ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนี้ต้องชำระ!!! [yaio]

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 1. {{Koko Talk}}

    • อัปเดตล่าสุด 4 มิ.ย. 55


          ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องประชุมของเรือนจำ ทั้งใหญ่ ทั้งสะอาดเป็นบ้าเลย ทุกคนใส่เสื้อสีน้ำตาลสดใสเหมือนกันหมดเลย เว้นแต่คนที่ไปปลุกผมเมื่อเช้า เห็นเค้าใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ไม่คิดเลยว่าจะอยู่ในเรือนจำ ผมยังงงทำไมเค้าไม่ใส่เสื้อเหมือนคนอื่น ๆนะ

          "อ่า.. ทุกคนเงียบ ๆหน่อยครับ" นายเสื้อประหลาดพูดขึ้นทำให้เสียงในห้องประชุมเงียบลงในทันที

          "ขอเชิญผู้คุมคนสวยขึ้นมาแนะนำตัวด้วยครับ ^-^" ผมคว้าไมค์มาจากนายสัตว์ประหลาดแล้วเริ่มพูด

          "ผมชื่อ โกโก้ จะมาเป้นผู้คุมคนใหม่ของทีนี่ อ้อ! สุดท้ายผมเป็นผู้ชายนะ = =" ว่าแล้วผมก็คืนไมค์ให้นายสัตว์ประหลาดและก็มีเสียงซุบซิบ ๆดังขึ้น ผมผิดหรอที่เกิดมาหน้าสวยเหมือนพ่อและแม่รวมกันน่ะ = = 

         "อ่า.. ทุกคนเงียบครับเงียบ ส่วนผม ซานต้า นะครับเป็นหัวหน้าของที่เรือนจำแห่งนี้ ผมก็เป็นเหมือนนักโทษคนนึงแหละนะครับผู้คุมคนสวย ^-^" ผมบอกแล้วไงว่าผมชื่อ โกโก้

         "อ่าหะ"

         "ผู้คุมครับนี่ครับรายชื่อผู้ต้องขัง" นายซานต้ายื่นใบกระดาษใหม่เอี่ยมมาให้ผม อืม.. มีทั้งหมด 100 คนสินะ แค่นี้หวานหมู~ แต่แค่ 100 คนแค่นี้ทำไมถึงเปลี่ยนผู้คุมบ่อยจังนะ.. แล้วทำไมเรือนจำมันถึงใหญ่ขนาดนี้ทั้ง ๆมีคนแค่ 100 คนเอง! 

         "อ่าหะ นี่ ๆซานต้า" 
      
         "ครับผู้คุมคนสวย" - -ห่าน!!

         "แล้วผู้คุมเขามีหน้าที่ยังไงบ้างหรอ" เย็นไว้โกโก้ เย็นไว้

         "อ้อ ก็ตอน 7.00 ก็มาคอยคุมพวกนักโทษทานอาหารเช้าน่ะครับ และพอตอน 8.30 ก็มาเช้คชื่อที่ห้องนี้ และหลังจากนั้นก็ทำงานที่เป้นหน้าที่น่ะครับ พอตอน 11.30 ก็ทานข้าวเที่ยงและกลับมาทำงานอีกทีตอน 13.00 หลังจากนั้นก็ทำงานจนถึง 19.00 ค่อยกินข้าวเย็นน่ะครับ" ผมต้องตื่นตอน 6.00 ทุกวันสินะ T^T

         "อื้ม ๆ T^T" จะบ้าตายยย ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!! >O< (พ่นไฟใส่ไรต์)

        
          เสร็จแล้วผมก็มานั่งเรียกชื่อคนทั้ง 100 คนเพื่อเช็กชื่อ เปลืองน้ำลายว่ะ! เสียงแหบแน่ ๆเลย TT'
        
           "นาย ซาตาน" ถึงคนที่ 96 แล้ว

           "......" เงียบ..! หายไปไหนวะ

           "นายซาตานอยู่ที่นี่มั๊ยครับ!" ผมย้ำถามอีกรอบ ทุกคนชะเง้อหาคนที่ชื่อซาตาน ใครตั้งให้เนี่ยชื่อ ซาตาน ชื่อแปลกจริง ๆ

           "นายซาตาน!! ผมขอย้ำอีกรอบ ถ้าคุณยังไม่ขานรับผมจะเช็ดขาดคุณนะครับ!!" 

