'ชินวู' เพื่อนชายที่สนิทของฉันอีกคนนึงนั่นแหละ ฉันรู้นะว่าชินวูน่ะรักฉันแต่ฉันรักเขาไม่ได้จริง ๆก็เขาเป็นเพื่อนฉันนี่อีกอย่างเพราะฉันมีคนที่รักอยู่แล้วด้วย
"เลิกพูดเรื่องนี้สักทีเถอะ"
"แต่นี่มันผ่านมา 10ปีแล้วนะ ไอ้เด็กชายที่แกเจอตอนแก 5ขวบน่ะ อาจจะลืมแกไปแล้วก็ได้นะ"
"มินนี่!!"
"เออ ๆก็ได้ ๆ ฉันเลิกพูดก็ได้"
กรุ๊งกริ๊ง~
"สวัสดีค่ะ Princess coffeeshop ยินดีต้อนรับค่ะ ^ ^"
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก!
เสียงฝีเท้าคนคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้เรื่อย ๆและเขาก็มาหยุดอยุ่ที่โต๊ะฉัน แต่เขาคือใคร ?
"ดีครับ คุณใช่พุดดิ้งลูกสาวของคุณพีระพัฒน์รึป่าวครับ ?"
ปริบ ๆ ปริบ ๆ ปริบ ๆ เขาคือใคร - -?? แล้วรู้จักฉันได้ไงเนี่ย ตอนนี้หน้ายัยมินนี่กำลังขมวดคิ้วเข้าหากันสงสัยมันคงจะคิดว่าฉันรู้จักคนหล่อแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่แน่เลย
"ใช่ค่ะ แล้วคุณคือ.."
หมับ!
เขาคนนั้นคว้าข้อมือฉันไปจับและลากฉันไปจากโต๊ะโดยปล่อยให้ยัยมินนี่ที่จะทั้งช็อก ทั้งตะลึงนั่งหน้าเอ๋ออยู่ในร้านคนเดียว เขาผลักฉันเข้าไปในรถสปอร์ตคันหรูและขับรถออกไปอย่างเร็ว
"เห้! นายเป็นใครน่ะ แล้วรู้จักฉันกับพ่อฉันได้ยังไง เอ๊ะ1หรือนายจะเป็นโจรเรียกค่าไถ่ แล้วมาจับฉันทำไม~ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย!!!!"
เขาดูช้อกไปนิดส์นึง ><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น