tokyo love สะดุดรัก นายไอดอล

ลำดับตอนที่ #3 : เสียใจ

เสียงไดอาน่าเริ่มสั่น

ฉันก็บอกแล้วว่าขอโทษจะเอาอะไรอีก

ไดอาน่าปล่อยโฮเต็มที่เพราะไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้แล้ว ยามาโตะหันกลับมาดูก็เห็นเธอกำลังร้องไห้ เขาทำอะไรไม่ถูกเลยเมื่อเห็นน้ำตาของเธอรู้สึกว่าตัวเองผิดร้ายแรงมากที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้ร้องไห้

เดี๋ยว หยุดก่อน ฉัน เอ่อ ฉันขอโทษที่พูดแรงไป เธอหยุดร้องก่อนเถอะ

ยามาโตะเลิกลั่กไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ไดอาน่าเองก็ยิ่งระเบิดเสียงร้องไห้ดังกว่าเก่าและพาลคิดโมโหพระเจ้าว่าทำไมต้องทำไห้เธอเจอเรื่องเลวร้ายในเวลาใกล้กันอย่างนี้ด้วย ยามาโตะเองก็ได้แต่ยืนมองเธอร้องไห้ จนเธอเริ่มสงบสติอารมณ์ได้แล้ว

ฉันขอโทษ ไดอาน่ากลั้นสะอื้นแล้วพยายามพูด ฉับไปล่ะ

ทันทีที่ไดอาน่าเดินออกจากห้องไป ยามาโตะก็นึกด่าตัวเองว่าทำไมจะต้องไปดูถูกเธอด้วย มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นสักหน่อยเธอก็แค่เข้ามาหลบนักข่าวเท่านั้นเอง แล้วทำไมเขาถึงใจเต้นไม่เป็นจังหวะอย่างนี้นะ

โอ๊ย!จะไปคิดถึงยัยขี้เหร่นั่นทำไม

ยามาโตะพูดแต่สมองของเขาดันนึกย้อนไปถึงหน้าของแม่สาวน้อยนั่น

จะว่าไปก็ไม่ขี้เหร่หรอกนะ

ยามาโตะจำได้ว่าเธอมีดวงตากลมแม้จะไม่โตมากแต่ถ้าใครได้มองลงไปในดวงตานั้นแล้วรับรองว่าจะต้องละสายตาไม่ได้แน่ แล้วยิ่งตอนที่มีน้ำตาใสๆเอ่อล้นอยู่รอบดวงตาแล้วยิ่งดูน่ารักน่าเอ็นดู

ถ้าไม่ได้อยู่ในสถานการณ์เขาคงห้ามใจไม่ไหวที่จะดึงเธอเข้ามากอดแล้วจูบซับหยดน้ำตาของเธอเพื่อปลอบใจ

จะบ้าเหรอทำไมฉันต้องไปคิดถึงยัยนั่นด้วย

อีกอย่างต่อไปนี้เขาคงไม่ได้เจอเธออีกแล้ว แต่เดี๋ยว เธอพูดว่าเธอเข้ามาในห้องของเขาเพื่อหลบนักข่าว ถ้าเธอมีนักข่าวตามก็แสดงว่าเธอเป็นคนมีชื่อเสียงน่ะสิแล้วอีกอย่างฟังจากสำเนียงการพูดของเธอแล้วไม่น่าจะเป็นคนญี่ปุ่น คิดได้อย่างนั้นยามาโตะก็รบเดินไปนั่งที่หน้าคอมแล้วค้นหาข่าวทันทีเพื่อจะได้ดูว่าแม่สาวน้อยหน้าหวานนั่นเป็นใครกันแน่