           ปัง!!!!
       
           เสียงประตูเปิดเสียงดังทำให้ทุกคนหันไปมองรวมทั้งผมด้วย พอประตุเปิดมาก็ปรากฏร่างของทั้ง 4 คนออกมา คนนึงตัวสูงน่าจะประมาณ 190 กว่าๆนะ ไหล่กว้าง มีผมยาวปกปิดข้างหน้า อีกคนก็ผมยาวปกปิดใบหน้าเหมือนกันแต่ดูท่าจะสูงน้อยก็นายคนแรก คนที่สามเขาเปิดผมขึ้นทำให้เห็นหน้าตาได้ชัดและอีกคนตรงคอก็ถูกแขวนไว้ด้วยโซ่ไว้อยู่โดยมีคนที่สามเป้นคนลากมา นี่มันอะไรกัน!

           "ใครชื่อ ซาตาน!"

           "กูเอง!!" ว๊ากก!! หยาบใส่ผู้คุมด้วย แต่น้ำเสียงดูน่ากลัวมากเลย อึ๊บ! โกโก้ท่องไว้ใจดีสุ้เสือ

           "ทะ..ทำไมนายถึงมาสาย ไม่รู้รึไงว่าเค้าให้มารวมกันที่นี่ก่อน 8.30 น่ะ!!"

           ตึก ตึก ตึก ตึก!

           นายซาตานคนนั้นเดินเข้ามาแล้ว เดินมาใกล้เรื่อย ๆแล้ว ขามันไม่ขยับอ่า T^T พ่อจ๋าช่วยผมด้วย ตอนนี้นายซาตานมามายืนอยู่ตรงหน้าผมแล้ว ผมเลยได้ยืดอกแล้วทำตัวให้เข้มเข็งเข้าไว้ แต่แค่ส่วนสูงผมก็ยอมแพ้แล้วอ่า ไม่ไหวแล้ว น้ำตาจะไหลแล้ว 

            นายซาตานดึงผมเข้าไปโอบเอวตอนนี้ตัวผมกับตัวมันติดกันอย่างกับปลิง! น่าหยะแหยงที่สุด ผมพยายามดิ้นแต่มันก็ยิ่งกอดผมแน่นยิ่งขึ้นจนผมแทบหายใจไม่ออก มันค่อย ๆก้มมาอยู่ข้างหูผม

            "ก็เมื่อคืนกูเผลอดูมึงอาบน้ำนานไปหน่อยเลยตื่นสายเท่านั้นเิองผู้คุมคนสวย : )"

            =////[]////=!!! นึกแล้วทำไมทั้งเมื่อคืนและเมื่อเช้าเหมือนมีคนแอบมอง 

            "อะ..ไอ่โรคจิตปล่อยนะ" ทั้งอาย ทั้งเกลียดมันเลยตอนนี้ 

            แล้วพวกแกไม่มาช่วยฉันล่ะ ยืนมองอยู่ได้! ซานต้าครอสสสสช่วยด้วยยยย TOT

            "ไม่ปล่อยแล้วจะทำไม" 

            "ปล่อยเว้ยยย!!" ผมดิ้นสุดแรงและพยายามกระทืบเท้ามัน  แต่มันก็ดันยกผมขึ้นพร้อมกอดผมแน่นกว่าเดิมอีก 

            "หยุดดิ้นได้แล้วน่า ดิ้นไปก็ไม่มีประโยคผู้คุมคนสวย : )" ว๊ากกก!! มันเป็นใครกันแน่ ผมไปทำความแค้นอะไรให้มันเนี่ย!! 

            "ปล่อยนะ ฉันไปทำความแค้นอะไรให้แก ปล่อยนะ!!" 

            "หึ!! มึงจำไม่ได้หรอ ว่า่ทำอะไรกันกูไว้!!! ห๊ะ!! มึงลืมแล้วหรอ!!!!" และมันก็รัดผมแน่นกว่าเดิม กระดูกผมจะหักมั๊ยเนี่ย.. 

            "โอ๊ย! แล้วใครจะจำได้เล่า!!" ผมยังดิ้นต่อไปแต่ยิ่งดิ้นมันก็ยิ่งรัดผมแน่นขึ้น

            "หึ!!" และมันก็กดจูบลงมาบนปากของผม ยิ่งผมดิ้นมันก็ยิ่งรัดผมแน่นแถมยังกดจูบลงมาอีกด้วย มันพยายามจะสอดลิ้นเข้ามาแต่ผมก็เม้มปากไว้แน่น มันกระแทกปากเข้ามาอีกทำให้ปากของผมเผยออกมันสอดลิ้นเข้ามาได้ ผมอยากกัดลิ้นมาแต่ใจก็ไม่กล้า ผมกลัวมันเจ็บ ผมก็จะกัดลิ้นมันแล้วมันตายให้ตายสิ!! ไม่นานมันก็ผละปากเน่า ๆของมันออก!!

            ให้ตายสินั่นมันจูบแรกของผมเชียวนะ!!!

            "แฮก ๆๆ.." ทำไมผมต้งหอบด้วยเนี่ยก็แค่จุบเอง

            "แค่นี้ก็หอบแล้วรึไงห๊ะ! ผู้คุมคนสวย" มันใช้มืออีกข้างนึงเชยคางผมขึ้น ผมสะบัดคางออกจากมืออันสกปรกของมันและก็ดิ้นก่อน มันเป็นใครผมยังไม่รู้จัก! แล้วผมไปทำความแค้นอะไรให้มันทำไมถึงทำกับผมแบบนี้!!!

           "แกเป็นใครกันแน่! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไอ่โรคจิต!!!!" ผมดิ้นและตะคอกใส่หน้ามัน

           มันปล่ิอยผมลงอยากแรง ทำให้ผมไปนั่งจุมปุกอยู่ที่พื้น เจ็บก้นชิบ! ปล่อยลงมาได้

           "ปล่อยลงดี ๆไม่เป็นรึไงห๊ะ!!ไอ่โรคจิต!!!"

            "ก็มึงบอกให้ปล่อย กูก็ปล่อยแล้วไง มึงจะเอาอะไรอีกอีคนดี!!!" 

            "ผู้คุมคนสวยเป้ฯอะไรมากมั๊ยครับ" ซานต้าเข้ามาช่วยผมแล้ว

           "ถ้ามึงไม่อยากโดนเหมือนแต่ก่อน มึงก็เดินไปหาไอ่อเล็กซ์ซะ!!"

           กึก!

           อยู่ ๆซานต้าก็หยุดซะงั้น ผมเห็นตัวซานต้าเขาสั่นด้วย
        
            "ผู้คุมคนสวยครับผมขอโทษจริง ๆที่ช่วยอะไรไม่ได้ แต่ผมจำเป็นจริง ๆ" ซานต้าถอยออกไปและเดินไปหาไอ่คนที่มีผมสีน้ำตาลยาวปิดหน้าไว้ มันขึ้นมาบนเวทีตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ปัญหาที่แท้จริงคือผมเจ็บก้น!!

           "หึ! แค่นี้ทำเป็นเจ็บหรอ!? ที่มึงจับกูเข้าคุกยังได้เลยแค่นี้ทำเป็นอ่อนแอ!!!"
       
           "ฉันไปจับแกเข้าคุกในคดีอะไรล่ะ!!!" ใช่ถึงผมจะช่วยตำรวจในหลาย ๆเรื่องแต่ผมก็จำไม่ได้หมดทุกเรื่องหรอกนะ

           "เรื่องค้าเหล้าเถื่อนไงไอ่งั่ง!!" ห่าน! ด่าผมอีก
     
          เอ.. ค้าเหล้าเถื่อนหรอ อ้อ! จำได้แล้ว
     
          "อ้อ! ที่แท้ก็พวกแกเองน่ะหรอห๊ะ!? มันก็สมควรแล้วไม่ใช่รึไง พวกชั่วๆ!ก็ต้องโดนจับ โดนดัดสันดารนี่ เหอะ!!"
       
          "ไอ่อเล็กซ์ไล่พวกที่อยู่ในนี้ออกไปดิ"
       
          "อื้ม เห้ย! พวกแกได้ยินแล้วใช่มั๊ยว่าไอ้เชี่ยซานไล่ออกไป ก็รีบออกไปสิวะ!!" ไล่ง่าย ๆขนาดนั้นเชียว - - แต่ทุกคนก็ออกไปจริงแหละเนอะ

         "ทำมาเป็นปากดีนักนะมึง มึงรู้มั๊ยถ้ากูขายเหล้าพวกนั้นได้กูจะได้เงินมากกว่า 10ล้านอีก!! เพราะมึงคนเดียวเลย เพราะมึง!! เข้าใจมั๊ยเพราะมึง!!!!"  

         "งานสุจริตก็มีตั้งเยอะ!! ทำไมแกไม่ทำเล่า!! มันโทษฉันไม่ได้ต้องโทษที่สันดารพวกแกมากกว่า!!!!" ผมดันตัวตัวเองให้ลุกขึ้นแต่แม่งเจ็บก้นชิบ!

          "เรื่องของกู!!!"

          "ถ้างั้นถ้าฉันอยากจับแก ก็เรื่องของฉันเหมือนกัน!!!"

          เพี้ยะ!!!

          มันฟาดหลังมือมาบนใบหน้าของผมอย่างแรง ทำให้หน้าผมหันไปอีกทาง ผมได้กลิ่นคาวเลือดด้วย เจ็บชิบ!

          "มึงคงไม่รู้สินะว่าคนที่กล้ามีปากเสียงกับพวกกูมันต้องโดนยังไง!! กูก็ไม่อยากให้หน้าสวย ๆของมึงต้องบอบช้ำหรอกนะ" ถ้าไม่อยากให้บอบช้ำแล้วตบฉันหาพ่อง!!

         "อเล็กซ์จัดการสิ"

         "ยะ..อย่านะ! อย่าทำอะไรฉันนะ!!" ซานต้าร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่กลัวสุดขีดจริง ๆมันจะทำอะไรน่ะ

         "ส่วนมึงนั่งดูอยู่เฉย ๆนี่กูรู้ว่าเดี๋ยวมึงต้องไปช่วยมัน!!" ไอ้ซาตานมันลากผมไปนั่งตักมันพร้อมรัดผมแน่น โธ่เว้ย! ทำไมผมทำอะไรมันไม่ได้เลยวะ

         "กูกำลังคิดถึงมึงอยู่พอดีเลยไอ่ครอส" หืม? ครอส? เขาชื่อ ซานต้า ไม่ใช่หรอ? หรือ ซานต้า ครอส

         "ฉันไม่คิดถึงแก!!! ออกไปนะ!! ฉันเกลียดแก!!!" ครอส(เรียกตามไอ่คนที่ชื่ออเล็กซ์นั่นแหละ)พยายามดันตัวไอ้เล็ก(ชื่อย่อจากอเล็กซ์อ่ะนะ)ออก แต่ก็ดูท่าไม่ได้ผล = =

         "พูดกับ 'ผัว' ตัวเองแบบนี้ได้ไงจ๊ะ หลังจากวันนั้น 'เมีย'ก็ไม่ไปหาผัวเลยนะ" ผัว? เมีย?

         "อย่่านะ ออกไปนะ อุ๊บ..!" อยู่ ๆครอสก็ถูกไอ้เล็กมันจูบ ผมพยายามจะเข้าไปช่วยแต่ก็ถูกไอ้ซาตานมันรั้งไว้! เชี่ยเอ๊ย!!

         "รุ้ยังว่าคนที่ชอบเถียงพวกกูจะโดนอะไร" มันพุดเสียงหื่น ๆข้าง ๆหูผม ทำผมขนลุกเลยอ่า T^T

         "บอกให้พวกแกพอได้แล้วเถอะ" น้ำตาของครอสไหลแล้ว คงไม่ชอบจริง ๆ

         "ผัวเขาจะละลึกความหลังกับเมียจะไปห้ามทำไมล่ะ"

         "ถ้างั้นก็ปล่อยฉันเถอะ!! ฉันจะไปห้ามเอง" ผมกระทืบเท้ามันแรง ไปหนึ่งทีแล้วเดินตรงดิ่งไปที่ครอสกับไอ้เล็กมัน

         "พอได้แล้ว หยุดทำร้ายซานต้าได้แล้วนะ!!!" ผมดันตัวไอ้เล็กออก แล้วดึงซานต้าเข้ามากอด

         "ฮึก..ฮึก  กลัว.." ซานต้ากอดผมแน่น ควกลัวมากสินะ ผมไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง พวกนั้นคงฝืนใจซานต้าสินะ

         "เห้ย! ไอ้ซานเอาอีสวยนี่ออกไปดิ ก่อนที่กูจะลากอีสวยไปปล้ำก่อนมึง!" เอ๊า!ห่าน!! ผมเป้ฯคนดีก็ผิดเนอะ [ก็เพราะหนูเป็นคนดีนั่นแหละถึงทำให้หนูซวยน้องโก้ >< //ไรต์]

         "อีคนดีมานี่!!!" น่ากลัว TT แต่ก็ไม่ไปหรอก ดีกว่าให้ซานต้าถูกทำร้าย
       
         "ฮึก.. ฮึก.. ไปเถอะ ระวังซวยนะครับ"
     
         "ไม่! ยังไงผมก็ไม่ไป ดีกว่าให้ซานต้าถูกทำร้ายล่ะ"

         "แต่ผู้คุมคนสวยจะถูกทำร้ายนะ"

         "ฉันเป็นผู้คุมนี่ ก็ต้องดูแลผู้ต้องขังจริงมั๊ย ?"

         "แต่.."

        "จะเป็นคนดีไปถึงไหนวะ!! อีสวยมึงมานี่!!!" เสียงไอ้ซาตานดังขึ้นอีกแล้ว T^T น่ากลัวแต่ก็ไม่ไป

        "โธ่เว้ย!! อีคนดีมึงมานี่" เชี่ย! ใครมาดึงผมผมวะเนี่ย น่าจะตัดผมก่อนมา

          "โอ๊ย! ปล่อยนะ ปล่อย ๆๆ..อุ๊บ!!!" ไอ้เล็กดึงผมของผมแล้วจับผมหันหน้าและกดจูบลงมา จูบที่สองของผมต้องเสียให้กับพวกเลว ๆอีกแล้ว!!!

          "อื้อออ.. อ่อย" มันกัดปากผมแล้วสอดลิ้นเข้ามา มันจูบนานและเก่งกว่าไอ้ซาตานอีก!!!

          "แฮก ๆๆ.." มันผละริมฝีปากออกและเปลี่ยนเป็นมาไซร้คอผมแทน

          "อื้มมม.."

          "ไอ้บ้า! ปล่อยนะ แฮกๆ.." ผมยังหอบอยู่เลยให้ตายสิ!

          "เห้ย! ไอ้เล็กซ์ปล่อยได้แล้ว!! นั่นมันคนของกู" ไอ้ซาตานมันเดินเข้ามาแยกผมกับไอ้เล็กออก แต่ไอ้เล็กมันมือตูีกแกยิ่งหว้าไอ้ซาตานอีก

         "โอ๊ย!" อยู่ ๆผมก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บที่บริเวณตรงคอ

         ปึก!

         และมันก็ผลักผมไปให้ไอ้ซาตาน

          "คนของมึงหวานมาก ไม่แน่ใจว่าจะเสร็จกูก่อนรึป่าวนะ : )"

          "ไอ้อเล็กซ์!!!"

          "มึงมานี่เลยอีร่าน!!!" ไอ้สัส! อยู่ดี ๆก็มาด่าผมว่าร่าน เชี่ยเอ๊ย!! จะลากผมไปไหนเนี่ย



    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

     อาโหลฮ้าาาา~ บทที่ 1 มาแล้วจ้า >< ดราม่าม๊ะ ๆ ><! 
    - ฮ่า ๆ แต่งเรื่องใหม่ไปเรื่อย ๆ ถ้าเรื่องนี้มีผลตอบรับดีจะอัพให้จบเรื่องแรกเลย >< 
    - บาย ๆ อาจจะอัพช้านะคะ พอดีช่วงนี้ไรต์เรียนหนักทุกวัน! 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×